An ideal gas is a theoretical gas c

An ideal gas is a theoretical gas composed of a set of randomly moving, non-interacting point particles. The ideal gas concept is useful because it obeys the ideal gas law, a simplified equation of state, and is amenable to analysis under statistical mechanics. One mole of an ideal gas has a volume of 22.41 L at STP.

At normal conditions such as standard temperature and pressure, most real gases behave qualitatively like an ideal gas. Many gases such as nitrogen, oxygen, hydrogen, noble gases, and some heavier gases like carbon dioxide can be treated like ideal gases within reasonable tolerances.[1] Generally, a gas behaves more like an ideal gas at higher temperature and lower pressure,[1] as the work which is against intermolecular forces becomes less significant compared with the particles' kinetic energy, and the size of the molecules becomes less significant compared to the empty space between them.

The ideal gas model tends to fail at lower temperatures or higher pressures, when intermolecular forces and molecular size become important. It also fails for most heavy gases, such as many refrigerants,[1] and for gases with strong intermolecular forces, notably water vapor. At low pressures, the volume of a real gas is often considerably greater than that of an ideal gas. At low temperatures, the pressure of a real gas is often considerably less than that of an ideal gas. At some point of low temperature and high pressure, real gases undergo a phase transition, such as to a liquid or a solid. The model of an ideal gas, however, does not describe or allow phase transitions. These must be modeled by more complex equations of state.

The ideal gas model has been explored in both the Newtonian dynamics (as in "kinetic theory") and in quantum mechanics (as a "gas in a box"). The ideal gas model has also been used to model the behavior of electrons in a metal (in the Drude model and the free electron model), and it is one of the most important models in statistical mechanics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก๊าซทฤษฎีที่ประกอบด้วยชุดของอนุภาคจุดสุ่มย้าย ไม่โต้ตอบเป็นแก๊สอุดมคติได้ แนวคิดของแก๊สอุดมคติเป็นประโยชน์เนื่องจากจะปฏิบัติตามกฎหมายแก๊สอุดมคติ สมการอย่างง่ายของรัฐ และคล้อยตามการวิเคราะห์ภายใต้ควอนตัมตก หนึ่งโมลของแก๊สอุดมคติมีปริมาตรของ 22.41 L ที่ STP

ในสภาพปกติเช่นความดัน และอุณหภูมิมาตรฐาน ก๊าซจริงสุด qualitatively ทำท่าเป็นแก๊สอุดมคติ ก๊าซต่าง ๆ เช่นไนโตรเจน ออกซิเจน ไฮโดรเจน ก๊าซโนเบิล และก๊าซบางอย่างหนักเช่นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สามารถรักษาได้เช่นก๊าซเหมาะภายในค่าเผื่อที่เหมาะสม[1] โดยทั่วไป ก๊าซผสมขึ้นเป็นแก๊สอุดมคติที่อุณหภูมิสูงและความดันต่ำ[1] เป็นงานซึ่งกับกอง intermolecular จะน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับพลังงานจลน์ของอนุภาค และขนาดของโมเลกุลจะน้อยกว่าอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับพื้นที่ว่างระหว่าง

แบบแก๊สอุดมคติมีแนวโน้มที่ล้มเหลวที่อุณหภูมิหรือความดันสูง เมื่อกอง intermolecular และขนาดโมเลกุลเป็นสำคัญ มันล้มเหลวสำหรับก๊าซหนักมากที่สุด เช่นน้ำมันมาก, [1] และก๊าซด้วยกำลังแรง intermolecular ยวดน้ำไอน้ำ ที่ความดันต่ำ ปริมาณของแก๊สจริงจะมักมากมากกว่าที่เป็นแก๊สอุดมคติ อุณหภูมิต่ำ ความดันของแก๊สจริงมักจะเป็นมากน้อยกว่าที่เป็นแก๊สอุดมคติ ในบางจุดของอุณหภูมิต่ำและความดันสูง ก๊าซจริงรับเปลี่ยนระยะ เช่นไปเป็นของเหลวหรือของแข็ง แบบจำลองของแก๊สอุดมคติเป็น อย่างไรก็ตาม ไม่อธิบาย หรือให้เปลี่ยนระยะ เหล่านี้ต้องสร้างแบบจำลองตามสมการที่ซับซ้อนของรัฐ

แบบแก๊สอุดมคติได้รับอุดม ในทั้งสองเปลี่ยนแปลงทฤษฎี (ใน "ทฤษฎีจลน์ของแก๊ส") และควอนตัม (เป็นแบบ "แก๊สในกล่อง") ยังมีการใช้แบบแก๊สอุดมคติแบบพฤติกรรมของอิเล็กตรอนในโลหะ (ในรุ่น Drude และแบบจำลองอิเล็กตรอนอิสระ), และเป็นหนึ่งในแบบจำลองที่สำคัญในกลศาสตร์เชิงสถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก๊าซเหมาะเป็นก๊าซทฤษฎีประกอบด้วยชุดของการสุ่มย้ายไม่กระทำระหว่างอนุภาคจุด แนวคิดก๊าซที่เหมาะจะเป็นประโยชน์เพราะมันเชื่อฟังกฎหมายก๊าซเหมาะสมการง่ายของรัฐและเป็นคล้อยตามการวิเคราะห์ภายใต้กลศาสตร์สถิติ หนึ่งโมลของแก๊สอุดมคติมีไดรฟ์ของ 22.41 ลิตรที่ STP ในสภาวะปกติเช่นอุณหภูมิและความดันมาตรฐานก๊าซจริงมากที่สุดประพฤติคุณภาพเช่นแก๊สอุดมคติ ก๊าซหลายเช่นไนโตรเจน, ออกซิเจน, ไฮโดรเจน, ก๊าซขุนนางและก๊าซที่หนักกว่าเช่นก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์สามารถได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับก๊าซที่เหมาะภายในขอบเขตที่เหมาะสม. [1] โดยทั่วไปก๊าซจะทำงานมากขึ้นเช่นแก๊สอุดมคติที่อุณหภูมิสูงและความดันต่ำ [1] เป็นงานซึ่งเป็นกับกองกำลังระหว่างโมเลกุลเป็นสำคัญน้อยลงเมื่อเทียบกับพลังงานจลน์ของอนุภาคและขนาดของโมเลกุลกลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับพื้นที่ว่างระหว่างพวกเขารูปแบบที่เหมาะก๊าซมีแนวโน้มที่จะล้มเหลวที่อุณหภูมิต่ำกว่าหรือ แรงกดดันที่สูงขึ้นเมื่อกองกำลังระหว่างโมเลกุลและขนาดโมเลกุลเป็นสิ่งที่สำคัญ นอกจากนี้ยังล้มเหลวสำหรับก๊าซที่หนักมากที่สุดเช่นสารทำความเย็นเป็นจำนวนมาก [1] และก๊าซกับกองกำลังระหว่างโมเลกุลที่แข็งแกร่งโดยเฉพาะอย่างยิ่งไอน้ำ ที่แรงกดดันต่ำปริมาณของก๊าซที่แท้จริงมักจะเป็นมากขึ้นกว่าที่ของแก๊สอุดมคติ ที่อุณหภูมิต่ำความดันของก๊าซที่แท้จริงมักจะเป็นมากน้อยกว่าที่ของแก๊สอุดมคติ ในบางจุดของอุณหภูมิต่ำและความดันสูงก๊าซจริงผ่านช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นของเหลวหรือของแข็ง รูปแบบของก๊าซเหมาะ แต่ไม่ได้อธิบายหรือให้ช่วงช่วง เหล่านี้จะต้องเป็นรูปแบบสมการที่ซับซ้อนมากขึ้นของรัฐรูปแบบก๊าซในอุดมคติได้รับการสำรวจทั้งในพลวัตของนิวตัน (ในขณะที่ "ทฤษฎีจลน์") และในกลศาสตร์ควอนตัม (ตามที่ "ก๊าซในกล่อง") รูปแบบแก๊สอุดมคติยังได้ถูกนำมาใช้กับรูปแบบพฤติกรรมของอิเล็กตรอนในโลหะ (ในรูปแบบ Drude และรูปแบบอิเล็กตรอนฟรี) และมันก็เป็นหนึ่งในรุ่นที่สำคัญที่สุดในกลศาสตร์สถิติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แก๊สอุดมคติเป็นทฤษฎีก๊าซประกอบด้วยชุดของสุ่มย้าย , ไม่กระทบอนุภาคจุด แนวคิดของก๊าซในอุดมคติจะเป็นประโยชน์เพราะมันเชื่อฟังกฎแก๊สอุดมคติ การประยุกต์สมการของรัฐ และให้ความร่วมมือกับการวิเคราะห์ในกลศาสตร์สถิติ หนึ่งโมลของก๊าซอุดมคติมีปริมาตรที่ STP 22.41 l .

ที่สภาวะปกติ เช่น มาตรฐานอุณหภูมิ และความดันก๊าซที่แท้จริงมากที่สุด ทำลักษณะเหมือนก๊าซในอุดมคติ หลายปัญหาเช่น ไนโตรเจน ออกซิเจน ไฮโดรเจน ก๊าซ โนเบิล และหนัก เช่น คาร์บอนไดออกไซด์ ก๊าซสามารถปฏิบัติเช่นแก๊สอุดมคติที่เหมาะสมภายในเกณฑ์ความคลาดเคลื่อน [ 1 ] โดยทั่วไปแก๊สทำงานมากขึ้นเช่นแก๊สอุดมคติที่อุณหภูมิสูงและความดันต่ำ[ 1 ] เป็นผลงานที่ต่อต้านกองกำลัง์กลายเป็นอย่างมีนัยสำคัญน้อยกว่าอนุภาคพลังงานและขนาดของโมเลกุลกลายเป็นสำคัญน้อยเมื่อเทียบกับพื้นที่ว่างระหว่างพวกเขา .

แบบแก๊สอุดมคติมีแนวโน้มที่จะล้มเหลวในการลดอุณหภูมิ หรือความดันสูง เมื่อ์แรงและขนาดโมเลกุลเป็นสำคัญ นอกจากนี้ยังไม่สำหรับก๊าซที่หนักที่สุดเช่นหลาย refrigerants [ 1 ] และก๊าซกับกองกำลัง์แข็งแรง โดยเฉพาะ ไอน้ํา ที่ความดันต่ำ ปริมาตรของแก๊สจริงมักจะมากมากกว่าที่เป็นก๊าซในอุดมคติ ที่อุณหภูมิต่ำ ความดันของแก๊สจริงมักจะมากน้อยกว่าของแก๊สอุดมคติ จุดที่อุณหภูมิต่ำและความดันสูงบาง ก๊าซที่แท้จริงผ่านระยะเปลี่ยนผ่านเช่นของเหลวหรือของแข็ง แบบจำลองของก๊าซอุดมคติแต่ไม่ได้อธิบายหรือให้การเปลี่ยนเฟส เหล่านี้จะต้องมีแบบสมการที่ซับซ้อนมากขึ้นของรัฐ

แบบแก๊สเหมาะได้รับการสำรวจทั้งในนิวตันพลศาสตร์ ( เช่นใน " ทฤษฎีจลน์ ) และในกลศาสตร์ควอนตัม ( เป็นก๊าซ " ในกล่อง " )แบบจำลองแก๊สอุดมคติยังถูกใช้เพื่อจำลองพฤติกรรมของอิเล็กตรอนในโลหะ ( ใน drude รุ่นและแบบจำลองอิเล็กตรอนอิสระ ) , และเป็นหนึ่งในโมเดลที่สำคัญที่สุดในกลศาสตร์สถิติ