1. IntroductionThe association with

1. Introduction

The association with a suitable mycorrhizal fungi, which can provide carbon sources, is essential to the seed germination of all orchids in nature (Yam and Arditti, 2009). Due to limited seed reserves, epiphytic orchids rely on mycorrhizal fungi as a carbon source to facilitate seed germination and/or seedling development to a photosynthetic stage under natural conditions (Dressler, 1990, Rasmussen, 2002 and Porras-Alfaro and Bayman, 2007). In both photosynthetic and achlorophyllous orchids, mycotrophy is now thought to be retained well into maturity as a source of carbon, even for epiphytic species, such as Cephalanthera longifolia and Cephalanthera damasonium ( Leake, 1994, Gebauer and Meyer, 2003, Julou et al., 2005, Abadie et al., 2006 and Rasmussen and Rasmussen, 2007). Moreover, mycorrhizal association have played a more and more important roles in the conservation and horticultura of orchids ( Rasmussen, 2002, Zettler et al., 2007, Swarts and Dixon, 2009 and Nontachaiyapoom et al., 2010).

Tulasnella fungi are one of the major group of mycorrhizal fungi forming symbiotic association with orchids worldwide ( Pereira et al., 2005). Mycorrhizal fungi of this genus had been isolated from roots of many photosynthetic species, e.g., Amerorchis rotundifolia ( Zelmer et al., 1996), Acianthus caudatus ( Warcup, 1981), Dactylorhiza majalis ( Kristiansen et al., 2001), Diuris spp. ( Warcup, 1971), Goodyera oblongifolia ( Zelmer et al., 1996), Microtis parviflora ( Perkins et al., 1995), Neuwiedia veratrifolia ( Kristiansen et al., 2004), Platanthera hyperborean ( Zelmer et al., 1996), Spiranthes sinensis ( Masuhara and Katsuya, 1994), and others ( McCormick et al., 2004 and Shefferson et al., 2005). However, few reports have surfaced that document Tulasnella fungi was isolated from Dendrobium species ( Nontachaiyapoom et al., 2010).

Dendrobium is one of the largest genera of orchid families worldwide, with over 1000 species ( Lavarack et al., 2000), and about 74 species in China (Tsi, 1999). Some members of this genus have medicinal value e.g., Dendrobium officinale and Dendrobium nobile ( Li et al., 2009). However, more and more Dendrobium species have been introduced into commercial trade and some members, including D. officinale, are newly extirpated in situ, and are now cataloged as endangered in the Chinese Plant Red Book ( Fu, 1992). Therefore, the present report aimed to investigate the mycorrhizal fungi associated with Dendrobium and determine their benefit for seed germination and plant growth. The results from this report are helpful for the actual propagation and conservation of Dendrobium plants and other orchids.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทนำเป็นความสัมพันธ์กับการเหมาะ mycorrhizal เชื้อ ซึ่งสามารถให้แหล่งคาร์บอน การงอกของเมล็ดกล้วยไม้ทั้งหมดในธรรมชาติ (ยำและ Arditti, 2009) เนื่องจากสำรองเมล็ดพันธุ์จำกัด กล้วยไม้บนต้นไม้อื่นพึ่งเชื้อ mycorrhizal เป็นแหล่งคาร์บอนเพื่อช่วยให้เมล็ดงอกหรือต้นกล้าพัฒนาการขั้นการสังเคราะห์แสงภายใต้สภาวะธรรมชาติ (Dressler, 1990 รัสมุ ส 2002 และ Porras Alfaro และ Bayman, 2007) ในกล้วยไม้สังเคราะห์แสง และ achlorophyllous, mycotrophy ตอนนี้คิดว่า จะเก็บดีในครบเป็นแหล่งของคาร์บอน แม้สำหรับพันธุ์บนต้นไม้อื่น เช่น Cephalanthera longifolia และ Cephalanthera damasonium (Leake, 1994, Gebauer และ Meyer, 2003, Julou et al. 2005, Abadie et al. 2006 และรัสมุส และรัสมุ ส 2007) นอกจากนี้ สมาคม mycorrhizal ได้เล่นบทบาทสำคัญมากในการอนุรักษ์และ horticultura ของกล้วยไม้ (รัสมุส 2002, Zettler et al. 2007, Swarts และดิก สัน 2009 และ Nontachaiyapoom et al. 2010)เชื้อรา Tulasnella เป็นกลุ่มหลักของเชื้อรา mycorrhizal สมาคมอยู่กับกล้วยไม้ทั่วโลก (Pereira et al. 2005) การขึ้นรูปอย่างใดอย่างหนึ่ง เชื้อรา mycorrhizal ของสกุลนี้ได้แยกจากรากสังเคราะห์แสงพันธ์ เช่น Amerorchis เบ็นทา (Zelmer et al. 1996), caudatus Acianthus (Warcup, 1981), Dactylorhiza ลอะหฺกาม (Kristiansen et al. 2001), ออกซิเจน Diuris (Warcup, 1971), Goodyera oblongifolia (Zelmer et al. 1996), Microtis ดำ (ด้าน et al. 1995), Neuwiedia veratrifolia (Kristiansen et al. 2004), Platanthera hyperborean (Zelmer et al. 1996), Spiranthes sinensis (Masuhara และคัตสึยะ , 1994), และอื่น ๆ (แมคคอร์มิค et al. 2004 และ Shefferson et al. 2005) อย่างไรก็ตาม บางรายงานมีพื้นผิวว่า เชื้อรา Tulasnella เอกสารถูกแยกจากพันธุ์ (Nontachaiyapoom et al. 2010)สกุลหวายเป็นสกุลที่ใหญ่ที่สุดของกล้วยไม้ทั่วโลก มีมากกว่า 1000 ชนิด (Lavarack et al. 2000) อย่างใดอย่างหนึ่ง และประมาณ 74 ชนิดในประเทศจีน (Tsi, 1999) สมาชิกบางคนของสกุลนี้มีค่ายาเช่น officinale สกุลหวายและสกุลหวายไบล์ (Li et al. 2009) อย่างไรก็ตาม และเพิ่มเติมสกุลหวายพันธุ์ได้ถูกนำเข้าสู่การค้าพาณิชย์และสมาชิก รวม D. officinale อยู่ใหม่ extirpated ในแหล่งกำเนิด และมี cataloged ตอนนี้เป็นสัตว์ในจีนโรงงานสมุดสีแดง (Fu, 1992) ดังนั้น รายงานปัจจุบันมุ่งการตรวจสอบเชื้อ mycorrhizal ที่เกี่ยวข้องกับสกุลหวาย และกำหนดผลประโยชน์ของพวกเขาสำหรับการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของพืช ผลจากรายงานนี้มีประโยชน์สำหรับการเผยแพร่จริง และอนุรักษ์พืชสกุลหวาย และกล้วยไม้อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำสมาคมกับเชื้อราที่เหมาะสมซึ่งสามารถให้แหล่งคาร์บอนเป็นสิ่งจำเป็นกับการงอกของเมล็ดกล้วยไม้ในธรรมชาติ (Yam และ Arditti 2009) เนื่องจากการสำรองเมล็ดพันธุ์ จำกัด กล้วยไม้อิงอาศัยพึ่งพาเชื้อราเป็นแหล่งคาร์บอนเพื่ออำนวยความสะดวกการงอกของเมล็ดและ / หรือการพัฒนาต้นกล้าเป็นเวทีสังเคราะห์ภายใต้สภาพธรรมชาติ (เดรสเลอร์ 1990, รัสมุสเซนปี 2002 และ Porras-Alfaro และ Bayman 2007) ทั้งในการสังเคราะห์แสงและกล้วยไม้ achlorophyllous, mycotrophy ตอนนี้คิดว่าจะต้องเก็บไว้อย่างดีในฐานะที่เป็นแหล่งครบกําหนดของคาร์บอนแม้สำหรับสายพันธุ์อิงอาศัยเช่น longifolia Cephalanthera และ Cephalanthera damasonium (Leake 1994 Gebauer และเมเยอร์ 2003 Julou et al, 2005 Abadie, et al., 2006 และรัสมุสและรัสมุส 2007) นอกจากนี้สมาคม mycorrhizal ได้เล่นบทบาทสำคัญมากขึ้นในการอนุรักษ์และ Horticultura ของกล้วยไม้ (รัสมุส 2002 Zettler et al., 2007 Swarts และดิกซัน 2009 และ Nontachaiyapoom et al., 2010). เชื้อรา Tulasnella เป็นส่วนหนึ่งของ กลุ่มที่สำคัญของเชื้อราขึ้นรูปสมาคมชีวภาพกับกล้วยไม้ทั่วโลก (Pereira et al., 2005) เชื้อราชนิดนี้ได้รับการแยกออกจากรากของสายพันธุ์สังเคราะห์จำนวนมากเช่น Amerorchis rotundifolia (ZELMER et al., 1996), Acianthus caudatus (Warcup, 1981) majalis Dactylorhiza (Kristiansen et al., 2001) Diuris เอสพีพี (Warcup, 1971) Goodyera oblongifolia (ZELMER et al., 1996), microtis กระชายดำ (เพอร์กิน et al., 1995) Neuwiedia veratrifolia (Kristiansen et al., 2004) Platanthera Hyperborean (ZELMER et al., 1996) Spiranthes sinensis (Masuhara และคาซึยา, 1994) และอื่น ๆ (แมค, et al., 2004 และ Shefferson et al., 2005) อย่างไรก็ตามรายงานไม่กี่ได้โผล่ขึ้นมาว่าเอกสาร Tulasnella เชื้อราที่แยกได้จากกล้วยไม้สายพันธุ์ (Nontachaiyapoom et al., 2010). หวายเป็นหนึ่งในจำพวกที่ใหญ่ที่สุดของครอบครัวกล้วยไม้ทั่วโลกกว่า 1,000 ชนิด (Lavarack et al., 2000) และ ประมาณ 74 สายพันธุ์ในประเทศจีน (Tsi, 1999) สมาชิกบางคนของประเภทนี้มีเช่นค่ายา officinale กล้วยไม้สกุลหวายและหวาย Nobile (Li et al., 2009) แต่มากขึ้นและสายพันธุ์กล้วยไม้สกุลหวายได้รับการแนะนำในการค้าในเชิงพาณิชย์และสมาชิกบางคนรวมทั้ง D. officinale จะ extirpated ใหม่ในแหล่งกำเนิดและมีรายชื่อในขณะนี้เป็นที่ใกล้สูญพันธุ์ในจีนโรงงานในหนังสือปกแดง (Fu, 1992) ดังนั้นรายงานปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเชื้อราที่เกี่ยวข้องกับกล้วยไม้สกุลหวายและกำหนดผลประโยชน์ของพวกเขาสำหรับการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของพืช ผลที่ได้จากรายงานฉบับนี้จะเป็นประโยชน์สำหรับการขยายพันธุ์ที่เกิดขึ้นจริงและการอนุรักษ์พืชและกล้วยไม้สกุลหวายอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำความสัมพันธ์กับเชื้อราไมโคไรซาที่เหมาะสมที่สามารถให้แหล่งคาร์บอน มีความสําคัญต่อความงอกของเมล็ดของกล้วยไม้ในธรรมชาติ ( ยำ และ arditti , 2009 ) เนื่องจากการจำกัดของเมล็ดสำรอง กล้วยไม้อิงอาศัย พึ่งพาไมโคไรซาราเป็นแหล่งคาร์บอนเพื่อความสะดวกในการงอกของเมล็ด และ / หรือการพัฒนาต้นกล้ากับการสังเคราะห์ด้วยแสงขั้นตอนภายใต้สภาวะธรรมชาติ ( dressler , 2533 , ราสมุสเซ่น ปี 2002 และ พอร์ราส อัลฟาโร่ และ bayman , 2007 ) ทั้งใน และ achlorophyllous สังเคราะห์แสงกล้วยไม้ mycotrophy คือตอนนี้คิดว่า จะเก็บไว้อย่างดี เป็นผู้ใหญ่ เป็นแหล่งของคาร์บอน แม้จะอิงอาศัยชนิด เช่น cephalanthera และ longifolia cephalanthera damasonium ( ลีก , 2537 , และ gebauer เมเยอร์ , 2003 , julou et al . , 2005 abadie et al . , 2006 และ ราสมุสเซ่น และ ราสมัสเซ่น , 2007 ) นอกจากนี้ สมาคมไมโคไรซาได้เล่นมากขึ้นและบทบาทสำคัญในการอนุรักษ์และ horticultura กล้วยไม้ ( ราสมุสเซ่น , 2002 zettler et al . , 2007 , swarts และดิกสัน ปี 2009 และ nontachaiyapoom et al . , 2010 )tulasnella ราเป็นหนึ่งในกลุ่มที่สำคัญของเชื้อราไมโคไรซาชนิดขึ้นรูปกับสมาคมกล้วยไม้ทั่วโลก ( Pereira et al . , 2005 ) ไมโคไรซา เชื้อราประเภทนี้ได้แยกได้จากรากของชนิดสังเคราะห์แสงมาก เช่น amerorchis rotundifolia ( zelmer et al . , 1996 ) acianthus caudatus ( warcup , 1981 ) , Dactylorhiza Majalis ( kristiansen et al . , 2001 ) , diuris spp . ( warcup 1971 ) , goodyera oblongifolia ( zelmer et al . , 1996 ) , microtis ระดับ ( Perkins et al . , 1995 ) , neuwiedia veratrifolia ( kristiansen et al . , 2004 ) platanthera ไฮเพอร์โบเรียน ( zelmer et al . , 1996 ) spiranthes ไซแนนซิส ( masuhara และ คัทซึยะ , 1994 ) และอื่น ๆ ( McCormick et al . , 2004 และ shefferson et al . , 2005 ) อย่างไรก็ตาม รายงานไม่กี่มี surfaced เชื้อรา tulasnella เอกสารแยกจากเอื้องชนิด ( nontachaiyapoom et al . , 2010 )เอื้องเป็นสกุลใหญ่สกุลหนึ่งของครอบครัวกล้วยไม้ทั่วโลก กว่า 1 , 000 สายพันธุ์ ( lavarack et al . , 2000 ) และประมาณ 74 ชนิด ในประเทศจีน ( 2 , 1999 ) สมาชิกบางคนของสกุลนี้มีคุณค่าทางยา เช่น กล้วยไม้หวายโนบิเล และพะเยา ( Li et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม เพิ่มเติม และเพิ่มเติมกล้วยไม้สายพันธุ์ได้รับการแนะนำในการค้าเชิงพาณิชย์ และสมาชิกบางคน รวมถึง D . พะเยา , ใหม่ extirpated ในแหล่งกำเนิดและขณะนี้ cataloged เป็นอันตรายในโรงงานจีนเล่มแดง ( Fu , 1992 ) ดังนั้น การรายงานครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเชื้อราไมโคไรซาที่เกี่ยวข้องกับหวายและตรวจสอบผลประโยชน์ของพวกเขาสำหรับการงอกของเมล็ดและการเจริญเติบโตของพืช ผลจากรายงานนี้เป็นประโยชน์สำหรับการแพร่กระจายที่เกิดขึ้นจริงและการอนุรักษ์พืชหวาย และกล้วยไม้อื่นๆ