Upanishads[edit]Alexander Wynne, au

Upanishads[edit]
Alexander Wynne, author of The Origin of Buddhist Meditation, observes that formless meditation and elemental meditation might have originated in the Upanishadic tradition.[103] The earliest reference to meditation is in the Brihadaranyaka Upanishad, one of the oldest Upanishads.[83] Chandogya Upanishad describes the five kinds of vital energies (prana). Concepts used later in many yoga traditions such as internal sound and veins (nadis) are also described in the Upanishad.[69] Taittiriya Upanishad defines yoga as the mastery of body and senses.[104]
The term "yoga" first appears in the Hindu scripture Katha Upanishad (a primary Upanishad c. 400 BCE) where it is defined as the steady control of the senses, which along with cessation of mental activity, leads to the supreme state.[83][note 13] Katha Upanishad integrates the monism of early Upanishads with concepts of samkhya and yoga. It defines various levels of existence according to their proximity to the innermost being Ātman. Yoga is therefore seen as a process of interiorization or ascent of consciousness.[106][107] It is the earliest literary work that highlights the fundamentals of yoga. Shvetashvatara Upanishad (c. 400-200 BCE) elaborates on the relationship between thought and breath, control of mind, and the benefits of yoga.[107] Like the Katha Upanishad the transcendent Self is seen as the goal of yoga. This text also recommends meditation on Om as a path to liberation.[108] Maitrayaniya Upanishad (c. 300 BCE) formalizes the sixfold form of yoga.[107] Physiological theories of later yoga make an appearance in this text.[109][110]
While breath channels (nāḍis) of yogic practices had already been discussed in the classical Upanishads, it was not until the eighth-century Buddhist Hevajra Tantra and Caryāgiti, that hierarchies of chakras were introduced.[111][112] Further systematization of yoga is continued in the Yoga Upanishads of the Atharvaveda (viz., Śāṇḍilya, Pāśupata, Mahāvākya)[clarification needed].[113]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Upanishads [แก้ไข]อเล็กซานเดอร์ Wynne ผู้ที่จุดเริ่มต้นของพุทธสมาธิ พิจารณาว่า เกมฝึกสมาธิและปฏิบัติธรรมธาตุอาจมีต้นกำเนิดในประเพณี Upanishadic[103] อ้างอิงแรกสุดให้นั่งสมาธิอยู่ใน Brihadaranyaka Upanishad, Upanishads เก่าแก่ที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง[83] Chandogya Upanishad อธิบายถึงห้าชนิดของพลังงานสำคัญ (ปราน่า) แนวคิดที่ใช้ในประเพณีโยคะหลายเสียงภายในและเส้นเลือด (nadis) ยังอธิบายไว้ใน Upanishad[69] Taittiriya Upanishad กำหนดโยคะเป็นต้นแบบของร่างกายและอารมณ์[104]"โยคะ" ในระยะแรกปรากฏในคัมภีร์ฮินดูชิตราคาทา Upanishad (เป็นซี Upanishad หลัก 400 ปีก่อนคริสต์ศักราช) ที่ถูกกำหนดเป็นการมั่นคงควบคุมความรู้สึก ซึ่งพร้อมกับยุติกิจกรรมทางจิตใจ นำไปสู่สภาวะสูงสุด[83][หมายเหตุที่ 13] Upanishad ชิตราคาทารวม monism ของ Upanishads ต้นกับแนวคิดของ samkhya และโยคะ กำหนดระดับต่าง ๆ ของการดำรงอยู่ตามแนะถูก Ātman แห่งตน โยคะจึงเห็นเป็นกระบวนการของ interiorization หรือขึ้นของสติ[106][107] เป็นเร็วที่สุดงานวรรณกรรมที่เน้นพื้นฐานของโยคะ Shvetashvatara Upanishad (c. 400-200 ปีก่อนคริสต์ศักราช) elaborates ในความสัมพันธ์ ระหว่างความคิด และลมหายใจ ควบคุมจิต ประโยชน์ของโยคะ[107] เช่นเดอะชิตราคาทา Upanishad ดารตนเองถูกมองว่าเป็นเป้าหมายของโยคะ นอกจากนี้ข้อความนี้แนะนำสมาธิในออมเป็นเส้นทางการปลดปล่อยUpanishad Maitrayaniya [108] (ราว 300 ปีก่อนคริสต์ศักราช) formalizes แบบ sixfold ของโยคะ[107] ทฤษฎีสรีรวิทยาของโยคะต่อให้มีลักษณะที่ปรากฏในข้อความนี้[109][110]ในขณะที่มีการหารือช่องหายใจ (nāḍis) แนวทางปฏิบัติ yogic ใน Upanishads คลาสสิก มันไม่ได้อยู่จนถึงศตวรรษที่แปดพุทธเหวัชระ Tantra และ Caryāgiti ชั้นของจักระที่ได้แนะนำ[111]ต่อไปใน Upanishads โยคะของ Atharvaveda (viz., Śāṇḍilya, Pāśupata, Mahāvākya) systematization ต่อ [112] ของโยคะ [ชี้แจงที่จำเป็น][113]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Upanishads [แก้ไข]
อเล็กซานเดวายน์ผู้เขียนที่มาของการทำสมาธิพุทธศาสนาตั้งข้อสังเกตว่าการทำสมาธิรูปร่างและการทำสมาธิธาตุอาจจะเกิดขึ้นในประเพณี Upanishadic. [103] อ้างอิงถึงการทำสมาธิอยู่ใน Brihadaranyaka อุปนิษัทซึ่งเป็นหนึ่งในที่เก่าแก่ที่สุด Upanishads [83] Chandogya อุปนิษัทอธิบายห้าชนิดของพลังงานที่สำคัญ (พลังเวท) แนวคิดนำมาใช้ในประเพณีโยคะหลายอย่างเช่นเสียงภายในและหลอดเลือดดำ (nadis) นอกจากนี้ยังมีการอธิบายไว้ในคัมภีร์อุปนิษัท. [69] Taittiriya อุปนิษัทกำหนดโยคะเป็นการเรียนรู้ของร่างกายและความรู้สึก. [104]
คำว่า "โยคะ" ครั้งแรกที่ปรากฏใน พระคัมภีร์อุปนิษัทฮินดูกะทะ (อุปนิษัทหลักค. 400 คริสตศักราช) ซึ่งจะมีการกำหนดให้เป็นการควบคุมอย่างต่อเนื่องของความรู้สึกที่พร้อมกับการหยุดชะงักของกิจกรรมจิตนำไปสู่รัฐสูงสุด. [83] [บันทึก 13] กะทะอุปนิษัทรวม monism ของ Upanishads ต้นกับแนวความคิดของคห์ยาและโยคะ มันกำหนดระดับต่างๆของการดำรงอยู่ตามใกล้ชิดของพวกเขาไปในสุดเป็นĀtman การฝึกโยคะจะเห็นจึงเป็นกระบวนการของการ interiorization หรือขึ้นของสติ. [106] [107] มันเป็นงานวรรณกรรมที่เก่าแก่ที่สุดที่เน้นพื้นฐานของการฝึกโยคะ Shvetashvatara อุปนิษัท (ค. 400-200 คริสตศักราช) elaborates เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและลมหายใจ, การควบคุมของจิตใจและผลประโยชน์ของโยคะ. [107] เหมือนกะทะอุปนิษัทตนเองพ้นถูกมองว่าเป็นเป้าหมายของการฝึกโยคะ ข้อความนี้ยังแนะนำการทำสมาธิในอ้อมเป็นเส้นทางที่จะปลดปล่อย. [108] Maitrayaniya อุปนิษัท (ค. 300 คริสตศักราช) formalizes หกรูปแบบของโยคะ. [107] ทฤษฎีทางสรีรวิทยาของโยคะต่อมาปรากฏในข้อความนี้. [109] [ 110]
ในขณะที่ช่องทางลมหายใจ (nadis) ของการปฏิบัติ yogic ได้รับการกล่าวถึงใน Upanishads คลาสสิกมันไม่ได้จนกว่าศตวรรษที่แปดชาวพุทธเหวัชระแทนทและCaryāgitiที่ลำดับชั้นของจักระถูกนำ. [111] [112] ต่อไปของการจัดระบบ โยคะเป็นอย่างต่อเนื่องในการฝึกโยคะ Upanishads ของ Atharvaveda (ได้แก่ . Sandilya, Pāśupata, Mahāvākya) [ชี้แจงจำเป็น]. [113]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Upanishads [ แก้ไข ]
อเล็กซานเดอร์ วินน์ , ผู้เขียนที่มาของพุทธสมาธิ สังเกตว่า สมาธิกรรมฐาน หมายถึง ธาตุอาจจะมาจากประเพณี upanishadic [ 103 ] อ้างอิงเก่าเพื่อสมาธิใน brihadaranyaka upanishad หนึ่งของอุปนิษัทที่เก่าแก่ที่สุด [ 83 ] chandogya upanishad อธิบายถึงห้าชนิดของพลังงานที่สําคัญ ( พรานา )แนวคิดที่ใช้ในภายหลังในประเพณีโยคะมากมาย เช่น เสียงภายในและหลอดเลือด ( nadis ) ยังอธิบายในเวทานต์ [ 69 ] taittiriya upanishad กำหนดโยคะเป็นปรมาจารย์ของร่างกายและประสาทสัมผัส [ 104 ]
คำว่า " โยคะ " ครั้งแรกปรากฏในศาสนาฮินดูคัมภีร์คาถา upanishad ( upanishad หลัก C 400 BCE ) ที่ มันหมายถึงการควบคุมที่มั่นคงของการรับรู้ซึ่งพร้อมกับหยุดกิจกรรมจิตไปสู่รัฐศาลฎีกา [ 83 ] [ 13 ] กะทะ upanishad รวมเอกนิยมในช่วงต้นออดิชันกับแนวคิดของ samkhya และโยคะ จะกำหนดระดับต่างๆของการดำรงอยู่ตามความใกล้ชิดของพวกเขาไปยังสุดถูกĀ tman . โยคะ จึงมองว่ากระบวนการของ interiorization หรือทางขึ้นของสติ[ 106 ] [ 107 ] มันเป็นเร็วในงานวรรณกรรมที่เน้นพื้นฐานของโยคะ shvetashvatara upanishad ( C . 400-200 BCE ) elaborates เกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความคิดและลมหายใจ ควบคุมจิตใจ และประโยชน์ของโยคะ . [ 107 ] เหมือนกะทะ upanishad ตนเองดีกว่าจะเห็นเป็นเป้าหมายของโยคะ ข้อความนี้ยังแนะนำสมาธิ โอม เป็นเส้นทางการปลดปล่อยให้เป็นอิสระ[ 108 ] maitrayaniya upanishad ( C 300 BCE ) formalizes ค.ศ. 1940 หกรูปแบบของโยคะ . [ 107 ] ทฤษฎีทางสรีรวิทยาของต่อมาโยคะปรากฏตัวในข้อความนี้ [ 109 ] [ 110 ]
ในขณะที่ปากช่อง ( N āḍ ) ของ Yogic ปฏิบัติได้ถูกกล่าวถึงใน Upanishads คลาสสิก มันไม่ได้จนกว่า คริสต์ศตวรรษที่ 8 พุทธเหวัชระและอุบาสก giti ตันตระ แครี่ , ลำดับชั้นของจักระที่ถูกนำมา[ 111 ] [ 112 ] ต่อการจัดระบบโยคะอย่างต่อเนื่องในโยคะอุปนิษัทของทาร์วาวีดา ( viz . Śāṇḍ Ilya , p āś upata Mah อุบาสกอุบาสก ( อี๋ ) [ ชี้แจงจำเป็น ]
[ 113 ]