In addition to self-efficacy, goal

In addition to self-efficacy, goal orientation has also been found to affect learning behaviour (Stevens & Gist, 1997). Different approaches can be distinguished in terms of the way people learn. If the goal orientation is aimed at obtaining good grades, then this is seen as performance orientation. When the goal orientation is aimed at becoming good or better at something, then this is seen as mastery orientation. Mastery and performance orientation are defined as functions of competence. The expectation of a learning outcome adds another classification of goal orientation, namely, an approach or avoidance orientation (Bernacki, Byrnes, & Cromley, 2012; Elliot & McGregor, 2001; Van Yperen, Elliot, & Anseel, 2009). When a positive, desirable outcome is expected, the learner will have the desire to achieve success (i.e., an approach orientation will be seen). When a negative, undesirable outcome is expected, the learner will have the desire to avoid failure (i.e., an avoidance orientation will be seen). Four types of goal orientation can thus be distinguished: mastery-avoidance, mastery-approach, performance-avoidance, and performance-approach (Elliot, 1999). DeShon and Gillespie (2005) provided a large overview of the concept goal orientation and the fundamental differences in conceptualizations of goal orientations over time. Their fundamental statement is that the study of goal orientations is an examination of choice behaviour in achievement situations. They state that depending on a specific achievement situation a person is able to switch goal orientations over the course of working on a task. To better understand this switching phenomenon, goal orientations need to be studied within specific achievement situations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากประสิทธิภาพในตนเอง วางเป้าหมายมียังพบว่ามีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ (Stevens และจับใจความสำคัญ 1997) แนวทางที่สามารถโดดเด่นในแง่ของวิธีการเรียนรู้ ถ้าการวางแนวเป้าหมายมีวัตถุประสงค์ที่ได้รับผลการเรียนดี ให้เห็นเป็นแนวประสิทธิภาพ เมื่อวางเป้าหมายมีวัตถุประสงค์ที่กลายเป็นดี หรือดีกว่า บางสิ่ง ให้เห็นเป็นแนวการเรียนรู้ ความชำนาญและประสิทธิภาพการทำงานถูกกำหนดเป็นฟังก์ชันของความสามารถ ความคาดหวังของผลการเรียนรู้เพิ่มประเภทอื่นของแนวเป้าหมาย คือ วิธีการหรือหลีกเลี่ยงการวางแนว (Bernacki, Byrnes, & Cromley, 2012 เอลเลียตและแมคเกรเกอร์ 2001 Van Yperen เอลเลียต & Anseel, 2009) เมื่อบวก คาดว่าผลลัพธ์ที่พึงปรารถนา ผู้เรียนจะมีความปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จ (นั่นคือ การวางแนวทางวิธีการที่จะมองเห็น) เมื่อลบ คาดว่าผลไม่พึงประสงค์ ผู้เรียนจะมีความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงความล้มเหลว (เช่น หลีกเลี่ยงการวางแนวทางจะมองเห็น) จึงสามารถแยกแยะทิศทางเป้าหมาย 4 ประเภท: หลีก เลี่ยงความชำนาญ วิธีการเรียนรู้ หลีก เลี่ยงประสิทธิภาพ และประสิทธิภาพแนว (เอลเลียต 1999) DeShon และนี่ (2005) ให้เป็นภาพรวมใหญ่ของการวางแนวเป้าหมายแนวคิดและความแตกต่างพื้นฐานใน conceptualizations ของแนวเป้าหมายตลอดเวลา คำสั่งพื้นฐานของพวกเขาคือ ว่า การศึกษาของแนวเป้าหมายเป็นการตรวจเลือกพฤติกรรมในสถานการณ์ที่ความสำเร็จ พวกเขารัฐที่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์เฉพาะผลงานที่บุคคลสามารถได้เปลี่ยนเป้าหมายแนวช่วงทำงาน เพื่อให้ เข้าใจปรากฏการณ์นี้สลับ แนวเป้าหมายต้องการศึกษาภายในสถานการณ์เฉพาะความสำเร็จ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ในการรับรู้ความสามารถของตนเองปฐมนิเทศเป้าหมายนอกจากนี้ยังได้รับพบว่ามีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ (สตีเว่นและสรุปสาระสำคัญ, 1997) วิธีการที่แตกต่างกันสามารถโดดเด่นในแง่ของวิธีที่ผู้คนเรียนรู้ หากการวางแนวทางเป้าหมายมีวัตถุประสงค์ที่จะได้รับผลการเรียนดีขึ้นแล้วนี้ถูกมองว่าเป็นการวางแนวทางการปฏิบัติงาน เมื่อการวางแนวทางเป้าหมายมีวัตถุประสงค์ที่จะกลายเป็นดีหรือดีกว่าที่บางสิ่งบางอย่างแล้วนี้ถูกมองว่าเป็นการวางแนวทางการเรียนรู้ การเรียนรู้และการวางแนวการปฏิบัติงานจะถูกกำหนดเป็นฟังก์ชั่นของความสามารถ ความคาดหวังของผลการเรียนรู้เพิ่มการจัดหมวดหมู่ของการปรับเป้าหมายอื่นคือวิธีการหรือการหลีกเลี่ยงการวางแนว (Bernacki, เบินส์ & Cromley 2012; เอลเลียตและเกรเกอร์ 2001; Van Yperen, เอลเลียตและ Anseel 2009) เมื่อบวกผลเป็นที่น่าพอใจคาดว่าผู้เรียนจะมีความปรารถนาที่จะประสบความสำเร็จ (เช่นการปฐมนิเทศวิธีจะเห็น) เมื่อมีการลบผลที่ไม่พึงประสงค์คาดว่าผู้เรียนจะมีความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงความล้มเหลว (เช่นการปฐมนิเทศการหลีกเลี่ยงที่จะเห็น) สี่ประเภทของการปรับเป้าหมายจึงจะสามารถประสบความสำเร็จ: การเรียนรู้หลีกเลี่ยงการเรียนรู้-วิธีการหลีกเลี่ยงการปฏิบัติงานและผลการปฏิบัติงานวิธีการ (เอลเลียต, 1999) Deshon และกิลเลส (2005) ให้ภาพรวมใหญ่ของการวางแนวทางเป้าหมายและแนวคิดที่แตกต่างพื้นฐานใน conceptualizations ทิศทางเป้าหมายเมื่อเวลาผ่านไป คำสั่งพื้นฐานของพวกเขาคือการศึกษาของแนวเป้าหมายคือการตรวจสอบพฤติกรรมของทางเลือกในสถานการณ์ความสำเร็จ พวกเขากล่าวว่าขึ้นอยู่กับสถานการณ์ความสำเร็จเฉพาะบุคคลที่มีความสามารถที่จะเปลี่ยนทิศทางเป้าหมายในช่วงเวลาของการทำงานในงานที่ เพื่อทำความเข้าใจปรากฏการณ์เปลี่ยนนี้ทิศทางเป้าหมายจะต้องมีการศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนที่อยู่ในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากตนเอง มุ่งเป้าหมายที่ได้รับยังพบว่ามีผลต่อพฤติกรรมการเรียนรู้ ( สตีเฟนส์ & เนื้อหา , 1997 ) วิธีการที่แตกต่างกันจะแตกต่างในแง่ของวิธีที่ผู้คนเรียนรู้ ถ้าเป้าหมายการมุ่งได้รับเกรดที่ดี แล้วนี่เห็นเป็นทิศทางการปฏิบัติงาน เมื่อเป้าหมายการมุ่งเป็นดีหรือดีกว่าที่อะไร แล้วนี้จะเห็นเป็นแนวการจัด การเรียนรู้และการกำหนดเป็นฟังก์ชันการแสดงความสามารถ ความคาดหวังของผลการเรียนจะเพิ่มประเภทของการวางเป้าหมายคือ แนวทาง หรือหลีกเลี่ยงการปฐมนิเทศ ( bernacki เบนส์ และ cromley , 2012 ; เอลเลียต & แมคเกรเกอร์ , 2001 ; รถตู้ yperen เอลเลียต และ anseel , 2009 ) เมื่อบวก ผลเป็นที่น่าพอใจคาด ผู้เรียนรู้มีความปรารถนาที่จะบรรลุความสำเร็จ ( เช่น การปฐมนิเทศจะเห็น ) เมื่อลบ ผลลัพธ์ไม่พึงประสงค์คาด ผู้เรียนรู้มีความปรารถนาที่จะหลีกเลี่ยงความล้มเหลว เช่น เลี่ยงการปฐมนิเทศจะเห็น ) สี่ประเภทของการวางเป้าหมายจึงสามารถแยกแยะ : การเรียนรู้วิธีการหลีกเลี่ยงการหลีกเลี่ยงการปฏิบัติการเรียนรู้และแนวทางการปฏิบัติ ( เอลเลียต , 1999 ) deshon กิลเลสปี ( 2005 ) และให้ภาพรวมใหญ่ของแนวคิดลักษณะเป้าหมายและความแตกต่างพื้นฐานใน conceptualizations เป้าหมายของการอบรมตลอดเวลา คำสั่งพื้นฐานของพวกเขาคือการศึกษาเป้าหมายของการอบรมคือ การเลือกพฤติกรรมในสถานการณ์ความ พวกเขารัฐนั้นขึ้นอยู่กับสถานการณ์ทางการเรียนเฉพาะบุคคลจะเปลี่ยนเป้าหมายการอบรมผ่านหลักสูตรของการทํางานในงาน เพื่อให้เข้าใจปรากฏการณ์นี้สลับ เป้าหมายอื่นต้องศึกษาผลสัมฤทธิ์ในสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง