ความไม่รู้ทั้งหลายในที่นี้ อาจเป็นค

ความไม่รู้ทั้งหลายในที่นี้ อาจเป็นความไม่รู้กฎหมายหรือไม่รู้ข้อเท็จจริง แต่ถ้าเกิดกรณีว่า ถ้ามีคนตายและเป็นญาติของเขาซึ่งเขาไม่ทราบว่าเขามีอำนาจอย่างไรบ้างในทรัพย์สมบัติผู้ตาย ดังนี้ เรียกว่าเป็นความไม่รู้ข้อกฎหมาย ซึ่งไม่เป็นข้อแก้ตัวได้เลย โดยมีเหตุผลว่าหากยอมให้มีการแก้ตัวได้แล้ว เมื่อมีคดีขึ้นในศาลก็จำเป็นจะต้องสืบถึงความรู้และไม่รู้ในข้อกฎหมาย ทางปฏิบัตินั้นการสืบให้สิ้นสงสัยเพื่อให้เชื่อทางใดไม่ได้แน่ชัดนัก กับทั้งจะต้องสืบถึงข้อที่เขาควรได้ทราบ หรือสถิติแห่งคนนั้น การพิจารณาคดีเรื่องหนึ่งจะยาวนานเกินสมควรเป็นการยุ่งยากแก่การพิจารณาคดี กฎหมายจึงวางหลักไม่ยอมให้สืบถึงข้อไม่รู้กฎหมายเสียทีเดียว
ในเชิงอรรถท้ายคำพิพากษาฎีกาที่ ๒๐๙/๑๒๙ มีคำอธิบายเกี่ยวกับในข้อนี้เป็นหลักว่า “... ในเรื่องเข้าใจผิดนั้นมีว่า จะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้ ด้วยเหตุว่า ถ้ายอมให้แก้ตัวได้ด้วยข้อนี้แล้ว ผู้ทำผิดทุกคนคงร้องว่า ตนเข้าใจกฎหมายผิดไป หลุดโทษได้ทุกคนกฎหมายเป็นอันไม่ต้องมีกัน ต่างคนต่างทำอะไรได้ตามชอบใจ... จะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้เป็นสุภาษิตกฎหมายโรมันมาแล้ว”
อย่างไรก็ตาม มีกรณีที่หากไม่ยอมรับฟังความไม่รู้กฎหมายแล้ว ก็อาจจะเป็นการไม่ยุติธรรมจนเกินไป มาตรา ๖๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา จึงยอมให้มีการแก้ตัวได้บ้าง เมื่อพิจารณา สภาพแห่งความผิด หมายความว่า กรณีที่เป็นความผิดเพราะกฎหมายห้าม (mala prohibita) มิใช่ความผิดในตัวเอง (mala in se) พฤติการณ์ หมายถึง กรณีเฉพาะตัวผู้กระทำความผิด เช่น คนต่างด้าวเพิ่งเดินทางเข้ามาในประเทศ ผู้ที่อยู่ห่างไกลมากไม่สามารถทราบถึงกฎหมายที่ประกาศใช้ใหม่ เมื่อพิจารณาถึงสภาพความผิดและพฤติการณ์แล้ว ศาลอาจอนุญาตให้แสดงพยานหลักฐาน และเมื่อมีการแสดงพยานหลักฐานแล้ว ถ้าศาลเชื่อความไม่รู้กฎหมายศาลอาจลดโทษให้แก่ผู้กระทำความผิดก็ได้ หรือไม่ลดโทษก็ได้ แต่ศาลจะไม่ลงโทษเลยไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่รู้ทั้งหลายในที่นี้อาจเป็นความไม่รู้กฎหมายหรือไม่รู้ข้อเท็จจริงแต่ถ้าเกิดกรณีว่าถ้ามีคนตายและเป็นญาติของเขาซึ่งเขาไม่ทราบว่าเขามีอำนาจอย่างไรบ้างในทรัพย์สมบัติผู้ตายดังนี้ ซึ่งไม่เป็นข้อแก้ตัวได้เลยโดยมีเหตุผลว่าหากยอมให้มีการแก้ตัวได้แล้วเมื่อมีคดีขึ้นในศาลก็จำเป็นจะต้องสืบถึงความรู้และไม่รู้ในข้อกฎหมาย กับทั้งจะต้องสืบถึงข้อที่เขาควรได้ทราบหรือสถิติแห่งคนนั้นการพิจารณาคดีเรื่องหนึ่งจะยาวนานเกินสมควรเป็นการยุ่งยากแก่การพิจารณาคดีกฎหมายจึงวางหลักไม่ยอมให้สืบถึงข้อไม่รู้กฎหมายเสียทีเดียว
๒๐๙/๑๒๙ในเชิงอรรถท้ายคำพิพากษาฎีกาที่มีคำอธิบายเกี่ยวกับในข้อนี้เป็นหลักว่า "... ในเรื่องเข้าใจผิดนั้นมีว่าจะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้ด้วยเหตุว่าถ้ายอมให้แก้ตัวได้ด้วยข้อนี้แล้วผู้ทำผิดทุกคนคงร้องว่าตนเข้าใจกฎหมายผิดไปหลุดโทษได้ทุกคนกฎหมายเป็นอันไม่ต้องมีกัน .. จะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้เป็นสุภาษิตกฎหมายโรมันมาแล้ว "
อย่างไรก็ตามมีกรณีที่หากไม่ยอมรับฟังความไม่รู้กฎหมายแล้วก็อาจจะเป็นการไม่ยุติธรรมจนเกินไปมาตรา ๖๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญาจึงยอมให้มีการแก้ตัวได้บ้างเมื่อพิจารณาสภาพแห่งความผิดหมายความว่า (มาลา prohibita) มิใช่ความผิดในตัวเอง (มาลาใน se) พฤติการณ์หมายถึงกรณีเฉพาะตัวผู้กระทำความผิดเช่นคนต่างด้าวเพิ่งเดินทางเข้ามาในประเทศผู้ที่อยู่ห่างไกลมากไม่สามารถทราบถึงกฎหมายที่ประกาศใช้ใหม่ ศาลอาจอนุญาตให้แสดงพยานหลักฐานและเมื่อมีการแสดงพยานหลักฐานแล้วถ้าศาลเชื่อความไม่รู้กฎหมายศาลอาจลดโทษให้แก่ผู้กระทำความผิดก็ได้หรือไม่ลดโทษก็ได้แต่ศาลจะไม่ลงโทษเลยไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความไม่รู้ทั้งหลายในที่นี้ แต่ถ้าเกิดกรณีว่า ดังนี้เรียกว่าเป็นความไม่รู้ข้อกฎหมายซึ่งไม่เป็นข้อแก้ตัวได้เลย หรือสถิติแห่งคนนั้น
209/129 "... ในเรื่องเข้าใจผิดนั้นมีว่า ด้วยเหตุว่าถ้ายอมให้แก้ตัวได้ด้วยข้อนี้แล้วผู้ทำผิดทุกคนคงร้องว่าตนเข้าใจกฎหมายผิดไป ต่างคนต่างทำอะไรได้ตามชอบใจ ...
ก็อาจจะเป็นการไม่ยุติธรรมจนเกินไปมาตรา 64 แห่งประมวลกฎหมายอาญาจึงยอมให้มีการแก้ตัวได้บ้างเมื่อพิจารณาสภาพแห่งความผิดหมายความว่ากรณีที่เป็นความผิดเพราะกฎหมายห้าม (Mala prohibita) มิใช่ความผิดในตัวเอง (Mala ใน se) พฤติการณ์หมายถึงกรณีเฉพาะตัวผู้กระทำความผิดเช่น ศาลอาจอนุญาตให้แสดงพยานหลักฐานและเมื่อมีการแสดงพยานหลักฐานแล้ว หรือไม่ลดโทษก็ได้ แต่ศาลจะไม่ลงโทษเลยไม่ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความไม่รู้ทั้งหลายในที่นี้อาจเป็นความไม่รู้กฎหมายหรือไม่รู้ข้อเท็จจริงแต่ถ้าเกิดกรณีว่าถ้ามีคนตายและเป็นญาติของเขาซึ่งเขาไม่ทราบว่าเขามีอำนาจอย่างไรบ้างในทรัพย์สมบัติผู้ตายดังนี้ซึ่งไม่เป็นข้อแก้ตัวได้เลยโดยมีเหตุผลว่าหากยอมให้มีการแก้ตัวได้แล้วเมื่อมีคดีขึ้นในศาลก็จำเป็นจะต้องสืบถึงความรู้และไม่รู้ในข้อกฎหมายกับทั้งจะต้องสืบถึงข้อที่เขาควรได้ทราบหรือสถิติแห่งคนนั้นการพิจารณาคดีเรื่องหนึ่งจะยาวนานเกินสมควรเป็นการยุ่งยากแก่การพิจารณาคดีกฎหมายจึงวางหลักไม่ยอมให้สืบถึงข้อไม่รู้กฎหมายเสียทีเดียว
ในเชิงอรรถท้ายคำพิพากษาฎีกาที่๒๐๙ / ๑๒๙มีคำอธิบายเกี่ยวกับในข้อนี้เป็นหลักว่า " . . . . . . .ในเรื่องเข้าใจผิดนั้นมีว่าจะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้ด้วยเหตุว่าถ้ายอมให้แก้ตัวได้ด้วยข้อนี้แล้วผู้ทำผิดทุกคนคงร้องว่าตนเข้าใจกฎหมายผิดไปหลุดโทษได้ทุกคนกฎหมายเป็นอันไม่ต้องมีกัน. . . . . . . "
จะยกการเข้าใจกฎหมายผิดมาแก้ตัวไม่ได้เป็นสุภาษิตกฎหมายโรมันมาแล้วอย่างไรก็ตามมีกรณีที่หากไม่ยอมรับฟังความไม่รู้กฎหมายแล้วก็อาจจะเป็นการไม่ยุติธรรมจนเกินไปมาตรา๖๔แห่งประมวลกฎหมายอาญาจึงยอมให้มีการแก้ตัวได้บ้างเมื่อพิจารณาสภาพแห่งความผิดหมายความว่า( มาลา prohibita ) มิใช่ความผิดในตัวเอง ( มาลาในเซ ) พฤติการณ์หมายถึงกรณีเฉพาะตัวผู้กระทำความผิดเช่นคนต่างด้าวเพิ่งเดินทางเข้ามาในประเทศผู้ที่อยู่ห่างไกลมากไม่สามารถทราบถึงกฎหมายที่ประกาศใช้ใหม่ศาลอาจอนุญาตให้แสดงพยานหลักฐานและเมื่อมีการแสดงพยานหลักฐานแล้วถ้าศาลเชื่อความไม่รู้กฎหมายศาลอาจลดโทษให้แก่ผู้กระทำความผิดก็ได้หรือไม่ลดโทษก็ได้แต่ศาลจะไม่ลงโทษเลยไม่ได้