LCA studies performed on microalgae

LCA studies performed on microalgae cultivation systems
(Clarens et al., 2010; Yang et al., 2011), concluded that economics
of microalgae-based biodiesel will be improved significantly by
reducing water and nutrients demand. This can be met by continuous
reuse of culture medium and using impaired water sources
such as wastewater. However, 100% water recycling is impossible
even under perfect operation. Significant amount of water is lost
due to water evaporation and during harvesting and drying of microalgae
biomass (Guieysse et al., 2013). Since majority of the water
footprint comes from the cultivation system, it is necessary to
recover and recycle the maximum amount of used medium for further
cultivation. In addition, a large quantity of unused nutrients
loss is expected if water after the harvesting process is not recirculated
into the cultivation system. This will also contribute to the
gray water footprint. Water recycling after biomass harvesting is
expected to reduce the water requirement and nutrients demand,
which is essential for long-term sustainability of microalgal
biofuels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการในระบบการเพาะปลูกของ microalgae การศึกษา LCA(Clarens et al., 2010 ยาง et al., 2011), สรุปเศรษฐศาสตร์นั้นไบโอดีเซลตาม microalgae จะปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญโดยลดความต้องการน้ำและสารอาหาร นี้สามารถตอบสนอง โดยต่อเนื่องนำสื่อวัฒนธรรมและการใช้ความบกพร่องทางด้านแหล่งน้ำเช่นน้ำเสีย อย่างไรก็ตาม รีไซเคิลน้ำ 100% เป็นไปไม่ได้แม้ภายใต้การดำเนินงานที่สมบูรณ์แบบ จำนวนน้ำที่สำคัญขาดหายไปเนื่อง จากการระเหยของน้ำ และใน ระหว่างการเก็บเกี่ยว และให้แห้ง microalgaeชีวมวล (Guieysse et al., 2013) เนื่องจากส่วนใหญ่ของน้ำรอยเท้ามาจากระบบเพาะปลูก จำเป็นต้องกู้คืน และรีไซเคิลจำนวนปานกลางใช้เพิ่มเติมเพาะปลูก นอกจากนี้ จำนวนมากของสารอาหารที่ไม่ได้ใช้ขาดทุนคาดว่าหากน้ำหลังจากที่ไม่มี recirculated การ harvestingในระบบการเพาะปลูก นี้จะนำไปสู่การน้ำสีเทารอย น้ำรีไซเคิลหลังจากเก็บเกี่ยวชีวมวลคาดว่าจะลดความต้องการน้ำและความต้องการสารอาหารซึ่งเป็นสิ่งสำคัญสำหรับความยั่งยืนระยะยาวของ microalgalเชื้อเพลิงชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษา LCA ดำเนินการในระบบการเพาะปลูกสาหร่าย
(คลาเรน et al, 2010;. ยาง et al, 2011.)
ได้ข้อสรุปว่าเศรษฐกิจของไบโอดีเซลสาหร่ายที่ใช้จะดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญโดยการลดความต้องการน้ำและสารอาหาร
นี้สามารถพบอย่างต่อเนื่องนำมาใช้ใหม่ของสื่อวัฒนธรรมและการใช้ความบกพร่องแหล่งน้ำเช่นน้ำเสีย แต่ 100% รีไซเคิลน้ำเป็นไปไม่ได้แม้กระทั่งที่สมบูรณ์แบบภายใต้การดำเนิน จำนวนเงินที่สำคัญของน้ำจะหายไปเนื่องจากการระเหยของน้ำและในระหว่างการเก็บเกี่ยวและการอบแห้งของสาหร่ายชีวมวล(Guieysse et al., 2013) เนื่องจากส่วนใหญ่ของน้ำที่ปล่อยก๊าซมาจากระบบการเพาะปลูกที่มีความจำเป็นต้องกู้คืนและรีไซเคิลจำนวนเงินสูงสุดของกลางที่ใช้ในการต่อการเพาะปลูก นอกจากนี้ยังมีปริมาณมากของสารอาหารที่ไม่ได้ใช้การสูญเสียที่คาดว่าถ้าน้ำหลังการเก็บเกี่ยวที่ไม่ได้หมุนเวียนในระบบการเพาะปลูก นอกจากนี้ยังจะนำไปสู่การลดปริมาณการปล่อยน้ำสีเทา รีไซเคิลน้ำหลังการเก็บเกี่ยวพลังงานชีวมวลเป็นที่คาดว่าจะลดความต้องการน้ำและความต้องการสารอาหารซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการพัฒนาอย่างยั่งยืนในระยะยาวของสาหร่ายเชื้อเพลิงชีวภาพ