“Who is this bird you keep talking

“Who is this bird you keep talking about?!” said Meng Hao, his face grim. A strange feeling had risen up inside of him. This hat couldn’t be killed and couldn’t be thrown away. It really was extremely annoying.

“You don’t know?” asked the hat, suddenly flying off of Meng Hao’s head. It’s shape suddenly rippled back into the meat jelly. The archaic face appeared, and it looked disbelieving as it gazed at Meng Hao. “Heavens, you really don’t know who that damned, mass-murdering, shameless….” The meat jelly began to quiver as it let off streams of curses. Meng Hao let out a long sigh and looked up into the air. After the time it takes an incense stick to burn, he finally looked back at the meat jelly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"นกตัวนี้คุณให้พูดถึงคือใคร!" กล่าวว่า เมงเฮา ใบหน้าของเขาน่ากลัว ความรู้สึกแปลกที่เพิ่มขึ้นภายในของเขา หมวกนี้ไม่ฆ่า และไม่ทิ้ง จริง ๆ มันก็น่ารำคาญมาก"คุณไม่ทราบ" ถามหมวก ก็บินออกจากหัวเมงเฮา เรื่องรูปร่างคลื่นก็กลับเข้าไปในเนื้อวุ้น ปรากฏหน้าโบราณ และมันดู disbelieving ที่มันจ้องเฮาเมง "สวรรค์ คุณจริง ๆ ไม่ทราบว่าผู้ที่เคราะห์ร้าย ฆ่ามวล ไร้ยางอาย..." วุ้นเนื้อเริ่มสั่นเพราะให้ปิดกระแสข้อมูลคำสาป เมงเฮาให้ออกถอนหายใจยาว และมองขึ้นไปในอากาศ หลังจากเวลาใช้ก้านธูปการเขียน เขาก็มองกลับมาที่เจลลี่เนื้อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ใครเป็นนกตัวนี้ให้คุณพูดคุยเกี่ยวกับ ?!" เม้งเฮาใบหน้าของเขากล่าวว่าที่น่ากลัว ความรู้สึกแปลกได้ลุกขึ้นภายในของเขา หมวกนี้อาจไม่ถูกฆ่าและไม่สามารถโยนทิ้งไป จริงๆมันเป็นที่น่ารำคาญมาก. "คุณไม่ทราบ?" ถามหมวกก็บินออกจากหัวของเม้งเฮาส์ มันเป็นรูปร่างอย่างกระทันหันกลับเข้ามาเป็นระลอกคลื่นวุ้นเนื้อ ใบหน้าโบราณปรากฏและเชื่อว่ามันดูเป็นมันจ้องมองเม้งเฮา "สวรรค์คุณจริงๆไม่ทราบว่าใครว่าไอ้มวลฆ่า, ไร้ยางอาย ... ." วุ้นเนื้อเริ่มสั่นในขณะที่มันให้ปิดการไหลของคำสาปแช่ง เม้งเฮาให้ออกถอนหายใจยาวและมองขึ้นไปในอากาศ หลังจากเวลาที่ใช้ติดที่จะเผาไหม้ธูปในที่สุดเขาก็มองกลับมาที่เนื้อเจลลี่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ใครคือ นกตัวนี้ คุณกำลังพูดเรื่องอะไร ? ! " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว ใบหน้าเคร่งขรึมของเขา ความรู้สึกแปลก ๆมีขึ้นในตัวของเค้า หมวกใบนี้จะไม่สามารถถูกฆ่าและไม่ถูกทิ้ง จริงๆ มันเป็นสิ่งน่ารำคาญ" คุณไม่รู้เหรอ ? " ถาม หมวกก็บินออกจากหัว เมิ่งฮ่าว รูปร่างมันก็เป็นระลอกคลื่นกลับเข้าไปในเนื้อวุ้น หน้าโบราณปรากฏ และมันดูไม่เชื่อมันจ้องมอง เมิ่งฮ่าว " สวรรค์ คุณไม่รู้หรอกว่าจริงๆไอ้ มวลฆาตกร หน้าด้าน . . . . . . . " เนื้อวุ้นก็เริ่มสั่นมันปล่อยกระแสของคำสาป เมิ่งเฮ่าถอนหายใจยาวและมองขึ้นไปในอากาศ หลังจากเวลาหนึ่งก้านธูปไหม้ ในที่สุดเขาก็กลับมามองที่เนื้อเจลลี่