Singapore maintains tight restricti

Singapore maintains tight restrictions on arts and cultural performances. Most artistic works have to be vetted by the government in advance, and topics that breach so-called out of bounds markers (OB markers) are not permitted. While the OB markers are not publicly defined, they are generally assumed to include sensitive topics such as race, religion, and allegations of corruption or nepotism in government. Nudity and other forms of loosely-defined "obscenity" are also banned. Singaporean film director Royston Tan has produced movies which challenge these policies, including a movie called Cut in reference to censorship of the arts.[16]

The country's first pre-tertiary arts school, School Of The Arts, is now completed and stands along the country's prominent Orchard Road. Commenced in 2008, the school aims to provide an environment for nurturing young artists aged between 13 and 18 years old. There has been much public rhetoric about liberalization and its association with the development of a creative economy in Singapore. The response from artists, academics, public intellectuals, and civil society activists has ranged from strongly optimistic to deeply pessimistic, as reflected in the chapters written for edited book Renaissance Singapore: Economy, Culture, and Politics. The difference between what is "culture" and what makes up "the arts" has been a matter of some debate in Singapore. For an attempt at defining what is artistic, see, for example, the Report of the Censorship Review Committee 1992.[17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิงคโปร์ยังคงรักษาข้อจำกัดแน่นในศิลปะและการแสดงทางวัฒนธรรม งานศิลปะที่สุดต้องเป็น vetted โดยรัฐบาลล่วงหน้า และหัวข้อที่เรียกว่าออกจากขอบเขตเครื่องหมาย (เครื่องหมาย OB) ละเมิด ไม่ได้ ในขณะที่เครื่องหมาย OB สาธารณะไว้ พวกเขาโดยทั่วไปถือว่ารวมหัวข้อสำคัญเช่นเชื้อชาติ ศาสนา และข้อกล่าวหาทุจริตหรือคติเห็นแก่ญาติในรัฐบาล ภาพเปลือยและแบบฟอร์มอื่น ๆ ของกำหนดซึ่ง "obscenity" จะห้ามยัง ผู้กำกับภาพยนตร์สิงคโปร์ Royston Tan ได้ผลิตภาพยนตร์ที่ท้าทายนโยบายเหล่านี้ รวมทั้งภาพยนตร์ตัดเรียกว่าอ้างอิงถึงเซ็นเซอร์ของศิลปะ[16]

ประเทศแรกก่อนระดับมหาวิทยาลัยโรงเรียนศิลปะ โรงเรียนของศิลปะ ตอนนี้เสร็จ แล้วยืนตามถนนออร์ชาร์ดที่โดดเด่นของประเทศ เริ่มดำเนินการในปี 2551 จุดมุ่งหมายของโรงเรียนเพื่อให้สภาพแวดล้อมสำหรับ nurturing ศิลปินหนุ่มสาวอายุระหว่าง 13 และ 18 ปี มีสำนวนมากสาธารณะเกี่ยวกับการเปิดเสรีและความสัมพันธ์กับการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในสิงคโปร์ การตอบสนองจากศิลปิน นักวิชาการ นักวิชาการสาธารณะ และนักเคลื่อนไหวภาคประชาสังคมได้อยู่ในช่วงจากอย่างยิ่งในเชิงบวกให้ลึกในเชิงลบ สะท้อนในบทที่เขียนขึ้นสำหรับแก้ไขหนังสือสิงคโปร์เรอเนสซองซ์: เศรษฐกิจ วัฒนธรรม และการเมือง ความแตกต่างระหว่าง "วัฒนธรรม" คืออะไรและอะไรทำให้ "ศิลปะ" ได้รับเรื่องของการอภิปรายบางในสิงคโปร์ ความพยายามในการกำหนดอะไรเป็นศิลปะ ดู เช่น รายงานของคณะกรรมการตรวจสอบการเซ็นเซอร์ 1992[17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิงคโปร์ยังคงมีข้อ จำกัด แน่นในศิลปะและการแสดงทางวัฒนธรรม งานศิลปะส่วนใหญ่จะต้องมีการตรวจสอบโดยรัฐบาลล่วงหน้าและหัวข้อที่ละเมิดเรียกว่าออกจากเครื่องหมายขอบเขต (เครื่องหมาย OB) ไม่ได้รับอนุญาต ในขณะที่เครื่องหมาย OB ไม่ได้กำหนดไว้ต่อสาธารณะที่พวกเขาจะถือว่าโดยทั่วไปจะรวมถึงหัวข้อที่สำคัญเช่นเชื้อชาติศาสนาและข้อกล่าวหาการทุจริตหรือการเล่นพรรคเล่นพวกในรัฐบาล เปลือยกายและรูปแบบอื่น ๆ ที่กำหนดไว้อย่างหลวม ๆ "ลามก" เป็นสิ่งต้องห้ามยัง ผู้กำกับภาพยนตร์สิงคโปร์รอยสตันตาลมีการผลิตภาพยนตร์ที่ท้าทายนโยบายเหล่านี้รวมถึงภาพยนตร์ที่เรียกว่าตัดในการอ้างอิงถึงการเซ็นเซอร์ของศิลปะได้. [16] ครั้งแรกที่โรงเรียนศิลปะก่อนระดับอุดมศึกษาของประเทศของสถาบันศิลปะเสร็จสมบูรณ์ตอนนี้และยืนตาม ของประเทศที่โดดเด่นถนนออชาร์ด เริ่มในปี 2008 โรงเรียนมีเป้าหมายที่จะให้สภาพแวดล้อมในการบำรุงศิลปินหนุ่มอายุระหว่าง 13 และ 18 ปี มีสำนวนที่สาธารณะมากเกี่ยวกับการเปิดเสรีและการเชื่อมโยงกับการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในสิงคโปร์ การตอบสนองจากศิลปินนักวิชาการปัญญาชนสาธารณะและนักเคลื่อนไหวภาคประชาสังคมได้ตั้งแต่ในแง่ดีอย่างยิ่งที่จะมองในแง่ร้ายลึกที่แสดงในบทที่เขียนขึ้นสำหรับหนังสือแก้ไขฟื้นฟูศิลปวิทยาสิงคโปร์: เศรษฐกิจ, วัฒนธรรม, และการเมือง ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็น "วัฒนธรรม" และสิ่งที่ทำให้ขึ้น "ศิลปะ" ได้รับเรื่องของการอภิปรายในสิงคโปร์บางส่วน สำหรับความพยายามในการกำหนดสิ่งที่เป็นศิลปะที่ดูตัวอย่างเช่นรายงานของคณะกรรมการตรวจสอบการเซ็นเซอร์ปี 1992 [17]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิงคโปร์รักษาข้อแน่นในศิลปะและการแสดงทางวัฒนธรรม ผลงานศิลปะส่วนใหญ่ต้องถูกตรวจสอบโดยรัฐบาลล่วงหน้า และหัวข้อที่ถูกเรียกว่า ลูกออกเครื่องหมาย ( OB เครื่องหมาย ) ไม่ได้รับอนุญาต ตอน OB เครื่องหมายไม่มีทั่วไปที่กำหนดไว้ จะถือว่าโดยทั่วไปจะประกอบด้วยหัวข้อที่ละเอียดอ่อน เช่น เชื้อชาติ ศาสนาและข้อกล่าวหาของการทุจริตหรือการเล่นพรรคเล่นพวกในรัฐบาล ภาพเปลือยและรูปแบบอื่น ๆของหลวมนิยาม " อนาจาร " ยังห้าม ผู้กำกับภาพยนตร์ชาวสิงคโปร์ Royston Tan มีการผลิตภาพยนตร์ที่ท้าทาย นโยบายเหล่านี้ รวมทั้งหนังเรียกว่าตัดในการอ้างอิงถึงการเซ็นเซอร์ของศิลปะ [ 16 ]

ครั้งแรกของประเทศก่อนอุดมศึกษา โรงเรียนศิลปะ โรงเรียนสอนศิลปะเสร็จสมบูรณ์แล้วและยืนตามถนนสวนของประเทศที่โดดเด่น เริ่มโดยโรงเรียนมีวัตถุประสงค์เพื่อให้สภาพแวดล้อมที่บ่มเพาะศิลปินหนุ่มที่มีอายุระหว่าง 13 และ 18 ปี มีมากสาธารณะสํานวนเกี่ยวกับการเปิดเสรีและความสัมพันธ์กับการพัฒนาเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในสิงคโปร์ การตอบสนองจากศิลปิน นักวิชาการ ปัญญาชนสาธารณะ ,และนักเคลื่อนไหวประชาสังคมได้ตั้งแต่ มองโลกในแง่ดี และแง่ร้ายลึก ตามที่ปรากฏในบทเขียนเพื่อแก้ไขหนังสือ Renaissance สิงคโปร์ : เศรษฐกิจ , วัฒนธรรม , และการเมือง ความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เป็น " วัฒนธรรม " และทำให้ " ศิลปะ " ได้รับเรื่องของการอภิปรายในสิงคโปร์ สำหรับความพยายามในการกำหนดสิ่งที่เป็นศิลปะ ดู ตัวอย่างรายงานของคณะกรรมการทบทวนการเซ็นเซอร์ 1992 . [ 17 ]