Chapter 23 - The Mad Chicken-Steali

Chapter 23 - The Mad Chicken-Stealing Devil

Late into the night, the Scented Cloud Mountain was enveloped by inky darkness. It was so dark that if one extended their hand, they would not be able to see their fingers. Apart from the wailing winds which swept through the valley, the surroundings were quiet, as though even birds and beasts were afraid to break the silence.

In the inky darkness, Bai Xiaochun took out the ribbon given to him by Zhou Xinqi and tied it to his arm. He nonchalantly walked forward, straight along the small path leading towards the Spirit Tailed chickens’ yard. His shadow was rapidly shifting from one place to another. It wasn’t long before he had passed through the bamboo shrubbery, arriving close to the chickens.

From there, he could see the Spirit Tailed chickens resting in the yard. Still, there were a few which would occasionally wander about, most notably, a certain Spirit Tailed chicken that was heading in his direction.

Bai Xiaochun squatted amidst the shrubbery and licked his lips. After waiting for a short while, when that Spirit Tailed chicken had come closer, he slowly approached the enclosure. Just when he was about to take out his bamboo rod, he was suddenly startled and his eyes turned serious.

At that moment a low bellow suddenly resounded from behind him. Silhouettes appeared one after another, some of them even producing fireballs, brightening the surroundings with blinding light.

“Damned chicken thief! You’ve finally appeared!”

“I’ve waited here for many days and have laid traps all over the place. Let’s see how you’re going to escape!” The bellow resonated in the air. Seven to eight shadows instantly shot towards Bai Xiaochun, surrounding him completely.

These shadows were the disciples in charge of rearing the chickens. They had been painstakingly waiting for numerous days, and never imagined that today, their efforts would actually pay off. Hatred had accumulated deep within their hearts, so every sinlge one of them wanted to execute this chicken thief on the spot.

After hearing their words and seeing their approach, Bai Xiaochun was initially shocked. Then he rolled his eyes, before humphing coldly.
(ED Note: rolled his eyes means that he suddenly thought of an idea.)

“Be quiet! All of you lower your voice!” He unceremoniously spoke with a serious tone. Without even trying to conceal himself, Bai Xiaochun swaggered as he stood up. Then, he purposefully revealed the ribbon tied on his arm.

This sudden and unexpected sight stunned the seven to eight people that were rushing towards him.

“All of you look carefully. I am the leader of the thief-catching group.” Bai Xiaochun furrowed his brows in dissatisfaction as he looked at the people standing in front of him.

Some of the disciples in charge of rearing the chickens had seen Bai Xiaochun before in broad daylight. At that moment, as they inspected him carefully, they started hesitating.

“It’s Junior Brother Bai...It’s already so late. What are you doing here?” Among these disciples, there was one whose face revealed suspicion as he fixed his gaze on Bai Xiaochun. Following this question, the others also cast him suspicious glances.

“Since Sister Zhou has asked me to lead the small group of thief-catchers. I must give it my all to nab this chicken thief. Even if that includes sacrificing my cultivation time, I will still come here in the middle of the night to guard the chickens. But with your shouting, even if there really was a chicken thief here, he would have been scared away.” Bai Xiaochun unhappily spoke with a flourish of his sleeves. He furrowed his brows, looking as though he had spared no efforts towards catching the thief.

The disciples in charge of rearing the chickens glanced at each other before embarrased expressions adorned some of their faces. The disciple who initially questioned Bai Xiaochun also looked a lot less suspicious of him, but still seemed doubtful.

When he saw that the suspicions of the other party had not been fully dispelled, Bai Xiaochun coldly humphed. Without giving the disciples a chance to raise another question, he seized the opportunity to speak first. His voice was filled with dissatisfaction regarding the disciples’ efforts.

“No wonder your Spirit Tailed chickens always go missing. You’re too careless! You’re all waiting here but this fence is already broken!” Bai Xiaochun pointed at the fence behind him. There was indeed some damage on the fence which was hard to notice. It had been Bai Xiaochun himself who broke it when he had tussled with a Spirit Tailed chicken during his first theft.

Hearing his words, the disciples in charge of rearing the chickens looked towards the direction of Bai Xiaochun’s finger one by one. When they inspected closely and noticed the damage on the fence, they were all shocked. Previously, they had never paid too much attention to these kinds of subtle and minor details.

“Also, that S

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 23 - ปีศาจขโมยไก่บ้าดึก ภูเขาเมฆหอมถูกจากที่มืดไวน์ ก็มืดว่า ถ้าหนึ่งขยายมือของพวกเขา พวกเขาจะไม่สามารถดูนิ้ว นอกจากลมว้ฉันก็ซึ่งไหลผ่านหุบเขา สภาพแวดล้อมเงียบสงบ ว่านกและสัตว์เกรงกลัวที่จะทำลายความเงียบในความมืดไวน์ หวาน Xiaochun ไบเอาออก ribbon ให้กับเขา โดย Xinqi โจว และผูกแขนของเขา เขาอย่างเมินเฉยเดินไปข้างหน้า ตรงไปตามเส้นทางเล็ก ๆ นำไปทางหางวิญญาณไก่หลา เงาของเขาอย่างรวดเร็วเปลี่ยนเกียร์จากที่หนึ่งไปยังอีก มันไม่นานก่อนเขาได้ผ่านผ่านไม้พุ่มไม้ไผ่ เดินทางใกล้กับไก่จากนั้น เขาสามารถเห็นวิญญาณหางไก่พักผ่อนในบ้าน ยังคง มีกี่ซึ่งบางครั้งจะเดินเกี่ยวกับ ขุนนาง บางวิญญาณหางไก่ที่เป็นหัวเรื่องในทิศทางของเขาหวาน Xiaochun ไบ squatted ท่ามกลางการไม้พุ่ม และเลียริมฝีปากของเขา หลังจากรอชั่วขณะ เมื่อไก่ที่หางวิญญาณได้มาใกล้ชิด เขาช้าเข้าตู้ เพียงเมื่อเขามีได้ใช้งานก้านไม้ไผ่ของเขา เขาก็สะดุ้ง และตาเปิดร้ายแรงขณะที่การ ร้องต่ำก็ resounded จากด้านหลังเขา เงาปรากฏหนึ่ง บางส่วนของพวกเขาได้ผลิตบั้งไฟ ปรับผิวขาวแวดล้อมด้วยแสง"ขโมยไก่ตาย คุณได้ในที่สุดปรากฏตัว""ฉันรอที่นี่หลายวัน แล้วได้วางกับดักทั่วทุกสถานที่ ลองดูวิธีคุณจะหลบหนี" ซอลเบลโลว์สะท้อนก้องในอากาศ เงามืดเจ็ดถึงแปดทันทีถ่ายไปทางหวาน Xiaochun ไบ รอบเขาอย่างสมบูรณ์เงาเหล่าสาวกคอยดูแลเลี้ยงไก่ พวกเขาได้บรรจงรอหลายวัน และไม่เคยคิดที่วันนี้ ความพยายามของพวกเขาจะต้องจ่ายจริงปิด ความเกลียดชังได้สะสมลึกภายในหัวใจของพวกเขา ดังนั้นที่ sinlge ทุกหนึ่งของพวกเขาต้องการดำเนินการนี้ขโมยไก่ในจุดหลังจากได้ยินคำพูดของพวกเขา และเห็นแนวทางของพวกเขา หวาน Xiaochun ไบตกใจในตอนแรก แล้ว ที่เขาสะสมตา ก่อน humphing จ้างงาน (หมายเหตุของ ED: รีดเขาตาหมายความว่าเขาคิดว่า ความคิดก็)"จะเงียบ ทั้งหมดของคุณลดเสียงของคุณ" เขากันเองพูด ด้วยเสียงจริงจัง ไม่ต้องพยายามปกปิดตัวเอง หวาน Xiaochun ไบ swaggered ขณะที่เขายืนขึ้น จากนั้น เขาทุกเผยริบบิ้นผูกบนแขนของเขา สายตาอย่างฉับพลัน และไม่คาดคิดนี้ตะลึง 7-8 คนที่วิ่งได้ต่อเขา"คุณดูอย่างระมัดระวัง ผมเป็นผู้นำของกลุ่มจับขโมย" หวาน Xiaochun ไบรอยย่นคิ้วของเขาในความไม่พอใจเขามองคนที่ยืนอยู่หน้าเขาบางส่วนของสาวกที่ชอบเลี้ยงไก่ได้เห็นหวาน Xiaochun ไบก่อนเทพ ขณะ ขณะที่พวกเขาตรวจสอบเขาอย่างระมัดระวัง พวกเขาเริ่มต้นอย่าลังเลใจ"ก็พี่จูเนียร์ไบ... มันมีอยู่แล้วดังนั้นปลายเดือน จะทำอะไรที่นี่" ในบรรดาสาวกเหล่านี้ ได้หนึ่งหน้าซึ่งเปิดเผยสงสัยเขาคงที่สายตาของเขาในหวาน Xiaochun ไบ ต่อคำถามนี้ คนอื่น ๆ ยังโยนเขาหน้าปัดรวมน่าสงสัย"เนื่องจากน้องสาวโจวได้ถามฉันนำกลุ่มเล็ก ๆ ของขโมย catchers ฉันต้องให้มันทั้งหมดจะจับตัวนี้ขโมยไก่ของฉัน แม้ว่าที่มีการเสียสละเวลาการเพาะปลูก ฉันจะยังมาที่นี่ตอนกลางคืนเพื่อป้องกันไก่ แต่กับการตะโกนใส่ของคุณ แม้ว่ามีจริง ๆ ขโมยไก่ที่นี่ เขาจะได้กลัวห่างกัน" หวาน Xiaochun ไบ unhappily พูดกับอวดแขนของเขา เขางุ่นง่านคิ้วของเขา มองว่าเขามี spared ความพยายามไม่ไปจับโจร ลูกศิษย์ชอบเลี้ยงไก่ glanced ที่แต่ละอื่น ๆ ก่อนนิพจน์ embarrased ประดับบางส่วนของใบหน้า สาวกที่เริ่มสอบสวนหวาน Xiaochun ไบยัง ดูน่าสงสัยมากน้อยของเขา แต่ยังคง ดูเหมือนหนี้สงสัยสูญ เมื่อเขาเห็นว่าความสงสัยของบุคคลอื่นไม่ได้เต็มที่ ยกเลิกผล หวาน Xiaochun ใบจ้างงาน humphed โดยไม่ทำให้สาวกมีโอกาสเพิ่มอีกคำถามหนึ่ง เขายึดโอกาสในการพูดครั้งแรก เสียงของเขาก็เต็มไป ด้วยความไม่พอใจเกี่ยวกับความพยายามของเหล่าสาวก"เสน่ห์ไก่หางจิตวิญญาณของคุณเสมอไปหายไป คุณประมาทเกินไป ทั้งหมดแต่ที่นี่ แต่รั้วนี้อยู่เสียแล้ว หวาน Xiaochun ไบชี้ไปที่รั้วหลังเขา มันมีแน่นอนความเสียหายบนรั้วซึ่งยากที่จะสังเกต จะได้รับไบหวาน Xiaochun เองที่มันแตกเมื่อเขามี tussled กับไก่หางวิญญาณระหว่างการขโมยครั้งแรกของเขาได้ยินคำพูดของเขา สาวกชอบเลี้ยงไก่มองไปทางทิศทางของใบหวาน Xiaochun นิ้วหนึ่ง เมื่อตรวจสอบอย่างใกล้ชิด และสังเกตเห็นความเสียหายบนรั้ว พวกเขาก็ตกใจหมด ก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่เคยมากเกินไปให้ความสำคัญกับรายละเอียดที่ลึกซึ้ง และรองต่าง ๆ เหล่านี้"นอกจากนี้ ที่ถูก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 23 - บ้าไก่ขโมยเดวิลปลายในเวลากลางคืน , ภูเขาเมฆหอม ถูกห่อหุ้มด้วยดําสนิทความมืด มันมืดมากว่าหากขยายมือของพวกเขา พวกเขาจะไม่สามารถเห็นนิ้วของพวกเขา นอกจากเสียงลม ที่กวาดผ่านหุบเขา บรรยากาศเงียบ ราวกับนก และสัตว์กลัวที่จะทำลายความเงียบในที่มืดดำเหมือนหมึก , ไป่เซียวชุนหยิบริบบิ้นให้แก่เขาโดยโจว xinqi และผูกแขน เขาเดินไปเรื่อยๆตามเส้นทางตรงขนาดเล็กจะนําไปสู่จิตวิญญาณ หาง ไก่บ้าน เงาของเขาขยับอย่างรวดเร็วจากสถานที่หนึ่งไปยังอีก มันไม่นานก่อนที่เขาจะเดินผ่านพุ่มไม้ไผ่มาถึงใกล้ชิดกับไก่จากที่นั่น เขาสามารถเห็นวิญญาณไก่ หางอยู่ในบ้าน ยังคงมีไม่กี่ซึ่งบางครั้งเดินเกี่ยวกับ โดยเฉพาะ วิญญาณบางหาง ไก่ที่กำลังมุ่งหน้าไปในทิศทางของเขาไป่เซียวชุนไปนั่งแช่อยู่ท่ามกลางพุ่ม และเลียริมฝีปากของเขา หลังจากรอไม่นาน เมื่อจิตวิญญาณ หาง ไก่ได้เข้ามาใกล้ เขาค่อยๆเดินเข้ามาใกล้กรง เมื่อเขากำลังจะเอาคันเบ็ดไม้ไผ่ของเขา เขาก็ตกใจ และตาของเขาก็จริงจังในขณะนั้นต่ำ ร้องก็ถ่ายทอดจากข้างหลังเขา เงาที่ปรากฏหนึ่งหลังจากที่อื่น บางคนก็สร้างลูกไฟขึ้นสภาพแวดล้อมที่มีแสงเจิดจ้า ." ไอ้โจรขโมยไก่เคราะห์ร้าย ! ในที่สุดก็มาแล้ว ! "" ผมรอมาหลายวัน และมีการวางกับดักทั่วทุกสถานที่ มาดูกันว่าคุณจะหนี ! " การร้อง resonated ในอากาศ เจ็ดถึงแปดเงาทันทียิงต่อไป่เซียวชุนรอบเขาโดยสิ้นเชิงเงาเหล่านี้เป็นสาวกรับผิดชอบในการเลี้ยงไก่ พวกเขาได้พยายามที่จะรอวันมากมาย และไม่เคยคิดเลยว่า วันนี้ ความพยายามของพวกเขาจะจ่ายออก ความเกลียดชังได้สะสมลึกภายในหัวใจของพวกเขา ดังนั้นทุกหนึ่งของพวกเขาต้องการที่จะรัน sinlge นี้ขโมยไก่ในจุดที่หลังจากได้ยินคำพูดของพวกเขาและเห็นแนวทางของพวกเขา , ไป่เซียวชุนตกใจตอนแรก . เขารีดตาของเขา ก่อนที่ฮี้อย่างเย็นชา( หมายเหตุ : ตาเอ็ด รีด หมายความว่าเขาก็มีความคิดดีๆ )" เงียบ ! ! ! ทั้งหมดของเธอเบาๆ " เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เป็นกันเองจริงๆ โดยไม่พยายามที่จะปกปิดตัวเอง ไป่เซียวชุน swaggered เขาลุกขึ้นยืน งั้น เขาตั้งใจที่จะเปิดเผย โบว์ผูกที่แขนนี้อย่างฉับพลันและไม่คาดคิดสายตาตะลึง เจ็ดแปดคน ที่วิ่งไปหาเขา" ทุกคนดูให้ดี ผมเป็นหัวหน้าโจรจับ กลุ่ม " ไป่เซียวชุนคิ้วร่องของเขาในความไม่พอใจเมื่อมองไปที่คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาบางส่วนของลูกศิษย์ในความดูแลของการเลี้ยงไก่ ได้ เห็น ไป่เซียวชุนก่อนกลางวันแสกๆ ในตอนนั้น พวกเขาตรวจสอบมันอย่างระมัดระวัง พวกเขาก็เริ่มลังเล" ก็รุ่นน้องพี่ไป๋ . . . . . . . นี่มันก็ดึกมากแล้ว คุณมาทำอะไรที่นี่ ? " ในหมู่สาวกเหล่านี้มีหนึ่งหน้าซึ่งเปิดเผยสงสัยเขาคงจ้องมองเขาไป่เซียวชุน . ตามคำถามนี้ คนอื่นยังทิ้งสายตาที่น่าสงสัย" ตั้งแต่พี่โจวขอนำกลุ่มเล็ก ๆของขโมย มือปราบมาร ฉันต้องให้ฉันขโมยไก่ ขโมย ถ้ามันมีการเสียสละเวลาของฉัน ฉันก็จะมาที่นี่ในเวลากลางคืน เพื่อป้องกันไก่ แต่ด้วยเสียงตะโกนของคุณแม้ว่ามันถูกขโมยไก่ที่นี่ เขาก็ต้องตกใจทันที " ไป่เซียวชุนไม่มีความสุข พูด กับ อวดของแขนเสื้อ เขามีรอยย่นคิ้วของเขา ดูราวกับว่าเขาไม่ต้องพยายามไปจับโจรสาวกรับผิดชอบในการเลี้ยงไก่ เหลือบมองที่แต่ละอื่น ๆ ก่อนที่สีหน้าอายประดับบางส่วนของใบหน้าของพวกเขา ลูกศิษย์ที่เริ่มต้นถามไป่เซียวชุนยังดูน้อยกว่ามาก สงสัยเขา แต่ยังดูน่าสงสัยเมื่อเขาเห็นความสงสัยของอีกฝ่ายได้เต็มที่เหือดหาย , ไป่เซียวชุนเย็นชาฮี้ . โดยไม่ให้สาวกโอกาสที่จะเพิ่มคำถามอื่น เขาคว้าโอกาสที่จะพูดก่อน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจเกี่ยวกับความพยายามของพระองค์ '" ไม่สงสัยวิญญาณไก่ หางมักจะหายไป เธอประมาทเกินไป ! พวกนายรออยู่ที่นี่ แต่รั้วมันพังแล้ว ! " ไป่เซียวชุนชี้ไปที่รั้วข้างหลังเขา มีแน่นอนบางความเสียหายบนรั้ว ซึ่งก็ยากที่จะสังเกตเห็น เป็นไป่เซียวชุนเองที่ทำลายมันเมื่อเขาได้ต่อสู้กับวิญญาณ หาง ไก่ในการขโมยครั้งแรกของเขาได้ยินคำพูดของเขา สาวกรับผิดชอบในการเลี้ยงดูไก่มองไปยังทิศทางของไป่เซียวชุนนิ้วหนึ่งโดยหนึ่ง เมื่อตรวจสอบใกล้ชิดและสังเกตเห็นความเสียหายบนรั้ว ทุกคนตกใจ ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยให้ความสนใจมากเกินไปกับชนิดเหล่านี้ของสีสัน และรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ