Summary: Mistoffelees finds himself

Summary: Mistoffelees finds himself scared, unprepared and alone as he goes into labor.

Warnings: Slash, Mpreg, Graphic birth. If you do not like one or all of these I respect your opinion, please respect mine by leaving this page without commenting. Thanks.

I do not own CATS the musical. Luckily for you.
_____________________________________________________________________

Unprepared

"Calm now' Misto said quietly, patting his swollen stomach as he tried to sooth the impatient kittens. "won't be much longer" Misto whispered, he was not sure if the kittens could find comfort in his voice, but on lonely days like this, he might have gone mad from the silence otherwise.

He had not ate anything since the moon was out last, Mistoffelees could feel the kittens protests but insisted on staying securely in his den, his heavy belly made hunting a difficult task, and escaping predators impossible. Mistoffelees best bet was to wait out the hunger until his mate had returned from his duties.

Munkustrap had left to act on a rumor from the alley cats, with the aid of capable tom cats from the tribe, a group Mistoffelees was once in him. With his magical ability's he proved to be more then capable, and extremely helpful.

That is where Mistoffelees first met his silver furred mate, whether it be discussing Macavity's possible hide outs, or leading pollicles away from the junkyard Mistoffelees would became entranced by the tom he so admired. That admiration turned into lust, and lead to the conception of their litter of kittens, to both of their surprise.

Munkustrap had left the junkyard three moons ago now, none of the toms had been heard from, rumors were spreading amongst the frantic queens that worried for the toms arrivals. Luckily some of the queens had brought food to Misto's den every now and again, mostly in attempt to dig up dirt on the toms where about, Misto hadn't the slightest clue.

The den was left in ruins, not that Misto had even been particularly neat. The den had only one blanket that was torn and scratchy on the toms skin, the rest of the den was filled with scrap cans and old tires. He was sure Munkustrap had some use for them.

The young tom stared at the dens entrance, hoping the drapes would be pushed aside to reveal the silver tabby he so longed for and missed. The constant kicking from the kittens made it impossible to relax. His muscles were tight as he sat up from his lounging position; he placed a heavy hand on his stomach, pushing down lightly urging the litter to settle. Mistoffelees eyes began to blur as he sat up, regretting his acting he leaned his head back against the wall, waiting for the sickness to pass.

Mistoffelees opened his eyes to feel an unwanted pressure in his abdomen, followed by a pool of water under him, and the sudden appearance of light pain. Mistoffelees tried to stay optimistic as the signs of labor began to show more and more, He was sure it was false labor, Munkustrap will barge in any second now, birthing pains were exaggerated, surely he would have no problem delivering them alone.

All the time he spent trying to convince him that things were better than they appeared proved to be pointless within the first 10 minutes.

Mistoffelees was feeling frantic now, It was to soon, he was to weak, un prepared, and alone. He looked around the room for help, anything to tell him what his next move was, all he could see was the dark confines of his den, offering no help, not even a welcome place to lie. The Tuxedo tom gripped his stomach leaning forward as a pulse of labor hit, he could feel an individual kitten as it shifted to his birth canal.

Mistoffelees crawled over on his hands and knees to the torn old blanket; he could not bring himself to deliver Munku's kittens on the dirt floor of a sloppy den. He laid his black belly onto the blanket as he held himself up with his elbows, spreading his knees wide. He had no time to contemplate a more comfy position before he felt a surge of pain that caused him to push, He had no idea what to expect when his body began to stretch to make way for the large object that pushed towards his opening "Augh" Misoffelees groaned as he began to shake. He was regretting his position as his arms threatened to give out under the numbing pain. His black legs instinctively spread as the kitten began to crown, the young tux had tears rolling from his eyes, he continued to push, despite his desperate want to stop. His body protested any more pushing, as a tom he was not made to harbor kittens, let alone bring them into the world.

Mistoffelees could feel his uneven, panicked breathing as he screamed; the kitten was pushed from its father onto the rough dirtied blanket. He placed his head on the ground, still sniffing away the tears that lingered from the memory and constant throbbing pain. He looked under his body to see the bloodied mewling kitten at the other end of him, he felt proud of himself, despite his ignorance to birth and labor; He should have discussed this at length with the queens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป: Mistoffelees หาตัวเองกลัว เกิด และคนเดียวเขาไปเป็นแรงงานคำเตือน: ทับ Mpreg กราฟิกเกิด ถ้าคุณไม่ชอบหนึ่ง หรือทั้งหมดเหล่านี้ผมเคารพความเห็นของคุณ โปรดเคารพเหมือง โดยออกจากเพจนี้โดยไม่แสดงความคิดเห็น ขอบคุณผมได้เป็นเจ้าของแมวดนตรี โชคดีสำหรับคุณ_____________________________________________________________________เกิด"สงบตอนนี้ ' Misto กล่าวอย่างเงียบ ๆ patting ท้องบวมของเขาขณะที่เขาพยายามเอาใจลูกแมวสัมฤทธิผล" ไม่นาน" Misto กระซิบ เขาไม่แน่ใจว่าลูกแมวอาจพบเสียงของเขา แต่ในวันเหงาเช่นนี้ เขาอาจได้ไปบ้าจากความเงียบเป็นอย่างอื่นเขาไม่ได้กินอะไรเนื่องจากดวงจันทร์ได้ออกล่าสุด Mistoffelees รู้สึกถึงการประท้วงลูกแมว แต่ยืนยันปลอดภัยพักในห้องส่วนตัวของเขา ของเขาหนักท้องทำล่างานยาก และหลบหนีการล่าไม่ คลิ Mistoffelees จะ รอออกหิวจนเพื่อนของเขาได้กลับมาจากหน้าที่ของเขาได้Munkustrap ได้จากไปดำเนินการกับข่าวลือจากทางแมว ด้วยความช่วยเหลือของแมวสามารถต้มจากเผ่า กลุ่ม Mistoffelees เคยอยู่ในพระองค์ ด้วยความสามารถของเขาขลัง เขาพิสูจน์ให้มากขึ้นแล้วสามารถ และประโยชน์อย่างยิ่งนั่นคือ ที่ Mistoffelees ก่อนพบคู่ของเขา furred เงิน ว่าจะคุย ได้ของ Macavity ซ่อนลึกหนาบาง หรือนำ pollicles จาก junkyard Mistoffelees จะกลายเป็น entranced โดยต้มให้ชื่นชม ชื่นชมที่เปิดลัสท์ และนำไปคิดของกระบะลูกแมว ทั้งความประหลาดใจของพวกเขาMunkustrap had left the junkyard three moons ago now, none of the toms had been heard from, rumors were spreading amongst the frantic queens that worried for the toms arrivals. Luckily some of the queens had brought food to Misto's den every now and again, mostly in attempt to dig up dirt on the toms where about, Misto hadn't the slightest clue.The den was left in ruins, not that Misto had even been particularly neat. The den had only one blanket that was torn and scratchy on the toms skin, the rest of the den was filled with scrap cans and old tires. He was sure Munkustrap had some use for them.The young tom stared at the dens entrance, hoping the drapes would be pushed aside to reveal the silver tabby he so longed for and missed. The constant kicking from the kittens made it impossible to relax. His muscles were tight as he sat up from his lounging position; he placed a heavy hand on his stomach, pushing down lightly urging the litter to settle. Mistoffelees eyes began to blur as he sat up, regretting his acting he leaned his head back against the wall, waiting for the sickness to pass.Mistoffelees opened his eyes to feel an unwanted pressure in his abdomen, followed by a pool of water under him, and the sudden appearance of light pain. Mistoffelees tried to stay optimistic as the signs of labor began to show more and more, He was sure it was false labor, Munkustrap will barge in any second now, birthing pains were exaggerated, surely he would have no problem delivering them alone.All the time he spent trying to convince him that things were better than they appeared proved to be pointless within the first 10 minutes.Mistoffelees was feeling frantic now, It was to soon, he was to weak, un prepared, and alone. He looked around the room for help, anything to tell him what his next move was, all he could see was the dark confines of his den, offering no help, not even a welcome place to lie. The Tuxedo tom gripped his stomach leaning forward as a pulse of labor hit, he could feel an individual kitten as it shifted to his birth canal.Mistoffelees crawled over on his hands and knees to the torn old blanket; he could not bring himself to deliver Munku's kittens on the dirt floor of a sloppy den. He laid his black belly onto the blanket as he held himself up with his elbows, spreading his knees wide. He had no time to contemplate a more comfy position before he felt a surge of pain that caused him to push, He had no idea what to expect when his body began to stretch to make way for the large object that pushed towards his opening "Augh" Misoffelees groaned as he began to shake. He was regretting his position as his arms threatened to give out under the numbing pain. His black legs instinctively spread as the kitten began to crown, the young tux had tears rolling from his eyes, he continued to push, despite his desperate want to stop. His body protested any more pushing, as a tom he was not made to harbor kittens, let alone bring them into the world.Mistoffelees could feel his uneven, panicked breathing as he screamed; the kitten was pushed from its father onto the rough dirtied blanket. He placed his head on the ground, still sniffing away the tears that lingered from the memory and constant throbbing pain. He looked under his body to see the bloodied mewling kitten at the other end of him, he felt proud of himself, despite his ignorance to birth and labor; He should have discussed this at length with the queens.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สรุป: Mistoffelees พบว่าตัวเองกลัวไม่ได้เตรียมตัวไว้และคนเดียวที่เขาจะไปเป็นแรงงาน. คำเตือน: Slash, Mpreg เกิดกราฟฟิค ถ้าคุณไม่ชอบอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมดเหล่านี้ผมเคารพความเห็นของคุณโปรดเคารพเหมืองโดยออกจากหน้านี้ได้โดยไม่ต้องแสดงความคิดเห็น ขอบคุณ. ฉันไม่ได้เป็นเจ้าของแมวดนตรี โชคดีสำหรับคุณ. _____________________________________________________________________ ไม่ได้เตรียมตัวไว้"สงบในขณะนี้ 'Misto กล่าวอย่างเงียบ ๆ ตบท้องบวมของเขาในขณะที่เขาพยายามที่จะจรรโลงลูกแมวใจร้อน." จะไม่มากอีกต่อไป "Misto กระซิบเขาก็ไม่แน่ใจว่าลูกแมวจะพบความสะดวกสบายในเขา เสียง แต่ในวันที่เหงาเช่นนี้เขาอาจจะเป็นบ้าไปแล้วจากความเงียบเป็นอย่างอื่น. เขาไม่ได้กินอะไรตั้งแต่ดวงจันทร์ออกที่ผ่านมา Mistoffelees รู้สึกประท้วงลูกแมว แต่ยืนยันที่จะอยู่อย่างปลอดภัยในถ้ำของเขาหนักท้องของเขาทำให้ การล่าสัตว์เป็นงานที่ยากและล่าหนีไปไม่ได้. Mistoffelees ทางออกที่ดีที่สุดคือการรอออกความหิวจนเพื่อนของเขาได้กลับมาจากการปฏิบัติหน้าที่ของเขา. Munkustrap มีเหลือที่จะกระทำในข่าวลือจากแมวซอยด้วยความช่วยเหลือของแมวทอมที่มีความสามารถจาก ชนเผ่ากลุ่ม Mistoffelees ครั้งหนึ่งเคยเป็นในตัวเขา. ด้วยความสามารถที่มีมนต์ขลังของเขาเขาพิสูจน์แล้วว่าเป็นมากขึ้นแล้วมีความสามารถและเป็นประโยชน์อย่างมาก. ว่าเป็นที่ที่ Mistoffelees พบกันครั้งแรกเงินของเขาขนคู่ไม่ว่าจะเป็นการพูดคุยลึกหนาบางซ่อนที่เป็นไปได้ Macavity หรือชั้นนำ pollicles ออกไป จากของเก่า Mistoffelees จะกลายเป็นที่ตะลึงกับทอมเพื่อให้เขาชื่นชม ชื่นชมที่กลายเป็นความต้องการทางเพศและนำไปสู่ความคิดของพวกเขาครอกของลูกแมวเพื่อให้ทั้งสองของความประหลาดใจของพวกเขา. Munkustrap ทิ้งของเก่าสามดวงจันทร์ที่ผ่านมาตอนนี้ไม่มีของทอมได้รับการได้ยินจากข่าวลือที่ถูกแพร่กระจายในหมู่ราชินีคลั่งที่ กังวลสำหรับผู้โดยสารขาเข้าตอม โชคดีที่บางส่วนของราชินีได้นำอาหารไปถ้ำ Misto ทุกคนในขณะนี้และอีกครั้งส่วนใหญ่ในความพยายามที่จะขุดขึ้นสิ่งสกปรกบนทอมส์ที่เกี่ยวกับ Misto ไม่ได้เงื่อนงำน้อย. ถ้ำถูกทิ้งไว้ในซากปรักหักพังไม่ Misto ได้รับแม้กระทั่ง เรียบร้อยโดยเฉพาะอย่างยิ่ง จากนั้นก็มีเพียงหนึ่งผ้าห่มที่ถูกฉีกขาดและกระท่อนกระแท่นบนผิวทอมส่วนที่เหลือของถ้ำที่เต็มไปด้วยเศษกระป๋องและยางรถยนต์เก่า เขาแน่ใจ Munkustrap มีการใช้งานสำหรับพวกเขาบาง. ทอมหนุ่มจ้องมองมาที่ทางเข้าเดนส์หวังว่าจะได้รับการปิดทึบผลักกันที่จะเปิดเผยแมวลายสีเงินเขาจึงอยากให้พลาด คงที่จากการเตะลูกแมวทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะผ่อนคลาย กล้ามเนื้อของเขาแน่นในขณะที่เขาลุกขึ้นนั่งพักผ่อนจากตำแหน่งของเขา เขาวางมือหนักในท้องของเขาผลักดันลงเบา ๆ กระตุ้นให้ครอกที่จะชำระ ตา Mistoffelees เริ่มเบลอในขณะที่เขาลุกขึ้นนั่งเสียใจการแสดงของเขาที่เขาพิงศีรษะของเขากลับมากับผนังรอการเจ็บป่วยที่จะผ่าน. Mistoffelees เปิดตาของเขาจะรู้สึกไม่พึงประสงค์ความดันในช่องท้องของเขาตามด้วยสระว่ายน้ำของน้ำภายใต้เขา และลักษณะของอาการปวดฉับพลันแสง Mistoffelees พยายามที่จะอยู่ในแง่ดีเป็นสัญญาณของแรงงานที่เริ่มปรากฏให้เห็นมากขึ้นและเขาก็มั่นใจว่ามันจะถูกใช้แรงงานที่ผิดพลาดจะ Munkustrap เรือในวินาทีใด ๆ ตอนนี้ปวดคลอดได้รับการพูดเกินจริงแน่นอนเขาจะมีปัญหาการส่งมอบพวกเขาคนเดียวไม่มี. ทั้งหมด เวลาที่เขาใช้ในการพยายามที่จะโน้มน้าวให้เขารู้ว่าสิ่งที่ดีกว่าพวกเขาปรากฏพิสูจน์ให้เห็นว่าจะไม่มีจุดหมายในครั้งแรก 10 นาที. Mistoffelees รู้สึกคลั่งตอนนี้มันจะเร็ว ๆ นี้เขาจะอ่อนแอยกเลิกการเตรียมและคนเดียว เขามองไปรอบ ๆ ห้องเพื่อขอความช่วยเหลืออะไรที่จะบอกเขาว่าสิ่งต่อไปของเขาคือทั้งหมดที่เขาจะได้เห็นเป็นขอบเขตที่มืดของถ้ำของการเสนอความช่วยเหลือไม่มีไม่ได้เป็นสถานที่ที่ได้รับการต้อนรับที่จะโกหก ทอม Tuxedo จับท้องของเขาพิงไปข้างหน้าเป็นชีพจรของแรงงานตีเขาอาจจะรู้สึกว่าลูกแมวแต่ละที่มันเปลี่ยนไปช่องคลอดของเขา. Mistoffelees รวบรวมข้อมูลมากกว่าในมือและหัวเข่าของเขาที่จะฉีกขาดผ้าห่มเก่า; เขาไม่สามารถพาตัวเองไปส่งลูกแมวของ Munku สิ่งสกปรกบนพื้นของถ้ำเลอะเทอะ เขาวางท้องสีดำของเขาลงบนผ้าห่มในขณะที่เขาจัดตัวเองขึ้นกับข้อศอกของเขาแพร่กระจายกว้างหัวเข่าของเขา เขาไม่มีเวลาที่จะพิจารณาตำแหน่งที่สะดวกสบายมากขึ้นก่อนที่เขารู้สึกว่าการหลั่งไหลของความเจ็บปวดที่ทำให้เขาที่จะผลักดันให้เขามีความคิดว่าจะเกิดขึ้นเมื่อร่างกายของเขาเริ่มที่จะยืดเพื่อให้วิธีการวัตถุขนาดใหญ่ที่ผลักดันไปสู่การเปิดของเขา "Augh "Misoffelees ครางในขณะที่เขาเริ่มสั่น เขาเป็นคนที่เสียใจตำแหน่งของเขาเป็นแขนของเขาขู่ว่าจะให้ออกภายใต้ความเจ็บปวดทำให้มึนงง ขาสีดำของเขาสัญชาตญาณแพร่กระจายเป็นลูกแมวเริ่มที่จะสวมมงกุฎ, ทักซิโดหนุ่มมีน้ำตากลิ้งจากดวงตาของเขาเขายังคงที่จะผลักดันแม้จะมีความต้องการของเขาหมดหวังที่จะหยุด ร่างของเขาออกมาประท้วงใด ๆ เพิ่มเติมการผลักดันเป็นทอมเขาไม่ได้ทำเพื่อปิดบังลูกแมวให้อยู่คนเดียวนำพวกเขาเข้าสู่โลก. Mistoffelees รู้สึกว่าเขาไม่สม่ำเสมอตื่นตระหนกหายใจในขณะที่เขากรีดร้อง; ลูกแมวถูกผลักจากพ่อของตนลงบนผ้าห่มสกปรกหยาบ เขาวางหัวของเขาอยู่บนพื้นดินยังคงดมน้ำตาที่อ้อยอิ่งจากหน่วยความจำและการสั่นปวดอย่างต่อเนื่อง เขามองภายใต้ร่างกายของเขาที่จะเห็นลูกแมว mewling เลือดที่ปลายอีกด้านของเขาเขารู้สึกภาคภูมิใจของตัวเองแม้จะมีความโง่เขลาของเขาที่จะเกิดและแรงงาน เขาควรจะได้กล่าวถึงนี้ที่มีความยาวกับราชินี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สรุป : mistoffelees พบว่าตัวเองกลัว และเตรียมการไว้ เช่น เขาจะไปเป็นแรงงาน

คำเตือน : เฉือน , mpreg กราฟิกเกิด ถ้า คุณ ไม่ ชอบ หนึ่ง หรือทั้งหมดเหล่านี้ ผมเคารพความคิดเห็นของคุณ กรุณาเคารพของผมออกจากหน้านี้ได้โดยไม่ต้องแสดงความคิดเห็น ขอบคุณครับ

ผมไม่ได้เป็นเจ้าของแมวเพลง โชคดีสำหรับคุณ _____________________________________________________________________




เตรียมตัวไว้" ใจเย็นๆ ' misto กล่าวเงียบๆ ลูบท้องบวมของเขา เขาพยายามปลอบลูกแมวใจร้อน " ได้ไม่นาน " แทนกระซิบ เขาไม่มั่นใจว่าถ้าลูกแมวอาจพบความสะดวกสบายในเสียงของเขา แต่ในวันที่เหงาแบบนี้ เขาอาจจะบ้าไปแล้ว จากความเงียบอย่างอื่น

เขาไม่ได้กินอะไรเลยตั้งแต่ดวงจันทร์ออกมาล่าสุดmistoffelees อาจรู้สึกว่าลูกแมวประท้วง แต่ยืนยันที่จะอาศัยอยู่อย่างปลอดภัยในถ้ำของมัน ท้องหนักของเขาทำให้การล่าสัตว์งานที่ยาก , และหนีผู้ล่าที่เป็นไปไม่ได้ mistoffelees เดิมพันที่ดีที่สุดคือรอออกจากความหิวจนกว่าคู่ของเขาได้กลับจากหน้าที่ของเขา

มังคัสแทรปไปทำข่าวลือจากแมวจรจัด ด้วยความช่วยเหลือของความสามารถแมวทอม จากตระกูลกลุ่ม mistoffelees ครั้งหนึ่งในเขา กับความสามารถของเขาขลัง เขาพิสูจน์ให้เห็นแล้ว มีความสามารถมากขึ้น และเป็นประโยชน์อย่างมาก

เป็นครั้งแรกที่ mistoffelees เงินของเขามีขนคู่ ไม่ว่าจะคุยมาคาวิตี้เป็นไปได้ซ่อนลึกหนาบาง หรือนำ pollicles ห่างจากสุสาน mistoffelees จะกลายเป็น entranced โดยทอม เขาก็ชื่นชม ที่ชื่นชมกลายเป็นราคะและนำไปสู่ความคิดของครอกของลูกแมว ทั้งสองแปลกใจ

มังคัสแทรปได้ออกจากป่าสามเดือนที่ผ่านมาตอนนี้ไม่มีของ ทอม เคยได้ยินจากข่าวลือได้แพร่กระจายในหมู่คลั่งควีนส์ที่กังวลสำหรับ Toms ขาเข้า . โชคดีที่บางส่วนของพระราชินีนำอาหารผสมของเดน ทุกครั้งก็พยายามขุดคุ้ยเรื่องที่ทอมที่เกี่ยวกับแทนไม่ได้สักนิด

เดนอยู่ในซากปรักหักพังที่แทนได้โดยได้รับเรียบร้อย ในห้องมีผ้าห่มแค่ผืนเดียวที่ถูกฉีกและกระท่อนกระแท่นใน Toms ผิว , ส่วนที่เหลือของถ้ำเต็มไปด้วยกระป๋องเศษเหล็ก และยางรถยนต์เก่า เขามั่นใจว่ามังคัสแทรปได้ใช้พวกเขา .

สาวทอมจ้องถ้ำทางเข้าหวังว่าเครื่องจะผลักไสให้เปิดเผยเงินแท๊บบี้เขาจึงโหยหา และคิดถึง คงเตะจากลูกแมวทำให้มันเป็นไปไม่ได้ที่จะผ่อนคลาย กล้ามเนื้อของเขาแน่น เขาลุกขึ้นนั่งจากนั่งตำแหน่ง เขาวางมือหนักบนท้องของเขา กดลงเบาๆให้เศษซากพืชเพื่อจัดการ mistoffelees ตาเริ่มเบลอ เขานั่งขึ้นเสียใจของเขาทำเขาเอนหัวพิงผนังเอาไว้ รออาการผ่าน

mistoffelees เปิดตาของเขารู้สึกความดันที่ไม่พึงประสงค์ในช่องท้องของเขา ตามด้วยน้ำภายใต้เขา ฉับพลัน ความเจ็บปวดและลักษณะของแสง mistoffelees พยายามมองโลกในแง่ดี เป็นสัญญาณของแรงงานเริ่มโชว์มากขึ้น เขาแน่ใจว่ามันแรงงานเท็จมังคัสแทรปจะบุกเข้ามาได้ทุกเมื่อแล้ว คลอดเจ็บปวดถูกเกินจริงแน่นอน เขาจะไม่มีปัญหาในการส่งพวกเขาคนเดียว

ตลอดเวลา เขาใช้เวลาพยายามที่จะทำให้เขาเชื่อว่าทุกอย่างดีขึ้นกว่าที่พวกเขาปรากฏ พิสูจน์แล้วว่าเป็นจุดหมายภายใน 10 นาทีแรก

mistoffelees รู้สึกคลั่งตอนนี้มันเร็วไป เขาจะอ่อนแอ และ เตรียม และโดดเดี่ยวเขามองไปรอบๆ ห้องเพื่อช่วยให้อะไรที่จะบอกเค้าว่าย้ายต่อไปของเขา สิ่งที่เขาเห็นคือขอบเขตที่มืดของถ้ำของเขา ไม่มีการเสนอความช่วยเหลือ ไม่มีแม้แต่การต้อนรับที่โกหก ชุดทักซิโด้ทอมจับท้องของเขาเอียงไปข้างหน้าเป็นชีพจรของตีแรง เขาจะรู้สึกว่า ลูกแมวแต่ละตัวมันขยับคลอง

เขาเกิดmistoffelees คลานไปบนมือและเข่าของเขาเพื่อฉีกผ้าห่มเก่า เขาไม่สามารถนำตัวเองเพื่อให้ munku เป็นลูกแมวบนพื้นของถ้ำที่ยุ่งเหยิง เขาวางท้องสีดำของเขาลงบนผ้าห่มที่เขาจัดตัวเองกับข้อศอกหัวเข่าของเขา การแพร่กระจายกว้าง เขาไม่มีเวลาที่จะพิจารณาตำแหน่งที่สุขสบายมากขึ้น ก่อนที่เขาจะรู้สึกกระชากของความเจ็บปวดนั้น ทำให้เขาผลัก