In the middle of the vast plain was

In the middle of the vast plain was a highway stretching far to the North. Although it was called a highway, it was actually just ground without weeds since it had been treaded on so many times, thus it naturally became a road. Since there’s no such thing as a suspension in carriages of this world, the carriage crew would surely have sore butts by the time they reached their destination.

Suddenly, a shadow ran through the uneven road at an unbelievable speed. On its black body were two wheels advancing forward on the uneven road, carrying silhouettes of three people.

They are Hajime, Yue, and Shia. They moved on the highway at a speed incomparable to the time when they were at the bottom of the Raisen Grand Canyon. It might be more than 80km/h. Because there was nothing to obstruct his magic, the magic-driven two-wheeler’s original specs could be displayed. Their seating order was just as usual: Yue between Hajime’s arms, and Shia at his back. Shia’s rabbit ears were pata pata, fluttering in the wind.

Warm sunlight poured down because of the good weather, and with Yue using her magic to adjust the wind pressure, it could be said it was good weather for touring. In fact, Yue and Shia were feeling the warm sunlight and comfortable wind with their entire bodies, closing their eyes because it felt pleasant.

“Hau~, it’s niice~, Yue-saa~n. We should exchange places when we retuurn~”

“… … That won’t do. This is my spot.”

“Eh~, don’t say that, let us change our places~, it’s nice in the back~”

Shia demanded to Yue that they exchange their seats with a slackened and stretched tone. With an unpleasant face, Hajime looked at Shia’s relaxed face over his shoulder and answered in Yue’s stead.

“You know, you can’t sit in front, right? Also, you’ll only obstruct me. Especially those rabbit ears. They’ll hit my eyes when the wind blows.”

“Ah~, that’s riight~”

“… … It’s not good, she’s almost asleep.”

Apparently, Shia was half-asleep because of how comfortable it was. She laid her head on Hajime’s shoulder with all of her weight. She was also half-asleep when she was talking to Yue before.

“Well, with this pace we only need one day. I’ll go non-stop, so let’s rest when it’s time to rest.”

Just as Hajime had said, Hajime and his party were going to a town only one day away; the town closest to the northern mountain range area where Will’s party undertook the investigation request. They had advanced as is without taking a break, so they would probably arrive at sunset and start searching after a night’s stay in town. The reason they were in a hurry was, of course, the fact that as more time passed, Will’s party’s odds of survival decreased. But because Hajime was being proactive for another person’s sake, Yue was glancing upward with doubt on her face.

Hajime let out a wry smile when he saw Yue adorably incline her neck in between his arms.

“… … Proactive?”

“Aa, it’s better if he’s alive. If it’s like that, he will truly be grateful. After all, problems from the Kingdom and Church are waiting ahead of us. So, isn’t it better to have more support? I don’t want to take care of them one by one, after all.”

“… … I see.”

In fact, he didn’t know what could possibly be done with Ilwa’s support. If anything, the possibility of him being a type of useless support was bigger. But, if it could be acquired with little work, then the work might not be regrettable.

“I have also heard that our destination, the lakeside town, has plenty of rivers. That’s why the town’s outskirts are the continent’s number one rice-producing area.”

“… … Rice farm?”

“Ou, in other words it’s the rice. Rice. It’s the staple food of my hometown, Japan. I haven’t eaten it even once since I came here. So, although I don’t know if it is the same thing or not, I want to hurry to eat it.”

“… … Nn, I also want to eat it… … The town’s name?”

Hajime looked far into the distance while remembering rice dishes. Looking at the Hajime with a content expression plastered across his face, Yue hadn’t yet actually heard of the town’s name and asked him. “Hah”, Hajime was startled, he even was a little embarrassed when he noticed Yue’s gaze. He then replied with a somewhat loud voice to hide his embarrassment.

“It’s the Lakeside Town called Ul.”

* * *

“Haa, there’s no clue today, too… Shimizu-kun, where on earth did you go…”

With her shoulders dropping dejectedly, the person who was walking through Ul’s main street was one of the summoned ones; the teacher, Hatayama Aiko. Her usual cheerfulness was gone. Currently, she was tortured with anxiety and worry, while a gloomy atmosphere hung around her. Somehow the main street’s color, and even the streetlights were dimmer than usual.

“Aiko, don’t be so disappointed. We still don’t know anything. It’s enough to just think he is safe. What can you do if you don’t even believe.”
“That’s right, Ai-chan-sensei. Shimizu-kun’s room didn’t seem to be attacked. So isn’t the probability of him going out on his own be higher? Please stop thinking of just bad things.”

Because Aiko was low-spirited, the commander of Aiko’s exclusive bodyguards; David, and her student; Yuka, called out to her. In her surroundings were the familiar Knights and students. They were also severely worried about Aiko and tried to talk to her.

One of the classmates, Shimizu Yukitoshi had disappeared for a little over two weeks. Aiko and the others had tried to search for him, leaving no stone unturned. However, his whereabouts were still unknown. There had been no sightings in this town, so they had sent messengers to the other towns and villages in the vicinity, but in the end their efforts were still in vain.

Although, at first they thought he was involved in an accident, Shimizu’s room was clean. Shimizu himself was a “Dark Magician,” a class that possessed high aptitude toward dark magic. He also had high aptitude in other magic systems, that was why he couldn’t be done in by the neighborhood thugs. A lot of them thought he left voluntarily.

Moreover, Shimizu was an obedient indoor type who had low sociability. Even among the classmates he didn’t have an especially close friend. It was also surprising that he wanted to be Ai-chan’s bodyguard. Because of that, other than Aiko, the students were sure of his safety. They were more concerned about Aiko, who became more low-spirited as the days passed. There was no need to say how worried her bodyguard Knights were.

Incidentally, they had reported it to the Kingdom and Church, and it seemed like a search party they had organized was coming. Shimizu was a summoned one with talent in magic, unlike the episode with Hajime in which the top management didn’t even take an optimistic view. The search party would arrive in another two to three days.

Because words of concern came one after another, Aiko mentally hit herself. Whether he was involved in an incident or voluntarily disappeared, didn’t matter, it didn’t change the fact that it worried her. However, she must put it aside for now. Now her duty was to cheer up the other students at her side. That’s why, “I am these children’s teacher!”. Aiko took a deep breath then slapped her cheeks with her hands to recover her spirit.

“Everyone, I am sorry for worrying you. It’s just as you said. Nothing would be solved by brooding over it. Shimizu is an excellent magic-user. He’ll surely be okay. Now, let us believe he is safe. Now, for today’s dinner! Let’s eat our fill and prepare for tomorrow!”

Although they knew she was overdoing it, the students obediently replied to her with a shout “Ye~s”, as they cheered up. The Knights were also pleased with her appearance.

KARANh KARANh

When that sound rang out, the door of the inn Aiko and the others were staying at opened. It was the number one inn in Ul. Its name was “Water Fairy Inn”. A long time ago, a pair of husband and wife fairies stayed in Uldeia Lake, and that was the origin of its name. Uldeia Lake was the lake boasted as the largest in the continent, and located on the outskirts of Ul town. Its size was about four times that of Lake Biwa in Japan.

The first floor of “Water Fairy Inn” was a restaurant. It served dishes that were also Ul’s specialty products. The interior was calming, there were tables and bar counter that gave out a dignified atmosphere. Their ornaments were made with detail in mind, but did not stand out. Moreover, there was a modest chandelier on the ceiling, and flowers were arranged to add onto the calm atmosphere. It made one remembered the words “well-established”, an inn where one could feel its history.

In the beginning, Aiko and her students weren’t able to calm down because the inn was too high-class. It was impossible for Aiko and her student to stay at an ordinary inn because of their reputation, since people began to called them “God’s Apostles” and “Goddess of Good Harvest”. After some persuasion from the Knights, they agreed to stay at this place while they were in Ul.

In fact, they had spent time in one of the luxurious rooms of the Royal Palace, so Aiko and her students had gradually become accustomed to it. Now the inn had became a place where they could truly relax. For Aiko and the others who came back exhausted from farmland improvement and in search of Shimizu, this inn’s dishes were their only daily enjoyment.

All of them were seated in VIP seats in the innermost section of the inn, as they enjoyed today’s dinner.

“Aa, it’s always delicious~ I never thought I’d be able to eat curry in this other world.”

“Well, it looks like stew though… … No, is it white curry?”

“No, there is also the bowl of rice topped with tempura, remember? Even the sauce is superb, right? Won’t Japan lose?”

“That, isn’t it because Tamai-kun only eats the premade ones? It’s not good to compare it with Hokaben’s.”

“We

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างราบใหญ่มีถนนที่ยาวไกลไปทางทิศเหนือ แม้ว่าจะถูกเรียกว่าเป็นทางหลวง ถูกจริง ๆ ดิน โดยไม่มีวัชพืชเนื่องจากมันมี treaded บนมาก ดังนั้น มันเป็นธรรมชาติเป็นถนน เนื่องจากมีสิ่งเช่นระงับในการนับของโลกนี้ เรือขนส่งจะมี butts เจ็บตามเวลาจะถึงปลายทางให้แน่นอนทันใดนั้น เงาวิ่งผ่านถนนไม่สม่ำเสมอที่ความเร็วไม่น่าเชื่อ บนร่างกายสีดำมีล้อสองเลื่อนไปข้างหน้าบนถนนไม่สม่ำเสมอ แบก silhouettes สามคนพวกเขามี Hajime ยิว และฮฺ พวกเขาย้ายไปบนไฮเวย์ที่ความเร็วไม่ถึงเวลาเมื่อพวกเขาที่ด้านล่างของ Raisen แกรนด์แคน มันอาจจะมากกว่า 80km/h เนื่องจากไม่มีอะไรขัดขวางเขาวิเศษ สามารถแสดงการขับเคลื่อนกลสองล้อของเดิมรายละเอียด สั่งของที่นั่งมีเพียงตามปกติ: ยิวระหว่างของ Hajime แขน และฮฺที่หลังของเขา หูกระต่ายของฮฺต้าต้า fluttering ลมได้แสงแดดอบอุ่น poured ลงเนื่องจากสภาพอากาศที่ดี และ มียิวใช้เวทมนตร์ของเธอเพื่อปรับแรงดันลม พูดอย่างก็อากาศดีสำหรับจักรยานทัวร์ริ่ง ในความเป็นจริง หยูและฮฺได้รู้สึกอบอุ่นแสงแดดและลมสบายกับร่างกายทั้งหมด ปิดตา เพราะมันรู้สึกดี"เฮา ~, เรื่องของสว ~, saa หยู ~ n เราควรแลกเปลี่ยนสถานเมื่อเรา retuurn ~ "“… … ที่จะทำ นี้คือจุดเริ่มต้นของฉัน""เอ๊ะ ~, ไม่ว่า เราเปลี่ยนสถานของเรา ~, มันจะดีในด้านหลัง ~ "ฮฺแค่ให้ยิวว่า พวกเขาแลกเปลี่ยนของพวกเขาที่นั่ง ด้วยโทน slackened และยืด มีหน้าธรรมดา ๆ Hajime ฮฺของผ่อนคลายใบหน้ามองผ่านไหล่ของเขา และตอบนี้ของยิว"คุณรู้ คุณไม่สามารถนั่งหน้า ขวา ยัง คุณจะเท่านั้นขัดขวางฉัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่ากระต่ายหู พวกเขาจะตีตาเมื่อลมพัด""อา ~, ก็ riight ~ "“… … ไม่ดี เธอก็เกือบจะหลับ"เห็นได้ชัด ฮฺถูกครึ่งหลับ เพราะว่าสะดวกก็ เธอวางศีรษะของเธอบนไหล่ของ Hajime ด้วยน้ำหนักของเธอ เธอยังครึ่งหลับเมื่อเธอพูดกับยูก่อนดีจังหวะนี้เราจำเป็นหนึ่งวัน ฉันจะไปไม่หยุด พักผ่อนเมื่อถึงเวลาพักผ่อนกัน"เหมือน Hajime ได้กล่าวว่า Hajime และพรรคของเขาเองได้ไปเมืองเพียงหนึ่งวันไป เมืองที่ใกล้เคียงกับบริเวณเทือกเขาทางตอนเหนือที่จะของพรรค undertook คำขอตรวจสอบ พวกเขามีขั้นสูงเป็นโดยไม่ต้องหยุดพัก ดังนั้นพวกเขาคงจะมาเที่ยว และเริ่มการค้นหาหลังจากพักกลางคืนในตัวเมือง เหตุผลที่พวกเขารีบเร่งได้ แน่นอน ความจริงที่ว่าเวลาที่เพิ่มขึ้นผ่าน ราคาจะเป็นฝ่ายอยู่รอดลดลง แต่เนื่องจาก Hajime เป็นเชิงรุกสำหรับ sake ของบุคคลอื่น หยูมีทิวทัศน์ขึ้น ด้วยสงสัยในใบหน้าของเธอHajime ให้ออก wry ยิ้มเมื่อเห็นยู adorably เอียงคอของเธอระหว่างแขนของเขา“… … เชิงรุก""เอเอ ก็ดีถ้าเขามีชีวิตอยู่ ถ้ามันเป็นเช่นนั้น อย่างแท้จริงจะขอบคุณ หลังจากที่ทุก ปัญหาจากราชอาณาจักรและคริสตจักรกำลังรออยู่ข้างหน้าเรา ดังนั้น ไม่ได้ดีกว่าการสนับสนุนเพิ่มเติม ไม่อยากดูแลหนึ่ง หลังจากทั้งหมด"“… … อืมม"ในความเป็นจริง เขาไม่รู้อะไรอาจทำ ด้วยการสนับสนุนของ Ilwa หากมีสิ่งใด ของเขาเป็นชนิดของการสนับสนุนที่ไม่ได้ใหญ่ แต่ ถ้ามันไม่มากับงานน้อย แล้วงานอาจไม่พอ"ฉันได้ยังได้ยินว่า ปลายทางของเรา เมืองเลคไซด์ มีแม่น้ำมากมาย ที่มีเหตุผลของทวีปเป็นชานเมืองของเลขหนึ่งพื้นที่ผลิตข้าว"“… … นา""อู กล่าวได้ข้าว ข้าว อาหารหลักของบ้านของฉัน ญี่ปุ่นได้ ฉันไม่ได้กินมันแม้แต่ครั้งเดียวนับตั้งแต่ผมมาที่นี่ ดังนั้น แม้ว่าฉันไม่รู้ว่า มันเป็นสิ่งเดียวกัน หรือไม่ ต้องการรีบไปกินกัน"“… … Nn ยังอยากจะกินมัน... ... ของเมืองชื่อ"Hajime ที่มองการไกลเป็นระยะทางขณะจำจานข้าว มองที่ Hajime ที่ มีนิพจน์เนื้อหาที่ปูนทั่วใบหน้าของเขา ยิวไม่ได้ยังจริงได้ยินชื่อของเมือง และขอให้เขา "ไร" Hajime ถูก startled แม้เขาอายเล็กน้อยเมื่อเขาสังเกตเห็นยิวของมอง แล้วเขาตอบว่า ค่อนข้างเสียงซ่อนความลำบากใจของเขา"มันเป็นเมืองริมทะเลสาบที่เรียกว่า Ul"* * *"ห้า มีงำวันนี้ เกินไป... ชิมิซุ-kun บนโลกไม่ได้จะไปไหน..."มีไหล่ของเธอปล่อย dejectedly บุคคลที่เดินผ่านถนนสายหลักของ Ul ได้หนึ่งคน summoned ครู Hatayama Aiko Cheerfulness ปกติของเธอได้หายไป ขณะนี้ เธอทรมานสู่ความวิตกกังวลและความกังวล ในขณะที่บรรยากาศมืดมนแขวนรอบ ๆ เธอ อย่างใด สีของถนนสายหลัก และแม้แต่ริมถนนก็หรี่กว่าปกติ" Aiko ไม่ช๊อบ เรายังไม่รู้อะไร มันก็พอเพียงคิดว่า ยังปลอดภัย อย่างไรถ้าคุณไม่ได้เชื่อ""ที่อยู่ด้านขวา ไอจันอาจารย์ ชิมิซุ-kun ห้องไม่ดูเหมือนจะถูกโจมตี ดังนั้น ไม่น่าเป็นของเขาไปออกในตนจะสูง โปรดหยุดคิดสิ่งไม่ดีเพียง"เพราะ Aiko low-spirited บัญชาการ Aiko ของเฉพาะปืน David และนักศึกษาของเธอ ยูกะมา เรียกมาเพื่อเธอ ในสภาพแวดล้อมของเธอถูกอัศวินและนักเรียนคุ้นเคย พวกเขายังมีรุนแรงห่วง Aiko และพยายามพูดคุยกับเธอหนึ่งของมล ชิมิซุ Yukitoshi ได้หายไปนานกว่าสองสัปดาห์ Aiko และคนอื่น ๆ ได้ลองไปหาเขา หิน unturned ไม่ออก อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งของเขาก็ยังไม่รู้จัก มีได้ไม่ sightings ในเมืองนี้ เพื่อให้พวกเขาได้ส่งผู้สื่อสารเมืองและหมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียงอื่น ๆ แต่ในสุด ความพยายามของพวกเขาได้ใน vainถึงแม้ว่า ในตอนแรก พวกเขาคิดว่า เขาเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุ ชิมิซุของห้องสะอาด ชิมิซุเองมีความ "เข้มนักมายากล คลาสที่ต้องมีความสามารถสูงไปทางมืดมนต์ เขายังมีความสามารถสูงในระบบอื่น ๆ ของวิเศษ ที่ทำไมเขาไม่ทำ โดยนักเลงย่าน ส่วนมากคิดว่า เขาทิ้งด้วยความสมัครใจนอกจากนี้ ชิมิซุถูกชนิดในร่มการเชื่อฟังที่มี sociability ต่ำ แม้แต่ในหมู่เพื่อนร่วมชั้นเขาไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันก็น่าแปลกใจที่เขาต้องการ บอดี้อายจัง เนื่องจากว่า ไม่ใช่ Aiko นักเรียนได้แน่ใจความปลอดภัย พวกเขาห่วงใย Aiko ที่กลายเป็น low-spirited เพิ่มเติมวันที่ผ่านการ ไม่จำเป็นต้องพูดถูกอัศวินบอดี้ของเธอกังวลว่าได้บังเอิญ พวกเขาได้รายงานไปยังราชอาณาจักรและคริสตจักร และดูเหมือนกำลังค้นหางานเลี้ยงมีการจัดระเบียบ ชิมิซุเป็นหนึ่งใน summoned กับพรสวรรค์ในมายากล ซึ่งแตกต่างจากตอนมี Hajime ที่ผู้บริหารระดับสูงไม่ได้แม้ใช้มุมมองในเชิงบวก ค้นหาบุคคลจะมาถึงในอีกสองสามวันเนื่องจากคำความกังวลมาหนึ่ง Aiko ใจตีตัวเอง ว่าเขาเกี่ยวข้องกับปัญหา หรือหายไปโดยสมัครใจ ไม่สำคัญ มันไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่า มันห่วงเธอ อย่างไรก็ตาม เธอต้องวางกันในขณะนี้ ตอนนี้ หน้าที่ของเธอคือการ ศึกษาของเธอด้านบันเทิง จึง "ฉัน เป็นครูของเด็ก ๆ เหล่านี้" Aiko ได้หายใจลึก ๆ แล้ว slapped แก้มของเธอ ด้วยมือของเธอฟื้นจิตวิญญาณของเธอ"ทุกคน ฉันขอกังวลคุณ เหมือนกับว่าคุณพูดได้ ไม่มีอะไรจะแก้ไข โดย brooding มัน ชิมิซูจะดีวิเศษผู้ เขาย่อมจะเป็นไร ตอนนี้ เราเชื่อเขาปลอดภัย ตอนนี้ สำหรับมื้อเย็นวันนี้ ลองกินของเราเติม และเตรียมความพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้! "แม้ว่าพวกเขารู้ว่า เธอถูก overdoing นักเรียนทรงตอบเธอ ด้วยการ shout "เย่ ~ s ", ตามที่พวกเขาโห่ร้องขึ้น อัศวินก็ยังพอใจกับรูปลักษณ์ของเธอKARANh KARANhเมื่อเสียงนั้นรังออก ประตู Aiko อินน์ และอื่น ๆ ได้มาพักที่เปิด ก็อินน์หมายเลขหนึ่งใน Ul ชื่อ "น้ำนางฟ้าอินน์" ได้ นานมาแล้ว คู่สามีและภรรยานางฟ้าอยู่ในทะเลสาบ Uldeia และที่เป็นที่มาของชื่อ เล Uldeia เป็นทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในทวีป และอยู่รอบนอกของเมือง Ul boasted ขนาดเป็นสี่เท่าของทะเลสาบบิวะในประเทศญี่ปุ่นชั้นแรกของ "น้ำนางฟ้าอินน์" เป็นร้านอาหาร จะเสิร์ฟอาหารที่แนะนำผลิตภัณฑ์พิเศษของ Ul สงบ มีโต๊ะและเคาน์เตอร์บาร์ที่ให้บรรยากาศโอ่อ่าภายในได้ เครื่องประดับของพวกเขาที่ทำกับรายละเอียดในใจ แต่ก็ไม่โดดเด่น นอกจากนี้ มีโคมระย้าที่เจียมเนื้อเจียมตัวอยู่บนเพดาน และดอกไม้ถูกจัดเพื่อเพิ่มลงในบรรยากาศเงียบสงบ มันทำให้หนึ่งจดการคำ "ดีขึ้น" อินน์เป็นหนึ่งรู้สึกถึงประวัติในการเริ่มต้น Aiko และนักเรียนของเธอไม่สามารถสงบสติอารมณ์เพราะอินน์สูงเกินไป มันเป็นไปไม่ได้สำหรับ Aiko และนักเรียนของเธอพักอินน์เป็นธรรมดาเนื่องจากชื่อเสียงของพวกเขา เนื่องจากคนเริ่มเรียกพวกเขาว่า "อัครสาวกของพระเจ้า" และ "เจ้าของดีเก็บเกี่ยว" หลังจากจูงใจบางอย่างจากอัศวิน พวกเขาตกลงพักที่นี่อยู่ใน Ulในความเป็นจริง พวกเขาได้ใช้เวลาในห้องพักของพระราชวัง เพื่อ Aiko และนักเรียนของเธอก็ค่อย ๆ กลายเป็นคุ้นเคยกับ ตอนนี้ อินน์ได้กลายเป็น สถานที่ที่พวกเขาได้อย่างผ่อนคลาย Aiko และคนอื่น ๆ ที่เหนื่อยกลับมา จากการปรับปรุงพื้นที่การเกษตร และในการค้น หาชิมิซุ อินน์นี้อาหารถูกเพลินทุกวันเท่านั้นทั้งหมดได้นั่งในที่นั่ง VIP ในส่วนก้นของอินน์ ตามที่พวกเขาชอบอาหารเย็นวันนี้"เอเอ เป็นอร่อย ~ ฉันไม่เคยคิดว่า ฉันจะได้กินแกงในโลกนี้""ดี ดูเหมือนว่าเคี่ยว...... ไม่ มันเป็นแกงขาว""ไม่มี ยังมีชามข้าวราดกับ tempura จำ แม้แต่น้ำจิ้มเป็นอาหาร ขวา ไม่ญี่ปุ่นสูญเสีย"ที่ไม่ได้เนื่องจาก Tamai kun กินคน premade เท่านั้น มันไม่ได้ไปเปรียบเทียบกับของ Hokaben""เรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนกลางของที่ราบกว้างใหญ่เป็นทางหลวงที่ทอดยาวไปไกลขึ้นไปทางเหนือ แม้ว่ามันถูกเรียกว่าทางหลวง ที่จริงมันเป็นเพียงพื้นดินปราศจากวัชพืช เนื่องจากได้รับ treaded อยู่หลายครั้ง จึงย่อมกลายเป็นถนน ไม่มีสิ่งเช่นระงับในรถม้าของโลกนี้ รถม้าลูกเรือคงจะเจ็บก้น โดยเวลาที่พวกเขามาถึงปลายทางของพวกเขา .

อยู่ๆก็มีเงาวิ่งผ่านถนนที่ไม่เรียบ ที่ความเร็วเหลือเชื่อ บนร่างสีดำสองล้อบุกไปข้างหน้าบนถนนที่ไม่เรียบ มีเงาของคน

พวกฮาจิเมะ เย่ ชิและ . พวกเขาย้ายไปบนทางหลวงที่ความเร็วที่เปรียบกับเวลา เมื่อพวกเขาอยู่ที่ด้านล่างของ Raisen แกรนด์ แคนยอน มันอาจจะมากกว่า 80 km / hเพราะมีอะไรขัดขวางมายากลของเขามายากลขับเคลื่อนรายละเอียดต้นฉบับสองล้อจะถูกแสดง สั่งซื้อที่นั่งของพวกเขากำลังตามปกติ : Yue ระหว่างฮาจิเมะอ้อมกอดชิและที่ด้านหลังของเขา ชิกระต่ายหู PATA PATA , กระพือในลม แสงแดดอุ่น ริน

ลงเนื่องจากสภาพอากาศที่ดีและกับยูเอะใช้เวทมนต์ปรับลมความดันมันอาจจะบอกว่ามันเป็นสภาพอากาศที่ดีสำหรับการท่องเที่ยว . ในความเป็นจริง , Yue และชิรู้สึกว่าแสงแดดที่อบอุ่นและสบายลมกับร่างกายทั้งหมดของพวกเขา ปิดตา เพราะรู้สึกถูกใจ

" ห่าว ~ , มัน niice ~ สา ~ ว เราควรจะเปลี่ยนที่เมื่อเรา retuurn ~ "

" . . . . . . . ไม่ได้ นี่เป็นที่ของฉัน "

" เอ๊ะ อย่าพูดอย่างนั้นเลย ให้เราเปลี่ยนแปลงสถานที่ของเรา มันจะดีในคืน

~ "ชิให้ยูเอะที่พวกเขาแลกที่นั่งกับ slackened และขยายสัญญาณ ด้วยใบหน้าที่ไม่พึงประสงค์ , ฮาจิเมะมองชิผ่อนคลายใบหน้าบนไหล่ของเขา และตอบแทนใน Yue น่ะ

" คุณรู้ว่าคุณไม่สามารถนั่งในด้านหน้า , ใช่มั้ย ? นอกจากนี้คุณจะขัดขวางฉัน โดยเฉพาะกระต่ายหูเหล่านั้น พวกเขาจะตีตาของฉันเมื่อลมพัด "

" อ๊า ~ ที่ riight ~ "

" . . . . . . . มันไม่ได้ดี แต่ก็เกือบจะหลับไป "

แน่นอน ชิก็ครึ่งหลับครึ่งตื่นเพราะวิธีการที่สะดวกสบายเป็น เธอวางศีรษะบนไหล่ของฮาจิเมะกับน้ำหนักของเธอ เธอยังงัวเงียอยู่ ตอนที่เธอคุยกับเยว่ก่อน

" เอ่อ กับจังหวะนี้ เราต้องการเพียงวันเดียว ผมจะไม่หยุด ดังนั้นเรามาพักเมื่อถึงเวลาพัก "

แค่ฮาจิเมะได้กล่าวว่าฮาจิเมะและพรรคของเขาจะเป็นเมืองเพียง 1 วัน ไป เมืองที่ใกล้ที่สุดที่จะไปเหนือเทือกเขาเขตที่พรรคจะทำขอสอบสวน พวกเขามีขั้นสูงอย่างไม่มีหยุดพัก ดังนั้นพวกเขาอาจจะมาถึงที่พระอาทิตย์ตกดินและเริ่มการค้นหา หลังจากที่เมื่อคืนก็อยู่ในเมือง เหตุผลที่พวกเขากำลังรีบอยู่ แน่นอน ความจริงที่ว่า เมื่อเวลาผ่านไปจะเป็นฝ่ายได้เปรียบของการอยู่รอดลดลง แต่เพราะฮาจิเมะเป็นเชิงรุก เพื่อประโยชน์ของบุคคลอื่น เยว่ก็ผาดขึ้นด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ . . . . .

ฮาจิเมะให้ออกเบ้ยิ้มเมื่อเขาเห็นยูเอะน่ารักเอียงคอระหว่างแขน .

" . . . . . . . เชิงรุก ? "

" เอ่อ มันจะดีกว่า ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ ถ้ามันเป็นอย่างนั้น เขาอย่างแท้จริงจะกตัญญู หลังจากทั้งหมดปัญหาจากอาณาจักรและศาสนจักรกำลังรออยู่ข้างหน้าเรา ดังนั้น , มันจะไม่ดีกว่าที่จะมีการสนับสนุนเพิ่มเติม ฉันไม่ต้องการที่จะดูแลของพวกเขาหนึ่งโดยหนึ่งหลังจากทั้งหมด . "

" . . . . . . . ผมเห็น "

ในความเป็นจริง เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่อาจจะทำ ilwa มันสนับสนุน ถ้าอะไร เค้าอาจเป็นชนิดของการสนับสนุนไร้ประโยชน์มันใหญ่ขึ้น แต่ถ้ามันไม่สามารถรับได้กับงาน