The dual- coding hypothesisAllan Pa

The dual- coding hypothesis
Allan Paivio (1969, 1971, 1983) originated the dual-coding hypothesis of memory explain the workings of various mnemonics. Accordi to Paivio, long-term memory contains two distinct coding systems (or codes) for representing information to stored. One is verbal, containing information about an item's abstract, linguistic meaning. The other involves imagery: pictures of some sort that represent the item looks like. Items to remember can be coded by either verbal labels or view images and, in some cases, both. Paivio's idea is that pictures and concrete words rise to both verbal labels and visual images; that is, they have two possible internal code or mental representations. Abstract words, in contrast, typically have only one kind code or representation: a verbal label.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง - รหัสสมมติฐานAllan Paivio (1969, 1971, 1983) สมมติฐานสองรหัสหน่วยความจำมาอธิบายการทำงานของ mnemonics ต่าง ๆ Accordi การ Paivio ความจำระยะยาวประกอบด้วยสองระบบเข้ารหัสที่แตกต่าง (หรือรหัส) สำหรับการแสดงข้อมูลที่เก็บไว้ หนึ่งที่ประกอบด้วยข้อมูลเกี่ยวกับความหมายของสินค้านามธรรม ภาษาศาสตร์ วาจาได้ อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับภาพ: เรียงลำดับภาพของบางส่วนซึ่งแทนที่สินค้าเหมือนกัน รายการจำสามารถเข้ารหัส โดยการป้ายด้วยวาจาหรือดูภาพ และ ในบาง กรณี ทั้งนี้ แนวคิดของ Paivio คือ ว่า รูปภาพและคำคอนกรีตขึ้นป้ายวาจาและภาพ กล่าวคือ พวกเขามีสองรหัสได้ภายในหรือจิตแทน คำนามธรรม คมชัด มีเพียงหนึ่งรหัสชนิดหรือเป็นตัวแทน: ป้ายทางวาจา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

dual- สมมติฐานการเข้ารหัส
อัลลัน Paivio (1969, 1971, 1983) มีถิ่นกำเนิดสมมติฐานแบบ dual-coding ของหน่วยความจำอธิบายการทำงานของขนส่งต่างๆ accordi เพื่อ Paivio หน่วยความจำระยะยาวมีสองระบบที่แตกต่างกันการเข้ารหัส (หรือรหัส) เพื่อเป็นตัวแทนของข้อมูลที่จะเก็บไว้ หนึ่งคือวาจามีข้อมูลเกี่ยวกับนามธรรมความหมายทางภาษาของรายการ อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับภาพ: ภาพบางประเภทที่เป็นตัวแทนของรายการที่มีลักษณะเหมือน รายการที่จะจำได้ว่าสามารถเขียนโดยทั้งป้ายวาจาหรือการดูภาพและในบางกรณีทั้งสอง ความคิด Paivio คือว่าภาพและคำพูดที่เป็นรูปธรรมขึ้นไปทั้งทางวาจาและป้ายภาพ; นั่นคือพวกเขามีสองรหัสภายในหรือจิตใจการแสดงที่เป็นไปได้ คำนามธรรมในทางตรงกันข้ามมักจะมีเพียงรหัสชนิดหนึ่งหรือตัวแทน: ป้ายวาจา