AbstractTwo desert Oases (i.e. Al-K

Abstract
Two desert Oases (i.e. Al-Kharga and Al-Dakhla), located in the western desert of Egypt, were selected as case studies. Soil, ETM+ satellite images, climatic and landscape database, were integrated through a GIS model. Digital Elevation Model (DEM) was elaborated using SRTM space images, in addition to spot heights and contour lines, derived from topographic maps. The created land resource database was used to evaluate and map land capabilities on bases of FAO (1985) methodology.

The obtained data indicate that the highly capable soils represent 24.5% of Al-Kharga Oases and 19.2% of Al-Dakhla Oases. These soils are associated with the Typic Haplotorrerts and Typic Torrifluvents sub-great groups. The moderately capable soils represent 1.5% of the total area of Al-Kharga Oases and 6.1% of Al-Dakhla Oases. They were found to be associated with sub-great group soil Typic Torriorthents. The low capable soils represent 36.0% of Al-Kharga Oases total area and 20.3% of Al-Dakhla Oases; this class is associated with the soils of Torripsamments great group. The rest of the Oases are considered as non-capable soils or rock land, representing 38.0% of Al-Kharga Oases total area and 54.5% of Al-Dakhla Oases.

It could be concluded that the desert Oases are sustainable areas, which might have potential importance supporting the national development programs. Integrating remote sensing data with digital soil map, using GIS, led to the elaboration of successful land capability classification mapping.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อทะเลทรายสองเครื่องเทศ (เช่นอัล Kharga และอัล-Dakhla), ตั้งอยู่ตะวันตกทะเลทรายของอียิปต์ ถูกเลือกเป็นกรณีศึกษา ดิน ETM + ภาพถ่ายดาวเทียม ภูมิอากาศและภูมิทัศน์ฐานข้อมูล ได้รวมผ่านรูปแบบ GIS แบบจำลองระดับความสูงดิจิตอล (DEM) เป็น elaborated ใช้ภาพพื้นที่ที่ SRTM นอกจากความสูงของจุดและเส้น มาจากแผนที่ topographic ทรัพยากรที่ดินที่สร้างฐานข้อมูลถูกใช้เพื่อประเมิน และแผนที่ที่ดินสามารถบนฐานของวิธีการ FAO (1985)ได้รับข้อมูลที่บ่งชี้ว่า ดินที่สูงสามารถแสดง 24.5% ของเครื่องเทศอัล Kharga และ 19.2% ของเครื่องเทศอัล-Dakhla ดินเหล่านี้จะเกี่ยวข้องกับกลุ่มดีย่อย Typic Haplotorrerts และ Typic Torrifluvents ดินสามารถปานกลางแสดงถึง 1.5% ของพื้นที่ทั้งหมดของเครื่องเทศอัล Kharga และ 6.1% ของเครื่องเทศอัล-Dakhla พวกเขาพบว่าจะเกี่ยวข้องกับดินกลุ่มดีย่อย Typic Torriorthents ดินสามารถต่ำแสดงถึง 36.0% ของพื้นที่รวมเครื่องเทศอัล Kharga และ 20.3% ของเครื่องเทศอัล-Dakhla ระดับนี้จะเกี่ยวข้องกับดินของกลุ่มดี Torripsamments ส่วนเหลือของเครื่องเทศจะถือว่าเป็นดินที่ไม่สามารถหรือที่ดินหิน แสดงถึง 38.0 องศาเซลเซียส%ของพื้นที่รวมเครื่องเทศอัล Kharga และ 54.5% ของเครื่องเทศอัล-Dakhlaอาจสรุปว่า ทะเลทรายเครื่องเทศมีพื้นที่อย่างยั่งยืน ซึ่งอาจมีความสำคัญการสนับสนุนโปรแกรมพัฒนาชาติ รวมข้อมูลการตรวจจับระยะไกลกับแผนที่ดินดิจิตอล ใช้ GIS นำไปสู่รายละเอียดของที่ดินสำเร็จสามารถจำแนกแผนที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
สองทะเลทรายเครื่องเทศ (เช่น Al-Kharga และ Al-Dakhla) ที่ตั้งอยู่ในทะเลทรายทางตะวันตกของอียิปต์ได้รับการคัดเลือกเป็นกรณีศึกษา ดิน, ETM + ดาวเทียมภาพภูมิอากาศและฐานข้อมูลภูมิทัศน์ที่ถูกบูรณาการผ่านรูปแบบระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ ดิจิตอล Elevation Model (DEM) ถูกบรรจงใช้ภาพ SRTM พื้นที่นอกเหนือไปจากจุดความสูงและเส้นชั้นความสูงที่ได้มาจากแผนที่ภูมิประเทศ ฐานข้อมูลทรัพยากรที่ดินสร้างถูกนำมาใช้ในการประเมินความสามารถและแผนที่ที่ดินบนฐานของ FAO (1985) วิธีการ. ข้อมูลที่ได้แสดงให้เห็นว่าดินที่มีความสามารถสูงแทน 24.5% ของ Al-Kharga เครื่องเทศและ 19.2% ของ Al-Dakhla เครื่องเทศ ดินเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มย่อยที่ดี Typic Haplotorrerts และ Typic Torrifluvents ดินที่มีความสามารถในระดับปานกลางหมายถึง 1.5% ของพื้นที่ทั้งหมดของ Al-Kharga เครื่องเทศและ 6.1% ของ Al-Dakhla เครื่องเทศ พวกเขาได้พบว่ามีการเชื่อมโยงกับกลุ่มดินย่อยที่ดี Typic Torriorthents ดินที่มีความสามารถต่ำแทน 36.0% ของพื้นที่ทั้งหมด Al-Kharga เครื่องเทศและ 20.3% ของ Al-Dakhla เครื่องเทศ; ชั้นนี้มีความเกี่ยวข้องกับดินของกลุ่มที่ดี Torripsamments ส่วนที่เหลือของเครื่องเทศจะถือว่าเป็นดินที่ไม่ได้มีความสามารถหรือที่ดินหินคิดเป็น 38.0% ของพื้นที่ทั้งหมด Al-Kharga เครื่องเทศและ 54.5% ของ Al-Dakhla เครื่องเทศ. มันอาจจะสรุปได้ว่าเครื่องเทศทะเลทรายเป็นพื้นที่ที่ยั่งยืนซึ่งอาจจะมี ความสำคัญที่มีศักยภาพการสนับสนุนโปรแกรมการพัฒนาประเทศ การบูรณาการข้อมูลการสำรวจข้อมูลระยะไกลด้วยแผนที่ดิจิตอลของดินโดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์นำไปสู่รายละเอียดของการทำแผนที่การจำแนกประเภทความสามารถในที่ดินที่ประสบความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อสอง oases ทะเลทราย ( เช่น Al egypt . kgm และอัล Dakhla ) ตั้งอยู่ในทะเลทรายตะวันตกของอียิปต์ ถูกเลือกเป็นกรณีศึกษา ดิน , ETM + ภาพดาวเทียมสภาพอากาศและภูมิประเทศเป็นแบบบูรณาการฐานข้อมูลผ่านทางแบบ แบบจำลองระดับความสูงดิจิตอล ( DEM ) ถูกอธิบายโดยใช้ภาพพื้นที่ srtm นอกจากจุดความสูงและเส้นสาย ที่ได้มาจากแผนที่ภูมิประเทศ . สร้างฐานข้อมูลที่ดิน ทรัพยากรถูกใช้เพื่อประเมินความสามารถ และแผนที่ที่ดินบนฐานของ FAO ( 2528 ) คือข้อมูลที่บ่งชี้ว่าดินที่มีความสามารถสูงถึง 24.5% ของอัลและร้อยละ 19.2 egypt . kgm oases อัล Dakhla oases . เป็นดินที่เกี่ยวข้องกับ haplotorrerts typic typic torrifluvents ย่อยและกลุ่มใหญ่ ดินที่มีความสามารถปานกลางถึง 1.5 % ของพื้นที่ทั้งหมด ของ อัล และ 6.1% egypt . kgm oases ของ Al Dakhla oases . พวกเขาพบว่ามีความเกี่ยวข้องกับซับเยี่ยมกลุ่มดิน typic torriorthents . ความสามารถของดินต่ำ 36.0 % ของพื้นที่ทั้งหมด และอัล egypt . kgm oases ของอัล 20.3 % ด้านเครื่องเทศ ; ชั้นนี้เกี่ยวข้องกับดินของกลุ่มที่ดี torripsamments . ส่วนที่เหลือของ oases ถือว่าเป็นดินหรือหินที่ดินไม่สามารถเป็นตัวแทน 31.6% ของพื้นที่ทั้งหมดและ 54.5 % อัล egypt . kgm oases ของ Al Dakhla oases .สรุปได้ว่า พื้นที่ทะเลทราย oases ที่ยั่งยืน ซึ่งอาจมีศักยภาพสำคัญสนับสนุนการพัฒนาโปรแกรมแห่งชาติ การบูรณาการข้อมูลระยะไกลกับแผนที่ดินระบบดิจิตอลโดยใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ นำรายละเอียดของแผนที่การจำแนกสมรรถนะที่ดินที่ประสบความสำเร็จ