Nationalism was an important factor

Nationalism was an important factor in the development of Europe. In the 19th century, a wave of romantic nationalism swept the European continent, transforming its countries. Some newly formed countries, such as Germany, Italy and Romania were formed by uniting various regional states with a common "national identity". Others, such as Greece, Poland and Bulgaria, were formed by winning their independence. More concisely, nationalism better defined these countries.[1]
The French Revolution paved the way for the modern nation-state and also played a key role in the birth of nationalism. Across Europe radical intellectuals, influenced by Napoleon and the Napoleonic Code the instrument for the political transformation of Europe. Revolutionary armies carried the slogan of "liberty, equality and brotherhood" and ideas of liberalism and national self-determinism. National awakening also grew out of an intellectual reaction to the Enlightenment that emphasized national identity and developed a romantic view of cultural self-expression through nationhood. The key exponent of the modern idea of the nation-state was the German G. W. Friedrich Hegel. He argued that a sense of nationality was the cement that held modern societies together in the age when dynastic and religious allegiance was in decline. In 1815, at the end of the Napoleonic wars, the major powers of Europe tried to restore the old dynastic system as far as possible, ignoring the principle of nationality in favour of "legitimism", the assertion of traditional claims to royal authority. With most of Europe's peoples still loyal to their local province or city, nationalism was confined to small groups of intellectuals and political radicals. Furthermore, political repression, symbolized by the Carlsbad Decrees published in Austria in 1819, pushed nationalist agitation underground.
As we have seen, the French Revolution and Napoleon spread the ideas of liberalism and nationalism across Europe. These ideas took root and gave rise to several outbreaks of revolution in the 1820's, 1830's, and 1840's, the most severe being the revolutions of 1848. Although most of these revolutions failed, they continued the spread of liberal & nationalist ideas and also gave reformers a more realistic appreciation of what it would take to achieve their goals. The revolutions of 1848 especially influenced the peoples of Eastern Europe under Hapsburg and Ottoman rule as well as the peoples of Italy and Germany in Central Europe.
Eastern Europe, especially the Balkans in the southeast, saw national independence from foreign rule, rather than national unity, as the critical issue. The spread of nationalist ideas among the various Slavic peoples there after the revolutions of 1848 combined with the steady decay of the Hapsburg and Ottoman Empires to create a particularly volatile situation. These generated growing nationalist movements that destabilized the already crumbling Hapsburg and Ottoman empires. To complicate matters even further, Russia became increasingly involved in Balkan politics, posing as the champion of Slavic liberties and nationalism against the Slavs' Turkish and Austrian masters. This heightened tensions between Austria, Turkey, and Russia and would provide the spark to set off World War I.
Central Europe, Germany and Italy in particular, had been broken into numerous states, a situation which had invited centuries of foreign intervention, conquests, and wars in both countries. Here also, the revolutions of 1848 combined with German and Italian frustration over this situation to generate strong sentiments for national unification in both countries. The middle classes in Italy and Germany especially supported national unification by strong governments that could end internal tolls, build national railroads, and support new industries.
Both Italy and Germany were lucky to have brilliant prime ministers to lead them through unification: Camillo Cavour for the Italian state of Sardinia and Otto von Bismarck for the German state of Prussia. Both men skillfully combined strong internal developments of their respective states with opportunistic diplomacy and warfare to unify Italy and Germany by 1871. Both nations would also strive to industrialize in the latter 1800's. Germany proved especially successful in this endeavor. However, the presence of two unified nations in place of a multitude of little states, especially that of a strongly industrialized Germany, seriously upset the balance of power in Europe, which would also lead to World War I.
Modern 19th century European and American nationalism was the precursor for modern nationalism in the 20th century. Nationalism was based in race and racism. Nazi racism was a direct but extreme outgrowth of modern European nationalism. Nazi racism was a direct outgrowth of the broader trajectory of European nationalism but represented an extreme and even atavistic embodiment of it. Nazi racism was unique in its extreme or exclusive and all-encompassing focus on race or ethnicity as defining a nation. The Nazi ideology of what constituted a nation was not a radical departure from the trajectory of European nationalism. What was radical about the Nazi conception of nationalism in Nazi Germany was the sole and overriding emphasis on race. Nazi racialism was not, however, an inevitable or natural progression of modern European nationalism. The Nazi regime only selected certain strands and features of modern European nationalism and gave them an extremist application and interpretation. Moreover, the Social Darwinist conception of European nationalism that the Nazi regime selected was by the 1930s already outdated and atavistic and an anachronism. The model of European nationalism the Nazis chose was the dominant view of nationalism in Europe during the “new imperialism” period that climaxed by 1900. Nazi racism was not a distinct or separate phenomena or sui generis. The Nazi regime did not derive new and original racial concepts, but adapted and applied racial concepts that were the dominant features of 19th century European nationalism.
The invention of a symbolic national identity became the concern of racial, ethnic or linguistic groups throughout Europe as they struggled to come to terms with the rise of mass politics, the decline of the traditional social elites, popular discrimination and xenophobia. Within the Habsburg empire the different peoples developed a more mass-based, violent and exclusive form of nationalism. This developed even among the Germans and Magyars, who actually benefited from the power-structure of the empire. On the European periphery, especially in Ireland and Norway, campaigns for national independence became more strident. In 1905 Norway won independence from Sweden, but attempts to grant Ireland the kind of autonomy enjoyed by Hungary foundered on the national divisions on the island between the Catholic and Protestant populations. The Polish attempts to win independence from Russia had previously proved to be unsuccessful, with Poland being the only country in Europe whose autonomy was gradually limited rather than expanded throughout the 19th century, as a punishment for the failed uprisings; in 1831 Poland lost its status as a formally independent state and was merged into Russia as a real union country and in 1867 she became nothing more than just another Russian province. Faced with internal and external resistance to assimilation, as well as increased xenophobic anti-Semitism, radical demands began to develop among the stateless Jewish population of eastern and central Europe for their own national home and refuge. In 1897, inspired by the Hungarian-born Jewish nationalist Theodor Herzl, the First Zionist Congress was held in Basle, and declared their national 'home' should be in Palestine. By the end of the period, the ideals of European nationalism had been exported worldwide and were now beginning to develop, and both compete and threaten the empires ruled by colonial European nation-states.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาตินิยมเป็นตัวแปรสำคัญในการพัฒนาของยุโรป ในศตวรรษที่ 19 กระแสชาตินิยมโรแมนติกกวาดทวีปยุโรป เปลี่ยนของประเทศ บางคนเพิ่งเกิดประเทศ เช่นเยอรมนี อิตาลี และโรมาเนียได้เกิดขึ้นทุกรัฐภูมิภาคต่าง ๆ โดยทั่วไป "ประจำชาติ" อื่น ๆ ประเทศกรีซ ประเทศโปแลนด์ และประเทศ บัลแกเรีย ถูกจัดรูปแบบ โดยชนะเอกราชของพวกเขา เพิ่มเติม concisely ชาตินิยมดีกำหนดประเทศเหล่านี้ [1] การปฏิวัติฝรั่งเศสปูทางสำหรับ nation-state ทันสมัย และยัง มีบทบาทสำคัญในการเกิดของชาตินิยม ทั่วยุโรปรุนแรงนักวิชาการ อิทธิพลโดยนโปเลียนนโปเลียนเครื่องมือสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของยุโรป กองทัพปฏิวัติดำเนินคำขวัญ "เสรีภาพ ความเสมอภาค และภราดรภาพ" และความคิดของเสรีนิยมและชาติตนเอง-determinism แห่งชาติตื่นยังเกิดขึ้นจากปฏิกิริยาการทางปัญญาการตรัสรู้ที่เน้นเอกลักษณ์ประจำชาติ และพัฒนามุมมองโรแมนติกของ self-expression วัฒนธรรมผ่าน nationhood ยกหลักของความคิดที่ทันสมัยของ nation-state ถูก G. เยอรมันปริมาณ Hegel ฟรีดริช เขาโต้เถียงว่า ความรู้สึกของสัญชาติคือ ซีเมนต์ที่ถือครองสังคมสมัยใหม่เข้าด้วยกันในยุคที่เมื่อให้สัตยาบัน dynastic และศาสนาถูกลดลง ใน 1815 ที่จุดสิ้นสุดของสงครา อำนาจสำคัญของยุโรปพยายามคืนค่าระบบ dynastic เก่าเท่าที่เป็นไป ละเว้นหลักสัญชาติลง "legitimism" ยืนยันของดั้งเดิมเรียกร้องให้หน่วยงานราช มีทั้งคนยุโรปที่ยังคงภักดีกับท้องถิ่นจังหวัดหรือเมืองของพวกเขา ชาตินิยมถูกจำกัดไปกลุ่มนักวิชาการและอนุมูลทางการเมือง นอกจากนี้ ปราบปรามทางการเมือง รูปเฟืองตามกฎเกณฑ์คาร์ลสที่เผยแพร่ในออสเตรียใน 1819 ผลักดันอาการกังวลต่อนิยมใต้ดิน เราได้เห็น ปฏิวัติฝรั่งเศสและนโปเลียนแพร่กระจายความคิดเสรีนิยมและชาตินิยมในยุโรป ความคิดเหล่านี้เอาราก และให้แพร่กระจายหลายของการปฏิวัติใน 1820 ของ 1830's และ 1840's อย่างรุนแรงมีการปฏิวัติของปี 1848 แห่ง แม้ว่าส่วนใหญ่ของการปฏิวัติเหล่านี้ล้มเหลว พวกเขาต่อการแพร่กระจายของแนวคิดเสรีนิยม และชาตินิยม และยัง ให้ปฏิรูปชื่นชมยิ่งมันจะใช้เพื่อบรรลุเป้าหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งรอบของปี 1848 แห่งมีอิทธิพลต่อชนชาติของยุโรปตะวันออกภายใต้กฎ Hapsburg และออตโตมันและคนอิตาลีและเยอรมนีในยุโรปกลางยุโรปตะวันออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบอลข่านในตะวันออกเฉียงใต้ เห็นเอกราชจากกฎต่าง แทนความสามัคคีแห่งชาติ เป็นประเด็นสำคัญ การแพร่กระจายของแนวคิดชาตินิยมในต่าง ๆ กลุ่มชนสลาฟมีหลังจากการปฏิวัติปี 1848 แห่งรวมกับผุ steady Hapsburg และจักรวรรดิออตโตมันในการสร้างสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงได้โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เหล่านี้สร้างการเติบโตของการเคลื่อนไหวที่ destabilized อาณาจักร Hapsburg และออตโตมันผุแล้ว จะ complicate เรื่องแม้ เพิ่มเติม รัสเซียกลายเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ เกี่ยวข้องในเมืองโรงแรมบาลคาน วางตัวเป็นแชมป์เสรีภาพสลาฟและชาตินิยมกับแบบตุรกี และออสเตรียของสลาฟ นี้แถลงการณ์ความตึงเครียด ระหว่างประเทศออสเตรีย ตุรกี รัสเซีย และจะให้จุดประกายในการสงครามโลก ยุโรปกลาง เยอรมนี และอิตาลีโดยเฉพาะ มีการแบ่งอเมริกาจำนวนมาก สถานการณ์ที่ได้รับเชิญศตวรรษของการแทรกแซงของต่างประเทศ พ่วง และสงครามในทั้งสองประเทศ ที่นี่ยัง รอบของปี 1848 แห่งรวมกับเยอรมันและอิตาลีแห้วผ่านสถานการณ์นี้ไปสร้างรู้สึกแข็งแกร่งสำหรับการรวมชาติกันทั้งประเทศ ชนชั้นกลางในอิตาลีและเยอรมนีสนับสนุนรวมกันแห่งชาติ โดยรัฐบาลที่แข็งแกร่งที่สามารถจบภายในผ่าน สร้างรถรางแห่งชาติ และสนับสนุนอุตสาหกรรมใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อิตาลีและเยอรมนีโชคดีได้ยอดเยี่ยมนายกรัฐมนตรีเพื่อนำพวกเขาไปรวมกัน: คามิลโลคาวัวร์สำหรับรัฐอิตาลี Sardinia และออทโทฟอนบิสมาร์คในรัฐเยอรมันของปรัสเซีย ทั้งสองคนรวมพัฒนาแข็งแรงภายในของรัฐที่เกี่ยวข้องกับยกการทูตและสงครามการรวมประเทศอิตาลีและเยอรมนี โดย 1871 รูป นอกจากนี้ทั้งสองประเทศจะพยายาม industrialize ใน 1800's หลัง เยอรมนีได้สำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการแข่งขันนี้ อย่างไรก็ตาม ของประเทศทั้งสองรวมแทนหลากหลายของอเมริกาเล็กน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เยอรมนีอย่างยิ่งอุตสาหกรรม อารมณ์เสียสมดุลของพลังงานในยุโรป ซึ่งจะยังนำไปสู่สงครามโลกอย่างจริงจังสมัยศตวรรษที่ 19 ยุโรปและอเมริกันชาตินิยมเป็นสารตั้งต้นสำหรับชาตินิยมสมัยใหม่ในศตวรรษ 20 ชาตินิยมถูกใช้ในการแข่งขันและการเหยียด เหยียดนาซีสมัยชาตินิยมยุโรปไปมาก แต่ตรงนั้น เหยียดนาซีเป็นไปโดยตรงของวิถีที่กว้างขึ้นของชาตินิยมยุโรป แต่แทนที่ลื่นมาก และแม้แต่ atavistic ของมัน เหยียดนาซีถูกเฉพาะในของมาก หรือเป็นพิเศษ และท่านเน้นการแข่งขันหรือเป็นการกำหนดประเทศที่เชื้อชาติ อุดมการณ์นาซีของประเทศทะลักอะไรไม่ออกรุนแรงจากวิถีของชาตินิยมยุโรป อะไรรุนแรงเกี่ยวกับแนวความคิดชาตินิยมนาซีเยอรมนีนาซีมีความสำคัญแต่เพียงผู้เดียว และต้องเอาชนะการแข่งขัน Racialism นาซีไม่ อย่างไรก็ตาม การหลีกเลี่ยง หรือธรรมชาติความคืบหน้าการชาตินิยมยุโรปสมัยนั้น ระบอบนาซีเลือก strands บางคุณลักษณะของชาติยุโรปสมัยนิยมเท่านั้น และให้สมัครโต่งและตีความ ยิ่งไปกว่านั้น ความคิด Darwinist สังคมของชาตินิยมยุโรปที่เลือกระบอบนาซีถูก โดย 1930 ล้าสมัยแล้ว และ atavistic และ อัน anachronism ชาตินิยมยุโรป Nazis จะเลือกรูปแบบเป็นมุมมองหลักของชาตินิยมในยุโรปในช่วงที่ "ใหม่ลัทธิจักรวรรดินิยม" ที่ climaxed โดย 1900 เหยียดนาซีไม่ใช่ปรากฏการณ์ที่แตกต่าง หรือแยก หรือ sui generis ระบอบนาซี แต่ไม่ได้มาใหม่ และเดิมเชื้อชาติแนวคิด ดัดแปลง และใช้แนวคิดเชื้อชาติที่มีคุณลักษณะโดดเด่นของคริสต์ศตวรรษที่ 19 ยุโรปชาตินิยมการประดิษฐ์ของเอกลักษณ์ประจำชาติเป็นสัญลักษณ์กลายเป็น ความกังวลของกลุ่มเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ หรือภาษาศาสตร์ทั่วยุโรปพวกเขาต่อสู้เพื่อเงื่อนไขเพิ่มขึ้นโดยรวมเมือง ปฏิเสธร่ำรวยสังคมดั้งเดิม นิยมแบ่งแยก และ xenophobia ภายในจักรวรรดิราชวงศ์ฮับส์ คนอื่นพัฒนาฟอร์มขึ้น ตามมวล ความรุนแรง และร่วมของชาตินิยม นี้พัฒนาแม้ในหมู่ชาวเยอรมันและ Magyars ที่จะ ได้รับประโยชน์จากพลังงานโครงสร้างของจักรวรรดิ บนยสปริงยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในไอร์แลนด์นอร์เวย์ ส่งเสริมการขายสำหรับเอกราชเป็น strident มากขึ้น ปีพ.ศ. 2448 สมัย นอร์เวย์ชนะเอกราชจากสวีเดน แต่พยายามให้หลากหลายอิสระด้วย foundered แผนกแห่งชาติบนเกาะระหว่างประชากรคาทอลิกและ Protestant ฮังการีไอร์แลนด์ ความพยายามที่โปแลนด์จะชนะเอกราชจากรัสเซียได้พิสูจน์ให้สำเร็จ กับโปแลนด์เป็นประเทศเดียวในยุโรปที่มีอิสระถูกค่อย ๆ จำกัด มากกว่าขยายตลอดศตวรรษ เป็นบทลงโทษสำหรับการลุกฮือล้มเหลว ก่อนหน้านี้ ใน 1831 โปแลนด์สูญเสียสถานะความเป็นรัฐอิสระอย่างเป็นกิจจะลักษณะ และถูกผสานเข้าไปในรัสเซียเป็นประเทศจริงสหภาพ และในค.ศ. 1867 เขาเป็นอะไรมากไปกว่าจังหวัดอื่นเพียงรัสเซีย ประสบกับความต้านทานภายใน และภายนอกผสม รวมทั้งเพิ่ม Semitism ป้องกัน xenophobic ความรุนแรงเริ่มพัฒนาในหมู่ประชากรชาวยิวยีของยุโรปกลาง และตะวันออกสำหรับบ้านแห่งชาติของตนเองและหลบ ใน 1897 บันดาลในกาเรียนยิวชาตินิยมของ Theodor Herzl สภา Zionist แรกถูกจัดขึ้นใน Basle และประกาศ 'บ้าน' ของพวกเขาชาติควรอยู่ในปาเลสไตน์ โดยตอนท้ายของรอบระยะเวลา อุดมคติของชาตินิยมยุโรปได้ถูกส่งออกไปทั่วโลก และขณะนี้ได้เริ่มต้นพัฒนา และทั้งแข่งขัน และคุกคามจักรวรรดิที่ปกครอง โดย nation-states อาณานิคมยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชาตินิยมเป็นปัจจัยสำคัญในการพัฒนาของยุโรป ในศตวรรษที่ 19 คลื่นของลัทธิชาตินิยมโรแมนติกกวาดทวีปยุโรปเปลี่ยนประเทศของตน บางประเทศที่จัดตั้งขึ้นใหม่เช่นเยอรมนีอิตาลีและโรมาเนียที่ถูกสร้างขึ้นโดยการรวมกันของรัฐในภูมิภาคต่างๆที่มีร่วมกัน "เอกลักษณ์ประจำชาติ" อื่น ๆ เช่นกรีซ, โปแลนด์และบัลแกเรียถูกสร้างขึ้นโดยผู้ชนะในความเป็นอิสระของพวกเขา เพิ่มเติมรัดกุมชาตินิยมกำหนดดีกว่าประเทศเหล่านี้. [1]
การปฏิวัติฝรั่งเศสปูทางสำหรับการที่ทันสมัยรัฐชาติและยังมีบทบาทสำคัญในการเกิดของลัทธิชาตินิยม ทั่วยุโรปปัญญาชนหัวรุนแรงได้รับอิทธิพลจากนโปเลียนและรหัสจักรพรรดินโปเลียนเครื่องมือสำหรับการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของยุโรป กองทัพปฏิวัติดำเนินสโลแกนของ "เสรีภาพเสมอภาคและภราดรภาพ" และความคิดเสรีนิยมและระดับชาติชะตาตนเอง ตื่นแห่งชาติยังงอกออกมาจากปฏิกิริยาทางปัญญาในการตรัสรู้ที่เน้นเอกลักษณ์ประจำชาติและพัฒนามุมมองโรแมนติกของวัฒนธรรมการแสดงออกผ่านความเป็นชาติ สัญลักษณ์สำคัญของความคิดที่ทันสมัยของการเป็นรัฐชาติเยอรมัน GW ฟรีดริช Hegel เขาแย้งว่าความรู้สึกของการมีสัญชาติเป็นปูนซิเมนต์ที่จัดขึ้นสังคมสมัยใหม่เข้าด้วยกันในยุคเมื่อความจงรักภักดีราชวงศ์และศาสนาก็ลดลง ในปี 1815 ในตอนท้ายของสงครามนโปเลียน, มหาอำนาจของยุโรปพยายามที่จะเรียกคืนระบบราชวงศ์เก่าเท่าที่เป็นไปโดยไม่สนใจหลักการของสัญชาติในความโปรดปรานของ "legitimism" ยืนยันของการเรียกร้องแบบดั้งเดิมในการพระราชอำนาจ กับส่วนใหญ่ของประชาชนของยุโรปยังคงจงรักภักดีต่อจังหวัดในท้องถิ่นของตนหรือเมืองชาตินิยมถูกกักตัวไว้ที่กลุ่มเล็ก ๆ ของปัญญาชนและอนุมูลทางการเมือง นอกจากนี้การปราบปรามทางการเมืองสัญลักษณ์โดยพระราชกฤษฎีกาคาร์ลสที่ตีพิมพ์ในประเทศออสเตรียในปี 1819 ผลักดันความปั่นป่วนชาตินิยมใต้ดิน.
ที่เราได้เห็นการปฏิวัติฝรั่งเศสและนโปเลียนกระจายความคิดเสรีนิยมและชาตินิยมทั่วยุโรป ความคิดเหล่านี้เอารากและก่อให้เกิดการระบาดของโรคหลายของการปฏิวัติในปี 1820, 1830 และ 1840, รุนแรงที่สุดในการปฏิวัติของปี 1848 ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของการปฏิวัติเหล่านี้ล้มเหลวพวกเขายังคงแพร่กระจายของความคิดเสรีนิยมและชาตินิยมและยังให้ปฏิรูป การแข็งค่าจริงมากขึ้นของสิ่งที่มันจะใช้เวลาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา การปฏิวัติ 1848 โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่ได้รับอิทธิพลของยุโรปตะวันออกภายใต้การปกครองของ Hapsburg และออตโตมันเช่นเดียวกับประชาชนของอิตาลีและเยอรมนีในยุโรปกลาง.
ยุโรปตะวันออกโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคาบสมุทรบอลข่านในตะวันออกเฉียงใต้เห็นเอกราชจากการปกครองของชาวต่างชาติมากกว่าความสามัคคีแห่งชาติ เป็นปัญหาที่สำคัญ การแพร่กระจายของความคิดชาตินิยมในหมู่ชนชาติสลาฟต่าง ๆ หลังจากที่มีการปฏิวัติ 1848 รวมกับการสลายตัวคงที่ของจักรวรรดิออตโตมัน Hapsburg และการสร้างสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การเจริญเติบโตเหล่านี้สร้างขบวนการชาตินิยมที่คาดไม่ถึง Hapsburg บี้แล้วและจักรวรรดิออตโตมัน จะทำให้เรื่องยุ่งยากยิ่งขึ้น, รัสเซียกลายเป็นส่วนร่วมมากขึ้นในทางการเมืองบอลข่านในฐานะแชมป์ของเสรีภาพสลาฟและชาตินิยมกับ Slavs 'โทตุรกีและออสเตรีย นี้มีความคิดริเริ่มความตึงเครียดระหว่างออสเตรีย, ตุรกีและรัสเซียและจะให้ประกายไฟที่จะตั้งปิดสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
ยุโรปกลาง, เยอรมนีและอิตาลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการแบ่งออกเป็นรัฐหลายสถานการณ์ที่ได้รับเชิญมานานหลายศตวรรษของการแทรกแซงจากต่างประเทศล้วน, และสงครามในทั้งสองประเทศ ที่นี่ยังปฏิวัติ 1848 รวมกับแห้วเยอรมันและอิตาลีในช่วงสถานการณ์เช่นนี้ในการสร้างความรู้สึกที่แข็งแกร่งสำหรับการรวมชาติในทั้งสองประเทศ ชนชั้นกลางในอิตาลีและเยอรมนีได้รับการสนับสนุนโดยเฉพาะอย่างยิ่งรวมชาติโดยรัฐบาลที่แข็งแกร่งที่จะจบโทลเวย์ภายในสร้างทางรถไฟแห่งชาติและสนับสนุนอุตสาหกรรมใหม่.
ทั้งในอิตาลีและเยอรมนีก็โชคดีที่จะมีนายกรัฐมนตรีที่ยอดเยี่ยมที่จะนำพวกเขาผ่านการรวมกัน: คามิลโล Cavour สำหรับ รัฐของอิตาลีซาร์ดิเนียและอ็อตโตฟอนบิสมาร์กสำหรับรัฐเยอรมันแห่งปรัสเซีย ทั้งสองคนรวมชำนาญการพัฒนาภายในที่แข็งแกร่งของรัฐของตนกับการเจรจาต่อรองที่ฉวยโอกาสและสงครามที่จะรวมประเทศอิตาลีและเยอรมนีโดยปี 1871 ทั้งสองประเทศนอกจากนี้ยังจะมุ่งมั่นที่จะเป็นอุตสาหกรรมในสมัย ​​1800 เยอรมันประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความพยายามนี้ แต่การปรากฏตัวของสองประเทศแบบครบวงจรในสถานที่ของความหลากหลายของรัฐเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอุตสาหกรรมอย่างยิ่งเยอรมนีไม่พอใจอย่างจริงจังความสมดุลของพลังงานในยุโรปซึ่งยังจะนำไปสู่สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
โมเดิร์นศตวรรษที่ 19 ลัทธิชาตินิยมในยุโรปและอเมริกา เป็นปูชนียบุคคลสำหรับชาตินิยมที่ทันสมัยในศตวรรษที่ 20 ชาตินิยมที่มีพื้นฐานในการแข่งขันและการเหยียดสีผิว ชนชาตินาซีเป็นผลพลอยได้โดยตรง แต่ที่มากที่สุดของลัทธิชาตินิยมยุโรปสมัยใหม่ ชนชาตินาซีเป็นผลพลอยได้โดยตรงของวิถีที่กว้างขึ้นของลัทธิชาตินิยมในยุโรป แต่เป็นตัวแทนของศูนย์รวมมากและแม้กรรมพันธุ์ของมัน ชนชาตินาซีเป็นพิเศษในที่รุนแรงหรือพิเศษและครอบคลุมทุกมันมุ่งเน้นไปที่การแข่งขันหรือเชื้อชาติการกำหนดประเทศ ลัทธินาซีของสิ่งที่ประกอบขึ้นเป็นประเทศที่ไม่ได้ออกรุนแรงจากวิถีของลัทธิชาตินิยมในยุโรป อะไรคือสิ่งที่รุนแรงเกี่ยวกับความคิดของนาซีของลัทธิชาตินิยมในนาซีเยอรมนีเน้น แต่เพียงผู้เดียวและที่สำคัญในการแข่งขัน ลัทธิเหยียดผิวนาซีไม่ได้ แต่ความก้าวหน้าหลีกเลี่ยงไม่ได้หรือธรรมชาติของลัทธิชาตินิยมยุโรปสมัยใหม่ ระบอบการปกครองของนาซีเพียงเลือกเส้นและคุณสมบัติบางอย่างของลัทธิชาตินิยมในยุโรปที่ทันสมัยและให้พวกเขามีการประยุกต์ใช้และการตีความหัวรุนแรง นอกจากนี้ยังมีความคิดสังคม Darwinist ของลัทธิชาตินิยมในยุโรปว่าระบอบการปกครองของนาซีที่เลือกโดยปี 1930 ที่มีอยู่แล้วล้าสมัยและกรรมพันธุ์และยุคสมัย รูปแบบของลัทธิชาตินิยมยุโรปนาซีเลือกที่เป็นมุมมองที่โดดเด่นของลัทธิชาตินิยมในยุโรปในช่วง "จักรวรรดินิยมใหม่" ระยะเวลาที่ถึงจุดสุดยอดโดยปี 1900 ชนชาตินาซีไม่ได้ปรากฏการณ์ที่แตกต่างกันหรือแยกต่างหากหรือหมี่ generis ระบอบการปกครองของนาซีไม่ได้รับแนวความคิดเชื้อชาติใหม่และเป็นต้นฉบับ แต่ดัดแปลงและประยุกต์ใช้แนวความคิดเชื้อชาติที่มีคุณสมบัติที่โดดเด่นของศตวรรษที่ 19 ลัทธิชาตินิยมในยุโรป.
ประดิษฐ์ของเอกลักษณ์ประจำชาติสัญลักษณ์กลายเป็นความกังวลของเชื้อชาติกลุ่มชาติพันธุ์หรือภาษาศาสตร์ทั่วยุโรปที่พวกเขา พยายามที่จะรอมชอมกับการเพิ่มขึ้นของการเมืองภาคประชาชนลดลงของชนชั้นทางสังคมแบบดั้งเดิม, การเลือกปฏิบัติที่นิยมและเกลียดกลัวชาวต่าง ภายในอาณาจักรเบิร์กส์ผู้คนที่แตกต่างกันการพัฒนามวลที่ใช้มากขึ้นในรูปแบบที่มีความรุนแรงและพิเศษของลัทธิชาตินิยม ที่พัฒนาขึ้นนี้แม้แต่ในหมู่ชาวเยอรมันและมักยาที่ได้รับประโยชน์จริงจากพลังงานโครงสร้างของจักรวรรดิ ในรอบนอกยุโรปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในไอร์แลนด์และนอร์เวย์, แคมเปญเพื่อเอกราชของชาติกลายเป็นโหยหวนมากขึ้น ในปี 1905 นอร์เวย์จะเป็นอิสระจากประเทศสวีเดน แต่ความพยายามที่จะให้ไอร์แลนด์ชนิดของเอกราชสุขโดยฮังการีล่มในหน่วยงานระดับชาติบนเกาะระหว่างประชากรคาทอลิกและโปรเตสแตนต์ โปแลนด์พยายามที่จะชนะเอกราชจากรัสเซียก่อนหน้านี้ได้พิสูจน์ให้เป็นที่ประสบความสำเร็จกับโปแลนด์เป็นประเทศเดียวในยุโรปที่มีความเป็นอิสระถูก จำกัด ค่อยๆมากกว่าการขยายตัวตลอดศตวรรษที่ 19 เพื่อเป็นการลงโทษที่ลุกฮือล้มเหลว; ใน 1831 โปแลนด์สูญเสียสถานะเป็นรัฐเอกราชอย่างเป็นทางการและถูกรวมเข้าไปในรัสเซียเป็นประเทศสหภาพจริงและในปี 1867 เธอก็กลายเป็นอะไรมากไปกว่าเพียงหนึ่งจังหวัดรัสเซีย ต้องเผชิญกับการต่อต้านภายในและภายนอกเพื่อการดูดซึมเช่นเดียวกับการต่อต้านชาวยิวชาวต่างชาติที่เพิ่มขึ้นความต้องการรุนแรงเริ่มพัฒนาในหมู่ประชากรชาวยิวไร้สัญชาติในยุโรปตะวันออกและกลางสำหรับบ้านของพวกเขาเองในระดับชาติและที่หลบภัย ในปี 1897 แรงบันดาลใจจากฮังการีเกิดชาตินิยมชาวยิวเทโอดอร์ Herzl, นิสม์สภาคองเกรสแรกที่จัดขึ้นในบาเซิลและประกาศแห่งชาติ 'บ้าน' ของพวกเขาควรจะอยู่ในปาเลสไตน์ ในตอนท้ายของระยะเวลาอุดมคติของลัทธิชาตินิยมในยุโรปได้รับการส่งออกไปทั่วโลกและเป็นจุดเริ่มต้นในขณะนี้ที่จะพัฒนาและทั้งการแข่งขันและเป็นภัยคุกคามต่อจักรวรรดิปกครองโดยชาวยุโรปในยุคอาณานิคมรัฐชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชาติเป็นปัจจัยสําคัญในการพัฒนาของยุโรป ในศตวรรษที่ 19 , คลื่นชาตินิยมโรแมนติก swept ทวีปยุโรป เปลี่ยนประเทศของ รูปแบบใหม่บางประเทศ เช่น เยอรมนี อิตาลี และโรมาเนีย ได้ก่อตั้งขึ้นโดยการรวมรัฐในภูมิภาคต่าง ๆ ด้วยเหมือนกัน " บัตรประจำตัวประชาชน " อื่นๆ เช่น กรีซ โปแลนด์ บัลแกเรียถูกสร้างขึ้นโดยชนะความเป็นอิสระของพวกเขา ยิ่งรัดกุม ชาตินิยมที่กําหนดไว้ดีกว่าประเทศเหล่านี้ . [ 1 ]
การปฏิวัติฝรั่งเศส paved วิธีสำหรับรัฐชาติสมัยใหม่ และยังมีบทบาทสำคัญในการเกิดลัทธิชาตินิยม ทั่วยุโรปรุนแรงปัญญาชนโดยได้รับอิทธิพลของนโปเลียนและจักรพรรดินโปเลียนรหัส เครื่องมือที่ใช้ในการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองของยุโรปกองทัพปฏิวัตินำคำขวัญของ " เสรีภาพ ความเสมอภาค และภราดรภาพ " และความคิดเสรีนิยมและลัทธิตนเองแห่งชาติ กระตุ้นชาติยังขยายตัวออกจากปฏิกิริยาทางปัญญาในการตรัสรู้ที่เน้นเอกลักษณ์ของชาติและพัฒนามุมมองที่โรแมนติกของการแสดงออกทางวัฒนธรรม ผ่านความเป็นชาติผู้สนับสนุนหลักของความคิดที่ทันสมัยของรัฐชาติเป็นเยอรมันฟรีดริชเฮเกล . . . เขาแย้งว่า ความรู้สึกของสัญชาติเป็นปูนที่ยึดสังคมสมัยใหม่ด้วยกันในยุคเมื่อราชวงศ์ และศาสนา จงรักภักดีอยู่ในลดลง ใน ค.ศ. 1815 , ที่ส่วนท้ายของจักรพรรดินโปเลียนสงครามประเทศมหาอำนาจของยุโรปพยายามเรียกคืนระบบราชวงศ์เก่าที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ไม่สนใจหลักการของสัญชาติในความโปรดปรานของ " legitimism " ยืนยันข้อเรียกร้องเดิมเพื่ออำนาจ . กับที่สุดของยุโรปยังคงซื่อสัตย์กับประชาชนท้องถิ่นของจังหวัดหรือเมืองชาตินิยมถูกคุมขังในกลุ่มเล็ก ๆของปัญญาชนและกลุ่มคนหัวรุนแรงทางการเมือง นอกจากนี้ , การเมือง , symbolized โดยคาร์ลสแบดพระราชกฤษฎีกาตีพิมพ์ในประเทศออสเตรียใน 1819 ,ผลักดันชาตินิยมความปั่นป่วนใต้ดิน .
ที่เราได้เห็นการปฏิวัติฝรั่งเศสและนโปเลียนแพร่กระจายแนวคิดเสรีนิยมและชาตินิยมในยุโรป ความคิดเหล่านี้ เอารากและให้สูงขึ้นไปหลายระบาดของการปฏิวัติใน 1820 , 1830 , 1840 , รุนแรงที่สุดถูกการปฏิวัติ 1848 . แม้ว่าส่วนใหญ่ของการปฏิวัติเหล่านี้ล้มเหลวพวกเขายังคงแพร่กระจายของความคิดชาตินิยมและเสรีนิยม&ให้ปฏิรูปความมีเหตุผลมากขึ้นของสิ่งที่มันจะใช้เวลาเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของพวกเขา การปฏิวัติ 1848 โดยเฉพาะอิทธิพลของยุโรปตะวันออกภายใต้ Hapsburg และตุรกีปกครอง ตลอดจนประชาชนของอิตาลีและเยอรมนีในยุโรปกลาง
ยุโรปตะวันออก โดยเฉพาะประเทศในตะวันออกเฉียงใต้เห็นแห่งชาติที่เป็นอิสระจากการปกครองต่างประเทศ แทนที่จะสามัคคีแห่งชาติ เป็นประเด็นสำคัญ การกระจายของความคิดชาตินิยมในหมู่ต่างๆ ชิมูระ ชินปาจิ หลังจากที่มีการปฏิวัติของ 1848 รวมกับการสลายตัวของจักรวรรดิออตโตมัน Hapsburg และมั่นคงเพื่อสร้างสถานการณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ผันผวนเหล่านี้สร้างขึ้นเกี่ยวกับการเคลื่อนไหวที่สูญสลายแล้วบี้ Hapsburg และจักรวรรดิออตโตมัน ยุ่งยากไปกว่านี้ รัสเซียก็มีส่วนร่วมมากขึ้นในการเมืองบอลข่าน , วางตัวเป็นแชมป์ของเสรีภาพและชาตินิยมกับสลาฟสลาฟ ' ตุรกีและออสเตรีย มาสเตอร์ นี้ความตึงเครียดระหว่างออสเตรีย , ตุรกีและรัสเซียและมีประกายไฟที่จะตั้งปิดสงครามโลกครั้งที่ .
ธนาคารกลางยุโรป เยอรมนี และอิตาลี โดยเฉพาะได้รับการแบ่งออกเป็นรัฐ มากมาย สถานการณ์ ซึ่งได้เชิญหลายศตวรรษของการแทรกแซงของต่างชาติ ชัยชนะ และสงครามในทั้งสองประเทศ ที่นี่ยังการปฏิวัติ 1848 รวมกับเยอรมันและอิตาลีเสียงผ่านสถานการณ์นี้เพื่อสร้างความเชื่อมั่นที่แข็งแกร่งเพื่อชาติกันทั้งประเทศ ระหว่างเรียนที่เยอรมันและอิตาลีโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสนับสนุนชาติรวมกัน ด้วยแรงที่สามารถจบภายในรัฐบาลผ่านทาง สร้างทางรถไฟแห่งชาติและสนับสนุนอุตสาหกรรมใหม่
ทั้ง อิตาลี และเยอรมัน โชคดีที่ได้นายกรัฐมนตรีที่ยอดเยี่ยมที่จะนำพวกเขาผ่านการรวมกัน : คามิลโล คาวัวร์สำหรับรัฐอิตาลีของเกาะซาร์ดิเนียและออทโท ฟอนบิสมาร์คในรัฐเยอรมันของแคว้นปรัสเซีย ชายทั้งสองอย่างรวมกันที่แข็งแกร่งภายในการพัฒนาของตนกับการทูตสหรัฐฉวยโอกาสและสงครามเพื่อรวมอิตาลีและเยอรมนี โดย 24 .ทั้งสองประเทศจะยังมุ่งมั่นที่จะกลายเป็นอุตสาหกรรมในหลัง 1800 . เยอรมนีพิสูจน์ประสบความสำเร็จโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความพยายามนี้ อย่างไรก็ตาม มี 2 ประเทศแบบครบวงจรในสถานที่ของความหลากหลายของเล็ก ๆน้อย ๆรัฐ โดยเฉพาะอย่างยิ่งของเยอรมันอุตสาหกรรมขออย่างจริงจังทำลายสมดุลแห่งอำนาจในยุโรป ซึ่งจะนำไปสู่สงครามโลกครั้งที่ .
ชาตินิยมในยุโรปและอเมริกันศตวรรษที่ 19 ในปัจจุบันเป็นสารตั้งต้นสำหรับชาตินิยมยุคใหม่ในศตวรรษที่ 20 ชาตินิยมอยู่ในเชื้อชาติและเหยียดผิว นาซีซึ่งเป็นโดยตรงแต่สุดติ่งของลัทธิชาตินิยมยุโรปสมัยใหม่ นาซีซึ่งเป็นผลพลอยได้โดยตรงของวิถีของลัทธิชาตินิยมยุโรปในวงกว้าง แต่แทนที่รุนแรงและ atavistic แม้รูปร่างของมันนาซี racism คือเอกลักษณ์ของมันมากหรือพิเศษและครอบคลุมทั้งหมดมุ่งเน้นการแข่งขันหรือเชื้อชาติที่ระบุประเทศ อุดมการณ์นาซีของสิ่งที่บัญญัติประเทศชาติไม่ได้ออกรุนแรงจากวิถีของลัทธิชาตินิยมยุโรป สิ่งที่เกี่ยวกับความคิดของนาซีหัวรุนแรงชาตินิยมนาซีในเยอรมัน คือ แต่เพียงผู้เดียว และที่สำคัญที่สุด เน้นการแข่งขัน นาซีการเหยียดสีผิวได้ อย่างไรก็ตามที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ หรือธรรมชาติ ความก้าวหน้าของลัทธิชาตินิยมยุโรปสมัยใหม่ ระบอบการปกครองของพวกนาซีเลือกเส้นและคุณสมบัติบางอย่างของลัทธิชาตินิยมยุโรปสมัยใหม่และให้โปรแกรมหัวรุนแรงและการตีความ นอกจากนี้ darwinist ทางสังคมของความคิดชาตินิยมนาซีในยุโรปที่ถูกเลือกโดยช่วงทศวรรษที่ 1930 และล้าสมัยแล้ว atavistic และใกล้ .รูปแบบของยุโรปชาตินิยมนาซีเลือกเป็นเด่นมุมมองของลัทธิชาตินิยมในยุโรปในช่วง " ลัทธิจักรวรรดินิยม " ระยะเวลาใหม่ที่จุดสุดยอดโดย 1900 นาซีซึ่งไม่แตกต่างหรือแยกปรากฏการณ์หรือซึ่งเป็นลักษณะเฉพาะ . ระบอบการปกครองของพวกนาซีไม่ได้สร้างใหม่ และต้นฉบับแนวคิดเกี่ยวกับเชื้อชาติแต่ดัดแปลงและประยุกต์แนวคิดที่เป็นเชื้อชาติคุณสมบัติเด่นของศตวรรษที่ 19 ยุโรปชาตินิยม .
การประดิษฐ์สัญลักษณ์เอกลักษณ์แห่งชาติ กลายเป็นปัญหาเชื้อชาติ ชาติพันธุ์ หรือกลุ่มภาษาทั่วยุโรปเช่นที่พวกเขาพยายามที่จะรับมือกับการเพิ่มขึ้นของมวลชนการเมือง ความเสื่อมโทรมของสังคมแบบชนชั้น การแบ่งแยกที่นิยมและอาณาจักรสมเด็จพระสังฆราช .ภายในจักรวรรดิฮับส์บูร์ก ประชาชนต่างพัฒนามวลมากขึ้นตาม ความรุนแรง และ พิเศษ แบบชาตินิยม ที่พัฒนาขึ้นนี้ แม้แต่ในเยอรมันและ magyars ที่จริงได้รับประโยชน์จากโครงสร้างอำนาจของอาณาจักร บนขอบของยุโรป โดยเฉพาะไอร์แลนด์และนอร์เวย์ แคมเปญเพื่อเอกราชชาติกลายเป็นแข็งกร้าวมากขึ้น ใน 1905 นอร์เวย์ได้รับรางวัลความเป็นอิสระจากสวีเดนแต่พยายามให้ไอร์แลนด์ชนิดความเป็นอิสระโดยฮังการีล่มในแห่งชาติหน่วยงานบนเกาะระหว่างประชากรคาทอลิกและโปรเตสแตนต์ . โปแลนด์พยายามที่จะชนะเอกราชจากรัสเซีย ที่เคยพิสูจน์แล้วว่าล้มเหลวกับโปแลนด์เป็นประเทศเดียวในยุโรปที่ปกครองตนเอง ( ค่อยๆ แทนที่จะขยายตัวตลอดศตวรรษที่ 19เป็นโทษสำหรับความล้มเหลวในการปฏิวัติ ; 1831 โปแลนด์สูญเสียสถานะของการเป็นรัฐอิสระอย่างเป็นทางการและถูกรวมเข้าเป็นสหพันธ์รัสเซียจริง ประเทศและใน 1867 เธอเป็นอะไรมากกว่าจังหวัดอื่น รัสเซีย ต้องเผชิญกับการต่อต้านจากภายในและภายนอก ตลอดจนเพิ่มต่อต้านชาวยิวซึ่งหวาดกลัวชาวต่างชาติ ,ความต้องการที่รุนแรง เริ่มพัฒนาในหมู่ประชากรไร้สัญชาติยิวตะวันออกและยุโรปกลางบ้านแห่งชาติของตนเอง และที่หลบภัย ในปี 1897 , แรงบันดาลใจจากฮังการีเกิดชาตินิยมยิวไซออนิสต์ธีโอดอร์เ ร์เซล , สภาคองเกรสครั้งแรกที่จัดขึ้นใน basle และประกาศของสำนักงาน ' บ้าน ' ควรจะอยู่ในปาเลสไตน์ โดยจุดสิ้นสุดของระยะเวลาอุดมคติชาตินิยมในยุโรปได้ถูกส่งออกไปทั่วโลกและตอนนี้เริ่มจะพัฒนา และทั้งแข่งขันและคุกคามอาณาจักรปกครองโดยอาณานิคมของประเทศในยุโรป .