I remember the day I met you. I wal

I remember the day I met you. I walked into the small room where you and your brothers and sister were staying, having only been born about 7 weeks earlier. Your brothers and sister; Leo, Nick, Kath and Boris were all curled up together in the one small cat bed, sleeping peacefully. You, however, were wide awake, sitting on top of a cabinet, completely alert and staring at me with curiosity. My head was telling me to choose one of the nice, quiet, peaceful, sleeping kittens, but every time I looked at you and saw your cheeky face my heart told me that you were the one and there was no other cat for me, something about you made me smile from the first moment I saw you. Over the next few weeks I visited you regularly, falling more in love every time we met. You were so full of energy and so playful and I was so excited to bring you home.

On 12 September 2015, I came to pick you up and we headed home. I remember I talked to you the whole way home, telling you all about my apartment, the window seat where you could sit and look at the beautiful tree outside and bird watch and all the other toys I had bought for you. Mostly though, I just told you how much I was going to love you.

Our first few days were a little rocky, you had some vomiting and some diarrhoea (what I now think was probably your experience of the corona virus) and I rushed you to the vet for some fluid and a check-up. You rallied quickly and we got on with learning to live together. You learnt that you could con me into yummy foods, like prawns and salmon with one look and I learnt that my life now (happily) revolved around you.

I remember the hours I spent searching for the perfect scratching post, only to have you tell me you preferred to scratch the lounge room rug; the hours I spent searching for the perfect cat bed, only for you to tell me you preferred my bed, or the lounge, or a cardboard box; but mostly I remember the hours we spent cuddled up together watching TV or reading a book, or playing with toys made of feathers and string. I remember how much of a busybody you were; every time you heard a car in the driveway, or voices outside you would race to the window, jump up on the sill and watch intently. You were always so curious, so interested in the world and so ready to learn something new. Everybody loved you, people would come and visit and you would happily play with them for hours – it never occurred to you to be one of those cats who hides when visitors come over, you would have been far too afraid of missing out on something. You were so charming that I lost count of the number of people who said to me, “I’m not usually a cat person, but she's pretty cute”.

You quickly became my safe place. No matter how bad the world was, how much of a crappy day I’d had, how anxious, or sad or angry or tired I felt, I knew that the moment I buried my face in your soft grey fur that everything was going to be ok and the world would soon be right again.

I remember the day I found out you were sick. I’d never heard of feline infectious peritonitis and when the vet said the word ‘fatal’, I felt my heart break. It all seemed like such a horrible nightmare. You were so perfect and we were so happy, how could this happen? Over the next few weeks I fed you your favourite foods to encourage you to eat; gave you your medicine and loved you as much as I possibly could. And then the day came to say goodbye. Even though I knew it was the right thing to do, that didn't make it any easier. My darling girl, I love you so much. Thank you for your cuddles, for making me laugh, for sitting with me when I cried and for being the most perfect cat in the world. I will miss you with all my heart.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผมจำได้ว่า วันที่ผมได้พบกับคุณ ผมเดินเข้าไปในห้องที่คุณ และพี่ชาย และน้องสาวแสน มีเพียงการเกิดประมาณ 7 สัปดาห์ก่อนหน้า คุณพี่ชายและน้องสาว ลีโอ Nick, Kath และบอริสถูกทุกโค้งขึ้นโดดเตียงแมวเล็กหนึ่ง นอนหลับอย่างสงบ คุณ อย่างไรก็ตาม กำลังตื่น อยู่บนตู้ แจ้งเตือน และจ้องมองที่ฉัน มีอยากรู้ หัวของฉันบอกฉันเลือกหนึ่ง ของการนอนหลับดี เงียบสงบ เงียบสงบ ลูกแมว แต่ทุกครั้งที่ฉันมองคุณ และเห็นหน้าชีกกี้หัวใจของฉันบอกฉันว่า คุณหนึ่ง และก็อื่น ๆ แมวไม่สำหรับฉัน เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่างกับคุณทำให้ฉันยิ้มตั้งแต่แรกผมเห็นคุณ ผ่านสัปดาห์ ผมไปเยี่ยมคุณเป็นประจำ อยู่ในความรักมากขึ้นทุกครั้งที่เราพบ คุณจึงเต็มไปด้วยพลังงาน และขี้เล่นมาก และผมตื่นเต้นมากที่จะนำคุณกลับบ้านวันที่ 12 2558 กันยายน ผมมารับคุณ และเรามุ่งหน้าไปบ้าน ผมจำได้ว่า ผมคุยกับคุณตลอดทางบ้าน บอกคุณเกี่ยวกับอพาร์ทเม้นท์ นั่งติดหน้าต่างที่คุณสามารถนั่ง และมองไปที่ต้นไม้สวยงามภายนอก และดูนกชายเลน และเล่นอื่น ๆ ผมได้ซื้อสำหรับคุณ ส่วนใหญ่แม้ว่า ฉันเพิ่งบอกคุณว่าฉันจะรักคุณOur first few days were a little rocky, you had some vomiting and some diarrhoea (what I now think was probably your experience of the corona virus) and I rushed you to the vet for some fluid and a check-up. You rallied quickly and we got on with learning to live together. You learnt that you could con me into yummy foods, like prawns and salmon with one look and I learnt that my life now (happily) revolved around you.I remember the hours I spent searching for the perfect scratching post, only to have you tell me you preferred to scratch the lounge room rug; the hours I spent searching for the perfect cat bed, only for you to tell me you preferred my bed, or the lounge, or a cardboard box; but mostly I remember the hours we spent cuddled up together watching TV or reading a book, or playing with toys made of feathers and string. I remember how much of a busybody you were; every time you heard a car in the driveway, or voices outside you would race to the window, jump up on the sill and watch intently. You were always so curious, so interested in the world and so ready to learn something new. Everybody loved you, people would come and visit and you would happily play with them for hours – it never occurred to you to be one of those cats who hides when visitors come over, you would have been far too afraid of missing out on something. You were so charming that I lost count of the number of people who said to me, “I’m not usually a cat person, but she's pretty cute”.นอกจากนี้คุณได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นสถานที่ของฉันปลอดภัย ไม่ว่าจะเป็นโลกไหน จำนวนวันเส็งเคร็งมีผม วิธี กังวล หรือเศร้า หรือโกรธ หรือเบื่อรู้สึก ฉันรู้ว่าในขณะที่ฉันฝังใบหน้าของฉันในของขนสัตว์สีเทาอ่อนที่ทุกอย่างกำลังจะตกลง และโลกเร็ว ๆ นี้จะ ขวาอีกครั้งผมจำได้ว่า วันที่ฉันพบเบื่อ ผมไม่เคยได้ยินของ peritonitis แมวติดเชื้อ และเมื่อ vet กล่าวในคำ 'ร้ายแรง' ผมรู้สึกว่าการแบ่งหัวใจของฉัน ทั้งหมดเหมือนเช่นกลัวฝันร้าย คุณสมบูรณ์แบบ และเรามีความสุขมาก วิธีนี้อาจเกิดขึ้น ผ่านสัปดาห์ ฉันเลี้ยงอาหารน้อง ๆ ของคุณเองให้คุณกิน ทำให้แพทย์ของคุณ และรักคุณมากที่สุดเท่าที่จะสามารถ แล้ว วันมาเพื่อบอกลา แม้ว่าฉันรู้ว่า มันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ที่ไม่ทำให้มันได้ง่ายขึ้น สาวที่รักของฉัน ฉันรักคุณมาก ขอบคุณ สำหรับของคุณเยอะ ๆ สำหรับทำให้ฉันหัวเราะ สำหรับนั่งกับฉันเมื่อฉันร้องไห้ และเป็นแมวที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก จะคิดถึงใจของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมจำได้ว่าวันที่ผมได้พบกับคุณ ฉันเดินเข้าไปในห้องเล็ก ๆ ที่คุณและพี่น้องของคุณและน้องสาวกำลังพักอยู่ได้รับเพียงเกิดประมาณ 7 สัปดาห์ก่อนหน้านี้ พี่ชายและน้องสาวของคุณ; ลีโอนิค, เคทและบอริสถูกขดทั้งหมดขึ้นร่วมกันในเตียงแมวขนาดเล็กหนึ่งนอนหลับอย่างสงบ คุณอย่างไรตื่นนั่งอยู่บนด้านบนของตู้แจ้งเตือนอย่างสมบูรณ์และจ้องมองมาที่ผมด้วยความอยากรู้ หัวของฉันถูกบอกให้ฉันเลือกหนึ่งที่ดี, เงียบสงบลูกแมวนอนหลับ แต่เวลาผมมองที่คุณและเห็นหน้าทะเล้นของคุณทุกหัวใจของฉันบอกว่าคุณเป็นคนหนึ่งและไม่มีแมวอื่น ๆ สำหรับฉันบางสิ่งบางอย่าง เกี่ยวกับคุณทำให้ฉันยิ้มจากช่วงเวลาแรกที่ผมเห็นคุณ ในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้าผมไปเยี่ยมคุณเป็นประจำลดลงมากขึ้นในความรักทุกครั้งที่เราพบกัน คุณจึงเต็มไปด้วยพลังงานและขี้เล่นมากและผมตื่นเต้นมากที่จะนำคุณกลับบ้าน. ที่ 12 กันยายน 2015 ผมมารับคุณและเรามุ่งหน้ากลับบ้าน ผมจำได้ว่าผมได้พูดคุยกับคุณตลอดทางบ้านบอกคุณทุกอย่างเกี่ยวกับพาร์ทเมนท์ของฉันที่นั่งริมหน้าต่างที่คุณสามารถนั่งและมองไปที่ต้นไม้ที่สวยงามภายนอกและดูนกและของเล่นอื่น ๆ ที่ผมได้ซื้อสำหรับคุณ ส่วนใหญ่แม้ว่าฉันเพิ่งบอกคุณเท่าไหร่ผมจะรักคุณ. ไม่กี่วันแรกของเราเป็นหินเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คุณมีอาเจียนและท้องเสียบางคน (สิ่งที่ฉันตอนนี้คิดว่าอาจจะเป็นประสบการณ์ของคุณของไวรัสโคโรนา) และฉันรีบวิ่งคุณ ไปหาสัตว์แพทย์สำหรับบางของเหลวและตรวจสอบขึ้น คุณทำใจได้อย่างรวดเร็วและเราได้บนกับการเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน คุณได้เรียนรู้ว่าคุณสามารถ con ฉันเข้าไปในอาหารอร่อยเช่นกุ้งและปลาแซลมอนกับรูปลักษณ์และผมได้เรียนรู้ว่าชีวิตของฉันตอนนี้ (มีความสุข) ที่โคจรรอบ ๆ ตัวคุณ. ผมจำได้ว่าชั่วโมงผมใช้เวลาค้นหาโพสต์เกาที่สมบูรณ์แบบเท่านั้นที่จะมีคุณบอก ฉันว่าคุณต้องการที่จะเกาพรมห้องนั่งเล่น; ชั่วโมงผมใช้เวลาค้นหาเตียงแมวที่สมบูรณ์แบบเดียวที่คุณจะบอกฉันว่าคุณต้องการเตียงของฉันหรือนั่งเล่นหรือกล่องกระดาษแข็ง; แต่ส่วนใหญ่ผมจำได้ว่าชั่วโมงเราใช้เวลา cuddled ขึ้นมาด้วยกันดูทีวีหรืออ่านหนังสือหรือเล่นกับของเล่นที่ทำจากขนและสตริง ผมจำได้ว่าวิธีการมากของเจ้ากี้เจ้าการคุณเป็น; ทุกครั้งที่คุณได้ยินเสียงรถในถนนหรือเสียงภายนอกคุณจะแข่งกันไปที่หน้าต่างกระโดดขึ้นในธรณีประตูและดูอย่างตั้งใจ คุณมักจะอยากรู้อยากเห็นดังนั้นความสนใจในโลกและเพื่อให้พร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ทุกคนรักคุณคนจะมาเยี่ยมชมอย่างมีความสุขและคุณจะเล่นกับพวกเขาเป็นเวลาหลายชั่วโมง - มันไม่เคยเกิดขึ้นกับคุณจะเป็นหนึ่งในผู้ที่แมวซ่อนเมื่อผู้เข้าชมมามากกว่าคุณจะได้รับมากเกินไปกลัวหายไปหมดในบางสิ่งบางอย่าง คุณจึงมีเสน่ห์ที่ฉันหายไปนับจำนวนของคนที่พูดกับผมว่า "ฉันไม่ได้มักจะเป็นคนที่แมว แต่เธอสวยน่ารัก". คุณได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นสถานที่ที่ปลอดภัยของฉัน ไม่ว่าวิธีการที่ไม่ดีที่โลกนี้เท่าไหร่ของวันเส็งเคร็งผมมีวิธีกังวลหรือเศร้าหรือโกรธหรือเหนื่อยผมก็รู้สึกว่าผมรู้ว่าช่วงเวลาที่ผมฝังใบหน้าของฉันในที่ทำจากขนสัตว์สีเทาอ่อนของคุณว่าทุกอย่างเป็นไปได้ จะ ok และทั่วโลกเร็ว ๆ นี้จะถูกต้องอีกครั้ง. ผมจำได้ว่าวันที่ผมพบคุณป่วย ผมไม่เคยได้ยินเรื่องของแมวเยื่อบุช่องท้องติดเชื้อและเมื่อสัตว์แพทย์กล่าวว่าคำว่า 'ร้ายแรง' ผมรู้สึกแบ่งหัวใจของฉัน ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นฝันร้ายดังกล่าวที่น่ากลัว คุณมีความสมบูรณ์แบบมากและเรามีความสุขดังนั้นวิธีนี้อาจเกิดขึ้นได้อย่างไร ในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้าผมเลี้ยงท่านอาหารที่คุณชื่นชอบที่จะขอแนะนำให้คุณกิน ให้คุณยาของคุณและคนที่รักคุณมากที่สุดเท่าที่ผมอาจจะ และแล้ววันมาบอกลา แม้ว่าฉันจะรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่จะทำที่ไม่ได้ทำให้มันง่ายขึ้น หญิงสาวที่รักของฉันฉันรักคุณมาก ขอขอบคุณสำหรับการกอดของคุณทำให้ฉันหัวเราะสำหรับนั่งอยู่กับฉันเมื่อฉันร้องไห้และเป็นแมวที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ฉันจะคิดถึงคุณทุกหัวใจของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันยังจำวันที่ฉันเจอเธอ ฉันเดินเข้าไปในห้องเล็ก ๆที่คุณและน้องชายและน้องสาวของคุณอยู่ มีเพียงเกิดประมาณ 7 สัปดาห์ก่อนหน้านี้ พี่ชายและน้องสาว ; ลีโอนิค และ บอริส แคททั้งหมดนอนขดรวมกันในหนึ่งเล็กแมวที่นอนหลับอย่างสงบ อย่างไรก็ตามนายตื่นอยู่ นั่งอยู่บนด้านบนของตู้ และการแจ้งเตือนทั้งหมดมองฉันด้วยความสงสัย หัวของฉันบอกให้ฉันเลือกหนึ่งในดี เงียบ สงบ นอนแมว แต่ทุกครั้งที่ผมมองเธอ และได้เห็นใบหน้าทะเล้นของเธอหัวใจของฉันบอกฉันว่า คุณเป็นคนไม่มีแมวอื่น ๆ สำหรับผม เรื่องที่คุณทำให้ฉันยิ้มได้ตั้งแต่วินาทีแรกที่ผมเห็นคุณ กว่าไม่กี่สัปดาห์ถัดไปผมมาเยี่ยมคุณเป็นประจำ ตกมากขึ้นในความรัก ทุกครั้งที่เราเจอกัน เธอเต็มไปด้วยพลังงานและขี้เล่นมากและผมตื่นเต้นมากที่จะพาคุณกลับบ้านเมื่อวันที่ 12 กันยายน 2015 , ฉันมารับเธอ และเราก็กลับบ้าน ผมจำได้ว่าผมคุยกับคุณตลอดทางกลับบ้าน บอกคุณทั้งหมดเกี่ยวกับอพาร์ทเมนต์ , หน้าต่างของที่นั่งที่คุณสามารถนั่งและดูสวยงาม ต้นไม้นอกและนกดูทั้งหมดและของเล่นอื่น ๆที่ผมซื้อให้คุณ ส่วนใหญ่ แต่ฉันเพิ่งจะบอกคุณเท่าใดก็จะชอบคุณวันแรกของเรา ไม่กี่เล็กน้อยหิน , คุณมี อาเจียน และท้องเสีย ( สิ่งที่ฉันตอนนี้คิดว่าน่าจะเป็นประสบการณ์ของคุณของโคโรนาไวรัส ) และฉันวิ่งนายสัตว์แพทย์สำหรับของเหลวและตรวจ คุณ rallied อย่างรวดเร็วและเราได้เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกัน คุณได้เรียนรู้ว่าคุณจะหลอกฉันเป็นอาหารโอชะ เช่นกุ้งและปลาแซลมอนกับหนึ่งมองและเรียนรู้ว่าชีวิตของฉันตอนนี้ ( อย่างมีความสุข ) โคจรรอบ ๆตัวคุณผมจำได้ว่าเวลาผมใช้เวลาค้นหาสมบูรณ์แบบ เกาโพสต์เท่านั้นที่จะมีคุณบอกฉันว่าคุณต้องการที่จะเริ่มต้นห้องนั่งเล่นพรม ; ชั่วโมง ผมใช้เวลาหาเตียงแมวที่สมบูรณ์แบบสำหรับคุณที่จะบอกฉันว่าคุณต้องการเตียงหรือห้องพัก หรือกล่องกระดาษ แต่ส่วนใหญ่ที่ผมจำได้ ชั่วโมง เราใช้เวลา cuddled ขึ้นพร้อมกัน ดูทีวี หรืออ่านหนังสือ หรือเล่นกับของเล่นที่ทำจากขนนก และเชือก ผมจำได้ว่าเป็นคนเจ้ากี้เจ้าการ คุณ คือ ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงรถจอดอยู่ หรือคุณจะแข่งกับเสียงภายนอกหน้าต่าง กระโดดขึ้นบนหลังและดูอย่างตั้งใจ คุณเคยสงสัยเสมอ สนใจในโลกและพร้อมที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ทุกคนชอบคุณ คนมาเยี่ยม และคุณมีความสุขที่จะเล่นกับพวกเขาสำหรับชั่วโมงและมันไม่เคยเกิดขึ้นกับคุณเป็นหนึ่งในบรรดาแมวที่จะซ่อนเมื่อผู้เยี่ยมชมมา คุณจะได้รับมากเกินไปกลัวพลาดบางอย่าง นายเสน่ห์ที่ผมไม่ได้นับจากจำนวนคนที่บอกว่า " ฉันไม่ปกติแมวๆ แต่เธอก็น่ารักดีนะ "คุณได้อย่างรวดเร็วกลายเป็นสถานที่ของฉันปลอดภัย ไม่ว่าวิธีการที่เลวร้ายที่โลกเท่าไหร่ของวันแย่ๆฉันได้ยังไง กังวล หรือ เสียใจ หรือโกรธ หรือเหนื่อย ฉันรู้สึก ฉันรู้ตั้งแต่ฉันฝังใบหน้าของฉันในขนสัตว์สีเทาอ่อนของคุณ ทุกอย่างจะต้องโอเค และโลกก็จะถูกอีกฉันยังจำวันที่ฉันพบคุณป่วย ผมไม่เคยได้ยินจากแมวติดเชื้อเยื่อบุช่องท้องอักเสบ และเมื่อหมอบอกว่า คำว่า " ตาย " ผมรู้สึกใจสลาย มันเหมือนกับฝันร้ายที่น่ากลัว คุณช่างสมบูรณ์แบบ และเราก็มีความสุข มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ? กว่าไม่กี่สัปดาห์ถัดไปฉันป้อนอาหารโปรดของคุณเพื่อให้คุณกิน ให้ยา และรักคุณมากที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้ แล้ววันมาเพื่อบอกลา ทั้งๆ ที่ผมรู้ว่ามันเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ต้องทำ มันไม่ได้ทำให้อะไรๆมันง่ายขึ้น ที่รักของฉัน ฉันรักเธอมาก ขอบคุณสำหรับอ้อมกอดของคุณ ที่ทำให้ฉันหัวเราะ นั่งมาด้วย เมื่อฉันร้องไห้ และเป็นแมวที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลก ผมจะคิดถึงเธอสุดหัวใจ