When louis was ten,his parents took

When louis was ten,his parents took him to a school for blind children in paris. Louis lived at the school. He was a good student and looked forward to the day when he could read. The school had some books that blind people could read. These books had letters that stood out. He had to feel each letter with his fingers. There was one sentence on each page. Just one part of a book weighed 20 poungs. A whole book weighed 400 pounds! By age eleven,louis had read all fourteen books in the school. He wanted to find a way for blind people to beable to read books. One day, captain charles barbier, a french soldier,came to speak at the school.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อหลุยส์สิบ พ่อเอาเขาไปโรงเรียนสำหรับเด็กตาบอดในปารีส Louis อาศัยอยู่ที่โรงเรียน เขาเป็นนักศึกษาที่ดี และมองไปข้างหน้าเป็นวันที่เมื่อเขาได้อ่าน โรงเรียนมีหนังสือบางคนตาบอดสามารถอ่าน หนังสือเหล่านี้มีอักษรที่ยืนออกมา เขารู้สึกว่าแต่ละตัวอักษร ด้วยนิ้วมือของเขา มีประโยคหนึ่งในแต่ละหน้า เพียงส่วนหนึ่งของหนังสือหนัก 20 poungs หนังสือทั้งหมดหนัก 400 ปอนด์ ตามอายุที่นี่ หลุยส์ได้อ่านหนังสือทั้งหมดสิบสี่ที่โรงเรียน จะต้องหาวิธีที่สำหรับคนตาบอด beable เพื่ออ่านหนังสือ วันหนึ่ง กัปตันชาร์ลส์ barbier ทหารฝรั่งเศส มาพูดที่โรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อหลุยส์เป็นสิบพ่อแม่ของเขาพาเขาไปโรงเรียนสำหรับเด็กตาบอดในปารีส หลุยส์อาศัยอยู่ที่โรงเรียน เขาเป็นนักเรียนที่ดีและมองไปข้างหน้าเพื่อวันที่เขาได้อ่าน โรงเรียนมีหนังสือบางเล่มที่คนตาบอดสามารถอ่าน หนังสือเหล่านี้มีตัวอักษรที่ยืนออก เขาจะต้องรู้สึกว่าตัวอักษรแต่ละตัวด้วยมือของเขา มีประโยคหนึ่งคือในแต่ละหน้า เพียงส่วนหนึ่งของหนังสือชั่งน้ำหนัก 20 poungs หนังสือทั้งชั่งน้ำหนัก£ 400! โดยอายุสิบเอ็ด, หลุยส์ได้อ่านทั้งหมดสิบสี่หนังสือในโรงเรียน เขาต้องการที่จะหาวิธีสำหรับคนตาบอดเพื่อ beable ในการอ่านหนังสือ วันหนึ่งกัปตัน charles Barbier ทหารฝรั่งเศสมาให้ไปพูดที่โรงเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Saran patSaran pat