Weight loss as a function of time i

Weight loss as a function of time is the most useful method employed to monitor biodegradation (Swanson et al., 2003; Bikiaris et al., 1997b). Figure 12 shows the weight loss of LDPE/TPS40 blends exposed to activated sludge as a function of degradation time. As expected, raw PE1 remains unchanged after 45 days. On the contrary, raw TPS40 is completely consumed within 21 days of exposure. For the LDPE/TPS40 blends, the maximum biodegradation extent is observed at times longer than the raw TPS40. If TPS40 particles are present only on the surface, and not interconnected with particles inside the LDPE/TPS40 blends, then it could be expected that starch domains would be completely biodegraded like the raw TPS40. Percent continuity observed in Figure 10 shows that TPS40 particles are interconnected one to another. At TPS40 concentration of about 30%, interconnection increases when the morphology of starch domains changes from spherical (PE2/TPS40 blend) to fiber-like particles (PE1/TPS40 blend). The extent of biodegradation of TPS40 at 45 days of extraction for PE1/TPS40 blends at 62%, 32% of TPS40 and PE2/TPS40 (69:31) were 92%, 39% and 22%, respectively. However, when the maximum biological extraction is compared with the maximum enzymatic degradation, important difference is noticeable, especially in blends with ca. 30 wt% TPS40.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักเป็นฟังก์ชันของเวลาเป็นวิธีการมีประโยชน์มากที่สุดมาใช้เพื่อตรวจสอบการย่อยสลายทางชีวภาพ (Swanson et al. 2003 Bikiaris et al. 1997b) รูปที่ 12 แสดงการสูญเสียน้ำหนักของ LDPE/TPS40 ผสมสัมผัสเพื่อเปิดใช้งานเป็นฟังก์ชันของเวลาย่อยสลาย ตามที่คาดไว้ PE1 ดิบยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหลังจาก 45 วัน การ์ตูน TPS40 ดิบสมบูรณ์บริโภคภายใน 21 วันแสง ผสม LDPE/TPS40 ขอบเขตย่อยสลายทางชีวภาพสูงสุดเป็นที่สังเกตในช่วงเวลานานกว่า TPS40 ดิบ ถ้าอนุภาค TPS40 มีอยู่เฉพาะบนพื้นผิว และไม่เชื่อมต่อกันกับอนุภาคภายในผสม LDPE/TPS40 แล้วก็อาจจะคาดว่า แป้งโดเมนจะเป็น biodegraded อย่างสมบูรณ์เช่น TPS40 ดิบ เปอร์เซ็นต์ต่อเนื่องสังเกตในรูปที่ 10 แสดงว่า อนุภาค TPS40 จะเชื่อมต่อหนึ่งไปยังอีก เชื่อมต่อเพิ่มที่ TPS40 ความเข้มข้นประมาณ 30% เมื่อสัณฐานวิทยาของแป้งโดเมนเปลี่ยนจากทรงกลม (PE2/TPS40) อนุภาคเหมือนไฟเบอร์ (ผสม PE1/TPS40) ขอบเขตของการย่อยสลายทางชีวภาพของ TPS40 ที่ 45 วันสกัดผสม PE1/TPS40 ที่ 62%, 32% ของ TPS40 และ PE2/TPS40 (69:31) ได้ 92%, 39% และ 22% ตามลำดับ อย่างไรก็ตาม เมื่อสกัดชีวภาพสูงสุดเปรียบเทียบกับเอนไซม์เสื่อมสภาพสูงสุด ความแตกต่างเป็นอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในผสมกับ ca 30 wt % TPS40

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสูญเสียน้ำหนักเป็นหน้าที่ของเวลาเป็นวิธีที่มีประโยชน์มากที่สุดที่ใช้ในการตรวจสอบการสลายตัวทางชีวภาพ (สเวนสัน et al, 2003;.. Bikiaris, et al, 1997b) รูปที่ 12 แสดงให้เห็นถึงการสูญเสียน้ำหนักของ LDPE / TPS40 ผสมสัมผัสกับตะกอนเป็นหน้าที่ของเวลาย่อยสลาย เป็นที่คาดหวังดิบ PE1 ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงหลังจาก 45 วัน ในทางตรงกันข้าม TPS40 ดิบมีการบริโภคอย่างสมบูรณ์ภายใน 21 วันของการเปิดรับ สำหรับผสมเม็ดพลาสติก LDPE / TPS40 ขอบเขตย่อยสลายทางชีวภาพได้สูงสุดเป็นที่สังเกตในช่วงเวลาที่นานกว่า TPS40 ดิบ ถ้าอนุภาค TPS40 มีอยู่เฉพาะบนพื้นผิวและไม่ได้เชื่อมโยงกับอนุภาคภายในผสมเม็ดพลาสติก LDPE / TPS40 แล้วมันอาจจะคาดหวังว่าโดเมนแป้งจะถูกย่อยสลายอย่างสมบูรณ์เช่น TPS40 ดิบ ความต่อเนื่องร้อยละสังเกตในรูปที่ 10 แสดงให้เห็นว่า TPS40 อนุภาคเป็นหนึ่งที่เชื่อมต่อไปยังอีก ที่ TPS40 ความเข้มข้นประมาณ 30% เพิ่มขึ้นเมื่อเชื่อมต่อโครงข่ายทางสัณฐานวิทยาของโดเมนแป้งเปลี่ยนแปลงจากทรงกลม (PE2 / TPS40 ผสมผสาน) อนุภาคเส้นใยเหมือน (PE1 / TPS40 ผสมผสาน) ขอบเขตของการย่อยสลายทางชีวภาพของ TPS40 ที่ 45 วันของการสกัด PE1 / TPS40 ผสมผสานที่ 62%, 32% ของ TPS40 และ PE2 / TPS40 (69:31) เป็น 92%, 39% และ 22% ตามลำดับ แต่เมื่อสกัดชีวภาพสูงสุดเมื่อเทียบกับการย่อยสลายของเอนไซม์สูงสุดแตกต่างที่สำคัญจะเห็นได้ชัดโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผสมกับแคลิฟอร์เนีย 30% โดยน้ำหนัก TPS40