As for the final Sea Demon, it look

As for the final Sea Demon, it looked like a sea turtle. When it saw everything that happened, its eyes filled with terror. Despite that, it didn’t seem to be able to resist the urge to charge toward Meng Hao. It was like an instinct that it was unable to control. With a howl, it charged onward.

Meng Hao glanced coldly at the sea turtle, which was only a few dozen meters long. He put away the Time Sword tip, then performed an incantation. The Mountain Consuming Incantation appeared, and an enormous mountain peak descended. It smashed down onto the sea turtle, completely sealing it inside. Meng Hao waved his sleeve to collect up the mountain, as well as the other Demon hearts in the area. Then, he proceeded off into the distance.

Not too long later, Meng Hao materialized out of thin air to appear near an island. Instantly, roaring could be heard from the island. Meng Hao frowned somewhat grudgingly. He had no idea what type of ferocious beast or Sea Demon was there, but without waiting to find out, he sent a palm strike down. The entire island shook and trembled as the palm attack slammed into the area where the roaring came from.

The island trembled, and then was completely silent. Whatever creature was there had been killed with a single strike.

Meng Hao sat down cross-legged, then waved his right hand. Immediately, the mountain peak flew out from his bag of holding, within which was sealed the body of the sea turtle.

The first thing that Meng Hao thought about when he looked at the sea turtle was old turtle Reliance. He frowned for a moment, then waved a finger, causing the mountain peak to vanish. The sea turtle glared at him viciously with red eyes. Then it howled and charged in attack. Meng Hao’s right hand instantly waved down.

A boom rattle out as a huge, invisible palm crushed down onto the sea turtle. No matter how it struggled, it was incapable of freeing itself. It could only look at Meng Hao and roar.

“You want to eat me?” asked Meng Hao coolly. He sent out some of his Demon Sealer aura, but it didn’t seem to provoke any special reaction from the sea turtle. It continued to roar and snap at him as if it wanted to swallow him in a single bite.

“So, it’s not because I’m a Demon Sealer?” he thought. He retracted the aura and then started to remove all of the bags of holding he possessed and place them off to the side. What he discovered was that the sea turtle didn’t even glance at them. It continued to glare directly at him and him alone.

“It’s not anything in my bags of holding either. Could it really be me personally? Is it because of the Fleshly Sanctification?” After a good period of thought, he couldn’t come up with any better explanation.

After all, he did have some of the characteristics of the Demon Immortal Body. Meng Hao found it plausible that it could be attractive in some way to the Sea Demons.

After more thought, his eyes began to shine brightly. He raised his right hand, sliced a cut into the tip of his finger, and then squeezed out some blood. The sea turtle instantly went into a frenzy, howling and writhing as it attempted to charge forward and get at the blood.

“So that’s what’s going on,” thought Meng Hao. The wound on his finger instantly healed back up, and he rose to his feet. Then, he lifted up his hand to do away with the troublesome sea turtle. However, before he could complete the motion, his hand stopped.

“What if that isn’t the complete explanation…?” he thought. He glanced at the turtle again, and then closed his eyes to recall a divine ability he had picked up in the Demon Immortal Pagoda that was similar to the one he had used earlier to erase memories.

Based on his previous Cultivation base, using the ability would have resulted in a backlash. However, if he used it now, he could reduce the effects of the backlash to a minimum. His body flashed, and he appeared directly next to the sea turtle. Even as it eyed him hungrily, his hand pressed down onto the turtle’s head.

“Spirit Searching!” It was only a light touch, but the sea turtle’s body immediately went stiff.

White light emanated out from Meng Hao’s eyes. In a scant moment, his senses entered into the mind of the sea turtle. He sensed brutality, madness, and desire.

There were also a random assortment of memories that flooded into Meng Hao’s mind. Being his first time using this technique, Meng Hao felt a bit out of sorts. However, his powerful Cultivation base pushed down the ill feeling, and he began to search for an answer in the sea turtle’s memory.

He searched for quite some time, until suddenly his concentration peaked. Within the intact memories inside the sea turtle, he had encountered a word.

“… lily ….”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สำหรับปีศาจทะเลสุดท้าย มันดูเหมือนเต่าทะเล เมื่อมันเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น ตาที่เต็มไป ด้วยความหวาดกลัว ถึงแม้ว่า มันไม่ได้ดูเหมือนจะสามารถต้านทานกระตุ้นการชาร์จต่อเฮาเมง มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณว่า มันไม่สามารถควบคุม มีหอน มันคิดค่าบริการเป็นต้นไปเฮา เมง glanced จ้างงานที่เต่าทะเล ซึ่งเป็นเพียงไม่กี่โหลยาวเมตร เขาเก็บปลายดาบครั้ง จาก นั้นทำการบริกรรม อาคมใช้ภูเขาปรากฏ และสืบเชื้อสายมียอดเขาใหญ่ มันทุบลงบนเต่าทะเล ปิดผนึกอย่างสมบูรณ์ภายใน เฮา เมงโบกแขนของเขารวบรวมขึ้นภูเขา เป็นปีศาจหัวใจอื่น ๆ ในพื้นที่ จากนั้น เขาออกเป็นระยะทางไม่ช้าเกินไปนาน เมงเฮารูปธรรมจากอากาศบางไปปรากฏใกล้เกาะ ทันที คำรามอาจจะได้ยินจากเกาะ เมงเฮา frowned ค่อนข้าง grudgingly เขามีความคิดชนิดของสัตว์ดุร้าย หรือปีศาจทะเลมี แต่โดยไม่ต้องรอการค้นหา เขาส่งกับฝ่ามือตีลง เกาะทั้งส่าย และ trembled เป็นโจมตีปาล์มที่ถาโถมเข้ามาในพื้นที่การคำรามมาจากไหนเกาะ trembled แล้ว ก็เงียบอย่างสมบูรณ์ สิ่งมีชีวิตสิ่งมีได้ถูกฆ่า ด้วยการนัดหยุดงานครั้งเดียวเมงเฮานั่งไขว่ห้าง แล้วโบกมือขวาของเขา ทันที ยอดเขาบินออกจากกระเป๋าของเขาของโฮลดิ้ง ซึ่งถูกปิดผนึกร่างกายของเต่าทะเลสิ่งแรกที่เมงเฮาคิดเมื่อเขามองดูที่เต่าทะเล ถูกเต่าเก่าพึ่ง เขา frowned ครู่ แล้วโบกนิ้ว สาเหตุยอดเขาหายไป เต่าทะเล glared ที่เขาหฤโหดกับตาสีแดง จากนั้นก็เห่าหอน และในการโจมตี เมงเฮาขวามือทันทีโบกลงบูมสั่นออกเป็นปาล์มขนาดใหญ่ มองไม่เห็นที่บดลงบนเต่าทะเล ไม่ว่าอย่างไรจะต่อสู้ มันก็ไม่สามารถพ้นตัวเอง มันอาจดูห้าวเมง และคำรามเท่านั้น"คุณต้องกินฉัน" ถามเฮาเมงเฉย เขาส่งออกบางส่วนของออร่าปิดผนึกปีศาจของเขา แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะกระตุ้นปฏิกิริยาใด ๆ พิเศษจากเต่าทะเล มันยังคงคำราม และถ่ายที่เขาเป็นถ้าอยากจะกลืนเขาในการกัดครั้งเดียว"ดังนั้น มันเป็นไม่ได้เพราะเครื่องผนึกปีศาจ" เขาคิด เขาหดกลับกลิ่นอาย และจากนั้น เริ่มเอากระเป๋าของเขาครอบครอง และวางปิดด้านข้างทั้งหมด สิ่งที่เขาค้นพบ ว่า เต่าทะเลไม่ได้แม้แต่ทันทีที่พวกเขา มันยังคงแสงจ้าโดยตรงที่เขาและเขาคนเดียว"มันไม่ได้อะไรในกระเป๋าถืออย่างใดอย่างหนึ่ง มันจริง ๆ สามารถฉันเอง คือมัน เพราะบริสุทธิ์ทา หลังจากช่วงเวลาที่ดีของความคิด เขาไม่มา ด้วยคำอธิบายใด ๆ ดีกว่าหลังจากที่ทุก ได้มีลักษณะของร่างกายปีศาจอมตะ เฮา เมงพบเป็นไปได้ว่า มันอาจจะน่าสนใจบางวิธีไปยังทะเลปีศาจหลังจากเพิ่มเติมความคิด ตาของเขาเริ่มที่จะส่องสว่าง เขายกมือขวาขึ้น ส่วนผสมการตัดปลายนิ้วของเขา แล้ว บีบออกเลือดบาง เต่าทะเลทันทีไปบ้า ยิ่งใหญ่ และการเขียนที่พยายามคิดไปข้างหน้า และได้รับเลือด"เพื่อให้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น คิดว่า เฮาเมง แผลบนนิ้วของเขาทันทีหายสำรอง และเขากุหลาบเพื่อเท้าของเขา จากนั้น เขายกขึ้นมือถึงทำไปกับเต่าทะเลลำบาก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาสามารถทำการเคลื่อนที่ มือหยุดทำงาน"ถ้าที่ไม่ใช่คำอธิบายที่สมบูรณ์...? " เขาคิด เขา glanced ที่เต่าอีกครั้ง และจากนั้น ปิดตาของเขาจะจำความศักดิ์สิทธิ์ที่เขาได้รับในปีศาจอมตะเจดีย์ที่คล้ายกับเขาได้ใช้ก่อนหน้านี้เพื่อลบความทรงจำตามฐานการเพาะปลูกของเขาก่อนหน้านี้ ใช้ความสามารถจะทำให้ฟันเฟืองมี อย่างไรก็ตาม ถ้าเขาใช้มันตอนนี้ เขาอาจลดผลของแบคแลให้น้อยที่สุด ร่างกายของเขาประกาย และเขาปรากฏอยู่ถัดจากเต่าทะเล แม้ในขณะนั้นตาเขา hungrily ฝ่ามือกดลงบนหัวของเต่า"Spirit ค้น มันสัมผัสเบา ๆ เท่านั้น แต่ร่างกายของเต่าทะเลทันทีก็แข็งแสงสีขาวที่เล็ดลอดออกมาออกจากตาเมงเฮา ในช่วงไม่เพียงพอ ความรู้สึกของเขาเข้าสู่จิตใจของเต่าทะเล เขารู้สึกความโหดเหี้ยม บ้า และความปรารถนามีการแบ่งประเภทสุ่มของความทรงจำที่ถูกน้ำท่วมในใจเมงเฮา เป็นครั้งแรกของเขาใช้เทคนิคนี้ เมงเฮารู้สึกบิตจากประเภท อย่างไรก็ตาม ฐานการเพาะปลูกของเขาทรงพลังผลักดันลงความรู้สึกป่วย และเขาเริ่มที่จะค้นหาคำตอบในหน่วยความจำของเต่าทะเลเขาค้นหาค่อนข้างบางเวลา จนกว่าก็ความเข้มข้นของเขาแหลม ภายในความทรงจำเหมือนเดิมภายในเต่าทะเล เขาได้พบคำ"...ลิลลี่..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นคนสุดท้ายทะเลปีศาจก็ดูเหมือนจะเป็นเต่าทะเล เมื่อมันเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แม้จะมีที่มันไม่ได้ดูเหมือนจะสามารถที่จะต่อต้านการกระตุ้นให้คิดค่าใช้จ่ายที่มีต่อเม้งเฮา มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณว่ามันก็ไม่สามารถที่จะควบคุม ด้วยการเห่าหอนก็เรียกเก็บเงินเป็นต้นไป. เม้งเฮาชำเลืองมองอย่างเย็นชาที่เต่าทะเลซึ่งเป็นเวลานานเพียงไม่กี่โหลเมตร เขานำไปปลายดาบเวลาแล้วดำเนินการปลุกเสก ภูเขาบริโภคคาถาปรากฏและยอดเขาลงมาอย่างมาก มันถูกทุบลงบนเต่าทะเลที่สมบูรณ์ปิดผนึกมันไว้ภายใน เม้งเฮาโบกแขนเสื้อของเขาในการเก็บรวบรวมขึ้นไปบนภูเขาเช่นเดียวกับหัวใจปีศาจอื่น ๆ ในพื้นที่ จากนั้นเขาเดินออกไปไกล. ไม่นานต่อมาเม้งเฮาปรากฏออกจากอากาศบางที่จะปรากฏอยู่ใกล้กับเกาะ ทันทีคำรามอาจจะได้ยินจากเกาะ เม้งเฮาขมวดคิ้วค่อนข้างอย่างเสียไม่ได้ เขามีความคิดสิ่งที่ประเภทของสัตว์ดุร้ายหรือทะเลปีศาจอยู่ที่นั่นไม่มี แต่โดยไม่ต้องรอที่จะหาเขาส่งฝ่ามือฟาดลง ทั้งเกาะสั่นสะเทือนและโคลงเคลงการโจมตีฝ่ามือกระแทกเข้ามาในพื้นที่ที่คำรามมาจาก. เกาะกลัวจนตัวสั่นแล้วก็เงียบสนิท ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตอยู่ที่นั่นถูกฆ่าตายด้วยการตีเพียงครั้งเดียว. เม้งเฮานั่งลงไขว่ห้างแล้วโบกมือขวาของเขา ทันทีที่ยอดเขาบินออกจากกระเป๋าของเขาของการถือครองภายในซึ่งถูกปิดผนึกร่างของเต่าทะเล. สิ่งแรกที่เม้งเฮาคิดเกี่ยวกับเมื่อเขามองไปที่เต่าทะเลที่ถูกพึ่งเต่าเก่า เขาขมวดคิ้วสักครู่แล้วโบกนิ้วทำให้ยอดเขาที่จะหายไป เต่าทะเลจ้องไปที่เขาหฤโหดที่มีตาสีแดง จากนั้นก็จะ howled และตั้งข้อหาในการโจมตี มือข้างขวาของเม้งเฮาทันทีโบกมือลง. บูมสั่นออกเป็นขนาดใหญ่ที่มองไม่เห็นปาล์มบดลงบนเต่าทะเล ไม่ว่าวิธีการที่จะต่อสู้ก็คือความสามารถในการพ้นตัวเอง มันจะดูเม้ง Hao และเสียงคำราม. "คุณต้องการที่จะกินฉัน?" ถามเม้งเฮาเฉย เขาส่งออกบางส่วนของเขาปีศาจซีลกลิ่นอาย แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะกระตุ้นปฏิกิริยาใด ๆ เป็นพิเศษจากเต่าทะเล มันยังคงแผดเสียงและสแนปที่เขาเป็นถ้ามันอยากจะกลืนเขาในการกัดเพียงครั้งเดียว. "ดังนั้นก็ไม่ได้เพราะผมเป็นปีศาจซีล?" เขาคิดว่า เขาถอนกลิ่นอายและจากนั้นก็เริ่มที่จะลบทั้งหมดของถุงของเขามีการถือครองและวางพวกเขาออกไปด้านข้าง สิ่งที่เขาค้นพบก็คือว่าเต่าทะเลไม่ได้แม้กระทั่งพวกเขาได้อย่างรวดเร็วที่ มันยังคงจ้องมองตรงมาที่เขาและเขาคนเดียว. "มันไม่ใช่สิ่งที่อยู่ในกระเป๋าของฉันในการถือครองอย่างใดอย่างหนึ่ง จริงๆมันเป็นฉันเอง? มันเป็นเพราะเนื้อหนังล้างบาป? "หลังจากช่วงเวลาที่ดีของความคิดเขาไม่สามารถมากับคำอธิบายใด ๆ ที่ดีกว่า. หลังจากที่ทุกคนเขาก็มีบางส่วนของลักษณะของปีศาจอมตะร่างกาย เม้ง Hao พบว่ามันเป็นไปได้ว่ามันอาจจะเป็นที่น่าสนใจในวิธีการบางอย่างกับปีศาจทะเล. หลังจากที่คิดว่ามากขึ้นดวงตาของเขาเริ่มที่จะเปล่งปลั่งสดใส พระองค์ทรงยกพระหัตถ์ขวาหั่นตัดเข้าสู่ปลายนิ้วของเขาแล้วบีบออกจากเลือด เต่าทะเลทันทีที่เดินเข้าไปในความตื่นเต้นยิ่งใหญ่และบิดในขณะที่มันพยายามที่จะเรียกเก็บค่าบริการไปข้างหน้าและได้รับเลือด. "นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น" คิดว่าเม้งเฮา แผลที่นิ้วของเขาได้รับการเยียวยาทันทีกลับขึ้นไปและเขาก็ลุกขึ้นไปที่เท้าของเขา จากนั้นเขายกมือขึ้นจะทำไปด้วยเต่าทะเลลำบาก แต่ก่อนที่เขาจะสามารถดำเนินการเคลื่อนไหวมือของเขาหยุด. "เกิดอะไรขึ้นถ้าที่ไม่ได้เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์ ... ?" เขาคิดว่า เขาเหลือบมองไปที่เต่าอีกครั้งแล้วปิดตาของเขาที่จะเรียกคืนความสามารถของพระเจ้าเขาได้หยิบขึ้นมาในอมตะเจดีย์ปีศาจที่เป็นที่เดียวกับที่เขาเคยใช้ก่อนหน้านี้เพื่อลบความทรงจำ. จากฐานการเพาะปลูกของเขาก่อนหน้านี้โดยใช้ความสามารถในการ จะมีผลในฟันเฟือง แต่ถ้าเขาใช้มันตอนนี้เขาสามารถลดผลกระทบของฟันเฟืองให้น้อยที่สุด ร่างกายของเขาประกายและเขาปรากฏตัวขึ้นต่อไปโดยตรงกับเต่าทะเล แม้ในขณะที่มันตาเขาอย่างกระหาย, มือของเขากดลงบนหัวของเต่า. "จิตวิญญาณที่ไหน!" มันเป็นเพียงการสัมผัสแสง แต่ร่างกายของเต่าทะเลทันทีไปแข็ง. แสงสีขาวเล็ดลอดออกมาจากตาเม้งเฮาส์ ในช่วงเวลาที่ขาดแคลนความรู้สึกของเขาป้อนเข้าไปในจิตใจของเต่าทะเล เขารู้สึกโหดร้ายบ้าและความปรารถนา. นอกจากนั้นยังมีการแบ่งประเภทแบบสุ่มของความทรงจำที่ถูกน้ำท่วมในใจเม้งเฮาส์ เป็นครั้งแรกที่เขาใช้เทคนิคนี้เม้งเฮารู้สึกบิตออกจากทุกประเภท อย่างไรก็ตามฐานการเพาะปลูกของเขาที่มีประสิทธิภาพผลักลงความรู้สึกที่ไม่ดีและเขาก็เริ่มที่จะค้นหาคำตอบในหน่วยความจำเต่าทะเล 's. ที่เขาค้นหาค่อนข้างบางเวลาจนกว่ากระทันหันความสนใจของเขาแหลม ในความทรงจำเหมือนเดิมภายในเต่าทะเลเขาได้พบคำ. " ... ลิลลี่ ... ."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับปีศาจทะเล สุดท้าย มันดูเหมือนทะเลเต่า เมื่อมันเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้น ดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว ยังไงก็ตาม มันก็ไม่สามารถที่จะต่อต้านกระตุ้นที่จะคิดค่าบริการต่อเมิ่งเฮ่า มันเป็นเหมือนสัญชาตญาณมันไม่สามารถที่จะควบคุมได้ กับเสียงหอน มันคิดไปเมิ่งฮ่าวมองอย่างเย็นชาที่เต่าทะเลซึ่งเป็นโหลไม่กี่เมตรยาว เขาทิ้งเวลาดาบปลาย แล้วใช้คาถา การใช้คาถาที่ปรากฏบนภูเขาและยอดดอยหลวงสืบทอดมา มันทุบลงไปบนเต่าทะเล ทั้งหมด ปิดผนึกมันไว้ภายใน เมิ่งเฮ่าโบกแขนของเขาเพื่อรวบรวมขึ้นภูเขา รวมทั้งอื่น ๆ ปีศาจแดงในพื้นที่ แล้วเขาก็ออกไปในทางไม่นานต่อมา เมิ่งฮ่าวปรากฏออกมาจากอากาศ ปรากฏใกล้เกาะ ทันใดนั้น เสียงอาจจะได้ยินจากเกาะ เมิ่งเฮ่าขมวดคิ้วเข้าหากันบ้างอย่างไม่เต็มใจ เขามีความคิดที่ไม่มีสิ่งที่ชนิดของสัตว์ที่ดุร้ายหรือทะเลปีศาจมี แต่โดยไม่ต้องรอที่จะพบเขาส่งฝ่ามือฟาดลง เกาะทั้งเกาะสั่นและตัวสั่นเทาเป็นฝ่ามือโจมตีกระแทกเข้าไปในพื้นที่ที่คำรามออกมาเกาะสั่นสะท้าน แล้วมันเงียบ ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตนั้นได้ถูกฆ่าตายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเมิ่งเฮ่านั่งลงไขว้ขา แล้วโบกพระหัตถ์ขวา ทันที ยอดเขาบินออกมาจากกระเป๋าของเขาถือภายในซึ่งถูกผนึกร่างของเต่าทะเลสิ่งแรกที่ เมิ่งฮ่าวคิดเมื่อเขามองดูเต่าทะเลเต่าได้อย่างเก่า เขาขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง แล้วโบกนิ้ว ทำให้ยอดเขาหายไป เต่าทะเลถลึงตาใส่เขาอย่างเหี้ยมโหด ดวงตาสีแดง แล้วมันหอนและคิดค่าบริการในการโจมตี มือขวาของ เมิ่งฮ่าวทันทีโบกลงบูมบ่นออกมาเป็นขนาดใหญ่ , ปาล์มมองไม่เห็นบดลงบนเต่าทะเล ไม่ว่าอย่างไร มันต่อสู้ มันไม่สามารถปลดปล่อยตัวเอง มันอาจจะดูเมิงเฮา และแผดเสียง" คุณต้องการที่จะกินฉัน " ถามว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น เขาส่งออกบางส่วนของปีศาจซีล ร่า แต่มันไม่ได้ดูเหมือนจะกระตุ้นปฏิกิริยาพิเศษจากเต่าทะเล มันยังคงคำราม และตะคอกใส่เขาราวกับอยากจะกลืนเขาสักคำเดียว" ดังนั้น มันก็ไม่ใช่เพราะฉันเป็นปีศาจแมวน้ำ ? " เขาคิด เขาถอนตัวแล้วเริ่มเอาถุงที่ถือเขาสิงและสถานที่ที่พวกเขาไปข้าง ๆ สิ่งที่เขาค้นพบก็คือ เต่าทะเล ไม่แม้แต่จะเหลือบมองไปที่พวกเขา มันยังคงจ้องตรงมาที่เขา เขาคนเดียวเท่านั้น" มันไม่อะไรในถุงของฉันถือเหมือนกัน มันเป็นฉัน ? มันเป็นเพราะของการล้างบาปเนื้อหนัง ? " หลังจากช่วงที่ดีของความคิด เขาไม่สามารถเกิดขึ้นกับใด ๆที่ดีกว่าการอธิบายหลังจากนั้น เขาก็มี บางส่วนของลักษณะของปีศาจอมตะร่างกาย เมงเฮาว่ามันน่าเชื่อถือว่า มันอาจจะน่าสนใจในบางวิธี ทะเลปีศาจหลังจากคิดขึ้น ดวงตาของเขาเริ่มที่จะส่องแสง เขายกพระหัตถ์ขวา หั่น ตัด เป็น ปลาย นิ้วของเขาแล้วบีบออก เลือดบางส่วน เต่าทะเลทันที เข้าไปอย่างบ้าคลั่ง หอน และเขียนตามที่มันพยายามที่จะคิดไปข้างหน้าและได้รับในเลือด" แล้วมันเกิดอะไรขึ้น " คิดว่าเมิ่งเฮ่า แผลที่นิ้วหายขึ้นมาทันที เขาลุกขึ้นไปที่เท้าของเขา แล้วเขาก็ยกมือขึ้นเพื่อกำจัดเต่าทะเลลำบาก อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะให้เคลื่อนไหว มือของเขาหยุดลง" ถ้ามันไม่ได้เป็นคำอธิบายที่สมบูรณ์ . . . . . . . ? " เขาคิด เขาชายตามองเต่าอีกครั้งแล้วหลับตาลงเพื่อเรียกคืนจากความสามารถเขาได้เลือกขึ้นในปิศาจอมตะ เจดีย์ที่คล้ายกับคนที่เขาเคยใช้ก่อนหน้านี้เพื่อลบความทรงจำขึ้นอยู่กับฐานการเพาะปลูกของเขาก่อนหน้านี้ ใช้ความสามารถจะมีผลในฟันเฟือง . แต่ถ้าเค้าใช้มันตอนนี้ เขาสามารถลดผลกระทบของฟันเฟืองให้น้อยที่สุด ร่างกายของเขาแวบ เขาปรากฏตัวขึ้นตรงข้างๆ เต่าทะเล แม้ในขณะที่มันจ้องมองเขาอย่างหิวโหย มือของเขากดทับลงบนหัวของเต่า" จิตวิญญาณการค้นหา ! " มันเป็นเพียงสัมผัสเบา แต่ร่างกายเต่าทะเลทันทีก็แข็งแสงสีขาวออกมาจากต่องเหม็ง เฮาตา ในช่วงเวลาที่ขาดแคลน ประสาทสัมผัสของเขาเข้าไปในจิตใจของเต่าทะเล เขารู้สึกถึงความโหด , บ้า , และความปรารถนานอกจากนี้ ยังได้มีการเลือกสรรแบบสุ่มของความทรงจำที่ท่วมเป็น เหม็ง เฮาครับ เป็นครั้งแรกที่เขาใช้เทคนิคนี้ เมิ่งฮ่าวรู้สึกบิตของประเภท อย่างไรก็ตาม ฐานการเพาะปลูกของเขามีพลังผลักลงความรู้สึกที่ไม่ดี และเขาก็เริ่มที่จะค้นหาคำตอบในความทรงจําของเต่าทะเล .เขาค้นหาสำหรับค่อนข้างบางเวลา จนกระทั่งจู่ๆ สมาธิของเขาแหลม . ภายในยังคงความทรงจำภายในเต่าทะเล เขาได้พบคำว่า" . . . . . . . ลิลลี่ . . . . . . . "