Bowing OutBy David GardinerI know I

Bowing Out

By David Gardiner
I know I can't live here forever. My Cyril is perfectly right. It's all going to be downhill from now on. That's the gist of what the doctor said. Just like an old car, things breaking down one after the other. My eyesight's going for one thing. I can't read a newspaper any more. It's got to be super-big print, like the subtitles on the TV.
The most important thing is to keep taking the pills. Four pills every day. That's what keeps me alive.
I try to keep the place clean – lord knows I try – but Cyril said he found some cups put away dirty the other day. They looked alright to me, but Cyril said otherwise. Disgusting that, cups put away dirty. I'm becoming disgusting. I don't want to but I am.
I used to be a soldier, you know. I was part of the British Expeditionary Force in France in 1940 and 41. We got pushed back, right into the sea it would have been, only for those little boats at Dunkirk. We had to leave everything behind. Tanks, aircraft, guns... A shame we had to leave so much behind. Nearly everyone I fought with as well. All left behind. All blown-up or shot to pieces, lying in fields over there. They made graves for them afterwards with little white crosses, even though nobody really knew where they were buried. Or if they ever were buried. I was one of the lucky ones. Went through the whole thing with just a flesh wound in the leg.
Cyril's a good boy really. He looks after his old Dad. I can't expect him to come around here every day. He's got his own life to lead. I'd rather he'd come himself than send the wife though.
I can't say that I like his new wife a lot. The first one was all right, more like my own Mildred when she was young. Then he left her for the one he has now. It's all very complicated. I don't try to make sense of it. They're young, got their own lives to lead, no business of an old codger like me. I never understood their generation. Borrowing money, going out to get drunk, mobile phones... they've got too much, that's what's wrong. Never had to scrimp and save like we did. No, wait a minute, that's not Cyril, is it? That's Paul, Cyril's son. I get a bit mixed up sometimes.
Wednesday, he said. Moving out day. He and the new missus have been tidying up here all week. Putting all my stuff into black plastic bags, some of it for the dustbin, some for the charity shops, and maybe a quarter of it or less to come with me.
I don't mind. Who needs all that clutter? Gramophone records that won't play on anything any more. Old bank statements. Pictures of me and my family from before the War. Me and Mildred on the park bench just outside the churchyard on the day they buried Auntie Alice. Even one of my own mother when she was a little girl, playing on the beach at Southend with Alice. Alice who died, that was. Oh, I already told you that, didn't I?
I've been to see the new place. It's not that far away, Cyril and Mildred will still be able to visit. No, wait a minute, Mildred's dead, isn't she? I mean Cyril and... that new wife of his. Her name's on the tip of my tongue.
I heard her talking to Cyril when they were in here yesterday. She didn't think I could, but I'm only a little bit deaf. Mostly in the right ear. The left one isn't too bad. She was saying to Cyril that if I sold up here and went into a home all the value of the house would get used up to pay for the rent in the home. They wouldn't inherit anything when I died.
I hadn't thought of that, but it makes sense. You have to pay so much a week while you can afford it, then when your money runs out you get some kind of state handout that pays for it.
I don't fancy living on charity like that. Nobody in my family has ever done that. That's one of the reasons why I decided not to go into the home.
That new wife of his will be pleased. She'll get her full share. It's a pity his other wife isn't still around. Maybe I could leave some of it to her, if I got a solicitor or something. Didn't they have a child too? I'm sure they had a child. No, wait a minute, it was Mildred who had the child. My Mildred. The child was Cyril. I forget things sometimes.
I had to go back to the front after Dunkirk. I just had a couple of weeks with Mildred. That must have been when Cyril was conceived. He was a war baby, our Cyril.
It's all in those black plastic bags now. Mildred and little Cyril and the war and Aunt Alice. All packed away, nice and tidy. A lifetime in half a dozen black plastic bags.
I'm not going to the home though. But I have to be careful so they don't lose the life insurance money. That's probably worth as much as the house. They don't pay out on suicides. But an absent-minded old man forgetting to take his pills – who's going to question that?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โค้งออกโดย David Gardinerฉันรู้ว่า ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอดไป เกาะของฉันอยู่อย่างสมบูรณ์ ทั้งหมดจะมีลงจากนี้ได้ ที่เป็นส่วนสำคัญของหมอพูด เหมือนเก่ารถยนต์ สิ่งแบ่งหนึ่งหลังจากอื่น ๆ สายตาของฉันของไปตัวหนึ่งสิ่ง ไม่สามารถอ่านหนังสือพิมพ์ต่อไป มันมีให้ พิมพ์เตอร์รุ่นใหญ่ เช่นคำบรรยายบนทีวี สิ่งสำคัญที่สุดคือการ ให้รับยา 4 เม็ดทุกวัน นั่นคืออะไรที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ พยายามเก็บสะอาด– พระเจ้ารู้ว่า พยายาม – แต่เกาะกล่าวว่า เขาพบบางเก็บถ้วยสกปรกในวันอื่น ๆ ดูครับผม ได้กล่าวว่า เกาะอื่น Disgusting ที่ เก็บถ้วยสกปรก ฉันกำลังเป็นน่าขยะแขยง ฉันไม่ต้องการ แต่ฉัน คุณเคยเป็น ทหาร ทราบ ผมเป็นส่วนหนึ่งของทหารอาสาชาวอังกฤษในประเทศฝรั่งเศสใน 1940 และ 41 เราได้ผลักดันให้กลับ ขวาลงทะเลก็จะได้รับ แต่เหล่าเรือน้อยที่ดันเคิร์ก เราได้ทิ้งทุกอย่าง รถถัง เครื่องบิน ปืน... ความอัปยศเลยทิ้งมาก เกือบทุกคนผมสู้ด้วยเช่นกัน ทั้งหมดทิ้ง ทุก สายเป่า หรือยิงชิ้น อยู่ในนั่น พวกเขาได้สุสานนั้นภายหลัง มีน้อยสีขาวตัด แม้ว่าไม่มีใครรู้ที่พวกเขาถูกฝังอยู่ หรือ ถ้าพวกเขาเคยถูกฝังไว้ ผมหนึ่งในคนโชคดี ไปผ่านสิ่งทั้งหมดมีเพียงแผลเนื้อในขา เกาะของเด็กดีจริง ๆ เขาดูหลังจากพ่อของเขาเก่า ผมไม่คาดหวังให้เขามาใกล้ที่นี่ทุกวัน เขามีชีวิตของตัวเองเพื่อนำไป นะเขาจะมาเองมากกว่าส่งภรรยาแม้ว่า ฉันไม่สามารถพูดได้ว่า ชอบภรรยาใหม่มาก คนแรกถูก เหมือนของตัวเองอย่างไร Mildred เมื่อตอนวัยเยาว์ แล้ว เขาทิ้งเธอสำหรับคนที่เขามีตอนนี้ มีทั้งหมดซับซ้อนมากขึ้น ฉันไม่พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของ เป็นหนุ่มสาว มีชีวิตของตัวเองนำ ไม่ธุรกิจ codger เก่าเหมือนฉัน ไม่ใช่การสร้าง กู้ยืมเงิน การออกไปรับเมา โทรศัพท์มือถือ...พวกเขาได้มีมากเกินไป ที่เป็นสิ่งไม่ถูกต้อง ไม่เคยมี scrimp และบันทึกเหมือนเราไม่ได้ ไม่ รอนาที ที่ไม่เกาะ มันเป็นอย่างไร นั่นคือ Paul บุตรของ Cyril ฉันได้รับบิตผสมบางครั้ง วันพุธ เขากล่าวว่า ย้ายวัน เขาและ missus ใหม่ได้ถูก tidying ขึ้นนี่ทุกสัปดาห์ วางทุกสิ่งของฉันเป็นสีดำพลาสติก ถุงบางอย่างสำหรับถังทิ้งขยะ แบบร้านค้าการกุศล และอาจจะเป็นไตรมาส ของมัน หรือน้อยกว่าก็มาด้วย กินไม่ ทั้งหมดที่ต้อง clutter ที่ ระเบียนของแผ่นที่จะเล่นอะไรอีก ใบแจ้งยอดธนาคารเก่า รูปภาพของฉันและครอบครัวจากก่อนสงคราม ฉันและอย่างไร Mildred บนสวนม้านั่งภายนอก churchyard ในวันที่พวกเขาฝังอลิป้า แม้ของแม่เองเมื่อเธอสาวน้อย เล่นบนชายหาดที่ Southend กับอลิซหนึ่ง อลิซที่เสียชีวิต ที่ถูก โอ้ ฉันบอกคุณ ไม่ฉัน ผมเคยไปดูใหม่ ไม่ว่า ห่างไกล Cyril และอย่างไร Mildred จะยังคงสามารถเข้าชม ไม่ รอสักครู่ อย่างไร Mildred ของตาย ไม่ใช่เธอ ผมหมายถึง เกาะ และ... ที่ภรรยาใหม่ของเขา เธอชื่อของบนปลายลิ้นของฉัน ผมได้ยินเธอพูดกับ Cyril เมื่อพวกเขาได้ที่นี่เมื่อวานนี้ เธอไม่ได้คิดว่า ไม่แพง แต่ฉันเพียงนิดเดียวหูหนวก ส่วนใหญ่ในหูขวา ด้านซ้ายหนึ่งไม่เลวร้ายเกินไป เธอได้กล่าวถึงเกาะที่ถ้าผมขายที่นี่ และเดินเข้าไปในบ้านค่าทั้งหมดของบ้านจะได้ใช้จ่ายในบ้านเช่า พวกเขาจะไม่สืบทอดอะไรเมื่อฉันเสียชีวิต ไม่ได้คิดว่า แต่มันทำให้รู้สึก คุณจะต้องจ่ายมากสัปดาห์ในขณะที่คุณสามารถจ่ายได้ แล้วเมื่อทำเงินของคุณออกคุณได้รับประเภทของเอกสารประกอบคำบรรยายของรัฐที่จ่ายไป ฉันไม่ฝันอยู่ในกุศลเช่นนั้น ไม่มีใครในครอบครัวฉันได้เคยทำที่ ที่เป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำไมฉันตัดสินใจไม่เข้าบ้าน ที่ภรรยาใหม่ของเขาจะพอใจ เธอจะได้รับส่วนแบ่งของเธอเต็ม สงสารภรรยาเขายังประมาณไม่ได้ บางทีอาจฝากบางอย่างก็เพื่อเธอ ถ้าผมเป็น solicitor หรือสิ่ง ไม่มีเด็กเกินไปหรือไม่ ผมมั่นใจว่า พวกเขามีลูก รอสักครู่ไม่ มันเป็นอย่างไร Mildred ที่มีเด็ก ของฉันอย่างไร Mildred เด็กเกาะได้ บางครั้งฉันลืมสิ่ง ผมจะกลับไปหน้าหลังจากดันเคิร์ก ฉันเพิ่งได้ไม่กี่สัปดาห์ ด้วยอย่างไร Mildred ที่ต้องได้รับเมื่อ Cyril ที่รู้สึก เขาถูกเด็กสงคราม เกาะของเรา มันอยู่ในถุงพลาสติกสีดำที่ตอนนี้ อย่างไร Mildred และเกาะเล็ก ๆ และสงคราม และอลิป้า ทั้งหมดบรรจุ ระเบียบ ชีวิตในหกครึ่งถุงพลาสติกสีดำ ฉันไม่ไปที่บ้านว่า แต่ฉันจะต้องระวังดังนั้นจะไม่สูญเสียเงินประกันชีวิต นั่นคืออาจจะคุ้มค่ามากเป็นบ้าน พวกเขาไม่จ่ายออกไปในอัตวินิบาตกรรม แต่ชายชราเคลิ้ม ๆ ลืมใช้ยาของเขา – ที่จะไปถามที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โค้งออกโดยเดวิดการ์ดิเนอฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ตลอด ไซริลของฉันที่ถูกต้องอย่างสมบูรณ์แบบ ทุกอย่างจะเป็นดาวน์ฮิลล์จากนี้ นั่นเป็นส่วนสำคัญของสิ่งที่แพทย์กล่าวว่า เช่นเดียวกับรถเก่าสิ่งทำลายลงหนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ สายตาของฉันที่เกิดขึ้นสิ่งหนึ่ง ฉันไม่สามารถอ่านหนังสือพิมพ์ใด ๆ เพิ่มเติม มันก็จะต้องมีการพิมพ์ซุปเปอร์ขนาดใหญ่เช่นบทบรรยายในทีวี. สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการให้กินยา สี่ยาทุกวัน นั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่. ฉันพยายามที่จะให้สถานที่สะอาด - พระเจ้ารู้ดีว่าฉันพยายาม - แต่ไซริลกล่าวว่าเขาพบถ้วยบางส่วนนำไปสกปรกในวันอื่น ๆ พวกเขามองไม่เป็นไรให้ฉัน แต่ไซริลกล่าวว่าเป็นอย่างอื่น ที่น่าขยะแขยง, ถ้วยนำไปสกปรก ฉันกลายเป็นที่น่าขยะแขยง ฉันไม่ต้องการ แต่ฉัน. ผมเคยเป็นทหารที่คุณรู้ว่า ผมเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังอังกฤษในประเทศฝรั่งเศสในปี 1940 และ 41 เราได้ผลักดันให้กลับขวาลงไปในทะเลก็จะได้รับเพียงสำหรับเรือเล็ก ๆ เหล่านั้นที่ดันเคิร์ก เราต้องทิ้งทุกอย่างที่อยู่เบื้องหลัง รถถังเครื่องบินปืน ... ความอัปยศที่เราต้องออกมากหลัง เกือบทุกคนที่ผมต่อสู้กับได้เป็นอย่างดี ที่เหลือทั้งหมดที่อยู่เบื้องหลัง ทั้งหมดเป่ายิงขึ้นหรือเป็นชิ้น ๆ นอนอยู่ในสาขาที่นั่น พวกเขาทำหลุมฝังศพสำหรับพวกเขานั้นมีกากบาทสีขาวเล็ก ๆ น้อย ๆ แม้ไม่มีใครรู้ว่าที่พวกเขาถูกฝังอยู่ หรือถ้าพวกเขาเคยถูกฝังอยู่ ผมเป็นหนึ่งในคนที่โชคดี เดินผ่านสิ่งที่ทั้งมีเพียงเนื้อแผลที่ขา. ซีริลเป็นเด็กที่ดีจริงๆ เขามองหลังจากที่พ่อเก่าของเขา ฉันไม่สามารถคาดหวังว่าเขาจะมาที่นี่ทุกวัน เขาก็มีชีวิตของตัวเองเพื่อนำไปสู่ ฉันต้องการ แต่เขาจะมาส่งตัวเองกว่าภรรยาแม้ว่า. ฉันไม่สามารถพูดได้ว่าผมชอบภรรยาใหม่ของเขามาก คนแรกคือสิ่งที่ถูกต้องมากขึ้นเช่น Mildred ของตัวเองเมื่อตอนที่เธอยังเป็นเด็ก จากนั้นเขาก็ปล่อยให้เธอหนึ่งที่เขามีตอนนี้ มันคือทั้งหมดที่ซับซ้อนมาก ผมไม่ได้พยายามที่จะทำให้ความรู้สึกของมัน พวกเขากำลังหนุ่มมีชีวิตของตัวเองเพื่อนำไปสู่ธุรกิจไม่เป็นคนประหลาดเก่าอย่างผม ฉันไม่เคยเข้าใจรุ่นของพวกเขา การกู้ยืมเงินจะออกไปรับเมา, โทรศัพท์มือถือ ... พวกเขาได้มีมากเกินไปว่าเป็นสิ่งที่ผิดปกติ ไม่เคยมีการเหนียวแน่นและบันทึกเหมือนที่เราทำ ไม่มีรอสักครู่ที่ไม่ไซริลมันคืออะไร? นั่นคือพอลลูกชายของไซริล ฉันจะได้รับบิตผสมขึ้นบางครั้ง. วันพุธที่เขากล่าวว่า ย้ายออกวัน เขาและภรรยาใหม่ได้รับการจัดเก็บที่นี่ตลอดทั้งสัปดาห์ วางทุกสิ่งที่ฉันลงในถุงพลาสติกสีดำบางส่วนของมันสำหรับถังขยะบางสำหรับร้านค้าการกุศลและบางทีหนึ่งในสี่ของมันหรือน้อยกว่าที่จะมากับฉัน. ฉันไม่คิด ที่ต้องการความยุ่งเหยิงทั้งหมดที่? บันทึกแผ่นเสียงที่จะได้เล่นในสิ่งใด ๆ เพิ่มเติม บัญชีธนาคารเก่า ภาพของฉันและครอบครัวของฉันจากก่อนสงคราม ฉันและมิลเดรดอยู่บนม้านั่งในสวนสาธารณะนอกสุสานในวันที่เขาฝังศพป้าอลิซ แม้แต่คนเดียวของแม่ของตัวเองเมื่อเธอเป็นสาวน้อยเล่นบนชายหาดที่ Southend กับอลิซ อลิซที่เสียชีวิตที่เป็น โอ้ฉันแล้วบอกคุณว่าฉันไม่? ผมเคยไปเห็นสถานที่ใหม่ มันไม่ใช่ว่าอยู่ห่างไกลไซริลและมิลเดรดจะยังคงสามารถที่จะเยี่ยมชม ไม่รอสักครู่ Mildred ตายไม่ได้เป็นเธอ? ผมหมายถึง ... Cyril และว่าภรรยาใหม่ของเขา ชื่อของเธออยู่บนปลายลิ้นของฉัน. ฉันได้ยินเธอพูดคุยกับไซริลเมื่อพวกเขาอยู่ในที่นี่เมื่อวานนี้ เธอไม่คิดว่าฉันจะทำได้ แต่ฉันเพียงคนหูหนวกนิด ๆ หน่อย ๆ ส่วนใหญ่อยู่ในหูข้างขวา คนซ้ายไม่เลวร้ายเกินไป เธอเป็นคนที่พูดกับไซริลว่าถ้าผมขายขึ้นที่นี่และเดินเข้าไปในบ้านมูลค่าของบ้านที่จะได้รับใช้ที่จะจ่ายสำหรับค่าเช่าในบ้าน พวกเขาจะไม่ได้รับมรดกอะไรเมื่อฉันตาย. ผมไม่ได้คิดว่าการที่ แต่มันทำให้รู้สึก คุณจะต้องจ่ายมากต่อสัปดาห์ในขณะที่คุณสามารถจ่ายได้แล้วเมื่อเงินของคุณหมดคุณจะได้รับชนิดของเอกสารบางอย่างที่รัฐจ่ายสำหรับมัน. ฉันจะใช้ชีวิตที่ไม่ได้อยู่ในแฟนซีการกุศลเช่นนั้น ไม่มีใครในครอบครัวของผมเคยทำที่ นั่นเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผมตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปในบ้าน. ว่าภรรยาใหม่ของเขาจะยินดี เธอจะได้รับส่วนแบ่งเต็มของเธอ ก็สงสารภรรยาอื่น ๆ ของเขายังคงไม่ได้ไปรอบ ๆ บางทีฉันอาจจะออกจากบางส่วนของมันกับเธอถ้าฉันมีทนายความหรืออะไร ไม่ได้พวกเขามีลูกด้วยหรือไม่ ฉันแน่ใจว่าพวกเขามีลูก ไม่มีรอสักครู่มันเป็น Mildred ที่มีเด็ก ฉัน Mildred เด็กที่เป็นไซริล ฉันลืมสิ่งบางครั้ง. ฉันได้ไปกลับไปที่หน้าหลังจากเกอร์ก ฉันเพิ่งมีสองสามสัปดาห์กับมิลเดรด ที่จะต้องได้รับเมื่อไซริลได้รู้สึก เขาเป็นทารกสงครามไซริลของเรา. มันคือทั้งหมดที่อยู่ในถุงพลาสติกสีดำเหล่านั้นในขณะนี้ มิลเดรดและน้อย Cyril และสงครามและป้าอลิซ ทั้งหมดบรรจุอยู่ห่างออกไปมีความสุขและเป็นระเบียบเรียบร้อย อายุการใช้งานในช่วงครึ่งโหลถุงพลาสติกสีดำ. ฉันจะไม่ไปที่บ้านว่า แต่ผมจะต้องระมัดระวังเพื่อไม่ให้สูญเสียเงินประกันชีวิต ที่อาจคุ้มค่ามากที่สุดเท่าที่บ้าน พวกเขาไม่ได้จ่ายออกไปในการฆ่าตัวตาย แต่ชายชราคนใจลอยลืมที่จะใช้ยาของเขา - ใครจะถามว่า?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โค้งออก

โดยเดวิดการ์ดิเนอร์
ฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอดไป ของผมไซริลพูดถูกต้องที่สุด มันก็จะแล่นจาก นั่นคือส่วนสำคัญของสิ่งที่หมอพูด เหมือนรถเก่าที่หมดสภาพ หนึ่งหลังจากที่อื่น ๆ สายตาของข้าไปเรื่องหนึ่ง ฉันไม่สามารถอ่านหนังสือพิมพ์ใด ๆเพิ่มเติม มันต้องเป็น พิมพ์ใหญ่ สุดยอด ชอบคำบรรยายบนทีวี
สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการกินยา . 4 เม็ด ทุกวัน นั่นคือสิ่งที่ทำให้ฉันยังมีชีวิตอยู่
ผมพยายามที่จะให้สถานที่สะอาดและพระเจ้ารู้ว่าฉันพยายาม–แต่ไซริลบอกว่าเขาพบถ้วยเก็บสกปรก เมื่อวันก่อน พวกเขาดูก็ได้นะ แต่ไซริลบอกว่าเป็นอย่างอื่น น่าขยะแขยง , ถ้วยใส่ไปที่สกปรก ฉันกลายเป็นที่น่ารังเกียจ ฉันไม่ต้องการ แต่ฉัน
ผมเคยเป็นทหารคุณก็รู้ ผมเป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังเดินทางไปอังกฤษในประเทศฝรั่งเศสในปี 1940 และ 41 . เราได้ผลักดันให้กลับอยู่ในทะเลก็จะได้รับเพียงเล็กน้อยเหล่านั้นเรือที่ดังเคิร์ก . เราต้องทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง รถถัง , เครื่องบิน , ปืน . . . . . . . น่าเสียดายที่เรามีให้มากไว้ เกือบทุกคนที่ผมได้เป็นอย่างดี ทั้งหมดทิ้ง ทั้งหมดถูกระเบิดหรือยิงชิ้นนอนอยู่ในเขตตรงนั้นพวกเขาทำหลุมฝังศพให้ภายหลังด้วยกางเขนสีขาวเล็กๆ ทั้งๆที่ไม่มีใครจริงๆรู้ที่พวกเขาถูกฝังอยู่ หรือถ้าพวกเขาเคยถูกฝัง ผมเป็นหนึ่งในคนที่โชคดี ผ่านทั้งเรื่องแค่เป็นแผลที่ขา
ซีริลเป็นเด็กดีจริงๆ เขาดูหลังจากพ่อเก่าของเขา ผมไม่คาดหวังว่าเขาจะมาที่นี่ทุกวัน เขาได้ชีวิตของเขาเองที่จะนำฉันไม่อยากให้เขาต้องมาส่งภรรยาตัวเองมากกว่านะ
ผมบอกไม่ได้ว่าผมชอบภรรยาใหม่ของเขามาก อันแรกก็โอเค เหมือนมิลเดรดของฉันเองเมื่อเธอยังเด็ก แล้วเขาก็ทิ้งเธอ คนที่เขาได้ตอนนี้ มันซับซ้อนมาก ผมไม่พยายามที่จะเข้าใจมัน พวกเขายังเด็ก เข้าใจชีวิตของตนเองที่จะนำธุรกิจของชายแก่ชราอย่างผม ผมไม่เคยเข้าใจยุคสมัยของพวกเขาการกู้ยืมเงิน ไปเมา โทรศัพท์มือถือ . . . . . . . พวกเขามีมากเกินไป นั่นเป็นสิ่งที่ผิด ไม่ต้องประหยัดเหมือนที่เราทำ ไม่ เดี๋ยวก่อน ไม่ ไซริล ใช่ไหม ? นั่นพอล ซีริล ลูกชายของ ฉันได้รับบิตสับสนในบางครั้ง
วันพุธ เขากล่าวว่า ย้ายวัน เขาและภรรยาใหม่ได้ถูกเก็บกวาดที่นี่ทุกสัปดาห์ วางของทั้งหมดของฉันลงในถุงพลาสติกสีดำของบางอย่างสำหรับถังขยะบางเพื่อการกุศล ร้านค้า และอาจจะเป็นไตรมาสเลยน้อยไปด้วย
ผมไม่สนใจ ใครต้องการทั้งหมดที่ถ่วง ? หีบเสียงระเบียนที่ไม่เล่นอะไรอีก เก่างบธนาคาร ภาพของฉันและครอบครัวของฉันจากก่อนสงคราม ฉันกับมิลเดรด บนม้านั่งของสวนสาธารณะนอกธรณีสงฆ์ ในวันที่พวกเขาฝังป้าอลิซแม้แต่แม่ของฉันเองเมื่อเธอยังเด็ก เล่นบนชายหาดใน Southend ของอลิซ อลิซที่ตาย นั่นคือ โอ้ ผมบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ
ผมเคยไปดูสถานที่ใหม่ มันไม่ได้ห่างซีริล และ มิลเดรดจะยังคงสามารถเข้าชม ไม่ เดี๋ยวก่อน มิลเดรดตายแล้วใช่ไหม ฉันหมายถึง ไซริล และ . . . . . . . ภรรยาใหม่ของเขา ชื่อของเธออยู่ที่ปลายลิ้น
ฉันได้ยินเธอพูดกับซีริล เมื่อพวกเขามาที่นี่เมื่อวาน เธอคงไม่คิดว่าฉันทำได้ แต่ฉันหูหนวกนิดหน่อยเท่านั้นครับ ส่วนใหญ่ในหูขวา อันซ้ายก็ไม่เลว เธอพูดกับซีริล ถ้าผมขายที่นี่และเข้าไปในบ้านทั้งหมด มูลค่าของบ้านจะถูกใช้เพื่อจ่ายค่าเช่าบ้าน พวกเขาจะไม่ได้มรดกอะไรเมื่อฉันตาย
ผมไม่คิดอย่างนั้นแต่มันมีเหตุผล คุณต้องจ่ายมากสัปดาห์ในขณะที่คุณสามารถจ่ายได้ แล้วเมื่อเงินของคุณหมดคุณจะได้รับบางชนิดของเอกสารที่รัฐจ่ายสำหรับมัน
ผมก็ใช้ชีวิตไม่แฟนซีการกุศลแบบนี้ ไม่มีใครในครอบครัวของฉันเคยทำอย่างนั้น นั่นเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ผมตัดสินใจที่จะไม่เข้าไปในบ้าน
ที่ภรรยาใหม่ของเขาจะพอใจ เธอจะได้รับส่วนแบ่งเต็มของเธอน่าเสียดายๆ ภรรยาของเขาไม่ได้อยู่รอบๆ บางทีฉันอาจจะทิ้งของบางอย่างกับเธอ ถ้าผมได้เป็นทนายหรืออะไรสักอย่าง พวกเขาไม่ได้มีเด็กด้วย ฉันแน่ใจว่า พวกเขามีเด็ก ไม่ เดี๋ยวก่อน มันคือ Mildred ที่มีเด็ก ของฉัน Mildred . เด็กคือซีริล . ผมก็ลืมบ้าง
ผมต้องย้อนกลับไปหน้าหลังดันเคิร์ก . ฉันมีคู่ของสัปดาห์ที่ผ่านมากับมิลเดรด .ที่ต้องมีเมื่อซีริลก็รู้สึก เขามีสงครามเด็ก ซีริล ของเรา
มันอยู่ในถุงพลาสติกสีดำเหล่านั้นตอนนี้ มิลเดรดและ ซีริล และ สงคราม และป้าอลิซ ทั้งหมดบรรจุอยู่ ดี และเป็นระเบียบเรียบร้อย ชีวิตครึ่งโหล ถุงพลาสติกสีดำ
ผมไม่กลับบ้านหรอก แต่ก็ต้องระวัง ดังนั้นพวกเขาจะไม่สูญเสียเงินประกันชีวิตมันอาจจะคุ้มค่ามากที่สุดเท่าที่บ้าน พวกเขาไม่ต้องจ่ายเกี่ยวกับการฆ่าตัวตาย แต่เหม่อลอย คนแก่ลืมเอายา–ใครจะถามว่า ?