Memory is a strong force in this no

Memory is a strong force in this novel. Look out for the many ways in which Robinson uses memory to
evoke tone and express purpose. According to Robinson, is memory reliable? Can the mere memory of
something sustain us after the loss of the real thing? Is there such a thing as shared memory?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน่วยความจำเป็นบังคับแข็งในนิยายนี้ มองออกไปในหลาย ๆ ที่ที่โรบินสันใช้หน่วยความจำเรามอบให้เสียงและวัตถุประสงค์ด่วน ตามโรบินสัน หน่วยความจำเชื่อถือได้หรือไม่ สามารถเพียงหน่วยความจำของสิ่งที่รักษาเราหลังจากการสูญเสียของสิ่งจริงหรือไม่ มีสิ่งใดที่เป็นหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หน่วยความจำเป็นพลังที่แข็งแกร่งในนิยายเรื่องนี้
มองออกไปสำหรับหลายวิธีที่โรบินสันใช้หน่วยความจำที่จะทำให้เกิดเสียงและวัตถุประสงค์ด่วน ตามที่โรบินสันเป็นหน่วยความจำที่เชื่อถือได้?
หน่วยความจำเพียงสามารถสิ่งที่รักษาเราหลังจากการสูญเสียของสิ่งที่จริงหรือไม่? มีสิ่งดังกล่าวเป็นหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกัน?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความทรงจำคือพลังที่แข็งแกร่งในนวนิยายเล่มนี้ ดูหลายวิธีซึ่งใช้หน่วยความจำโรบินสัน

ความเสียงและแสดงวัตถุประสงค์ ตาม โรบินสัน ความจำที่เชื่อถือได้ ? สามารถหน่วยความจำเพียง
สิ่งที่รักษาเราหลังจากการสูญเสียของสิ่งที่จริง ? จะมีสิ่งดังกล่าวเป็นหน่วยความจำที่ใช้ร่วมกัน ?