THE SPIDER’S THREADAkutagawa Ryunos

THE SPIDER’S THREAD
Akutagawa Ryunosuke



It so happens that one day the Lord Buddha is strolling alone on the shore of the lotus pond in Paradise. All the lotus blossoms blooming in the pond are globes of the whitest white and from the golden stamen in the center of each an indescribably pleasant fragrance issues forth abidingly over the adjacent area. Day is just dawning in Paradise.

In due course, the Lord Buddha pauses at the edge of the pond and beholds an unexpected sight between the lotus petals veiling the water's surface. Since the depths of Hell lay directly below the lotus pond on Paradise, the scenery of Sanzu-no-kawa and Hari-no-yama can be clearly seen through the crystal-clear water just as if looking through a stereopticon.

Then, the single figure of a man, Kandata by name, squirming there in the depths of Hell along with other sinners, comes into the Lord Buddha's gaze. This man Kandata is a murderer, an arsonist, and a master thief with numerous robberies to his credit. Yet, the Lord Buddha recalls that he had performed a single good deed. That is to say, once when Kandata was traveling through the middle of a dense forest he came upon a spider crawling along the roadside. Thereupon, he immediately raised his foot and was about to trample it to death. But, he suddenly reconsidered, saying, "Nay, nay, small though this spider be, there is no doubt that it too is a living being. Somehow or other it seems a shame to take its life for no reason." In the end he spared the spider rather than killing it.

While observing the situation in Hell, the Lord Buddha remembers that this Kandata had spared the spider. And he decides that in return for having done just that one good deed he would, if he could, try to rescue this man from Hell. Luckily, he sees nearby a spider of Paradise spinning a beautiful silver web on a jade colored lotus petal. The Lord Buddha takes the spider's thread gently into his hand and lowers it between the pure white lotus blossoms straight into the distant depths of Hell.

This is Chi-no-ike in the depths of Hell and along with other sinners Kandata is floating up to the surface and sinking back down over and over. No matter what direction one looks it is completely dark. And when one notices out there in that darkness the glow from the needles of the dreaded Hari-no-yama floating up vaguely into view, the feeling of helplessness is beyond description. Moreover, the surroundings are perfectly still, like the inside of a tomb. If a sound is to be heard, it is merely the faint sigh of some sinner. The sighs are faint because anyone who has fallen to this level of Hell is already so exhausted by the tortures of the other Hells that he or she no longer has even enough strength to cry out. Therefore, as one might expect, the master thief Kandata himself is unable to do anything but writhe, exactly like a frog caught in the throes of death, as he chokes on the blood of Chi-no-ike.

One day, however, something happens. Kandata happens to raise his head and spies in the sky above Chi-no-ike a silvery spider's thread, a thin line shimmering in the silent darkness, gently descending toward him from the distant, distant firmament as though it were afraid to be seen by the eyes of men. Upon seeing it Kandata involuntarily claps his hands for joy. If he were to cling to this thread and climb it to its end, he would surely be able to escape from Hell. No, if all went well, he would even be able to enter Paradise. And were this to come to pass, he would never ever be driven up Hari-no-yama again, nor would he ever have to sink again in Chi-no-ike.

Having thought thusly, Kandata quickly takes firm hold of that spider's thread with both hands and using all his might begins climbing up and up hand-over-hand. From long ago Kandata has been completely used to doing this sort of thing since he is a former master thief.

But because the distance between Hell and Paradise is some tens of thousands of ri, try though he might, he is not able to ascend to the top easily. After climbing for a while, even Kandata finally tires; he is unable to continue for even one more pull on the thread. Having no other choice, he intends first to take a short rest. While hanging onto the thread he looks down on the distance below.

He sees that thanks to the efforts he spent climbing, Chi-no-ike, where he had just recently been, is now already hidden at the bottom of the darkness. He also sees that the faint glow of the terrifying Hari-no-yama is below him. If he were to continue at this pace, the escape from Hell just might not be as difficult as he had expected. Wrapping his hand around the spider's thread, Kandata laughs in a voice unused during his years in Hell, "I'm saved! I'm saved at last!" Then he suddenly notices that below him on the spider's thread, just like a line of ants, a countless number of sinners are following him, climbing up and up for all they are worth. When Kandata sees this, he momentarily freezes from shock and fear, his mouth agape and his eyes rolling in his head like an idiot. How could it be that this slender spider's thread, seemingly strained even under the weight of just him alone, is able to support the weight of that many? By some chance were the thread to break, he, the egotistical Kandata who at great pains had climbed this far, and everyone else would plummet headlong back into Hell. For that to happen would be a disaster. But, even as he says this, sinners, not by the hundreds, nor even by the thousands, but in swarms, continue to crawl up from the bottom of the pitch dark Chi-no-ike and climb up the thin luminous spider's thread in single file. If he doesn't do something right away, the thread will break in two at the center and he will surely fall.

At this point, Kandata yells in a loud voice, "Hey you sinners. This spider's thread is mine. Who the hell asked you to climb it? Get down! Get off it!" Just as he screams at the other sinners the spider's thread, which till then had had nothing wrong with it, suddenly breaks with a snap right where Kandata is hanging. So, Kandata, too, is doomed. Without even time to cry out he goes flying through the air spinning like a top and in the wink of an eye plunges headfirst into the dark depths of Hell.

Afterwards, only the shortened spider's thread from Paradise dangles there, glittering dimly in a sky void of both moon and stars.
The Lord Buddha stands on the shore of the lotus pond in Paradise having taken in everything from start to finish. When Kandata finally sinks like a rock to the bottom of Chi-no-ike he resumes strolling, his countenance seemingly creased with sadness. Seen through divine eyes, the Lord Buddha thought it wretched that Kandata's compassionless heart led him to attempt to escape by himself and for such a heart falling back into Hell was just punishment.

The lotus blossoms in the lotus pond of Paradise, however, are not concerned in the least about what has happened. Those blossoms of the whitest white wave their cups around the divine feet of the Lord Buddha and from the golden stamen in the center of each an indescribably pleasant fragrance issues forth abidingly over the adjacent area. Noon draws near in Paradise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หัวข้อของแมงมุมAkutagawa Ryunosuke ดังนั้นจึงเกิดขึ้นว่า วันหนึ่งพระจะเดินคนเดียวบนชายฝั่งของบัวสวรรค์ บลอสซั่มโลตัสทั้งหมดที่ blooming ในบ่อมีลูกโลกสีขาว whitest และจาก stamen ทองในแต่ละ การผ่านมหาจมูกออกมา abidingly มากกว่าพื้นที่อยู่ติดกัน เพียงเป็น dawning วันในสวรรค์ ในครบกำหนดแน่นอน พระพุทธเจ้าหยุดชั่วคราวริมบ่อ และเพราะสายตาไม่คาดคิดระหว่างกลีบบัวที่ veiling ผิวของน้ำ เนื่องจากความลึกของนรกวางใต้บัวบนสวรรค์ วิวของ Sanzu no kawa และ Hari-ไม่มียาสามารถชัดเจนเห็นผ่านน้ำใสสะอาดราวกับว่ามองผ่านการ stereopticon แล้ว รูปเดี่ยวของมนุษย์ Kandata ตามชื่อ squirming มีในระดับความลึกของนรกด้วยบาปอื่น ๆ มาสายตาของพระพุทธเจ้า Kandata คนนี้เป็นฆาตกร การ arsonist และขโมยหลักกับการโจรกรรมต่าง ๆ การ ยัง พระเรียกคืนที่ เขาได้ทำเป็นหนังสือดีที่เดียว กล่าวคือ เมื่อเมื่อ Kandata ได้เดินทางกลางป่าหนาแน่น มาเมื่อแมงมุมตระเวนตามริมถนน Thereupon เขาทันทียกเท้าของเขา และกำลังจะบาทาสามัคคีตาย แต่ เขาก็ทบทวน บอกว่า, "นาย นาย เล็กว่าแมงมุมนี้จะ มีข้อสงสัยว่า มันจะกินได้ อย่างใด หรืออื่น ๆ ดูเหมือนว่าละอายใจจะใช้ชีวิตด้วยเหตุผลไม่ " ในสุด เขาช่วยแมงมุมแทนที่ฆ่ามัน ในขณะที่สังเกตสถานการณ์ในนรก พระพุทธเจ้าจดจำว่า Kandata นี้มีช่วยแมงมุม และเขาตัดสินใจที่กลับมาเพื่อทำแค่ที่เดียวดีหนังสือเขาจะ ถ้าไม่ พยายามช่วยเหลือชายคนนี้จากนรก โชคดี เขามองเห็นใกล้เคียงกับแมงมุมของสวรรค์ปั่นเว็บเงินสวยงามบนกลีบบัวสีหยก พระพุทธเจ้าใช้เธรดของแมงมุมเบา ๆ ในมือของเขา และออกระหว่างบลอสซั่มบัวขาวบริสุทธิ์ตรงเข้าลึกไกลของนรก โดย Chi no ike ในส่วนลึกของนรก และพร้อมกับบาปอื่นๆ Kandata ลอยถึงผิวน้ำ และจมกลับลงซ้ำ ๆ ไม่ว่าทิศทางที่มองได้ทั้งมืด และเมื่อหนึ่งสังเกตพบว่า ออกมีในความมืดที่เรืองแสงจากเข็มของการหวั่น Hari-ไม่มียาน้ำค่าที่อยู่ในคลับ ความรู้สึกของ helplessness จะอยู่นอกเหนือคำอธิบาย ยิ่งไปกว่านั้น สภาพแวดล้อมได้อย่างสมบูรณ์ยังคง เช่นภายในสุสานมี ถ้าเสียงได้ยิน ได้แค่แยกกันจาง ๆ ของบางคนบาป Sighs จะหน้ามืดตามัว เพราะใครตกระดับนี้นรกจะหมด โดย tortures ของเฮลส์ที่เขาหรือเธอไม่มีแรงแม้แต่พอร้อง แล้วดังนั้น ดังนั้น หนึ่งอาจคาดหวัง ขโมยหลัก Kandata ตัวเองเป็นอะไรแต่ดิ้น เหมือนกบติดใน throes แห่งความตาย เขา chokes ในเลือดของชี no ike ไม่ วันหนึ่ง อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้น Kandata เกิดขึ้นยกหัวของเขาและสายลับในท้องฟ้าเหนือ Chi no ike ของแมงมุมเงินด้าย เส้นบางส่องแสงในความมืดเงียบ เบา ๆ น้อยไปทางเขาจาก firmament ไกล ไกลเหมือนกลัวจะมองเห็น ด้วยสายตาของผู้ชาย เมื่อเห็น Kandata claps มือสำหรับจอย involuntarily หากยึดกับหัวข้อนี้ และปีนถึงจุดสิ้นสุด เขาย่อมจะสามารถหลบหนีจากนรก ไม่ ว่าทั้งหมดก็ดี แม้แต่จะสามารถป้อนพาราไดซ์ และนี้ผ่านมา เขาจะเคยถูกผลักดันขึ้น Hari-ไม่มียาอีก และเขาเคยต้องจมในชี no ike อีก มีความคิด thusly, Kandata ได้อย่างรวดเร็วจะถือกำหนดของแมงมุมที่ด้ายด้วยมือและใช้อาจของเขาเริ่มปีนขึ้น และ ค่าคง เหลือมากกว่า จากนาน Kandata ทั้งหมดใช้ทำการเรียงลำดับของสิ่งที่เขาเป็นขโมยหลักเดิม แต่เนื่องจากระยะห่างระหว่างนรกและสวรรค์ บางหมื่น ri พยายามว่าเขาอาจ เขาจะไม่สามารถขึ้นไปด้านบนได้อย่างง่ายดาย หลังจากปีนในขณะ Kandata แม้สุดท้ายยาง เขาไม่ต้องการแม้แต่หนึ่งมากกว่าดึงบนเธรด มีไม่มีทางเลือกอื่น ๆ เขามีก่อนผ่อนระยะสั้น ขณะแขวนบนเธรด เขามองลงในระยะห่างที่ด้านล่าง เขาเห็นว่า ด้วยความพยายามที่เขาใช้เวลาปีนเขา ชีไม่มี-ike ที่เขาเพิ่งได้ ตอนนี้แล้วซ่อนที่ด้านล่างของความมืด เขายังเห็นว่า เรืองแสงจาง ๆ ของน่ากลัวฮารีไม่มียานี้เขา หากต้องการที่นี้ก้าว หลบหนีจากนรกเพียงอาจไม่ได้เป็นเรื่องยากที่เขาได้คาด ตัดมือรอบด้ายของแมงมุม Kandata หัวเราะทีในเสียงไม่ได้ใช้ในระหว่างปีของเขาในนรก "กำลังบันทึก กำลังบันทึกครั้งสุดท้าย" แล้ว เขาก็สังเกตพบว่า ที่ ด้านล่างเขาบนหัวข้อของแมงมุม เช่นเดียวกับบรรทัดของมด จำนวนนับไม่ถ้วนของบาปจะตามเขา ปีนขึ้น และ สำหรับทั้งหมดที่พวกเขาจะ Kandata เห็นนี้ เขาพลาง ๆ freezes ช็อก และกลัว อากาเป้ปากของเขา และตากลิ้งในหัวของเขาเช่นคนบ้า วิธีมันอาจเป็นว่าแมงมุมนี้สเลนเดอร์ด้าย ดูเหมือนว่าย้ำแม้ภายใต้น้ำหนักของเขาเพียงคนเดียว สามารถรองรับน้ำหนักของให้หรือไม่ โดยบางโอกาสถูกด้ายแบ่ง เขา Kandata egotistical ผู้ที่ปวดมากมีปีนนี้ห่างไกล และคนอื่น ๆ จะดิ่ง headlong กลับเข้าไปในนรก ที่เกิดขึ้นจะเป็นภัยพิบัติ แต่ แม้ในขณะที่เขากล่าวว่า นี้ คนบาป ไม่ โดย ร้อย หรือแม้แต่ โดยหลักพัน แต่ ใน swarms ยังคงตระเวนขึ้นจากด้านล่างของสนามเข้มชี no ike และปีนขึ้นของแมงมุมลูมินัสบางหัวข้อในแฟ้มเดียว ถ้าเขาไม่ทำงานทันที เธรดจะแบ่ง 2 กลาง และย่อมจะตก จุดนี้ Kandata yells ในเสียง, " Hey บาปของคุณ หัวข้อของแมงมุมนี้เป็นของผม ที่นรกขอให้คุณปีนมัน รับลง ไปได้" เหมือนเขาตะโกนบอกที่บาปอื่นๆ ด้ายของแมงมุม ซึ่งจนแล้วเคยมีอะไรผิดปกติกับมัน ก็แบ่งกับชิดขวาที่แขวน Kandata ดังนั้น Kandata เกินไป เป็น doomed ไม่ มีเวลาแม้แต่ร้องให้เขาไปบินผ่านอากาศ หมุน เหมือนลูกข่าง และวิคโฮสเทตา plunges headfirst ในความลึกมืดของนรก ภายหลัง หัวข้อเฉพาะของแมงมุมย่อจากสวรรค์ dangles นักมีฟ้าเป็นโมฆะของดวงจันทร์และดาว พระตั้งอยู่บนชายฝั่งของบัวสวรรค์มีมาในทุกอย่างตั้งแต่เริ่มต้นจนจบ เมื่อ Kandata ท้ายถูกกระทำเช่นก้อนหินที่ด้านล่างของชีไม่มี-ike เขาดำเนินต่อไป สนับสนุนของเขาดูเหมือนผ้าเป็นรอยย่น ด้วยความโศกเศร้า เห็นผ่านตาพระเจ้า พระพุทธเจ้าคิด wretched ว่า หัวใจของ Kandata compassionless นำเขาพยายามหนีเอง และเช่นหัวใจกลับตกไปอยู่ในนรกก็ลงโทษเพียง บลอสซั่มบัวในสระบัวสวรรค์ อย่างไรก็ตาม จะไม่เกี่ยวข้องอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ที่บลอสซั่มไวท์ whitest คลื่นของถ้วยรอบเท้าของพระพุทธเจ้าพระเจ้า และจาก stamen ทองในแต่ละ การผ่านมหาจมูกออกมา abidingly มากกว่าพื้นที่อยู่ติดกัน เที่ยงเสมอใกล้พาราไดซ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมงมุมด้าย
Akutagawa Ryunosuke มันจึงเกิดขึ้นว่าวันหนึ่งพระพุทธเจ้าเป็นที่เดินเล่นอยู่คนเดียวบนฝั่งของสระบัวในสวรรค์ ทั้งหมดดอกบัวบานในบ่อที่มีลูกโลกของสีขาวและสีขาวจากเกสรทองในศูนย์ของแต่ละปัญหากลิ่นหอมรื่นรมย์คลุมเครือมา abidingly เหนือพื้นที่ที่อยู่ติดกัน วันที่เป็นเพียงการเริ่มในสวรรค์. ในหลักสูตรเนื่องจากพระพุทธเจ้าหยุดที่ขอบบ่อและได้เห็นสายตาที่ไม่คาดคิดระหว่างกลีบดอกบัวปกคลุมพื้นผิวของน้ำ ตั้งแต่ระดับความลึกของนรกวางตรงด้านล่างของสระบัวในพาราไดซ์ทิวทัศน์ของ Sanzu-no-kawa และฮาริ-no-ยมราชสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนผ่านน้ำใสเช่นเดียวกับถ้ามองผ่าน stereopticon. จากนั้นเพียงครั้งเดียว ร่างของชายคนหนึ่ง Kandata ตามชื่อดิ้นมีในส่วนลึกของนรกพร้อมกับคนบาปอื่น ๆ เข้ามาในสายตาของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า Kandata คนนี้เป็นฆาตกรวางเพลิงและขโมยต้นแบบที่มีการปล้นจำนวนมากเพื่อเครดิตของเขา แต่พระพุทธเจ้าเล่าว่าเขาได้ดำเนินการทำความดีเดียว กล่าวคือเมื่อ Kandata เมื่อกำลังเดินทางผ่านกลางป่าทึบเขามาเมื่อแมงมุมรวบรวมข้อมูลตามริมถนน ครั้นแล้วเขาทันทียกเท้าของเขาและกำลังจะเหยียบย่ำมันไปสู่ความตาย แต่เขาก็พิจารณาว่า "แต่ว่าแต่ว่าขนาดเล็ก แต่แมงมุมนี้จะมีข้อสงสัยว่ามันก็เป็นที่อยู่อาศัยเป็น. อย่างใดหรืออื่น ๆ ที่ดูเหมือนความอัปยศที่จะใช้ชีวิตโดยไม่มีเหตุผล." ในท้ายที่สุดเขาได้งดเว้นแมงมุมมากกว่าฆ่ามัน. ในขณะที่การสังเกตสถานการณ์ในนรกพระพุทธเจ้าจำได้ว่า Kandata นี้ได้งดเว้นแมงมุม และเขาตัดสินใจว่าในทางกลับกันสำหรับการทำเพียงแค่ว่าการกระทำที่ดีที่เขาจะถ้าเขาได้พยายามที่จะช่วยชีวิตชายคนนี้มาจากนรก โชคดีที่เขาเห็นอยู่ใกล้แมงมุมพาราไดซ์ปั่นเว็บสีเงินสวยงามบนกลีบดอกบัวสีหยก พระพุทธเจ้าใช้ด้ายแมงมุมเบา ๆ ไว้ในมือของเขาและช่วยลดความมันระหว่างดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ตรงเข้าไปในระดับความลึกที่ห่างไกลจากนรก. นี้เป็นจิ-no-ไอค์ในระดับความลึกของนรกและพร้อมกับคนบาปอื่น ๆ Kandata ลอยขึ้นไป พื้นผิวและจมกลับลงมาซ้ำแล้วซ้ำอีก ไม่ว่าสิ่งที่ทิศทางที่ไม่มีใครดูอยู่ในที่มืดได้อย่างสมบูรณ์ และเมื่อใครสังเกตเห็นออกมีในความมืดที่เรืองแสงจากเข็มหวั่น Hari-no-ยมราชลอยขึ้นรางในมุมมองความรู้สึกของการทำอะไรไม่ถูกอยู่นอกเหนือคำอธิบาย นอกจากนี้สภาพแวดล้อมที่ยังคงเป็นอย่างดีเช่นเดียวกับภายในของหลุมฝังศพ ถ้าเสียงที่จะได้ยินมันเป็นเพียงถอนหายใจลมของคนบาปบางอย่าง ถอนหายใจเป็นลมเพราะทุกคนที่ได้ลดลงไปถึงระดับของนรกนี้มีอยู่แล้วเพื่อให้หมดโดยทรมานของนรกอื่น ๆ ที่เขาหรือเธอไม่ได้มีความแข็งแรงมากยิ่งพอที่จะร้องไห้ออกมา ดังนั้นจึงเป็นหนึ่งอาจคาดหวังขโมยต้นแบบ Kandata ตัวเองไม่สามารถที่จะทำอะไร แต่ดิ้นเหมือนกบติดอยู่ในอาการปวดเกร็งของการเสียชีวิตในขณะที่เขาฉายาเลือดของ Chi-ไม่มีไอค์. วันหนึ่ง แต่บางสิ่งบางอย่าง เกิดขึ้น Kandata ที่เกิดขึ้นกับยกศีรษะและสายลับของเขาในท้องฟ้าเหนือจิ-no-Ike กระทู้แมงมุมสีเงินของเส้นบาง ๆ ส่องแสงในความมืดเงียบเบา ๆ ลงไปทางเขาออกมาจากที่ห่างไกล, ท้องฟ้าไกลราวกับว่ามันเป็นความกลัวที่จะมองเห็นได้ด้วย สายตาของผู้ชาย เมื่อเห็นว่ามันไม่ได้ตั้งใจ Kandata ตบมือมือของเขาสำหรับความสุข ถ้าเขาจะยึดติดกับหัวข้อนี้และปีนขึ้นไปยังจุดสิ้นสุดของเขาก็จะสามารถที่จะหลบหนีจากนรก ไม่มีถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดีเขายังจะสามารถที่จะเข้าสู่สรวงสวรรค์ และนี้เพื่อมาเขาจะไม่เคยได้รับการขับเคลื่อนขึ้น Hari-no-ยมราชอีกครั้งหรือเขาจะเคยมีการจมอีกครั้งในจิ-no-Ike. ต้องคิด thusly, Kandata ได้อย่างรวดเร็วใช้เวลาไว้แน่นของด้ายแมงมุมที่ ด้วยมือทั้งสองและการใช้ทั้งหมดของเขาอาจจะเริ่มต้นปีนขึ้นไปและถึงมือมากกว่ามือ จากนานมาแล้ว Kandata ถูกนำมาใช้อย่างสมบูรณ์เพื่อทำเรียงลำดับของสิ่งนี้นับตั้งแต่ที่เขาเป็นโจรอดีตเจ้านาย. แต่เนื่องจากระยะห่างระหว่างนรกสวรรค์และบางนับหมื่นของ ri ลองแม้ว่าเขาอาจจะเขาจะไม่สามารถที่จะขึ้นไป ด้านบนได้อย่างง่ายดาย หลังจากที่ปีนเขาในขณะที่แม้ในที่สุด Kandata ยาง; เขาไม่สามารถที่จะดำเนินต่อไปแม้หนึ่งดึงมากขึ้นในหัวข้อ มีไม่มีทางเลือกอื่น ๆ ที่เขาตั้งใจแรกที่จะใช้เวลาที่เหลือสั้น ในขณะที่แขวนอยู่บนด้ายเขามองลงไปอยู่กับระยะทางด้านล่าง. เขาเห็นว่าต้องขอบคุณความพยายามที่เขาใช้เวลาปีนเขา, Chi-ไม่มีไอค์ที่เขาได้รับเพียงแค่เมื่อเร็ว ๆ นี้ขณะนี้ซ่อนอยู่ที่ด้านล่างของความมืด นอกจากนี้เขายังเห็นว่าการเรืองแสงลมของฮาริน่ากลัว-no-yama ต่ำกว่าเขา ถ้าเขาจะยังคงที่ก้าวนี้หลบหนีจากนรกก็อาจจะไม่ได้เป็นเรื่องยากที่สุดเท่าที่เขาคาดว่า ตัดมือของเขาไปรอบ ๆ ด้ายแมงมุม, Kandata หัวเราะด้วยเสียงที่ไม่ได้ใช้ในช่วงปีที่ผ่านมาในนรก "ฉันบันทึกไว้! ฉันบันทึกไว้ที่ผ่านมา!" จากนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าเขาด้านล่างในหัวข้อแมงมุมเช่นเดียวกับสายของมดเป็นจำนวนมากมายของคนบาปที่ติดตามเขาปีนขึ้นและขึ้นสำหรับสิ่งที่พวกเขามีความคุ้มค่า เมื่อ Kandata เห็นนี้เขาชั่วขณะค้างจากการกระแทกและความหวาดกลัวอ้าปากค้างปากของเขาและดวงตาของเขากลิ้งในหัวของเขาเหมือนคนงี่เง่า มันจะเป็นไปได้ว่ากระทู้นี้แมงมุมเรียวของเครียดดูเหมือนแม้ภายใต้น้ำหนักเพียงเขาคนเดียวที่จะสามารถรองรับน้ำหนักของหลายอย่างที่? โดยโอกาสบางคนด้ายที่จะทำลายเขาคนอื่น Kandata ที่ปวดมากที่ได้ปีนขึ้นมาไกลขนาดนี้และคนอื่น ๆ จะดิ่งหัวทิ่มกลับเข้ามาในนรก ที่จะเกิดขึ้นจะเป็นภัยพิบัติ แต่แม้ในขณะที่เขากล่าวว่านี้เป็นคนบาปไม่ได้โดยหลายร้อยหรือแม้กระทั่งพัน แต่ในฝูงยังคงคลานขึ้นมาจากด้านล่างของมืดจิ-no-ไอค์และปีนขึ้นไปด้ายแมงมุมส่องสว่างบางใน ไฟล์เดียว ถ้าเขาไม่ได้ทำอะไรบางอย่างทันทีด้ายจะทำลายในสองที่ศูนย์และเขาก็จะตก. ณ จุดนี้ Kandata ตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า "เฮ้คุณคนบาป. กระทู้แมงมุมนี้เป็นของฉัน. ใครนรก ขอให้คุณปีนขึ้นไปได้หรือไม่ได้รับการลงรับปิดมัน! " เช่นเดียวกับเขากรีดร้องที่คนบาปอื่น ๆ ด้ายแมงมุมซึ่งจนถึงนั้นได้มีอะไรผิดปกติกับมันแบ่งก็มีสิทธิที่สแน็ป Kandata จะแขวน ดังนั้น Kandata เกินไปจะถึงวาระ โดยไม่ต้องมีเวลามากที่จะร้องไห้ออกมาเขาไปบินผ่านการปั่นอากาศเหมือนด้านบนและในพริบตาดิ่งหัวทิ่มลงไปในระดับความลึกที่มืดของนรก. หลังจากนั้นเพียงด้ายเดอร์สั้นลงจากสวรรค์ dangles มีระยิบระยับรางในท้องฟ้าเป็นโมฆะ ของทั้งสองดวงจันทร์และดาว. พระพุทธเจ้ายืนอยู่บนฝั่งของสระบัวในสวรรค์มีการดำเนินการในทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ เมื่อ Kandata ที่สุดจมเช่นหินด้านล่างของ Chi-ไม่มีไอค์เขาปลดเดินเล่นสีหน้าของเขาดูเหมือนจะจีบด้วยความโศกเศร้า เห็นผ่านสายตาของพระเจ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าคิดว่ามันอนาถว่าหัวใจ compassionless Kandata นำเขาพยายามที่จะหลบหนีโดยตัวเองและสำหรับเช่นการเต้นของหัวใจที่ลดลงกลับเข้ามาในนรกลงโทษเพียง. ดอกบัวในสระบัวสวรรค์ แต่ไม่ได้ ความกังวลในอย่างน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น ดอกบรรดาคลื่นสีขาวขาวผ่องถ้วยของพวกเขารอบฟุตพระเจ้าของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและจากเกสรทองในศูนย์ของแต่ละปัญหากลิ่นหอมรื่นรมย์คลุมเครือมา abidingly เหนือพื้นที่ที่อยู่ติดกัน เที่ยงเข้าใกล้ในสวรรค์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ของแมงมุมอะคุตะกะวะริวโนะซุเกะด้าย




มันจึงเกิดขึ้นว่า วันหนึ่งพระพุทธเจ้ากำลังเดินเล่นอยู่คนเดียวบนชายฝั่งของสระบัวสวรรค์ ดอกบัวดอกไม้ทั้งหมดในบ่อเป็นลูกโลกของ whitest จากเกสรสีขาวและสีทองในศูนย์กลางของแต่ละอย่างคลุมเครือกลิ่นหอมสบายปัญหาออกมา abidingly กว่าพื้นที่ที่อยู่ติดกัน วันเป็นเพียงเรื่องราวในพาราไดซ์

ในหลักสูตรเนื่องจากพระพุทธเจ้าหยุดที่ขอบบ่อ และคงใช้เวทย์มนต์บังตาพวกเรามีสายตาที่ไม่คาดคิดระหว่างกลีบดอกบัว veiling พื้นผิวของน้ำ เนื่องจากความลึกของนรกวางด้านล่างตรงสระบัว พาราไดส์ ทิวทัศน์ของซันซึ โนะ คาวะฮารีไม่มียามะ และสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนผ่านผลึกชัดเจนน้ำเช่นถ้ามองผ่าน stereopticon .

ก็รูปเดี่ยวของผู้ชายกันดาตะโดยชื่อ squirming ในความลึกของนรกพร้อมกับคนบาปอื่น มาเป็นพระพุทธเจ้ามอง . ผู้ชายคนนี้กันดาตะเป็นฆาตกร นักวางเพลิง และหัวหน้าโจรกับโจรปล้นมากมายเพื่อเครดิตของเขา แต่พระพุทธเจ้าเล่าว่าเขาได้แสดงดีเลยสักใบ พูดได้ว่าเมื่อกันดาตะได้เดินทางผ่านช่วงกลางของป่าหนาแน่นเขามาเมื่อแมงมุมคลานตามริมถนน ดังนั้น ทันทีที่เขายกเท้าของเขาและกำลังจะกระทืบมันให้ตาย แต่จู่ๆ เขาก็รับว่า " ไม่ " แต่เป็นแมงมุมขนาดเล็กนี้มีข้อสงสัยว่ามันเป็นมนุษย์อยู่ ยังไงก็ตามดูเหมือนความอัปยศที่จะใช้ชีวิตอย่างไม่มีเหตุผล" ในท้ายที่สุดเขาไว้ชีวิตแมงมุมมากกว่า ฆ่ามัน

ขณะที่การสังเกตการณ์ในนรก พระพุทธเจ้าจำที่กันดาตะนี้มีไว้ชีวิตแมงมุม และเขาตัดสินใจที่จะกลับมาทำเพียงหนึ่งการกระทำที่ดีเขาถ้าเขาพยายามที่จะช่วยเหลือชายผู้นี้จากนรก โชคดีเขาเห็นแมงมุมสวรรค์ปั่นเว็บสีเงินสวยงามบนหยกกลีบบัวสีใกล้เคียง พระพุทธเจ้าทรงใช้ด้ายของแมงมุมเบา ๆในมือของเขาและลดระหว่างดอกบัวสีขาวบริสุทธิ์ดอกตรงเข้าไปลึกห่างไกลจากนรก

นี่ ชิ ไม่เคะ ในระดับความลึกของนรก พร้อมกับอื่น ๆคนบาปกันดาตะลอยขึ้นสู่พื้นผิวและจมกลับลงไปมากกว่า ไม่ว่าสิ่งที่ทิศทางหนึ่งดู มันมืดไปหมด และเมื่อประกาศออกมาในที่มืดแสงจากเข็มของฮาริยามะไม่หวั่นลอยตัวขึ้นลางๆในมุมมอง ความรู้สึกหมดหนทางเกินคำบรรยาย นอกจากนี้สภาพแวดล้อมที่นิ่ง เหมือนภายในสุสาน ถ้าเป็นเสียงที่จะได้ยิน มันเป็นเพียงถอนหายใจเป็นลมของคนบาป ส่วน . . . . . จะเป็นลม เพราะทุกคนที่ได้ลดลงไปที่ระดับนรกนี่ก็หมดแรงจากการทรมานจากนรกที่เขาหรือเธอไม่มีแม้แต่แรงมากพอที่จะร้องไห้ออกมา ดังนั้น ในฐานะที่เป็นหนึ่งอาจคาดหวังจอมโจรกันดาตะเองจะไม่สามารถทำอะไรได้แต่ชักดิ้นชักงอ , เหมือนกบจับในอาการปวดเกร็งของความตาย เหมือนเขาอึดอัดในเลือดของ ชิ ไม่เคะ .

วันเดียว อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกิดขึ้น กันดาตะขึ้น ยกศีรษะของเขา และสายลับในท้องฟ้าเหนือ ชิ ไม่เคะ เป็นแมงมุมสีเงินด้ายเส้นบาง ๆที่ส่องแสงในความมืด เงียบ เบา ๆลงต่อเขาจากที่ไกลไกลท้องฟ้าราวกับกลัวที่จะได้เห็นสายตาของผู้ชาย เมื่อเห็นกันดาตะกึงปรบมือมือของเขาให้มีความสุข ถ้าเขาจะยึดกระทู้นี้ขึ้นไปได้ ในที่สุด เขาก็สามารถหนีออกมาจากนรก ไม่ ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เขาจะได้เข้าสวรรค์ และนี้ ต่อมาเขาจะไม่เคยถูกผลักดันขึ้น Hari ไม่มียามะอีกครั้งหรือเขาจะต้องจมในอีก ชิ ไม่เคะ .

มีความคิดดังนั้นกันดาตะอย่างรวดเร็วจะถือของบริษัทว่า แมงมุมก็ด้ายด้วยมือทั้งสองและใช้ทั้งหมดของเขาอาจจะเริ่มไต่ขึ้นมือมือ เมื่อนานมาแล้วกันดาตะได้ถูกทั้งหมด เคยทำเรื่องพวกนี้เพราะเขาขโมยต้นแบบเดิม

แต่เพราะระยะทางระหว่างนรกและสวรรค์เป็นนับหมื่นของริพยายามแม้ว่าเขาจะ เขาจะไม่สามารถขึ้นไปด้านบนได้โดยง่าย หลังจากปีนเขาไปสักพัก ในที่สุดแม้กันดาตะยาง เขาไม่สามารถที่จะดำเนินการต่อเพื่อดึงหนึ่งในหัวข้อ ไม่มีอื่น ๆทางเลือก เขาตั้งใจแรกผ่อนสั้น ในขณะที่ แขวนไว้บนเส้นด้าย เขาดูถูก ระยะด้านล่าง

เขา เห็น ว่า ต้องขอบคุณเขาไปปีนเขา ชิไม่เคะ ที่ซึ่งเขาได้เพียงแค่เมื่อเร็ว ๆนี้ ตอนนี้ก็อยู่ที่ด้านล่างของความมืด เขายังเห็นว่า การเรืองแสงอ่อนของฮาริยามะน่ากลัวไม่ต่ำกว่าเขา ถ้าเขายังทำอย่างนี้อีก หนีจากนรกก็อาจจะไม่ยากอย่างที่เขาคิดไว้ ตัดมือรอบหัวข้อของแมงมุมกันดาตะหัวเราะด้วยเสียงที่ไม่ได้ใช้ในระหว่างปีของเขาในนรก ฉันรอดแล้ว ! ฉันรอดแล้ว ! " แล้วเขาก็สังเกตเห็นว่าด้านล่างเขาในหัวข้อของแมงมุม เหมือนสายของมด , จำนวนนับไม่ถ้วนของคนบาปต่อพระองค์ ปีนขึ้นไปและพวกเขาจะคุ้มค่า เมื่อกันดาตะเห็น เขาไปค้างจากช็อตและความกลัวปาก อ้าปากกว้าง ตาของเขากลิ้งในหัวของเขาเหมือนคนบ้า เป็นไปได้อย่างไรที่กระทู้นี้ผอมแมงมุม ดูเหมือนเครียดแม้ภายใต้น้ำหนักเพียงแค่เขาคนเดียวเท่านั้น ที่สามารถรองรับน้ำหนักของหลายที่ บางทีมีหัวข้อที่จะทำลายเขา ทิฐิสูงกันดาตะที่เจ็บปวดได้ปีนได้ไกลถึงขนาดนี้ และทุกคนจะดิ่งหัวทิ่มกลับลงไปในนรกสิ่งที่จะเกิดขึ้นจะเป็นหายนะ แต่แม้เขาบอกว่า บาป ไม่ใช่หลักร้อย หรือแม้กระทั่งนับพัน แต่ในฝูงยังคงคลานขึ้นมาจากด้านล่างของมืด ชิ ไม่เคะ และปีนขึ้นบางเรืองแสงแมงมุมหัวข้อในไฟล์เดียว ถ้าเขาไม่ทำอะไรเลย ด้ายจะแตกเป็นสองเสี่ยง ที่ศูนย์เขาจะตก

ที่จุดนี้กันดาตะตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า " เฮ้คุณคนบาป กระทู้นี้ของแมงมุมของฉัน ใครบอกให้เธอปีนมัน หมอบลง ! ออกไป ! " เช่นเดียวกับที่เขากรีดร้องที่คนอื่นคนบาปด้ายของแมงมุม ซึ่งตอนนั้น มีอะไรผิดปกติกับมันก็แบ่งกับสแน็ปอินอยู่ที่กันดาตะถูกแขวน ดังนั้น กันดาตะก็จบเห่ไม่มีเวลาแม้แต่จะร้องไห้ออกมา เขาไปบินผ่านอากาศหมุนเหมือนลูกข่าง และ ใน พริบ ตาพุ่งเอาหัวลงไปในความลึกมืดของนรก

หลังจากนั้นเพียงสั้นๆของแมงมุมด้ายจากสวรรค์ dangles มีประกายรางๆในท้องฟ้าเป็นโมฆะทั้งดวงจันทร์และดาว
พระพุทธเจ้า ทรงยืนอยู่บนฝั่งของบ่อบัวสวรรค์ มีถ่ายทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ เมื่อกันดาตะสุดท้ายจมเหมือนหินด้านล่างของไคไม่เคะ เขากลับมาเดินเล่น สีหน้าของเขาดูเหมือนยับกับความเศร้า พระเจ้าเห็นผ่านตาพระพุทธเจ้าคิดว่ามันน่าเศร้าที่กันดาตะเป็น compassionless หัวใจทำให้เขาพยายามที่จะหนีจากตัวเอง และเพื่อหัวใจอย่างนี้กลับไปอยู่ในนรกคือการลงโทษ

ดอกบัวในบึงบัวสวรรค์ อย่างไรก็ตาม ไม่กังวลน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเหล่าบุปผาของคลื่นสีขาว whitest ตนถ้วยรอบเท้าอันศักดิ์สิทธิ์ของพระพุทธเจ้า และจากโกลเด้นตัวผู้ในศูนย์กลางของแต่ละอย่างคลุมเครือกลิ่นหอมสบายปัญหาออกมา abidingly กว่าพื้นที่ที่อยู่ติดกัน ใกล้เที่ยง บนสวรรค์