English has two primary tenses, pas

English has two primary tenses, past and non-past. The preterit is inflected by using the preterit form of the verb, which for the regular verbs includes the suffix -ed, and for the strong verbs either the suffix -t or a change in the stem vowel. The non-past form is unmarked except in the third person singular, which takes the suffix -s

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษ 2 หลักกาล อดีต และ อดีตไม่ได้ Preterit เป็น inflected โดยใช้แบบฟอร์ม preterit ของกริยา ซึ่งสำหรับคำกริยาปกติรวมไป-ed และคำกริยาที่แข็งแกร่งต่อท้าย -t หรือการเปลี่ยนแปลงในสระก้าน แบบฟอร์มไม่ใช่อดีตเป็นหมายยกเว้นในสามบุคคลเอกพจน์ ซึ่งใช้คำต่อท้าย -s

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาษาอังกฤษมีสองหลักกาลที่ผ่านมาและไม่ผ่าน อดีตกาลผันโดยใช้รูปแบบของคำกริยาอดีตกาลซึ่งสำหรับคำกริยาปกติรวมถึงปัจจัย -ed และเป็นคำกริยาที่แข็งแกร่งทั้ง -t ต่อท้ายหรือการเปลี่ยนแปลงในสระลำต้นที่ รูปแบบที่ไม่เป็นป้ายที่ผ่านมายกเว้นในบุคคลที่สามเอกพจน์ซึ่งจะ -s ต่อท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาษาอังกฤษมี 2 กาลประถม ที่ผ่านมา และไม่ใช่อดีต ส่วนที่เป็นอดีต เป็น inflected โดยใช้แบบฟอร์มที่เป็นอดีตของคำกริยาคำกริยาปกติซึ่งรวมถึงต่อท้าย - เอ็ด และแรงกริยาให้ต่อท้าย - T หรือเปลี่ยนก้านสระ ไม่ ผ่านแบบฟอร์มที่ยกเว้นในบุรุษที่สามเอกพจน์ซึ่งใช้คำต่อท้าย - s