a Prussian chemist, Andreas Marggra

a Prussian chemist, Andreas Marggraf, showed that by using brandy to extract the juice of the white beet (Beta vulgaris, var. altissima), a common European vegetable, he could isolate crystals that were identical to those purified from sugar cane, and in comparable quantities. Marggraf foresaw a kind of cottage industry
by which individual farmers could satisfy their own needs for sugar, but this never came about, and many years passed before the idea escaped the laboratory. In 1811, the Emperor Napoleon officially set the goal of freeing France from dependence
on the English colonies for various commodities, and in 1812 personally awarded a medal to Benjamin Delessert, who had developed a working sugar-beet factory. In the next year, 300 such factories sprang up. A treaty resuming trade between France and England was signed in 1814, making West Indian sugar available once again, and the fledgling industry crashed as suddenly as it had begun. But it rose again in the 1840s and has flourished ever since.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเคมี Prussian, Andreas Marggraf แสดงให้เห็นว่า โดยบรั่นดีกลั่นน้ำของผักชนิดหนึ่งสีขาว (Beta vulgaris เพียง altissima), ผักยุโรปทั่วไป เขาสามารถแยกผลึกที่เหมือนกับผู้บริสุทธิ์ จากอ้อย และ ในปริมาณที่เทียบเท่า Marggraf foresaw ชนิดของผลิตซึ่งเกษตรกรแต่ละสามารถตอบสนองความต้องการของตนเองสำหรับน้ำตาล แต่นี้ไม่มา และหลายปีผ่านไปก่อนความคิดหนีห้องปฏิบัติการ ใน 1811 นโปเลียนจักรพรรดิอย่างเป็นทางตั้งเป้าหมายของฝรั่งเศสเพิ่มพื้นที่จากพึ่งพาในการภาษาอังกฤษอาณานิคมสินค้าโภคภัณฑ์ต่าง ๆ และ ในตัวมอบเหรียญให้เบนจามิน Delessert 1812 ที่ได้พัฒนาขึ้นทำนทานโรงงาน ในปีถัดไป 300 โรง sprang ขึ้น ดำเนินการค้าระหว่างประเทศฝรั่งเศสและอังกฤษต่อสนธิสัญญาถูกเซ็นชื่อใน 1814 ทำน้ำตาลอินเดียตะวันตกว่างอีกครั้ง และอุตสาหกรรมนกพังเป็นทันทีที่มันเริ่ม แต่กุหลาบอีกครั้งใน 1840s และมีความเจริญรุ่งเรืองนับตั้งแต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเคมีปรัสเซียน, แอนเดรี Marggraf แสดงให้เห็นว่าโดยใช้บรั่นดีในการสกัดน้ำผลไม้ของหัวผักกาดขาว (vulgaris Beta, var. altissima) ผักยุโรปร่วมกันที่เขาจะแยกผลึกที่เหมือนกันกับผู้บริสุทธิ์จากอ้อยและใน ปริมาณที่เทียบได้ Marggraf
เล็งเห็นถึงชนิดของอุตสาหกรรมกระท่อมโดยที่เกษตรกรแต่ละรายจะสามารถตอบสนองความต้องการของตัวเองสำหรับน้ำตาลแต่เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นและเป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมาก่อนความคิดที่หนีห้องปฏิบัติการ ใน 1811,
นโปเลียนจักรพรรดิอย่างเป็นทางการกำหนดเป้าหมายของการพ้นฝรั่งเศสจากการพึ่งพาในอาณานิคมของอังกฤษสำหรับสินค้าต่างๆและใน1812 ที่ได้รับรางวัลเหรียญส่วนตัวเบนจามิน Delessert ที่มีการพัฒนาโรงงานน้ำตาลบีทรูทที่ทำงาน ในปีต่อมา 300 โรงงานดังกล่าวผุดขึ้น กลับมาทำงานสนธิสัญญาทางการค้าระหว่างฝรั่งเศสและอังกฤษได้ลงนามใน 1814 ทำให้น้ำตาลในเวสต์อินเดียที่มีอยู่อีกครั้งและอุตสาหกรรมนกชนเป็นอย่างกระทันหันในขณะที่มันได้เริ่ม แต่มันก็เพิ่มขึ้นอีกครั้งในยุค 1840 และมีความเจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นปรัสเซียนักเคมี แอนเดรียส marggraf พบว่าโดยการใช้สารสกัดจากบรั่นดีน้ำผลไม้ของหัวผักกาดขาว ( Beta vulgaris var ระบบ ) โดยทั่วไปพืชยุโรป เขาจะแยกผลึกที่ถูกเหมือนที่บริสุทธิ์จากอ้อย และในปริมาณที่ใกล้เคียงกัน marggraf เล็งเห็นถึงชนิดของ
อุตสาหกรรมกระท่อมซึ่งเกษตรกรสามารถตอบสนองความต้องการของตนเอง สำหรับน้ำตาลแต่นี้ไม่เคยมา และหลายปีผ่านไปก่อนที่ความคิดหลบหนีห้องปฏิบัติการ ใน 1811 , จักรพรรดินโปเลียนได้กำหนดเป้าหมายของการปลดปล่อยฝรั่งเศสจาก
ในอาณานิคมอังกฤษ สินค้าต่างๆ และใน 1812 ส่วนตัวได้รับเหรียญตราเบนยามิน delessert ที่ได้พัฒนางานน้ำตาลในโรงงาน ในปีถัดไป , 300 โรงงานดังกล่าวผุดขึ้นสนธิสัญญาการเริ่มการค้าระหว่างฝรั่งเศสและอังกฤษได้ลงนามใน 1814 , เวสต์อินเดียน้ำตาลใช้ได้อีกครั้ง และอุตสาหกรรม fledgling ชนทันทีหลังจากที่มันได้เริ่มขึ้นแล้ว แต่มันเพิ่มขึ้นอีกครั้งในอังกฤษและได้เจริญรุ่งเรืองมาตั้งแต่