Defining the boundaries of hospital

Defining the boundaries of hospitality research is also problematic. If one limits
oneself simply to that research which is published in specialist hospitality journals,
one ignores the work of those researchers not based in hospitality departments who
publish in mainstream management and work sociology journals as well as the work
of those researchers based in hospitality departments who increasingly also look
beyond the specialist journals. The dearth of research on the hospitality industry is
often commented upon and it is true that traditionally organizational theorists and
work sociologists have been overfocused on male white production workers (Crompton,
1989 quoted in Wood, 1992) and ignored service workers. Even now that
mainstream researchers have woken up to the service industry, studies in banking,
retail and airlines are much more common than those on hotels and restaurants.
However, there is a long history of writing about work in the hospitality industry
which goes back to the classic work of Whyte in the late 1940s and which this paper
will draw on.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การกำหนดขอบเขตของงานวิจัยบริการยังเป็นปัญหา ถ้าหนึ่งจำกัดตัวเองเพียงเพื่อที่งานวิจัยที่ตีพิมพ์ในสมุดรายวันด้วยผู้เชี่ยวชาญหนึ่งละเว้นการทำงานของนักวิจัยเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในแผนกต้อนรับที่เผยแพร่ในหลักการจัดการ และงานสมุดรายวันของสังคมวิทยา ตลอดจนการทำงานของนักวิจัยเหล่านั้นในแผนกต้อนรับที่มากขึ้นยังดูนอกเหนือจากสมุดรายวันเฉพาะ เป็นขาดแคลนของวิจัยในอุตสาหกรรมการบริการพูดเมื่ออยู่บ่อย ๆ และมันเป็นความจริงที่นักทฤษฎีองค์กรแบบดั้งเดิม และได้รับ overfocused งานพูดเกี่ยวกับผู้ปฏิบัติงานผลิตชายขาว (Crompton1989 เงินไม้ 1992) และละเว้นบริการแรงงาน แม้ตอนนี้ที่นักวิจัยหลักได้ตื่นขึ้นเพื่ออุตสาหกรรมบริการ การศึกษา ธนาคารขายปลีกและสายการบินมีมากร่วมกันที่โรงแรมและร้านอาหารอย่างไรก็ตาม มีประวัติในการเขียนเกี่ยวกับการทำงานในอุตสาหกรรมการบริการซึ่งจะกลับไปงานคลาสสิกของ Whyte ปลายปี 1940s และซึ่งเอกสารนี้จะวาดบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกำหนดขอบเขตของการวิจัยการบริการยังเป็นปัญหา หากหนึ่งในข้อ จำกัด
ของตัวเองเพียงเพื่อการวิจัยที่ถูกตีพิมพ์ในวารสารการต้อนรับผู้เชี่ยวชาญ
ละเว้นการทำงานของนักวิจัยเหล่านั้นไม่ได้อยู่ในหน่วยงานการต้อนรับใคร
เผยแพร่ในการบริหารจัดการและสังคมวิทยาการทำงานหลักวารสารเช่นเดียวกับการทำงาน
ของนักวิจัยผู้ที่อยู่ในหน่วยงานการต้อนรับที่ มากขึ้นเรื่อย ๆ ยังมอง
เกินวารสารผู้เชี่ยวชาญ ขาดแคลนของการวิจัยในอุตสาหกรรมการบริการเป็นที่
มักจะให้ความเห็นและมันก็เป็นความจริงที่ว่าทฤษฎีขององค์กรแบบดั้งเดิมและ
สังคมวิทยาการทำงานได้รับการ overfocused แรงงานการผลิตสีขาวชาย (ครอมป์ตัน,
1989 อ้างในไม้, 1992) และคนงานบริการละเว้น แม้ตอนนี้ที่
นักวิจัยหลักได้ตื่นขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรมการบริการการศึกษาในกลุ่มธนาคาร,
ค้าปลีกและสายการบินกันมากขึ้นกว่าผู้ที่อยู่ในโรงแรมและร้านอาหาร.
แต่มีประวัติศาสตร์อันยาวนานของการเขียนเกี่ยวกับการทำงานในอุตสาหกรรมการบริการ
ซึ่งจะกลับไป งานคลาสสิกของไวท์ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 และที่บทความนี้
จะวาดใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การกำหนดขอบเขตของการวิจัย การบริการยังเป็นปัญหา ถ้าหนึ่งจำกัดตัวเองเพียงว่างานวิจัยซึ่งตีพิมพ์ในวารสารต้อนรับผู้เชี่ยวชาญหนึ่งไม่สนใจงานของบรรดานักวิจัยไม่ได้อยู่ในแผนกการต้อนรับที่เผยแพร่ในการจัดการ และที่สำคัญงานวารสารสังคมวิทยาตลอดจนงานนักวิจัยผู้ที่อยู่ในแผนกการบริการที่มากขึ้นยังดูนอกเหนือจากผู้เชี่ยวชาญวารสาร การขาดแคลนของการวิจัยในอุตสาหกรรมการบริการเป็นมักจะเห็นเมื่อและมันเป็นความจริงว่าเป็นนักทฤษฎีและองค์การงานนักสังคมวิทยาได้ overfocused คนงานชายสีขาว ( Crompton การผลิต ,1989 อ้างถึงในไม้ , 1992 ) และไม่สนใจงานบริการ แม้แต่ตอนนี้นักวิจัยหลักได้ตื่นขึ้นเพื่ออุตสาหกรรมบริการ การศึกษาในระบบธนาคารขายปลีก และ สายการบินมีมากขึ้นบ่อยกว่าในโรงแรมและร้านอาหารอย่างไรก็ตาม มีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานของการเขียนงานในอุตสาหกรรมการบริการซึ่งกลับสู่งานคลาสสิกของไวท์ในปลายทศวรรษที่ 1940 และกระดาษที่นี้จะวาดต่อ