My worst holiday was in Christmas t

My worst holiday was in Christmas time in 1997. It was one of the coldest days in December. All my friends were out partying and I was the only one in the house. I was very sad so I didn't want to go out that night. It was going to be 11:00 p.m. on Christmas night. The more the hand of the clock was moving the worst I was getting. Well I decide to call my boyfriend for support and confort, to my surprise, he was also bored but with the difference that he was with his family and I didn't. So we started talking and after a while we started crying because hi started to remember his mother that died a year before and I was crying because I was by myself on a Christmas night. We try not to get too deep into the conversation because it was just going to make worst.When all of the sudden I hear everybody screaming and yelling of happiness and joy because the member from my neighbors family just arrived. I felt very lonely and desperate. Even thought I was talking to my boyfriend, I wanted my family to be with me. So at the moment I hang up the phone and called my family in my country- (Dominican Republic) so I could at least feel that was with them for a minute. Everything was going fine till my mother and grandmother pick up the phone, they both started crying because I wasn't with them, so I started crying too. But after a few minutes everything was calm and I didn't feel so lonely anymore. After I hang up the phone on my mother, my boyfriend calls me. He still crying and wants me to go to his house. So I went. He was sitting in the conner of his room like a homeless and at first he didn't want to talk t me. So I step out of...

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหยุดของฉันเลวถูกเวลาคริสมาสต์ในปี 1997 มันเป็นหนึ่งในวันที่หนาวที่สุดในเดือนธันวาคม เพื่อน ๆ อยู่ปาร์ตี้ และผมเพียงคนเดียวในบ้าน ผมเสียใจมากจึงไม่อยากออกคืนไป มันเป็นไปได้ 11:00 น.ในคืนวันคริสต์มาส ยิ่งมือของนาฬิกาถูกย้ายเลวร้ายที่สุดก็คือการ ดีที่ไปเรียกแฟนของฉันสำหรับการสนับสนุนและสะอาด ที่แปลกใจของฉัน เขาก็เบื่อ แต่ มีความแตกต่าง ว่า เขาก็ มีครอบครัวของเขาไม่ ดังนั้นเราเริ่มพูดคุย และหลังเราเริ่มร้องไห้เพราะผม เริ่มจำแม่ของเขาที่เสียชีวิตในปีก่อน และผมร้องไห้ เพราะผมเองในคืนวันคริสต์มาส เราพยายามที่ไม่ได้ลึกเกินไปในการสนทนา เพราะมันเพิ่งจะทำเลว เมื่อทั้งหมดทันทีผมได้ยินเสียงคนกรีดร้อง และตะโกนความสุข และความสุขเนื่องจากสมาชิกจากครอบครัวเพื่อนบ้านเข้ามา ผมรู้สึกเหงามาก และหมดหวัง คิดว่า ฉันพูดคุยกับแฟนของฉัน ฉันต้องการครอบครัวที่จะอยู่กับฉัน เพื่อในขณะ วางสายโทรศัพท์เรียกว่าครอบครัวของฉันประเทศ-(สาธารณรัฐโดมินิกัน) จึงน้อยอาจรู้สึก ว่าเป็นกับพวกเขาสำหรับนาที ทุกอย่างกำลังดีจนแม่และยายของฉันรับโทรศัพท์ พวกเขาทั้งสองเริ่มต้นเพราะผมไม่ได้ ผมจึงร้องไห้มากเกินไป แต่หลังจากไม่กี่นาที ทุกอย่างก็สงบ และไม่รู้สึกโดดเดี่ยวดังนั้นอีกต่อไป หลังจากที่ผมวางสายโทรศัพท์บนแม่ แฟนของฉันเรียกฉัน เขายังคงร้องไห้ และอยากให้ไปที่บ้านผม ดังนั้นฉันก็ เขาก็นั่งอยู่ในมุมของห้องพักอาศัย และเขาไม่ต้องการพูดคุยทีแรกฉัน ดังนั้น ฉันขั้นตอนที่...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วันหยุดที่เลวร้ายที่สุดของฉันคือในเวลาที่คริสมาสต์ในปี 1997 มันเป็นหนึ่งในวันที่หนาวเย็นที่สุดในเดือนธันวาคม เพื่อน ๆ ทุกคนออกไปงานปาร์ตี้และฉันเป็นเพียงคนเดียวในบ้าน ฉันเสียใจมากดังนั้นผมจึงไม่ต้องการที่จะออกไปในคืนนั้น มันเป็นไปได้ 11:00 ในคืนวันคริสมาสต์ ยิ่งมือของนาฬิกาถูกย้ายที่เลวร้ายที่สุดที่ผมได้รับ ดีฉันตัดสินใจที่จะเรียกแฟนของฉันสำหรับการสนับสนุนและ Confort ที่แปลกใจของฉันเขาก็ยังเบื่อ แต่มีความแตกต่างที่เขาอยู่กับครอบครัวของเขาและฉันไม่ได้ ดังนั้นเราจึงเริ่มพูดคุยและหลังจากที่ในขณะที่เราเริ่มร้องไห้เพราะ Hi เริ่มที่จะจำได้ว่าแม่ของเขาเสียชีวิตในปีก่อนและผมก็ร้องไห้เพราะผมด้วยตัวเองในคืนคริสมาสต์ เราพยายามที่จะไม่ได้รับลึกเกินไปในการสนทนาเพราะมันเป็นเพียงแค่จะทำให้ worst.When ทั้งหมดในทันทีที่ฉันได้ยินทุกคนกรีดร้องและตะโกนของความสุขและความสุขเพราะสมาชิกจากครอบครัวเพื่อนบ้านของฉันเพิ่งมาถึง ฉันรู้สึกเหงามากและสิ้นหวัง แม้คิดว่าผมได้พูดคุยกับแฟนของฉันฉันอยากให้ครอบครัวของฉันจะอยู่กับฉัน ดังนั้นในขณะที่ฉันวางสายโทรศัพท์และที่เรียกว่าครอบครัวของฉันในประเทศของฉัน (สาธารณรัฐโดมินิกัน) ดังนั้นฉันอย่างน้อยอาจจะรู้สึกว่าได้อยู่กับเขาสำหรับนาที ทุกอย่างเป็นไปได้ดีจนแม่และยายของฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพวกเขาทั้งสองเริ่มร้องไห้เพราะผมไม่ได้อยู่กับพวกเขาดังนั้นฉันเริ่มร้องไห้เกินไป แต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีทุกอย่างก็สงบและผมไม่ได้รู้สึกเหงาอีกต่อไปดังนั้น หลังจากที่ผมวางสายโทรศัพท์ที่แม่ของฉันแฟนของฉันเรียกฉัน เขายังคงร้องไห้และอยากให้ผมไปที่บ้านของเขา ดังนั้นฉันไป เขาได้รับการนั่งอยู่ในคอนเนอร์ห้องของเขาเหมือนไม่มีที่อยู่อาศัยและที่แรกที่เขาไม่ต้องการที่จะพูดคุย T ฉัน ดังนั้นผมจึงก้าวออกจาก ...