Better management of human settleme

Better management of human settlements in the less developed countries has become a priority if the aspirations of citizens, governments and the concerned international community are to be realised. Recognition of this need has been prompted by a growing awareness that cities, towns, and villages have functions to perform which are as important as those of rural areas. While urban centres have undergone substantial growth and change, urban systems have been neglected, resulting almost everywhere in conditions which are unacceptable by any criteria. This neglect has not only taken the form of meagre resources for essential actions and indifference to the absence of institutions capable of acting, but it has also cultivated a general vagueness about the specific nature of the responsibilities involved and who will bear them. The call for better management of urban areas is an attempt to respond to past neglect. Yet much remains confused about the purposes, nature, scope, and distribution of responsibilities which may be meant by the concept of urban management.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการที่ดีขึ้นของการจับคู่มนุษย์ในประเทศที่พัฒนาน้อยได้กลายเป็น ที่สำคัญหากรู้ว่าความปรารถนาของประชาชน รัฐบาล และประชาคมระหว่างประเทศกังวล การรับรู้ความต้องการนี้ได้รับการพร้อมท์ โดยการรับรู้การเติบโตที่เมือง เมือง และหมู่บ้านที่มีฟังก์ชั่นการดำเนินการที่สำคัญของพื้นที่ชนบท ในขณะที่ศูนย์กลางชุมชนเมืองมีระดับพบเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลง ระบบการเมืองมีการกิจกรรม ผลเกือบทุกมีตามเงื่อนไข ละเลยนี้ได้เฉพาะถ่ายแบบของ meagre ทรัพยากรสำหรับการดำเนินการที่จำเป็นและไม่แยแสกับการขาดความสามารถในการทำหน้าที่ของสถาบันการศึกษา แต่มันยังได้เพาะปลูกความไม่ชัดเจนทั่วไปเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของความรับผิดชอบเกี่ยวข้องและที่จะแบกได้ เรียกเมืองดีจัดการเป็นความพยายามที่ตอบสนองต่อการละเลยมา ยัง มากยังคงสับสนเกี่ยวกับวัตถุประสงค์ ธรรมชาติ ขอบเขต และการกระจายความรับผิดชอบซึ่งอาจหมายถึง โดยแนวคิดของการบริหารจัดการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การจัดการที่ดีของการตั้งถิ่นฐานของมนุษย์ในประเทศที่พัฒนาน้อยได้กลายเป็นความสำคัญถ้าแรงบันดาลใจของประชาชนรัฐบาลและประชาคมระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องจะต้องตระหนัก การรับรู้ของความต้องการนี​​้ได้รับการแจ้งจากการรับรู้การเจริญเติบโตที่เมืองเมืองและหมู่บ้านที่มีฟังก์ชั่นในการดำเนินการที่มีความสำคัญเป็นผู้ที่ในพื้นที่ชนบท ในขณะที่ศูนย์ในเมืองได้รับการเติบโตอย่างต่อเนื่องและการเปลี่ยนแปลงระบบในเมืองที่ได้รับการละเลยผลเกือบทุกที่ในเงื่อนไขซึ่งเป็นที่ยอมรับไม่ได้ตามเกณฑ์ใด ๆ ละเลยนี้ยังไม่ได้ดำเนินการเพียงรูปแบบของการขาดแคลนทรัพยากรสำหรับการดำเนินการที่จำเป็นและไม่แยแสการขาดของสถ​​าบันที่มีความสามารถของการแสดง แต่ก็ยังได้รับการปลูกฝังความคลุมเครือทั่วไปเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของความรับผิดชอบที่เกี่ยวข้องและผู้ที่จะรับไว้ สายสำหรับการจัดการที่ดีขึ้นของพื้นที่เขตเมืองเป็นความพยายามที่จะตอบสนองต่อการละเลยที่ผ่านมา แต่มากยังคงสับสนเกี่ยวกับวัตถุประสงค์, ธรรมชาติ, ขอบเขตและการกระจายความรับผิดชอบซึ่งอาจจะเป็นความหมายโดยแนวคิดของการจัดการเมือง