Curriculum is the foundation of the

Curriculum is the foundation of the teaching-learning process. The development of programs of study, learning and teaching resources, lesson plans and assessment of students, and even teacher education are all based on curriculum. Curriculum and curriculum development at first glance appear to be of chief concern to educators, governments and parents, and both have relevance and impact on the development of communities and prosperity. According to De Coninck (2008), curriculum, more than ever before, is now viewed as being at the centre of daily life and the responsibility of society as a whole.
Levin (2007) noted that curriculum documents were “a very large part of the work done by ministries of education in creating curriculum content (para. 1).” However, over time, Levin (2007) states that educational change is more complex, and “as governments have attempted to make large-scale changes,” curriculum change has become “less of an activity in its own right” and curriculum renewal has become part of a broader strategy for change in education.
Curriculum development today presents both a strategic process challenge as well as a policy challenge. For example, should the policy aim to teach what is of value, as embodied in subject disciplines, and for deep understanding in preparation for competing in the global economy? Or should policy aim for a personalized curriculum that recognizes students as active partners in their learning and develops their potential as a person? One response to the question could be “both” (Ackerman, 2003).
In Germany, for example, the 1997 Programme for International Student Assessment results revealed that education in Germany did not compare as well as other countries and the quality of education was assumed to be not as good. The curriculum policy response in Germany was to undergo a fundamental shift toward competencies, resulting in a curriculum with education standards at different levels for “the so-called subject-specific, personal, social, methodological competencies for each subject or subject area, and … the compulsory competencies and content of the core curriculum” (Leyendecker & Letschert, 2008, p. 27). Schleicher (2011) states that high performing education systems are characterized as knowledge rich in which collaborative partnerships and leadership are essential to formulating policy. In Alberta (Alberta Education, 2011), the policy aims were set out as, All students are inspired to achieve success and fulfillment as engaged thinkers and ethical citizens with an entrepreneurial spirit.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลักสูตรเป็นรากฐานของกระบวนการเรียนการสอน การพัฒนาหลักสูตรการศึกษา การเรียนรู้ และการสอนทรัพยากร แผนการสอน และการประเมินผลของนักเรียน และแม้กระทั่งการศึกษาครูทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับหลักสูตรการ หลักสูตรและพัฒนาหลักสูตรแรกแสดงความกังวลประธานสรรหา รัฐบาล และครอบครัว และทั้งสองมีความเกี่ยวข้องและผลกระทบต่อการพัฒนาของชุมชนและความเจริญรุ่งเรือง ตามเดอ Coninck (2008), หลักสูตร เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้ดูเป็นศูนย์กลางของชีวิตประจำวันและรับผิดชอบของสังคม โดยรวมLevin (2007) กล่าวว่า หลักสูตรเอกสารได้ "มากส่วนหนึ่งของงานที่ทำ โดยกระทรวงศึกษาในการสร้างเนื้อหาหลักสูตร (พารา 1) " อย่างไรก็ตาม เวลา Levin อเมริกา (2007) ศึกษาการเปลี่ยนแปลงมีความซับซ้อนมากขึ้น และ "ตามที่รัฐบาลได้พยายามที่จะทำการเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ หลักสูตรเปลี่ยนเป็น"น้อยกิจกรรมตนเอง" และหลักสูตรต่อได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของกลยุทธ์การเปลี่ยนแปลงการศึกษากว้างหลักสูตรพัฒนาแสดงวันนี้ทั้งกระบวนการเชิงกลยุทธ์ที่ท้าทายตลอดจนความท้าทายนโยบาย ตัวอย่าง นโยบายควรมุ่งสอนสิ่งมีค่า เป็น embodied ในเรื่องสาขา และลึกความเข้าใจเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันในเศรษฐกิจโลก หรือควรนโยบายจุดมุ่งหมายสำหรับหลักสูตรที่เป็นที่รู้จักนักเรียนเป็นคู่ค้าที่ใช้ในการเรียนรู้ และพัฒนาศักยภาพของพวกเขาเป็นคน อย่างไร ตอบคำถามหนึ่งอาจ "ทั้งสอง" (Ackerman, 2003)ในเยอรมนี เช่น โปรแกรม 1997 สำหรับผลการประเมินนักเรียนนานาชาติเปิดเผยว่า ศึกษาในเยอรมนีได้ไม่เปรียบเทียบเช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ และคุณภาพการศึกษาถือว่าไม่ดี การตอบสนองนโยบายหลักสูตรในประเทศเยอรมนีได้รับกะพื้นฐานไปสู่ความสามารถ ในหลักสูตรกับมาตรฐานการศึกษาในระดับต่าง ๆ ใน "ที่เรียกว่า เฉพาะเรื่อง ส่วนบุคคล สังคม methodological ความเชี่ยวชาญในแต่ละเรื่องหรือวิชา และ...ความสามารถคิดและเนื้อหาของหลักสูตรหลัก" (Leyendecker & Letschert, 2008, p. 27) Schleicher (2011) ระบุว่า ระบบมีลักษณะเป็นความรู้รวยซึ่งทำงานร่วมกันและการเป็นผู้นำเป็นสำคัญ formulating นโยบายการศึกษาประสิทธิภาพสูง ในอัลเบอร์ตา (อัลเบอร์ตาศึกษา 2011), จุดมุ่งหมายนโยบายได้ตั้งค่าออกเป็น นักเรียนทุกคนมีแรงบันดาลใจเพื่อให้บรรลุความสำเร็จและตอบสนอง thinkers หมั้นและจริยธรรมประชาชน มีจิตวิญญาณเป็นผู้ประกอบการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักสูตรเป็นพื้นฐานของกระบวนการเรียนการสอน การพัฒนาโปรแกรมการศึกษาการเรียนรู้และทรัพยากรการเรียนการสอนแผนการสอนและการประเมินผลของนักเรียนและแม้กระทั่งการศึกษาของครูทั้งหมดขึ้นอยู่กับหลักสูตร หลักสูตรและการพัฒนาหลักสูตรได้อย่างรวดเร็วก่อนดูเหมือนจะเป็นความกังวลหัวหน้าการศึกษารัฐบาลและพ่อแม่ผู้ปกครองและทั้งสองมีความสัมพันธ์กันและผลกระทบต่อการพัฒนาของชุมชนและความเจริญรุ่งเรือง ตาม De Coninck (2008), หลักสูตรมากขึ้นกว่าเดิมก่อนที่จะถูกมองในขณะนี้ว่าเป็นศูนย์กลางของชีวิตประจำวันและความรับผิดชอบของสังคมโดยรวม.
เลวิน (2007) ตั้งข้อสังเกตว่าเอกสารหลักสูตรเป็น "ส่วนหนึ่งที่มีขนาดใหญ่มาก งานที่ทำโดยกระทรวงการศึกษาในการสร้างเนื้อหาหลักสูตร (พิทักษ์. 1). "แต่เมื่อเวลาผ่านไปเลวิน (2007) ระบุว่าการเปลี่ยนแปลงการศึกษาที่มีความซับซ้อนมากขึ้นและ" ตามที่รัฐบาลมีความพยายามที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่ "หลักสูตร เปลี่ยนแปลงได้กลายเป็น "น้อยของกิจกรรมในสิทธิของตนเอง" และการต่ออายุหลักสูตรได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ที่กว้างขึ้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการศึกษา.
การพัฒนาหลักสูตรในวันนี้นำเสนอทั้งความท้าทายกระบวนการเชิงกลยุทธ์เช่นเดียวกับความท้าทายนโยบาย ตัวอย่างเช่นนโยบายควรมุ่งที่จะสอนสิ่งที่มีค่าเป็นเป็นตัวเป็นตนในสาขาวิชาและความเข้าใจอย่างลึกซึ้งในการเตรียมตัวสำหรับการแข่งขันในเศรษฐกิจโลก? หรือจุดมุ่งหมายของนโยบายควรสำหรับหลักสูตรส่วนบุคคลที่ตระหนักถึงนักเรียนในฐานะหุ้นส่วนที่ใช้งานในการเรียนรู้ของพวกเขาและการพัฒนาศักยภาพของพวกเขาเป็นคน? หนึ่งในคำตอบสำหรับคำถามที่อาจจะ "ทั้งสอง" (เคอร์แมน 2003).
ในประเทศเยอรมนีเช่นโครงการ 1997 สำหรับผลการประเมินนักเรียนนานาชาติเปิดเผยว่าการศึกษาในประเทศเยอรมนีไม่ได้เปรียบเทียบเช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆ และคุณภาพของการศึกษาได้รับการสันนิษฐานว่า จะเป็นไม่ดี การตอบสนองนโยบายของหลักสูตรในเยอรมนีเป็นที่จะได้รับการเปลี่ยนแปลงพื้นฐานที่มีต่อความสามารถมีผลในการเรียนการสอนที่มีมาตรฐานการศึกษาในระดับที่แตกต่างกันสำหรับ "ที่เรียกว่าเรื่องเฉพาะบุคคลสังคมสมรรถนะวิธีการสำหรับแต่ละสาขาวิชาหรือเรื่องและ ... ความสามารถบังคับและเนื้อหาของหลักสูตรแกนกลาง "(Leyendecker & Letschert 2008 พี. 27) Schleicher (2011) กล่าวว่าระบบการศึกษาที่มีประสิทธิภาพสูงมีความโดดเด่นเป็นความรู้ที่อุดมไปด้วยซึ่งเป็นหุ้นส่วนความร่วมมือและความเป็นผู้นำที่มีความจำเป็นในการกำหนดนโยบาย ในอัลเบอร์ต้า (อัลเบอร์ต้าการศึกษา 2011) จุดมุ่งหมายนโยบายถูกกำหนดออกมาเป็นนักเรียนทุกคนมีแรงบันดาลใจที่จะประสบความสำเร็จและความสำเร็จเป็นนักคิดและประชาชนมีส่วนร่วมทางจริยธรรมกับวิญญาณผู้ประกอบการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักสูตร คือ รากฐานของการสอนกระบวนการเรียนรู้ การพัฒนาโปรแกรมการศึกษา การเรียนรู้และทรัพยากรการสอน แผนการสอน และการประเมิน ของนักเรียน และครูที่มีทั้งหมดขึ้นอยู่กับหลักสูตร หลักสูตรและการพัฒนาหลักสูตรที่ glance แรกปรากฏเป็น หัวหน้ากับนักวิชาการ รัฐบาล และผู้ปกครองและทั้งสองมีความเกี่ยวข้องกับผลกระทบต่อการพัฒนาชุมชนและความเจริญรุ่งเรือง ตาม เดอ coninck ( 2008 ) , หลักสูตร , มากขึ้นกว่าเดิม , คือตอนนี้ดูเป็นศูนย์กลางของชีวิตและความรับผิดชอบของสังคมทั้งหมด
เลวิน ( 2550 ) กล่าวว่า เอกสารหลักสูตรมีขนาดใหญ่มาก ส่วนหนึ่งของงานที่ทำโดยกระทรวงศึกษาธิการในการสร้างเนื้อหาหลักสูตร ( พารา 1 ) . " อย่างไรก็ตาม ช่วงเวลา เลวิน ( 2007 ) ระบุว่า การเปลี่ยนแปลงทางการศึกษามีความซับซ้อนมากขึ้นและ " เป็นรัฐบาลได้พยายามที่จะทำให้การเปลี่ยนแปลงขนาดใหญ่" การเปลี่ยนแปลงหลักสูตร ได้กลายเป็น " น้อยของกิจกรรมในสิทธิของตัวเอง และการปฏิรูปหลักสูตร ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์ที่กว้างขึ้นสำหรับการเปลี่ยนแปลงในการศึกษา การพัฒนาหลักสูตรในวันนี้นำเสนอทั้งกระบวนการเชิงกลยุทธ์ท้าทาย ตลอดจนนโยบายที่ท้าทาย ตัวอย่าง ควรนโยบายมุ่งมั่นที่จะสอนสิ่งที่เป็นคุณค่า เป็น embodied ในสาขาวิชาและความรู้ความเข้าใจในการเตรียมการสำหรับการแข่งขันในเศรษฐกิจโลก ? หรือควรนโยบายเป้าหมายส่วนบุคคลหลักสูตรรู้จักนักเรียนเป็นพันธมิตรการใช้งานในการเรียนรู้และพัฒนาศักยภาพของตนเป็นคน ? หนึ่งเพื่อตอบสนองคำถามน่าจะเป็น " ทั้ง " ( แอคเคอร์แมน , 2003 ) .
ในเยอรมัน , ตัวอย่างเช่น1997 โครงการ ผลการประเมินนักเรียนนานาชาติ เปิดเผยว่า การศึกษาในเยอรมัน ไม่ได้เปรียบเทียบ เช่นเดียวกับประเทศอื่น ๆและคุณภาพของการศึกษาเป็นสำคัญ ไม่เก่ง หลักสูตรการตอบสนองนโยบายในเยอรมนี ผ่านพื้นฐานกะต่อสมรรถนะผลในหลักสูตรที่มีมาตรฐานการศึกษาในระดับที่แตกต่างกัน สำหรับ " ที่เรียกว่าเรื่องเฉพาะบุคคล , สังคม , ความสามารถในแต่ละเรื่อง หรือเรื่องพื้นที่ และ . . . . . . . สมรรถนะการบังคับและเนื้อหาของหลักสูตรแกนกลาง " ( leyendecker & letschert , 2008 , หน้า 27 )ไชลเคอร์ ( 2011 ) ระบุว่า ประสิทธิภาพสูงระบบการศึกษามีลักษณะเป็นความรู้ที่หลากหลาย ซึ่งความร่วมมือร่วมกันและความเป็นผู้นำมีความจำเป็นเพื่อการกำหนดนโยบาย ในอัลเบอร์ต้า ( Alberta ศึกษา 2554 ) นโยบายนี้ถูกตั้งเป็น นักเรียนทั้งหมดมีแรงบันดาลใจเพื่อให้บรรลุความสำเร็จและสัมฤทธิ์ เป็นนักคิด และประชาชนมีส่วนร่วมจริยธรรมด้วยจิตวิญญาณผู้ประกอบการ