Bernanke and gertler (2001) reach a

Bernanke and gertler (2001) reach a different conclusion. They allow fundamental shocks such as a technology innovation that raises productivity and profits to also be a source of movement in stock prices. They assume that the central bank cannot tell whether an increase in stock prices is driven by a bubble shock or a fundamental shock. Since both types of shocks ultimately affect real output and inflation . they conclude that the central bank can do just as well by responding only to those goal variable. They find no significant additional benefit to responding directly to stock prices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Bernanke และ gertler (2001) ถึงบทสรุปที่แตกต่างกัน มันจะทำให้แรงกระแทกพื้นฐานเช่นนวัตกรรมเทคโนโลยีที่เพิ่มประสิทธิภาพและผลกำไรยัง เป็น แหล่งของความเคลื่อนไหวของราคาหุ้น พวกเขาคิดว่า ธนาคารกลางไม่สามารถบอกว่า การเพิ่มขึ้นของราคาหุ้นถูกควบคุม โดยไล่ฟองหรือช็อตพื้นฐาน เนื่องจากแรงกระแทกทั้งสองชนิดมีผลจริงที่สุดผลผลิตและอัตราเงินเฟ้อ พวกเขาสรุปว่า ธนาคารกลางสามารถเดินด้วย โดยตอบเฉพาะตัวแปรเป้าหมายเหล่านั้น พวกเขาหาประโยชน์เพิ่มเติมที่ไม่สำคัญเพื่อตอบสนองโดยตรงกับราคาหุ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบอร์นันเก้และ Gertler (2001) ถึงข้อสรุปที่แตกต่างกัน พวกเขาช่วยให้แรงกระแทกพื้นฐานดังกล่าวเป็นนวัตกรรมเทคโนโลยีที่ก่อให้เกิดผลผลิตและผลกำไรยังเป็นแหล่งที่มาของการเคลื่อนไหวในราคาหุ้น พวกเขาคิดว่าธนาคารกลางไม่สามารถบอกได้ว่าการเพิ่มขึ้นในราคาหุ้นจะขับเคลื่อนด้วยช็อตฟองหรือช็อตพื้นฐาน เนื่องจากทั้งสองประเภทของการกระแทกในที่สุดส่งผลกระทบต่อการส่งออกและอัตราเงินเฟ้อที่แท้จริง พวกเขาสรุปว่าธนาคารกลางสามารถทำได้เพียงเช่นกันโดยเฉพาะการตอบสนองให้กับตัวแปรเป้าหมายเหล่านั้น พวกเขาคิดว่าไม่มีประโยชน์เพิ่มเติมที่สำคัญในการตอบสนองโดยตรงกับราคาหุ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Bernanke และ เกิร์ทเลอร์ ( 2001 ) ถึงข้อสรุปที่แตกต่างกัน พวกเขาให้กระแทกพื้นฐานเช่นนวัตกรรมเทคโนโลยีที่สามารถเพิ่มผลผลิตและผลกำไรจะยังเป็นแหล่งของการเคลื่อนไหวของราคาหุ้น พวกเขาสันนิษฐานว่า ธนาคารกลางไม่สามารถบอกได้ว่า การเพิ่มขึ้นของราคาหุ้นจะถูกขับเคลื่อนโดยฟองตกใจหรือช็อคพื้นฐานเนื่องจากทั้งสองกระแทกสุด ส่งผลกระทบต่อผลผลิตที่แท้จริงและอัตราเงินเฟ้อ พวกเขาสรุปได้ว่าธนาคารกลางจะทำแค่เป็นอย่างดี โดยเฉพาะกับผู้ที่ตอบสนองเป้าหมายของตัวแปร พวกเขาค้นหาไม่พบประโยชน์เพิ่มเติมเพื่อตอบสนองโดยตรงกับ
ราคาหุ้น