The Foster–Seeley discriminator[1][

The Foster–Seeley discriminator[1][2] is a common type of FM detector circuit, invented in 1936 by Dudley E. Foster[3] and Stuart William Seeley. The circuit was envisioned for automatic frequency control of receivers, but also found application in demodulating an FM signal. It uses a tuned RF transformer to convert frequency changes into amplitude changes. A transformer, tuned to the carrier frequency, is connected to two rectifier diodes. The circuit resembles a full-wave bridge rectifier. If the input equals the carrier frequency, the two halves of the tuned transformer circuit produce the same rectified voltage and the output is zero. As the frequency of the carrier changes, the balance between the two halves of the transformer secondary changes, and the result is a voltage proportional to the frequency deviation of the carrier.

Foster–Seeley discriminators are sensitive to both frequency and amplitude variations, unlike some detectors. Therefore a limiter amplifier stage must be used before the detector, to remove amplitude variations in the signal which would be detected as noise. The limiter acts as a class-A amplifier at lower amplitudes; at higher amplitudes it becomes a saturated amplifier which clips off the peaks and limits the amplitude.

Other types of FM detectors are

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชนิดทั่วไปของวงจรตรวจจับ FM คิดค้นในค.ศ. 1936 โดย Dudley E. ฟอสเตอร์ [3] และสจ๊วต William Seeley discriminator ฟอสเตอร์ – Seeley [1] [2] ได้ วงจรจินตนาการสำหรับการควบคุมความถี่อัตโนมัติผู้รับ แต่ยัง พบแอพลิเคชันใน demodulating เป็นสัญญาณ FM ใช้หม้อแปลงเป็น RF จากการแปลงเปลี่ยนความถี่คลื่นการเปลี่ยนแปลง หม้อแปลง ปรับความถี่ของบริษัทขนส่ง เชื่อมต่อกับสองวงจรเรียงกระแสไดโอดได้ วงจรคล้ายกับวงจรเรียงกระแสแบบบริดจ์เต็มคลื่น ถ้าอินพุตเท่ากับความถี่ในการขนส่ง ครึ่งที่สองของหม้อแปลงไฟฟ้าจากวงจรผลิตแรงดันไฟฟ้า rectified เดียว และผลลัพธ์เป็นศูนย์ เป็นความถี่ของการเปลี่ยนแปลงที่ผู้ขนส่ง สมดุลระหว่างสองซีกของการเปลี่ยนแปลงที่รองหม้อแปลง และผลลัพธ์เป็นแรงดันไฟฟ้าเป็นสัดส่วนกับการเบี่ยงเบนความถี่ของผู้ขนส่งฟอสเตอร์ – Seeley discriminators มีความไวต่อความถี่และรูปคลื่น ซึ่งแตกต่างจากอุปกรณ์ตรวจจับบาง ดังนั้น ต้องใช้ก่อนจับ ขั้นขยายพร้อมลิมิตเตอร์เพื่อเอาออกรูปแบบคลื่นสัญญาณซึ่งจะตรวจพบว่าเป็นเสียงรบกวน พร้อมลิมิตเตอร์จะทำหน้าที่เป็นเครื่องขยายเสียงคลาส A ที่ช่วงล่าง ที่สูงกว่าช่วง นั้นเพาเวอร์แอมป์อิ่มตัวหนีบออกแห่ง และคลื่นจำกัดมี FM จับชนิดอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อุปถัมภ์ ) ซีลีย์ Discriminator [ 1 ] [ 2 ] เป็นชนิดทั่วไปของวงจรตรวจจับ FM , คิดค้นในปี 1936 โดยดัดลีย์ . อุปถัมภ์ [ 3 ] และสจ๊วตวิลเลี่ยม ซีลีย์ วงจรวิสัยทัศน์สำหรับการควบคุมความถี่อัตโนมัติของผู้รับ แต่ยังพบการประยุกต์ใช้ใน demodulating เป็นสัญญาณ FM . มันใช้สัญญาณ RF หม้อแปลงแปลงความถี่ในการเปลี่ยนแปลงของการเปลี่ยนแปลง เป็นหม้อแปลงสัญญาณกับความถี่ carrier , เชื่อมต่อกับสอง rectifier ไดโอด วงจรคล้ายกับสะพานเต็มคลื่นแบบ . ถ้าข้อมูลมีค่าเท่ากับสัญญาณความถี่ ทั้งสองส่วนของสัญญาณหม้อแปลงวงจรผลิตเดียวกันแก้ไขแรงดัน output เป็นศูนย์ ตามความถี่ของผู้ให้บริการมีการเปลี่ยนแปลง ความสมดุลระหว่างสองส่วนของหม้อแปลงระดับการเปลี่ยนแปลงและผลที่ได้คือ แรงดันสัดส่วนความถี่เบี่ยงเบนของผู้ให้บริการ .

อุปถัมภ์–ซีลีย์ discriminators ไวต่อความรู้สึกทั้งความถี่และขนาดต่าง ๆ ซึ่งแตกต่างจากเครื่องตรวจจับ ดังนั้นเวทีเครื่องขยายเสียงแบบต้องใช้ก่อนเครื่องจะลบของการเปลี่ยนแปลงในสัญญาณ ซึ่งจะตรวจพบว่าเป็นเสียงการ จำกัด ทำหน้าที่เป็นแอมป์คลาส A ที่แรงบิดแรงบิดที่สูงกว่า ; มันจะกลายเป็นอิ่มตัวแอมป์คลิปที่ปิดยอดและข้อ จำกัด ค่า

ชนิดอื่น ๆของเครื่องตรวจจับ FM