Chapter 505 – In the Rain………This co

Chapter 505 – In the Rain

…

…

…

This cold and salty rain was from the waters of the South Sea. It was sucked into this broken world by the space storms and then turned into countless sprays of mist. After it condensed in the skies, it formed dark and thick clouds. These clouds had already gathered for over 10 days, and they were waiting to spill over. Now, they blotted out the sky as they formed curtains of overwhelming rain, hard enough that it was even difficult to open one’s eyes.

In just several breaths of time, the water was already deep enough to reach the ankles. As the rain scattered throughout the bloody wilderness, it fell onto the stone tablets, washing over them and causing the crimson symbols to glow even brighter.

Mu Qianyu’s entire body was soaked. In this cold and unforgiving shower of rain, her bright and clean dress was now stained with dirt.

She didn’t know how long she had stayed in this position. For the last six days, she hadn’t slept, eaten a grain of rice, or drank a drop of water.

In that moment when she had been enveloped in the white light of the Escape Symbol, his facial features lingered in her mind, haunting her.

She had never missed someone with such an insane intensity. If it was possible, she was willing to give up all of her cultivation to see him again.

However, the slim hope she held in her heart became increasingly endangered. It had been so long… if he was fine, then why hadn’t he come to the bloody wilderness to find her?

Only now when she had lost something dear to her did she feel this unforgettable pain.

Mu Qianyu had lost her parents as a child. Growing up, she had followed her master. Besides her master, Mu Yuhuang, Lin Ming had undoubtedly occupied the most important position in her heart.

Maybe… this was what people called love.

Mu Qianyu reflected on herself. If she could just live a plain and ordinary life with Lin Ming, then even as a mortal it would be a warm and happy life…

The rain fell in this vast world until it overflowed to the knees. Then, Mu Qianyu suddenly heard the faint sound of water parting behind her, as if someone were wading through.

Mu Qianyu suddenly woke from her stupor. She turned back in shock to see, in that endless curtain of rain, a blurry figure stepping over the water towards her.

Mu Qianyu’s breath caught in her throat. In the misty weather and with the laws of this world that suppressed perception, it was impossible to tell just who this other person was. But even so, as Mu Qianyu saw this figure, her body stiffened and tears began to roll down from her eyes.

She did not need to guess, she did not need her eyes to see, nor did she need her perception to sense this figure. A deep and throbbing feeling in her heart was all that Mu Qianyu needed to recognize this person. This faint figure, was exactly the person that she had been dreaming of for the last six days…

“Lin Ming!”

Mu Qianyu forgot everything. In that moment, she was no longer the lofty and proud Saintess, nor was she an extreme Xiantian master. At this moment, she was just a girl. A simple girl who was affected by thoughts towards her lover.

In this pouring rain, she desperately rushed into Lin Ming’s embrace.

Her white arms were like white lotus roots that clung to Lin Ming’s back, as if she wanted to melt into him…

“I’m back.”

Lin Ming bent over and softly spoke in Mu Qianyu’s ear.

“I know… I know…” Mu Qianyu buried herself in Lin Ming’s chest, unable to stop the tears from falling.

In this incomparably icy torrent of rain, Lin Ming could clearly feel warmth in his chest.

As the pair tightly hugged each other, in this world - besides the heavy rain - there was not a single sound. It was as if this curtain of rain isolated everything from the world, and all that was left were their hearts, closely nestled together.

After an unknown period of time, the two of them began to slowly separate. At that moment, a loud ‘kacha’ split the air, and a crimson bolt of lightning cut through the skies, as if a god in the heavens was casting down spells.

This lightning was completely reflected in Lin Ming’s eyes. In the bright flash of light, one could see a deep and thick murderous intent flowing forth.

At this moment, Mu Qianyu’s heart stirred as she saw Lin Ming’s eyes. She never knew that the world was so dark before. Lin Ming’s eyes were as bright as the stars; they were dazzling enough to illuminate this world.

Lin Ming closed his eyes, and then opened them once more. As the lightning dissipated, his murderous intent also receded back into his body. He said in an extremely calm tone, “Let’s go. Come with me… to kill.”

These simple words contained a dominating confidence and arrogance as if he was able to hold life and death in his hands. They caused Mu Qianyu’s heart to stir.

She discovered that in these last six days, Lin Ming’s cultivation had actually broken through to the Xiantian realm!

Not just that, but Lin Ming’s body seemed to emanate

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บท 505 – สายฝน………ฝนนี้เค็ม และเย็นมาจากน่านน้ำของทะเลใต้ มันถูกดูดเข้าไปในโลกแตก โดยพายุอวกาศแล้ว กลายเป็นละอองฟุ้งนับไม่ถ้วน หลังจากที่มันแบบยในท้องฟ้า เกิดเมฆสีเข้ม และหนาขึ้น เมฆเหล่านี้รวบรวมแล้วมากกว่า 10 วัน และพวกเขากำลังรอหกมากกว่า ตอนนี้ พวกเขา blotted ท้องฟ้าพวกเขาเกิดม่านฝน หนักพอเข้าครอบงำก็ยากแม้การเปิดตาในลมหายใจเพียงหลายเวลา น้ำได้แล้วลึกไปถึงข้อเท้า ขณะที่ฝนตกกระจายอยู่ทั่วทั้งถิ่นทุรกันดารเลือด มันตกลงเม็ดหิน ล้างเหนือพวกเขา และก่อให้เกิดสัญลักษณ์เข้มการเรืองแสงจะสว่างหมู่ Qianyu ทั้งร่างกายถูกแช่ ในนี้เย็น และไม่สมควรห่า แต่งกายสะอาด และสดใสของเธอตอนนี้ถูกย้อมกับสิ่งสกปรกเธอไม่รู้นานเท่าไรเธอได้อยู่ในตำแหน่งนี้ หกวันล่าสุด เธอไม่ได้นอน เม็ดข้าว กิน หรือดื่มของหยดน้ำในขณะที่เมื่อเธอได้ถูกห่อหุ้มในแสงสีขาวของหนีสัญลักษณ์ คุณสมบัติของเขาใบหน้าที่อวลอยู่ในใจของเธอ เจ็บเธอเธอไม่เคยมีพลาดคนระดับรุนแรงบ้าดังกล่าว ถ้ามันเป็นไปได้ เธอจะทั้งหมดของการเพาะปลูกของเธอจะเห็นเขาอีกครั้งอย่างไรก็ตาม ความหวังบางที่เธอจัดขึ้นในหัวใจของเธอกลายเป็นมากขึ้นเรื่อย ๆ ใกล้สูญพันธุ์ มันเป็นเช่นนั้นกเพื่อถ้าเขาดี แล้ว ทำไมไม่ได้เขามาถึงถิ่นทุรกันดารเลือดเพื่อพบเธอบัดนี้ เมื่อเธอได้สูญเสียสิ่งที่ รักเธอไม่เธอปวดนี้พึงMu Qianyu ได้สูญเสียพ่อแม่ของเธอเป็นเด็ก โตขึ้น เธอได้ตามหลักของเธอ นอกจากหลักของเธอ หมู Yuhuang หมิงหลินไม่ต้องสงสัยได้ครอบครองตำแหน่งสำคัญในหัวใจของเธอบางที...นี่คือสิ่งที่คนที่เรียกว่ารักหมู่ Qianyu สะท้อนบนตัวเอง ถ้าเธอไม่เพียงแค่ มีชีวิตที่ธรรมดา และสามัญกับหมิงหลิน แล้วเป็นมนุษย์จะมีชีวิตที่อบอุ่น และมีความสุข...ฝนตกลงมาในโลกนี้กว้างใหญ่จนมัน overflowed ไปหัวเข่า แล้ว Qianyu หมู่ก็ได้ยินเสียงลมของสันปันน้ำเธอ เป็นถ้าคนถูก wading ผ่านหมู่ Qianyu ก็ตื่นจากเธอสิ้นพระชนม์ เธอหันกลับในช็อตที่จะเห็น ในม่านฝน ที่สิ้นสุดรูปเบลอที่ก้าวผ่านน้ำไปสู่เธอลมหายใจหมู่ Qianyu ติดอยู่ในลำคอของเธอ ในสภาพอากาศหมอก และกฎหมายของโลกนี้ที่ระงับการรับรู้ มันเป็นไปไม่ได้บอกเพียงคนคนนี้ แต่ถึงกระนั้น หมู่ Qianyu เห็นรูปนี้ ร่างกายของเธอแข็งทื่อ และน้ำตาเริ่มที่จะม้วนลงจากดวงตาของเธอเธอไม่ต้องเดา เธอไม่จำเป็นดวงตาของเธอดู ไม่เธอไม่ต้องการรับรู้ของเธอรู้สึกรูปนี้ ความรู้สึกที่ลึก และมีจังหวะในหัวใจของเธอคือ Qianyu Mu ทั้งหมดที่จำเป็นต้องรู้จักคนนี้ รูปนี้จาง เป็นบุคคลที่เธอได้รับการฝันของหกวันสุดท้าย ว่า..."หมิงหลิน"หมู่ Qianyu ลืมทุกอย่าง ในช่วงเวลานั้น เธอได้ไม่ Saintess สูงส่ง และความภาคภูมิใจ หรือถูกเธอต้นแบบ Xiantian มาก ขณะนี้ เธอเป็นเพียงหญิงสาว สาวเรียบง่ายที่ได้รับผลจากความคิดสู่คนรักของเธอในนี้กลางสายฝน เธอหมดรีบวิ่งเข้ากอดหลินหมิงแขนขาวได้เช่นรากบัวขาวที่ยึดเศษหลังหลินหมิ ว่าเธอต้องการละลายในเขา..."ฉันกลับมา"หมิงหลินก้ม และพูดเบา ๆ ในหูหมู Qianyu"ฉันรู้... ฉันรู้..." หมู่ Qianyu ฝังตัวเองในหน้าอกหลินหมิง ไม่สามารถหยุดน้ำตาตกในนี้ฝนตกหนักน้ำแข็งเหลือใจฝน หมิงหลินอย่างชัดเจนอาจรู้สึกอบอุ่นในหน้าอกของเขาเป็นคู่แน่นทุกกอด ในโลกนี้- นอก จากฝน ตกหนัก - มีไม่ได้เสียงเดียว มันถูกว่านี้ม่านฝนแยกจากโลก และทั้งหมดที่ฝากหัวใจของพวกเขา อย่างใกล้ชิดเชิญกันหลังจากรู้จักช่วงเวลา ของพวกเขาเริ่มที่จะค่อย ๆ แยก ในขณะ เสียงดัง 'คชา' แยกอากาศ และสายฟ้าเข้มของฟ้าผ่าตัดผ่านท้องฟ้า ประหนึ่งว่าพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ถูกหล่อลงคาถาฟ้าผ่านี้สมบูรณ์สะท้อนตาหลินหมิง ในแฟลชสว่างแสง หนึ่งสามารถมองเห็นความลึก และหนา murderous เจตนาไหลมาขณะนี้ หัวใจหมู Qianyu กวนเธอเห็นหลินหมิงตา เธอไม่เคยรู้ว่า โลกมืดดังนั้นก่อนที่จะ ตาหลินหมิงถูกที่สดใสเป็นดาว พวกเขาถูกพราวพอส่องโลกนี้หมิงหลินปิดตาของเขา และจากนั้น เปิดอีกครั้ง ขณะที่ฟ้าผ่า dissipated ความตั้งใจของ murderous ยังห่างกลับเข้าไปในร่างกายของเขา เขากล่าวว่า ในโทนสีสงบมาก "ลองไป มากับฉัน... การฆ่า"คำง่าย ๆ เหล่านี้อยู่ความเชื่อมั่นและหยิ่งอำนาจเหนือว่าเขาได้ไว้ชีวิตและความตายในมือของเขา พวกเขาเกิดจาก Mu Qianyu หัวใจคนเธอค้นพบว่า ภายในเหล่านี้หกวัน หลินหมิปลูกได้จริงเสียผ่านไปแดน Xiantianไม่เพียงแค่นั้น แต่ดูเหมือนร่างกายหลินหมิการ ชุมนุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 505 - ในสายฝน

...

...

...

ฝนเย็นและเค็มนี้มาจากน่านน้ำของทะเลภาคใต้ มันถูกดูดเข้าไปในโลกนี้เสียจากพายุพื้นที่และจากนั้นก็กลายเป็นสเปรย์หมอกนับไม่ถ้วน หลังจากที่มันข้นในท้องฟ้ามันก็กลายเมฆมืดและหนา เมฆเหล่านี้มารวมตัวกันอยู่แล้วนานกว่า 10 วันและพวกเขากำลังรอคอยที่จะกระจายออกไป ตอนนี้พวกเขาเปื้อนฟ้าออกไปขณะที่พวกเขาเกิดขึ้นม่านฝนครอบงำหนักพอว่ามันเป็นเรื่องยากยิ่งที่จะเปิดตาของคน.

ในหลาย ๆ เพียงแค่ลมหายใจของเวลาน้ำได้แล้วลึกพอที่จะไปถึงข้อเท้า ขณะที่มีฝนตกกระจายอยู่ทั่วถิ่นทุรกันดารเลือดก็ตกลงไปบนแท็บเล็ตหินซักผ้าเหนือพวกเขาและก่อให้เกิดสัญลักษณ์สีแดงเข้มในการเรืองแสงสดใสแม้.

ทั้งร่างกายหมู่ Qianyu ถูกแช่ ในห้องอาบน้ำเย็นนี้และไม่ยอมให้อภัยฝน, ชุดสดใสและสะอาดของเธอตอนนี้เปื้อนกับสิ่งสกปรก.

เธอไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่เธอเคยอยู่ในตำแหน่งนี้ สำหรับงวดหกวันที่ผ่านมาเธอไม่เคยนอนหลับกินเมล็ดข้าวหรือดื่มลดลงของน้ำ.

ในขณะนั้นเมื่อเธอได้รับการห่อหุ้มในที่มีแสงสีขาวสัญลักษณ์หนีใบหน้าของเขาอ้อยอิ่งอยู่ในใจของเธอ เธอหลอน.

เธอไม่เคยคิดถึงใครบางคนด้วยเช่นความรุนแรงบ้า ถ้ามันเป็นไปได้เธอก็ยินดีที่จะให้ขึ้นทั้งหมดของการเพาะปลูกของเธอที่จะเห็นเขาอีกครั้ง.

อย่างไรก็ตามความหวังบางเธอจัดขึ้นในหัวใจของเธอกลายเป็นที่ใกล้สูญพันธุ์มากขึ้น มันมีมานานแล้วดังนั้น ... ถ้าเขาถูกปรับแล้วทำไมไม่ได้เขามาถึงถิ่นทุรกันดารเลือดไปหาเธอ?

เพียง แต่ตอนนี้เมื่อเธอได้สูญเสียสิ่งที่รักเธอเธอไม่รู้สึกเจ็บปวดที่น่าจดจำนี้.

หมู่ Qianyu ได้สูญเสียพ่อแม่ของเธอเป็น เด็ก. เติบโตขึ้นมาเธอได้ตามต้นแบบของเธอ นอกจากนี้นายหมู่ Yuhuang หลินหมิงได้อย่างไม่ต้องสงสัยครอบครองตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในหัวใจของเธอ.

บางที ... นี่คือสิ่งที่คนที่เรียกว่ารัก.

หมู่ Qianyu สะท้อนให้เห็นตัวเอง ถ้าเธอเพิ่งจะได้มีชีวิตที่ธรรมดาและสามัญหลินหมิงแล้วแม้ในขณะที่มนุษย์มันจะเป็นชีวิตที่อบอุ่นและมีความสุข ...

ฝนตกอยู่ในโลกที่กว้างใหญ่นี้จนกว่าจะท่วมถึงเข่า จากนั้นหมู่ Qianyu จู่ ๆ ก็ได้ยินเสียงลมของการพรากจากกันน้ำด้านหลังของเธอเช่นถ้ามีคนมาลุย.

หมู่ Qianyu จู่ ๆ ก็ตื่นจากอาการมึนงงของเธอ เธอหันกลับมาอยู่ในช็อตที่จะเห็นในการที่ไม่มีที่สิ้นสุดของม่านฝนซึ่งเป็นตัวเลขที่เบลอก้าวไปในน้ำที่มีต่อเธอ.

ลมหายใจของหมู่ Qianyu ติดอยู่ในลำคอของเธอ ในสภาพอากาศที่มีหมอกและกฎหมายของโลกนี้ที่ระงับการรับรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกเพียงผู้นี้เป็นบุคคลอื่น แต่ยังให้เป็นหมู่ Qianyu เห็นรูปนี้ร่างกายของเธอแข็งทื่อและน้ำตาเริ่มไหลลงมาจากดวงตาของเธอ.

เธอไม่ได้ต้องการที่จะคาดเดาว่าเธอไม่จำเป็นต้องตาของเธอที่จะเห็นหรือไม่เธอต้องรับรู้เธอจะรู้สึกตัวเลขนี้ . ความรู้สึกลึกและสั่นในหัวใจของเธอคือทั้งหมดที่หมู่ Qianyu จำเป็นที่จะรู้จักคนนี้ รูปนี้เป็นลมเป็นสิ่งคนที่เธอได้รับการฝันของหกวันที่ผ่านมา ...

"หลินหมิง"

หมู่ Qianyu ลืมทุกอย่าง ในช่วงเวลาที่เธอไม่มี Saintess สูงส่งและความภาคภูมิใจหรือเธอเป็นเจ้านาย Xiantian มาก ตอนนี้เธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง มีหญิงสาวที่เรียบง่ายที่ได้รับผลกระทบจากความคิดที่มีต่อคนรักของเธอ.

ในสายฝนเทนี้เธอหมดวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดหลินหมิง.

แขนสีขาวของเธอเป็นเหมือนรากบัวสีขาวที่ยังยึดติดกับด้านหลังหลินหมิงเช่นถ้าเธออยากจะละลายลงเขา ...

" ฉันกลับมา. "

หลินหมิงก้มลงและเบา ๆ พูดในหูหมู่ Qianyu ของ.

" ฉันรู้ ... ฉันรู้ว่า ... "หมู่ Qianyu ฝังตัวเองอยู่ในหน้าอกหลินหมิงไม่สามารถที่จะหยุดน้ำตาตก.

ในการนี้ฝนตกหนักน้ำแข็งเหลือใจฝน หลินหมิงได้อย่างชัดเจนสามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นในหน้าอกของเขา.

ในฐานะที่เป็นคู่แน่นกอดแต่ละอื่น ๆ ในโลกนี้ - นอกเหนือจากฝนตกหนัก - มีไม่ได้เป็นเสียงเดียว มันเป็นเหมือนม่านฝนนี้แยกได้ทุกอย่างจากโลกและทุกสิ่งที่ถูกทิ้งถูกหัวใจของพวกเขาตั้งอยู่ใกล้ชิดกัน.

หลังจากระยะเวลาที่ไม่รู้จักเวลาที่สองของพวกเขาเริ่มที่จะค่อย ๆ แยก ในขณะที่เสียงดัง 'คชา' แยกอากาศและสายฟ้าสีแดงเข้มของฟ้าผ่าตัดผ่านท้องฟ้าเช่นถ้าพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ถูกหล่อลงคาถา.

ฟ้าผ่านี้ได้สะท้อนให้เห็นอย่างสมบูรณ์ในสายตาหลินหมิง ในแฟลชสว่างของแสงหนึ่งจะได้เห็นลึกและหนาเจตนาฆาตกรรมไหลออกมา.

ตอนนี้หัวใจของหมู่ Qianyu ขยับขณะที่เธอเห็นดวงตาหลินหมิง เธอไม่เคยรู้ว่าโลกมืดดังนั้นก่อน ดวงตาหลินหมิงก็สดใสเท่าดาว; พวกเขาถูกพราวพอที่จะส่องสว่างโลกนี้.

หลินหมิงปิดตาของเขาแล้วเปิดพวกเขาอีกครั้ง เหมือนฟ้าแลบเหือดหายเจตนาฆาตกรรมของเขายังห่างกลับเข้ามาในร่างกายของเขา เขากล่าวในการให้เสียงที่เงียบสงบมาก "Let 's go มากับฉัน ... จะฆ่า. "

คำง่ายๆเหล่านี้มีความเชื่อมั่นและมีอำนาจเหนือความหยิ่งราวกับว่าเขาก็สามารถที่จะถือชีวิตและความตายในมือของเขา พวกเขาเป็นเหตุให้จิตใจหมู่ Qianyu จะกวน.

เธอค้นพบว่าในหกวันที่ผ่านมาการเพาะปลูกหลินหมิงเสียจริงผ่านไปยังดินแดน Xiantian!

ไม่เพียง แต่ที่ แต่ร่างกายหลินหมิงดูเหมือนจะออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 505 –ในสายฝน. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .ตกเย็น เค็มมันจากน่านน้ำของทะเลใต้ มันถูกดูดเข้าไปในโลกนี้เสีย โดยพายุอวกาศแล้วกลายเป็นนับไม่ถ้วนสเปรย์หมอก หลังจากที่มันย่อในท้องฟ้าก็เกิดเมฆมืดและทึบ เมฆเหล่านี้ได้รวบรวมไว้แล้วกว่า 10 วัน และพวกเขาได้รอล้น ตอนนี้พวกเขาได้ลบไปเป็นท้องฟ้า พวกเขาที่เกิดขึ้นในม่านฝนอย่างดีพอ มันก็ยากที่จะลืมตา .ในเวลาหลายๆ น้ำก็ลึกลงไปถึงข้อเท้า เป็นฝนที่กระจายอยู่ทั่วทั้งป่าเลือด มันหล่นลงบนหิน เม็ด ล้างพวกเขาและก่อให้เกิดสัญลักษณ์สีแดงเข้มเปล่งประกายสดใสทั้งร่างกายของมู qianyu เปียกชุ่ม ในเย็นนี้ และอาฆาต ฝักบัวสายฝน เธอสดใส และสะอาด แต่งตัวก็เปื้อนดินเธอไม่ได้รู้ว่าเธออยู่ในตำแหน่งนี้ ตลอดหกวัน เธอไม่ได้หลับ กินเม็ดข้าว หรือดื่มน้ำซักหยดในช่วงเวลาที่เธอถูกล้อมรอบด้วยแสงสีขาวของหนีสัญลักษณ์ใบหน้าของเขาอยู่ในจิตใจ เธอตามหลอกหลอนเธอเธอเคยคิดถึงใครบางคนด้วย เช่น บ้าความเข้ม ถ้ามันเป็นไปได้ เธอยินดีที่จะให้ขึ้นทั้งหมดของการเพาะปลูก เธอเห็นเขาอีกครั้งอย่างไรก็ตาม บางหวังว่าเธอจัดขึ้นในหัวใจของเธอกลายเป็นใกล้สูญพันธุ์มากขึ้น . มันก็นานมาแล้ว . . . . . . . ถ้าเขาได้ แล้วทำไมไม่เขามาถึงถิ่นทุรกันดารเลือดเพื่อหาเธอแต่ตอนนี้เมื่อเธอได้สูญเสียสิ่งที่รัก เธอทำเธอเจ็บลืมนี้ .มู qianyu ได้สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็ก เติบโตขึ้น เธอเดินตามเจ้านายของเธอ นอกจากนี้ อาจารย์ของเธอ มู yuhuang หลินหมิงมีไม่ต้องสงสัย ครอบครองตำแหน่งที่สำคัญที่สุดในจิตใจของเธอบางที . . . . . . . นี้คือสิ่งที่ผู้คนเรียกว่าความรักมู qianyu สะท้อนตัวเอง ถ้าเธอสามารถใช้ชีวิตแบบธรรมดา และชีวิตธรรมดา กับ หลิน หมิง ก็ยังเป็นคนธรรมดา คงอบอุ่นและมีความสุข . . . . . . .ฝนที่ตกลงมาบนโลกนี้มากจนมันล้นออกมาถึงเข่า จากนั้น มิว qianyu พลันได้ยินเสียงแหวกลมของน้ำหลังเธอ ราวกับมีใครกำลัง wading ผ่านมู qianyu พลันตื่นจากอาการมึนงงของเธอ เธอกลับตกใจที่เห็นในม่านที่ไม่มีที่สิ้นสุดของฝน มัวคิดก้าวข้ามน้ำที่มีต่อเธอมู qianyu ลมหายใจที่ติดอยู่ในลำคอ หมอกในอากาศ และด้วยกฎหมายของโลกนี้ ที่ระงับการรับรู้ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกใครคนอื่นอยู่ แต่ถึงอย่างนั้น เป็นมู qianyu เห็นตัวเลขนี้ ร่างกายของเธอแข็งตึง และน้ำตาเริ่มไหลลงมาจากตาของเธอเธอไม่ต้องเดา เธอไม่ได้ต้องการตาเธอเห็น หรือเธอต้องการรับรู้ความรู้สึกของเธอกับรูปนี้ ความรู้สึกที่ลึกและเต้นในหัวใจของเธอคือทั้งหมดที่มู qianyu ต้องรู้จักคนๆนี้ รูปลมนี้ เป็นเหมือนคนที่เธอฝันมาตลอด 6 วัน . . . . . . ." หลินหมิง "มู qianyu ลืมทุกอย่าง ในช่วงเวลานั้น เธอไม่สามารถสูงส่งและภูมิใจวิเศษ หรือเธอเป็นต้นแบบ xiantian extreme ในตอนนี้ เธอยังเด็กอยู่เลย ผู้หญิงง่ายๆที่ได้รับผลกระทบจากความคิดเกี่ยวกับคนรักของเธอในสายฝน เธอจึงวิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของหลินหมิง .แขนขาวของเธอเป็นสีขาว รากบัวที่ยึดติดกับหลินหมิงกลับมา ถ้าเธออยากจะละลายไป . . . . . . ." กลับมาแล้ว "หลินหมิงก้มลงพูดข้างหูและนุ่มนวลของมู qianyu ." ฉันรู้ . . . ฉันรู้ . . . . . . . " มิว qianyu ฝังตัวในหน้าอกหลินหมิง ไม่สามารถหยุดร้องไห้จากการล้มใน Torrent นี้เหลือใจ เย็นฉ่ำของฝน หลินหมิงชัดเจนสามารถสัมผัสถึงความอบอุ่นในหน้าอกของเขาเป็นคู่ที่แน่นกอดกันและกัน ในโลกนี้นอกจากฝนตกหนัก - ไม่มีเสียงเดียว มันเป็นถ้านี้ม่านฝนแยกทุกอย่างจากโลก และทุกคนที่ถูกทิ้งไว้เป็นหัวใจของพวกเขาอย่างใกล้ชิดตั้งอยู่ด้วยกันหลังจากระยะเวลาที่ไม่รู้จักเวลา สองของพวกเขาเริ่มที่จะค่อยๆ แยก ตอนนั้นกะจะดัง " " แยกอากาศและสีแดงเข้มสายฟ้าจากฟ้าผ่าตัดผ่านท้องฟ้าราวกับเป็นพระเจ้าในฟ้าสวรรค์ก็หล่อลงคาถาสายฟ้านี้ได้สะท้อนให้เห็นทั้งหมดของหลินหมิงตา ในแฟลชสว่างของแสง หนึ่งสามารถมองเห็นลึกและพยายามที่จะข้นไหลออกมาในช่วงเวลานี้ หัวใจของมู qianyu กวนที่เธอเห็นหลินหมิงตา เธอไม่มีวันรู้ว่า โลกมืดก่อน ของหลินหมิงตาก็สว่างเหมือนดวงดาว มันก็เพียงพอที่จะให้แสงสว่างเจิดจ้าของโลกนี้หลินหมิงหลับตาลง แล้วเปิดมันอีกครั้ง เป็นสายฟ้ากระจาย , เจตนาฆาตกรรมของเขายังลดลงกลับเข้ามาในร่างกายของเขา เขากล่าวว่าในน้ำเสียงอารมณ์ดี " กันเถอะ มากับฉัน . . . ฆ่า . . . "คำพูดง่าย ๆเหล่านี้มีอยู่เป็น ความเชื่อมั่น และความเย่อหยิ่งราวกับว่าเขาสามารถถือชีวิตและความตายอยู่ในมือ มันทำให้หัวใจของมู qianyu กวน .เธอค้นพบว่า ในช่วง 6 วัน ของหลินหมิงเคยหักผ่านการเพาะปลูก