The abstraction of humanity is also

The abstraction of humanity is also prevalent in philosophy. One startling modern example is Rawls’s justice as fairness, whose veil of ignorance sought to abstract the very fabric of our human experiences, whether these were cultural, social, gender, and so on. Rawls actually admits that this device is a mechanism designed purely to elicit the principles of justice that the author has already selected: “This original position is not, of course, thought of as an actual historical state of affairs, much less as a primitive condition of culture. It is understood as a purely hypothetical situation characterized so as to lead to a certain conception of justice”. For a further discussion on Rawls and Hegel, see Browning. Abstract rationality is very far from the totality of human experience and tellingly it neglects exactly the principles that Hegel outlines: it relies on a distinction between subject and object that overlooks the complex reality of intersubjectivity and in so doing it fails to recognize our full human selves.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรมของมนุษยชาติยังเป็นที่แพร่หลายในปรัชญา ตัวอย่างการทันสมัยน่าประทับใจที่หนึ่งคือ ความยุติธรรมของ Rawls เป็น ธรรม มีม่านของความไม่รู้ขอย่อผ้ามากประสบการณ์ของเรามนุษย์ ไม่ว่าคนเหล่านี้วัฒนธรรม สังคม เพศ และอื่น ๆ Rawls จริงยอมรับว่า อุปกรณ์นี้เป็นกลไกที่ออกแบบมาเพื่อล้วงเอาหลักการของความยุติธรรมที่ผู้เขียนได้เลือกแล้วแท้: "ตำแหน่งนี้เดิมคือไม่ได้ แน่นอน คิดว่า เป็นสถานะประวัติศาสตร์แท้จริงของกิจการ มากน้อยเป็นเงื่อนไขดั้งเดิมของวัฒนธรรม มันเป็นที่เข้าใจเป็นสถานการณ์สมมุติแท้ที่โดดเด่นเพื่อนำไปสู่ความคิดของความยุติธรรม" สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติม Rawls และ Hegel ดูสีน้ำตาล เหตุผลนามธรรมอยู่ห่างจากการรวมของประสบการณ์ของมนุษย์ และพระนามมันเพิกเฉยต่อว่าหลักการที่สรุป Hegel: มันอาศัยการแบ่งแยกระหว่างชื่อเรื่องและวัตถุที่มองเห็นความเป็นจริงที่ซับซ้อนของ intersubjectivity และทำ มันไม่สามารถรู้จักตัวของเรามนุษย์เต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรมของมนุษยชาติยังเป็นที่แพร่หลายในปรัชญา ตัวอย่างหนึ่งที่ทันสมัย​​ที่น่าตกใจคือความยุติธรรมวล์เป็นธรรมที่มีผ้าคลุมหน้าของความไม่รู้พยายามที่จะนามธรรมผ้ามากประสบการณ์ของมนุษย์เราไม่ว่าจะเป็นเหล่านี้เป็นวัฒนธรรมสังคม, เพศและอื่น ๆ Rawls จริงยอมรับว่าอุปกรณ์นี้เป็นกลไกที่ออกแบบมาอย่างหมดจดเพื่อล้วงเอาหลักการของความยุติธรรมที่ผู้เขียนได้เลือกแล้ว "ตำแหน่งเดิมนี้ไม่ได้เป็นของหลักสูตรความคิดของการเป็นรัฐทางประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นจริงของกิจการมากน้อยเป็นเงื่อนไขดั้งเดิม ของวัฒนธรรม เป็นที่เข้าใจว่าเป็นสถานการณ์สมมุติอย่างหมดจดโดดเด่นเพื่อที่จะนำไปสู่​​ความคิดบางอย่างของความยุติธรรม " สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Rawls และ Hegel, ดูบราวนิ่ง บทคัดย่อเหตุผลอยู่ไกลมากจากจำนวนทั้งสิ้นของประสบการณ์ของมนุษย์และพระนามมันไม่สนใจว่าหลักการที่ Hegel สรุป: มันต้องอาศัยความแตกต่างระหว่างเรื่องและวัตถุที่มองเห็นความเป็นจริงที่ซับซ้อนของ intersubjectivity และทำเพื่อมันล้มเหลวที่จะรู้จักตัวตนของมนุษย์เราเต็ม .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เป็นนามธรรมของมนุษย์ยังเป็นที่แพร่หลายในปรัชญา เช่น สมัยหนึ่งที่น่าตกใจคือความยุติธรรมที่นิยมความเป็นธรรมที่มีม่านของความไม่รู้แสวงหานามธรรมผ้ามากของประสบการณ์ของมนุษย์เรา ไม่ว่าจะเป็น วัฒนธรรม เพศ สังคม และอื่น ๆ นิยมจริง ๆยอมรับว่าอุปกรณ์นี้เป็นกลไกที่ออกแบบมาไว้เพื่อศึกษาหลักการของความยุติธรรม ที่ผู้เขียน ได้เลือก " ตำแหน่งนี้ไม่ใช่แน่นอน คิดเป็นความจริงทางประวัติศาสตร์รัฐของกิจการมากน้อยตามสภาพดั้งเดิมของวัฒนธรรม มันเป็นที่เข้าใจกันว่าสถานการณ์อย่างสมมุติลักษณะเพื่อนำไปสู่ความคิดบางอย่างของความยุติธรรม " สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติมเกี่ยวกับนิยมเฮเกิล และ ดู บราวนิ่ง เหตุผลที่เป็นนามธรรมอยู่ไกลมากจากผลของประสบการณ์มนุษย์และ tellingly มันไม่สนใจว่าหลักการที่เฮเกิล สรุป : มันขึ้นอยู่กับความแตกต่างระหว่างเรื่องและวัตถุที่มองเห็นความเป็นจริงที่ซับซ้อนของ intersubjectivity และเพื่อทำมันล้มเหลวที่จะรู้จักตัวตนของเราเต็มรูปแบบของมนุษย์