This story originally aired on Apri

This story originally aired on April 9, 2006.

Stories about an orphanage are bound to yank at your heartstrings. The one 60 Minutes is going to tell you about is no exception -- even though many alumni of the orphanage have gone on to lead full and happy lives.

All these orphans are from East Africa. They were all abandoned when they were very young, less than two years old -- and they're all elephants. As correspondent Bob Simon reports, this orphanage is in Kenya, near Nairobi. It has been around almost 30 years. It's a large place. It would have to be.


It has just about everything you would want in an orphanage: dormitories -- each orphan has a private room. There is a communal bath, a playground, and a dining area. There are as many as 14 orphans here at any one time and they stay a number of years before going back to the bush. The regimen at the orphanage is anything but Dickensian. Unlike Oliver Twist, when one of these orphans asks for more, that's what he gets. More.

The principal, headmistress, head nurse and CEO of the orphanage is Dame Daphne Sheldrick. She founded the place and has been working with elephants for 50 years.

What is the most extraordinary thing she has learned about elephants?

"Their tremendous capacity for caring is I think perhaps the most amazing thing about them," says Dame Daphne. "Even at a very, very young age. Their sort of forgiveness, unselfishness -- they have all the best attributes of us humans and not very many of the bad."

Just about the best people you've ever met are the gentle men who work here.

They are called keepers, and they have extraordinary jobs. There is one keeper per elephant; he spends 24 hours a day with his charge, seven days a week. A keeper feeds his elephant every three hours, day and night, just like mom would.

He keeps his elephant warm, not like mom would, but with a blanket. When it's sleep time, the keeper beds down right next to his elephant. If he leaves, if ever so briefly, the baby wakes up and broadcasts his displeasure. The keepers are rotated now and then so that no elephant gets too terribly attached to any one of them.

At dawn, the elephants are taken from their dorms out to the bush. They hang out for a while and even play some games -- soccer is a favorite. The elephants decide when it's halftime by trotting off the field for a break.

The days are pretty much the same here. But on Fridays, the orphanage becomes a spa, when the keepers give the elephants a coconut oil massage.

"We can't do exactly what the mother can do, but we do something close to that," explains Edwin Lusichi, the head of the keepers.

Meeting an elephant for the first time requires a proper introduction, as Simon learned when he visited the orphanage. There is a protocol to meeting an elephant. He will offer up his trunk, and he expects you to blow in it. That way, he will remember your scent forever. You will never be strangers again.

The orphanage gets distress calls from all over Kenya -- and from all over East Africa -- that a baby elephant is on his own, often because his mother has been killed by a poacher. It is then a matter of great urgency: An orphaned elephant can only survive a few days without his mother.

The baby elephant is loaded onto a plane and flown back to Daphne Sheldrick's orphanage outside Nairobi, where he'll stay until he's strong enough to go back into the bush.

Dame Daphne, who was just named a dame by Queen Elizabeth II, has been running the orphanage for almost 30 years. She was born and raised in Kenya and married David Sheldrick, Africa's leading crusader against poaching.

When he died in 1977, she founded the David Sheldrick Wildlife Trust. Back then, there were about 100,000 elephants in Kenya. Now there are about a quarter as many -- largely due to poachers. Then, as now, the ivory from their tusks is a very valuable commodity. From the beginning, Daphne saw her mission as saving as many elephants as possible.

"It's really lovely to see them now and then to think back how they were when they came in. It makes it all so worthwhile," says Daphne.

But her mission hasn't always gone smoothly. Twelve years ago, she was badly injured by a wild elephant and couldn't walk for 15 months.

Asked if during those 15 months she ever thought that maybe she should do something else, Dame Daphne says, "Oh, no. I mean, I still had all the elephants. Never occurred to me at all. You know, you can't just walk away from it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องนี้เดิมโล่งบน 9 เมษายน 2549เรื่องราวเกี่ยวกับกำพร้าถูกผูกไว้กับ yank ที่ heartstrings ของคุณ 60 นาทีได้ก็จะไปบอกคุณเกี่ยวกับ - แม้ว่าศิษย์เก่าจำนวนมากของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กได้ไปในการ นำชีวิตเต็ม และมีความสุข เด็กกำพร้าเหล่านี้มาจากแอฟริกาตะวันออก พวกเขาได้ทั้งหมดทิ้งขณะที่หนุ่มสาว อายุ - น้อยกว่า 2 ปี และกำลังช้างทั้งหมด เป็นข่าวที่รายงาน Bob Simon ศูนย์เด็กกำพร้าอยู่ในเคนยา ใกล้ไนโรบี มันได้รับรอบเกือบ 30 ปี ขนาดใหญ่ มันจะต้องเป็นมีเพียงเกี่ยวกับทุกอย่างที่คุณต้องการในกำพร้า: หอพัก - orphan ละมีห้องส่วนตัว มีห้องน้ำรวม สนามเด็กเล่น และพื้นที่รับประทานอาหาร มีเด็กกำพร้าจำนวน 14 นี่เวลาเดียว และพวกเขาอยู่มาก่อนจะกลับไปพุ่มไม้ การปกครองที่มูลนิธิสงเคราะห์เด็กเป็นอะไรแต่ Dickensian ต่างจาก Oliver บิด เมื่อเด็กกำพร้าเหล่านี้อย่างใดอย่างหนึ่งขอเพิ่มเติม ที่ได้สิ่งที่เขาได้รับ เพิ่มเติมเวลาหลัก หัวหน้าพยาบาล และซีอีโอของมูลนิธิสงเคราะห์เด็กเป็นดามดาฟเน่ Sheldrick เธอก่อตั้งสถานที่ และทำงานกับช้าง 50 ปีสิ่งพิเศษสุดที่เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับช้างคืออะไร "มีความจุมหาศาลสำหรับการดูแลผมคิดว่า บางทีสิ่งน่าอัศจรรย์มากเกี่ยวกับพวกเขา, " กล่าวว่า ดาฟเน่ดาม "แม้ในวัยหนุ่มสาวมาก มาก การเรียงลำดับของการให้อภัย unselfishness - พวกเขามีคุณลักษณะที่ดีที่สุดทั้งหมดของเรามนุษย์และไม่มากมายไม่ดี"เพียงเกี่ยวกับคนที่ดีที่สุดที่คุณเคยพบเป็นผู้ชายอ่อนโยนที่ทำงานที่นี่ เรียกว่าใครที่ได้ และพวกเขามีงานพิเศษ มีประตูหนึ่งต่อช้าง เขาใช้เวลา 24 ชั่วโมงต่อวันกับค่าธรรมเนียมของเขา เจ็ดวันต่อสัปดาห์ ผู้รักษาประตูที่ฟีดช้างของเขาทุกสามชั่วโมง รุ่ง เหมือนแม่ เขาเก็บช้างของเขาอบอุ่น ไม่ เหมือนแม่จะ แต่ กับผ้าห่มด้วย เมื่อถึงเวลานอนหลับ ผู้รักษาประตูเตียงลงติดเขาช้าง ถ้าเขาออก ถ้าเคยสั้น ๆ ทารกตื่นขึ้น และออกอากาศเขาเขียว ใครที่ได้ถูกหมุนขณะนี้แล้วเพื่อให้ช้างไม่ได้เกินไปชะมัดกับหนึ่งเหล่านี้ยามรุ่งอรุณ ช้างนั้นมาจากการพักออกไปพุ่มไม้ พวกเขาออกไปเที่ยวสัก และเล่นเกมบางเกม - ฟุตบอลเป็นที่ชื่นชอบ ช้างตัดสินใจเป็นการแข่งขัน โดยเมืองกรุงเทพฯ ออกฟิลด์สำหรับการพักผ่อนวันนี่ที่เดียวสวยมาก แต่วันศุกร์ มูลนิธิสงเคราะห์เด็กจะ สปา ใครที่ได้ให้ช้างนวดน้ำมันมะพร้าว "ไม่ว่าแม่ทำอะไร แต่เราทำสิ่งที่ใกล้เคียงกับ อธิบาย Edwin Lusichi หัวของใครที่ได้ประชุมช้างครั้งแรกต้องแนะนำที่เหมาะสม เป็น Simon ได้เรียนรู้เมื่อเขาเยี่ยมมูลนิธิสงเคราะห์เด็ก มีโพรโทคอการประชุมช้าง เขาจะนำเสนอค่าลำตัวของเขา และเขาคาดหวังให้ระเบิดในมัน วิธี เขาจะจดจำกลิ่นของคุณตลอดไป คุณจะไม่มีคนแปลกหน้าอีกครั้ง มูลนิธิสงเคราะห์เด็กได้รับความทุกข์เรียกจากทั่วประเทศเคนยา - และจากทั่วแอฟริกาตะวันออก - ให้ลูกช้างของเขาเอง มักจะเป็น เพราะแม่ของเขาถูกฆ่า โดยพอร์ชเชอร์ มันก็เป็นเรื่องของการเร่งดี: ช้างไม่สามารถอยู่รอด โดยแม่ของเขาไม่กี่วันเท่านั้น ลูกช้างโหลดลงเครื่องบิน และกลับไปที่มูลนิธิสงเคราะห์เด็กดาฟเน่ Sheldrick นอกไนโรบี ซึ่งเขาจะอยู่ไปจนถึงแรงพอที่จะกลับไปที่พุ่มไม้ ดาฟเน่ดาม ที่เพียงแค่ชื่อดาม โดย Queen Elizabeth II ทำงานมูลนิธิสงเคราะห์เด็กเกือบ 30 ปี เธอเกิด และโตในเคนยา และแต่งงาน David Sheldrick, crusader ชั้นนำของแอฟริกากับแย่งเมื่อเขาตายในปี 1977 เธอก่อตั้ง David Sheldrick สัตว์ป่าเชื่อถือ กลับมาแล้ว มีช้างประมาณ 100,000 ในเคนยา ตอนนี้ ได้ประมาณไตรมาสให้มาก - มากเนื่องจากการยับยั้ง จากนั้น เป็นตอนนี้ งาช้างจากจากงาของตนเป็นการสินค้ามีคุณค่ามาก จากจุดเริ่มต้น ดาฟเน่เห็นภารกิจของเป็นบันทึกเป็นช้างมากที่สุด"ก็น่ารักจริง ๆ ดูตอนนี้แล้วต้องคิดกลับว่าพวกเขาได้เมื่อพวกเขามาใน มันทำให้ทั้งหมดเพื่อให้คุ้มค่า ดาฟเน่กล่าวแต่ภารกิจของเธอไม่ได้เสมอไปอย่างราบรื่น สิบสองปีที่แล้ว เธอถูกบาดเจ็บสาหัส โดยช้างป่า และไม่สามารถเดิน 15 เดือนถามถ้า ช่วง 15 เธอเคยคิดว่า บางทีที่เธอควรทำอย่างอื่น ดามดาฟเน่กล่าว "โอ้ หมายเลขที่ผมหมายถึง ฉันยังคงมีช้างทั้งหมด ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมทั้งหมด คุณรู้ว่า คุณไม่สามารถเพียงแค่ห่างจากมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องนี้ออกอากาศครั้งแรกในวันที่ 9 เมษายน 2549เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กกำพร้าต้องกระชากหัวใจของคุณ อีก 60 นาที จะบอกคุณเกี่ยวกับจะไม่มีข้อยกเว้น -- แม้ว่าหลายศิษย์เก่าของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าได้หายไปในการใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และมีความสุขเด็กกำพร้าเหล่านี้ทั้งหมดจากแอฟริกาตะวันออก พวกเขาทั้งหมดถูกทิ้งเมื่อพวกเขาอายุน้อยมาก น้อยกว่าสองปี -- และพวกเขาทั้งหมดที่ช้าง เป็นนักข่าว บ๊อบ ไซมอน รายงาน สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในเคนยา , ใกล้ไนโรบี มันได้รับรอบเกือบ 30 ปี มันเป็นสถานที่ที่มีขนาดใหญ่ มันควรจะเป็นมันมีทุกสิ่งที่คุณต้องการในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า : หอพัก -- เด็กกำพร้าทุกคนมีห้องส่วนตัว มีห้องน้ำส่วนกลาง สนามเด็กเล่น และบริเวณรับประทานอาหาร มีเด็กกำพร้ามากเท่าที่นี่ ณเวลาใดเวลาหนึ่งและพวกเขาอยู่หลายปี ก่อนจะกลับไปที่พุ่มไม้ ระบบการปกครองที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคืออะไร แต่ dickensian . ซึ่งแตกต่างจาก โอลิเวอร์ ทวิสต์ เมื่อหนึ่งในเด็กกำพร้าเหล่านี้ขอเพิ่มเติม นั่นคือสิ่งที่เขาได้รับ เพิ่มเติมครูใหญ่ อาจารย์ใหญ่ หัวหน้าพยาบาล และ CEO ของสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าคือ นางแดฟ sheldrick . เธอก่อตั้งสถานที่ และได้ทำงานกับช้าง ปี 50สิ่งที่พิเศษที่สุดที่เธอได้เรียนรู้เกี่ยวกับช้าง ?" ความจุมากของพวกเขาสำหรับการดูแลฉันคิดว่าบางทีที่น่าตื่นตาตื่นใจมากที่สุดเกี่ยวกับพวกเขา , " กล่าวว่า " นางดาฟเน่ แม้ที่อายุน้อย มากๆ การจัดเรียงของการให้อภัย ชนิดมีทั้งหมดคุณลักษณะที่ดีที่สุดของมนุษย์เรา และไม่เยอะมาก ของที่ไม่ดี "เพียงเกี่ยวกับการที่ดีที่สุดที่เคยเจอ เป็นคนอ่อนโยน คนที่ทำงานที่นี่พวกเขาจะเรียกว่าเฝ้า และพวกเขาก็มี งานพิเศษ มีผู้ดูแลต่อช้าง เขาใช้เวลาตลอด 24 ชั่วโมงกับค่าใช้จ่ายของเขา , เจ็ดวันต่อสัปดาห์ ผู้ดูแลให้อาหารช้างของเขาทุกสามชั่วโมง ทั้งกลางวันและกลางคืน เหมือนที่แม่ทำเขาช้างของเขาอบอุ่น ไม่เหมือนแม่ แต่กับผ้าห่ม เมื่อมันเป็นเวลานอน ผู้รักษาเตียงลงข้างๆช้างของเขา ถ้าเขาออกไป ถ้าเคยแล้วสั้น เด็กตื่นและออกอากาศความไม่พอใจของเขา ผู้รักษาประตูจะหมุนแล้วเพื่อให้ช้างได้ด้วยโคตรติดหนึ่งในพวกเขาใด ๆ .เช้าตรู่ ช้างจะถ่ายจากหอพักไปที่พุ่มไม้ พวกเขาแขวนออกสำหรับขณะที่และแม้แต่การเล่นเกมบางเกม -- ฟุตบอลที่ชื่นชอบ ช้างตัดสินใจเมื่อถึงช่วงพักครึ่ง โดย trotting ออกจากสนามเพื่อพักวันจะสวยมากเหมือนกันครับ แต่ในวันศุกร์ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ากลายเป็นสปาเมื่อลงบัญชีให้ช้างมะพร้าวน้ำมันนวดตัว" เราไม่สามารถทำสิ่งที่แม่ทำ แต่เราจะทำบางอย่างที่ใกล้เคียงกับ " อธิบายว่า เอ็ดวิน lusichi , หัวของผู้พิทักษ์เจอช้างครั้งแรกต้องแนะนำตัวเป็นไซมอนเรียนรู้เมื่อเขาไปเยี่ยมสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า มีโปรโตคอลที่พบช้าง เขาจะให้ขึ้นท้ายรถของเขา และเขาคาดว่าคุณจะระเบิดมัน วิธีการที่เขาจะได้จำกลิ่นของคุณตลอดไป คุณจะไม่กลายเป็นคนแปลกหน้ากันอีกครั้งสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ได้รับความทุกข์โทรจากทั่วเคนยา -- และจากทั่วแอฟริกาตะวันออก -- ที่ลูกช้างเอง บ่อยๆ เพราะแม่ของเขาได้ถูกฆ่าตายโดยผู้อื่น . มันก็เรื่องของความเร่งรีบ เป็นกำพร้าช้างสามารถอยู่รอดได้ไม่กี่วัน โดยไม่มีแม่ช้างเด็กถูกโหลดลงบนเครื่องบินและบินกลับไป แดฟนี่ย์ sheldrick สถานเลี้ยงเด็กกำพร้านอกกรุงไนโรบี ที่ๆเขาจะอยู่ จนกว่าเขาจะแข็งแรงพอที่จะกลับเข้าไปในพุ่มไม้นางดาฟเน่ ที่เป็นเพียงการตั้งชื่อดามโดย Queen Elizabeth II ได้วิ่งไว้เกือบ 30 ปี เธอเกิดและเติบโตในเคนยา และได้แต่งงานกับ เดวิด sheldrick , แอฟริกานำสงครามศาสนาต่อต้านล่าสัตว์เมื่อเขาเสียชีวิตในปี 1977 เธอก่อตั้ง David sheldrick สัตว์ป่าไว้ใจ ตอนนั้น มีประมาณ 100000 ช้างในเคนยา ขณะนี้มีประมาณหนึ่งในสี่เป็นหลาย -- ส่วนใหญ่มาจากนักล่าสัตว์ แล้ว , ตอนนี้ งาช้างจากงาของพวกเขาเป็นสินค้าที่มีคุณค่ามาก จากจุดเริ่มต้น แดฟนี่ย์เห็นภารกิจของเธอที่บันทึกเป็นช้างมากที่สุด" มันดีจริงๆ ที่ได้เห็นพวกเขาแล้วกลับคิดว่าวิธีการที่พวกเขาได้เมื่อพวกเขามาถึง มันช่างคุ้มค่า กล่าวว่า แดฟนี่ย์แต่ภารกิจของเธอยังไม่ราบรื่น เมื่อ 12 ปีก่อน เธอได้รับบาดเจ็บสาหัส โดยช้างป่า และไม่สามารถเดินได้ 15 เดือนถามว่า ในช่วง 15 เดือนที่ผ่านมา เธอเคยคิดว่าบางทีเธอควรจะทำอย่างอื่น " ดาฟเน่ กล่าวว่า " โอ้ ไม่ ฉันหมายถึง ฉันยังคงมีช้างทั้งหมด ไม่เคยเกิดขึ้นกับผมเลย คุณรู้ว่าคุณไม่สามารถเพียงแค่เดินออกไปจากมัน