- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Lee Hyun’s First ClassLee Hyun got
Lee Hyun’s First Class
Lee Hyun got onto the bus.
‘Whew, it’s finally day to go to college, huh.’
For other people, their chests might be bursting with glee when they go to a university. The college life is one fill with a variety of good times: extracurricular activities, MT (membership training), and being part of the clubs. It’s also a collection of various knowledge and education, a great place to gain experiences.
However, in Lee Hyun’s view, it was crap.
Endlessness. Darkness. Despair!
He should have been fully devoted to Royal Road in order to make money instead of going to school.
As the sighing Lee Hyun continued, a conversation the female college students drifted into his ears.
“What courses are you attending for your major on Monday?”
“I enrolled in advance process of Regenerative Medicine, since I wanted to learn more about joint treatments.”
“Really? That’s great. I’m also going to it. Words going around that Professor Hanh Minsoo are really good at teaching it. What about you, Soyun.”
“Major’s Molecular Biology.”
“Whew! That’s tough. Bet the tests’ are killers.”
Three female college students are having a lively conversation.
There were many female college students coming to the University via buses so it wasn’t a strange thing.
‘They’re prolly medical students.’
‘Pretty cute girls…’
‘Good at studying also.’
Some passengers on the bus eyed the female college students with envy.
However, Lee Hyun thought the opposite.
‘I pity them.’
That’s six years of college!
The Medical field tuition is significantly more expensive than that of other majors. Even if one came from a decent household.
But in most cases, the Ministry of Education and the bank joined hands and prepare a system.
Student loans.
To receive student loans for nearly six years for the University; once you get out, it’d be debt piled on debts!
‘Tsk.’
Unknowingly, Lee Hyun’s tongue got cold.
Though unlike what really was happening, the female college student took it another way when she saw it.
“Ah Soyun, there’s a man over there looking at you drooling!”
“He seems to be the best looking guy on the bus.”
“Go and say something.”
The two girls forcibly urged the girl named Soyun on.
Soyun then came over to Lee Hyun as she was told.
“Sorry. I don’t plan to have a boyfriend since I want to focus on my studies.”
She said carefully and soothingly, as to try not to offend him.
Lee Hyun sighed deeply and replied instead of a simple bow of the head.
“I apologize that my behavior was misleading. So here’s my two cents on girls. You female college students drink coffee which is extremely expensive rather than just simply……”
Deed rooted prejudice against woman!
He deliberately and annoyingly explained just that bit and then slumped his head.
Sleeping on the bus helps plenty when you lack sleep while recovering your vitality! (as in quit drinking coffee and sleep more.)
Soyun watched the scene and didn’t know what to do.
‘She alright? Was it too shocking?’
Until they’ve arrived at the Korea University, Lee Hyun kept his head stationary like that.
“Deureureong, kuwuool.” (snoring)
The girls’ bitterness grew as he pretended to sleep.
‘This makes it look as if we’re the bad people.’
‘Still, he was too severe to Soyun.’
‘I want to ask for his contact info…’
The misunderstand increased when Lee Hyun arrived at the school and at his classroom.
The university’s lecture hall was large and magnificent, and was stocked with various state-of-the-art equipments.
Lee Hyun victimized himself.
‘This is where my tuition goes?!!’
Since the tuition money was already officially paid to the university, the cut was even deeper!
Since the money was gone, the resentment filled up quickly resolved.
‘Hayan also, is taking classes.’
Lee Hayan has a different major, so she didn’t have class on Monday. The only time where they were in the class was Liberal Arts on Friday.
‘Anyway, let’s enter the classroom.’
He did not know anybody in the class.
The senior student threw several welcoming parties and had invited him several times. The motive was that to have the students get acquainted with one another, form friendships from the curriculums, but Lee Hyun didn’t go.
The fee was 20000 Won. (20bucks)
Nothing in this world exists for free.
He even skipped the Admission Ceremony a week before. Usually, for most, at the beginning of the new semester shouldn’t be a time for them to be late.
In other word, the moment he first stepped into the class was his first time ever.
“Who is he? Don’t seem to recognize him.”
“Is he a returning senior?”
“I think he’s on the waiting list. What his student ID?”
The students who were taking the class noticed him and whispered amongst themselves.
Lee Hyun steadfastly ignored them and took a seat, and then opened up his laptop.
An old, outdated laptop.
It was a relatively inexpensive item from the marketplace on the internet. It was heavy and crude, but the performance wasn’t that far behind others.
However, Lee Hyun’s face lit up with embarrassment.
‘I don’t have any books.’
The lecture was on the Existence of Virtual Reality.
He didn’t know what kind of textbook to get so it had completely slipped his mind.
Lee Hyun was sitting there in embarrassment when a book slipped in the middle from the girl sitting beside him.
“You can share with me.”
“Thank you.”
“No problem. likewise to Seonbae-nim too.” (Senior classmen.)
“……”
Lee Hyun took a bit to explain.
“So you can be at ease. Im not a Seonbae.”
The girl then, persisted.
“Seonbae-nim, please do not joke like that.”
Freshman girls seemed to treat many males like poison, at the same while only be interested in their Seonbae. So she took what he said as a joke.
“I really am not a Seonbae……”
Suddenly the misunderstand became unpleasant.
Since he didn’t show up at the Admission Ceremony, he didn’t make acquaintances with anybody; and surely, the people in this class wouldn’t want to hear this conversation.
‘I have no choice.’
Lee Hyun gave up on it.
Letting the misunderstanding fizzle out on its own was the best method.
Shortly afterward, he dove into the lecture the professor was teaching. Since the subject the teacher was teaching caught Lee Hyun’s interests.
“Many organizations, one in particular is the military, began research into the numerous advantages virtual reality poses. On their part, if they were to deploy a team of Special Forces on a dangerous mission, the survival rate wouldn’t be very high; so to have them train on the same terrain in a virtual reality will increase their experiences. This will maximize their survivability, and……however, this notion then wasn’t fully completed.”
Lee Hyun more or less nodded in agreement.
‘It was lacking in many ways. The earlier development placed emphasis on education and training. But to truly place a real being into another reality, it took a long time.’
The Professor spoke.
“Initially, the development of virtual reality then was insufficient; however, there were many feedbacks on the subject regarding the looming possibility of increasing people’ happiness via this method. Ultimately, many companies dove into researching virtual reality. Their goal was a simple one.”
‘Obviously it’s the money.’
Lee Hyun’s pet theory (simple logic) did not change.
Money is the thing that can make one either cry or laugh!
“Companies essentially gave birth of new societies within virtual reality and sold it to the consumers as a mean of reinvigoration. As technology develops, the field became more competitive. And from this, Unicorn surfaced from the ground to what it is today with its greatest game, Royal Road; which, in my opinion, is the most beloved by humanity.”
The professor then went on to lecture about the history of VR, in which he simplified.
Lee Hyun then felt a surge of boredom. Ever since he decided to play Royal Road, he researched countless of articles before even actually playing the game. Thus, he already knew the basic contents of the professor’s lecture.
“Euhaam!”
Lee Hyun unknowingly let out a big yawn as he ninja-stretched. He was already tired when he rode the bus, but now sitting in chair listening to the lecture, the waves of sleepiness splashed over him.
And he was reprimanded with eyes from every direction pouring in.
‘Until now, he barely came to class on time……and now he doesn’t look like he’s in the mood to study.’
‘Is he a student, or was he fired? Oh, then how was he able to come to our department?’
‘Looks like he’s a returnee……that must mean he got an F to be retaking this class. I don’t want to be like him, gotta work hard and learn. Jjeutjjeutjjeut!’ (pencil hitting paper)
Most of the students who are attending this class are freshmen, whom if not openly criticizing him, made unpleasant faces.
Lee Hyun regained his posture and pretended to be studying hard. But the book placed in between the two earlier by the girl who was next him, seemed a bit further away from him.
It was a subtle three centimeters from the previous spot!
Most likely, she too, reviled him.
The professor laughed.
“There are many other times to talk about VR’s origin and development in the future to ensue dullness. So should we talk about what your favorite things are regarding Royal Road?”
“Yes!”
“Professor, please do that.”
Royal Road’s popularity among the students was high. There are only a few of people in the VR Department that doesn’t play the game.
“VR is fun, while it can also be use as a tool to study. So then, what is your action against someone who uses skills and of the art classes?”
The professor asked a rather random question. However, some astute students realized his hidden agenda.
The artistic classes in Royal Road are currently under reevaluation.
The troubadour, which is the Bard class, songs convey romance and adventuring together. Even when you did the same quest that many had done; when you h
Lee Hyun got onto the bus.
‘Whew, it’s finally day to go to college, huh.’
For other people, their chests might be bursting with glee when they go to a university. The college life is one fill with a variety of good times: extracurricular activities, MT (membership training), and being part of the clubs. It’s also a collection of various knowledge and education, a great place to gain experiences.
However, in Lee Hyun’s view, it was crap.
Endlessness. Darkness. Despair!
He should have been fully devoted to Royal Road in order to make money instead of going to school.
As the sighing Lee Hyun continued, a conversation the female college students drifted into his ears.
“What courses are you attending for your major on Monday?”
“I enrolled in advance process of Regenerative Medicine, since I wanted to learn more about joint treatments.”
“Really? That’s great. I’m also going to it. Words going around that Professor Hanh Minsoo are really good at teaching it. What about you, Soyun.”
“Major’s Molecular Biology.”
“Whew! That’s tough. Bet the tests’ are killers.”
Three female college students are having a lively conversation.
There were many female college students coming to the University via buses so it wasn’t a strange thing.
‘They’re prolly medical students.’
‘Pretty cute girls…’
‘Good at studying also.’
Some passengers on the bus eyed the female college students with envy.
However, Lee Hyun thought the opposite.
‘I pity them.’
That’s six years of college!
The Medical field tuition is significantly more expensive than that of other majors. Even if one came from a decent household.
But in most cases, the Ministry of Education and the bank joined hands and prepare a system.
Student loans.
To receive student loans for nearly six years for the University; once you get out, it’d be debt piled on debts!
‘Tsk.’
Unknowingly, Lee Hyun’s tongue got cold.
Though unlike what really was happening, the female college student took it another way when she saw it.
“Ah Soyun, there’s a man over there looking at you drooling!”
“He seems to be the best looking guy on the bus.”
“Go and say something.”
The two girls forcibly urged the girl named Soyun on.
Soyun then came over to Lee Hyun as she was told.
“Sorry. I don’t plan to have a boyfriend since I want to focus on my studies.”
She said carefully and soothingly, as to try not to offend him.
Lee Hyun sighed deeply and replied instead of a simple bow of the head.
“I apologize that my behavior was misleading. So here’s my two cents on girls. You female college students drink coffee which is extremely expensive rather than just simply……”
Deed rooted prejudice against woman!
He deliberately and annoyingly explained just that bit and then slumped his head.
Sleeping on the bus helps plenty when you lack sleep while recovering your vitality! (as in quit drinking coffee and sleep more.)
Soyun watched the scene and didn’t know what to do.
‘She alright? Was it too shocking?’
Until they’ve arrived at the Korea University, Lee Hyun kept his head stationary like that.
“Deureureong, kuwuool.” (snoring)
The girls’ bitterness grew as he pretended to sleep.
‘This makes it look as if we’re the bad people.’
‘Still, he was too severe to Soyun.’
‘I want to ask for his contact info…’
The misunderstand increased when Lee Hyun arrived at the school and at his classroom.
The university’s lecture hall was large and magnificent, and was stocked with various state-of-the-art equipments.
Lee Hyun victimized himself.
‘This is where my tuition goes?!!’
Since the tuition money was already officially paid to the university, the cut was even deeper!
Since the money was gone, the resentment filled up quickly resolved.
‘Hayan also, is taking classes.’
Lee Hayan has a different major, so she didn’t have class on Monday. The only time where they were in the class was Liberal Arts on Friday.
‘Anyway, let’s enter the classroom.’
He did not know anybody in the class.
The senior student threw several welcoming parties and had invited him several times. The motive was that to have the students get acquainted with one another, form friendships from the curriculums, but Lee Hyun didn’t go.
The fee was 20000 Won. (20bucks)
Nothing in this world exists for free.
He even skipped the Admission Ceremony a week before. Usually, for most, at the beginning of the new semester shouldn’t be a time for them to be late.
In other word, the moment he first stepped into the class was his first time ever.
“Who is he? Don’t seem to recognize him.”
“Is he a returning senior?”
“I think he’s on the waiting list. What his student ID?”
The students who were taking the class noticed him and whispered amongst themselves.
Lee Hyun steadfastly ignored them and took a seat, and then opened up his laptop.
An old, outdated laptop.
It was a relatively inexpensive item from the marketplace on the internet. It was heavy and crude, but the performance wasn’t that far behind others.
However, Lee Hyun’s face lit up with embarrassment.
‘I don’t have any books.’
The lecture was on the Existence of Virtual Reality.
He didn’t know what kind of textbook to get so it had completely slipped his mind.
Lee Hyun was sitting there in embarrassment when a book slipped in the middle from the girl sitting beside him.
“You can share with me.”
“Thank you.”
“No problem. likewise to Seonbae-nim too.” (Senior classmen.)
“……”
Lee Hyun took a bit to explain.
“So you can be at ease. Im not a Seonbae.”
The girl then, persisted.
“Seonbae-nim, please do not joke like that.”
Freshman girls seemed to treat many males like poison, at the same while only be interested in their Seonbae. So she took what he said as a joke.
“I really am not a Seonbae……”
Suddenly the misunderstand became unpleasant.
Since he didn’t show up at the Admission Ceremony, he didn’t make acquaintances with anybody; and surely, the people in this class wouldn’t want to hear this conversation.
‘I have no choice.’
Lee Hyun gave up on it.
Letting the misunderstanding fizzle out on its own was the best method.
Shortly afterward, he dove into the lecture the professor was teaching. Since the subject the teacher was teaching caught Lee Hyun’s interests.
“Many organizations, one in particular is the military, began research into the numerous advantages virtual reality poses. On their part, if they were to deploy a team of Special Forces on a dangerous mission, the survival rate wouldn’t be very high; so to have them train on the same terrain in a virtual reality will increase their experiences. This will maximize their survivability, and……however, this notion then wasn’t fully completed.”
Lee Hyun more or less nodded in agreement.
‘It was lacking in many ways. The earlier development placed emphasis on education and training. But to truly place a real being into another reality, it took a long time.’
The Professor spoke.
“Initially, the development of virtual reality then was insufficient; however, there were many feedbacks on the subject regarding the looming possibility of increasing people’ happiness via this method. Ultimately, many companies dove into researching virtual reality. Their goal was a simple one.”
‘Obviously it’s the money.’
Lee Hyun’s pet theory (simple logic) did not change.
Money is the thing that can make one either cry or laugh!
“Companies essentially gave birth of new societies within virtual reality and sold it to the consumers as a mean of reinvigoration. As technology develops, the field became more competitive. And from this, Unicorn surfaced from the ground to what it is today with its greatest game, Royal Road; which, in my opinion, is the most beloved by humanity.”
The professor then went on to lecture about the history of VR, in which he simplified.
Lee Hyun then felt a surge of boredom. Ever since he decided to play Royal Road, he researched countless of articles before even actually playing the game. Thus, he already knew the basic contents of the professor’s lecture.
“Euhaam!”
Lee Hyun unknowingly let out a big yawn as he ninja-stretched. He was already tired when he rode the bus, but now sitting in chair listening to the lecture, the waves of sleepiness splashed over him.
And he was reprimanded with eyes from every direction pouring in.
‘Until now, he barely came to class on time……and now he doesn’t look like he’s in the mood to study.’
‘Is he a student, or was he fired? Oh, then how was he able to come to our department?’
‘Looks like he’s a returnee……that must mean he got an F to be retaking this class. I don’t want to be like him, gotta work hard and learn. Jjeutjjeutjjeut!’ (pencil hitting paper)
Most of the students who are attending this class are freshmen, whom if not openly criticizing him, made unpleasant faces.
Lee Hyun regained his posture and pretended to be studying hard. But the book placed in between the two earlier by the girl who was next him, seemed a bit further away from him.
It was a subtle three centimeters from the previous spot!
Most likely, she too, reviled him.
The professor laughed.
“There are many other times to talk about VR’s origin and development in the future to ensue dullness. So should we talk about what your favorite things are regarding Royal Road?”
“Yes!”
“Professor, please do that.”
Royal Road’s popularity among the students was high. There are only a few of people in the VR Department that doesn’t play the game.
“VR is fun, while it can also be use as a tool to study. So then, what is your action against someone who uses skills and of the art classes?”
The professor asked a rather random question. However, some astute students realized his hidden agenda.
The artistic classes in Royal Road are currently under reevaluation.
The troubadour, which is the Bard class, songs convey romance and adventuring together. Even when you did the same quest that many had done; when you h
0/5000
ลีฮยอนชั้นลีฮยอนไว้บนรถได้' Whew มันเป็นวันสุดท้ายไปวิทยาลัย ฮะ 'สำหรับคนอื่น ๆ ทรวงอกของพวกเขาอาจมีชีวิตชีวากลีเมื่อพวกเขาไปยังมหาวิทยาลัย โรงเรียนชีวิตเป็นช่องเดียวของดี ๆ: วิชาการ MT (ฝึกอบรมสมาชิก), และเป็นส่วนหนึ่งของชมรม เป็นชุดของความรู้ต่าง ๆ และศึกษา เหมาะสำหรับการได้รับประสบการณ์อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของ Lee Hyun ได้อึEndlessness ความมืด สิ้นหวังเขาควรได้เต็มอุทิศถนนรอยัลเพื่อทำเงินแทนที่จะไปโรงเรียนเป็นฮยอนลี sighing อย่างต่อเนื่อง การสนทนาที่นักเรียนหญิงลอยเข้ามาในหูของเขา"หลักสูตรบ้างคุณเข้าร่วมสำหรับหลักของคุณวันจันทร์""ผมลงทะเบียนล่วงหน้าการแพทย์ที่เกิดใหม่ เนื่องจากผมต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการรักษาร่วมกัน""จริง ๆ ยอดเลย ฉันยังจะไป ไปรอบที่ศาสตราจารย์ฮานห์ Minsoo คำดีที่สอนมันได้ สิ่งที่เกี่ยวกับคุณ Soyun ""หลักของอณูชีววิทยา""Whew ก็ยาก เดิมพันของการทดสอบมียา"นักเรียนหญิงสามมีการสนทนามีชีวิตชีวามีนักเรียนหญิงจำนวนมากที่มาถึงมหาวิทยาลัยผ่านรถดังนั้นมันไม่ได้เป็นสิ่งแปลก'พวกเขากำลังเรียนแพทย์ดี prolly''สวยสาวน่ารัก...''ดีที่เรียนยัง'ผู้โดยสารบางบนบัสตานักเรียนหญิง ด้วย envyอย่างไรก็ตาม ลีฮยอนคิดตรงข้าม'ผมสงสารพวกเขา'เป็นปีที่ 6 วิทยาลัยเรียนแพทย์ฟิลด์มากแพงกว่าที่สาขาเอกอื่น ๆ ได้ แม้ว่าหนึ่งมาจากในครัวเรือนดีแต่ในกรณีส่วนใหญ่ กระทรวงศึกษาธิการและธนาคารร่วมมือ และจัดเตรียมระบบเงินกู้ยืมของนักศึกษาได้รับเงินกู้นักเรียนเกือบ 6 ปีมหาวิทยาลัย เมื่อคุณไป มันจะชั้นกู้หนี้'Tsk 'ไม่รู้ ลีฮยอนลิ้นมีเย็นว่าแตกต่างจากเกิดอะไรจริง ๆ ขึ้น นักเรียนหญิงวิทยาลัยเอาอีกวิธีหนึ่งเมื่อเธอเห็น"อา Soyun เป็นคนมีมองมีคุณน้ำลายไหล! ""เขาดูเหมือนจะ มองส่วนคนในรถ""ไป และพูดอะไรบางอย่าง"สองสาวบังคับให้กระตุ้นให้หญิงสาวที่ชื่อ Soyun บนSoyun แล้วมา Lee Hyun เธอไม่บอก"ขออภัย ฉันไม่ได้วางแผนให้แฟนเนื่องจากต้องให้ความสำคัญกับการศึกษาของฉัน"เธอกล่าวอย่างระมัดระวัง และ เงียบ เป็นพยายามที่ไม่บาดเขาลีฮยอนถอนหายใจลึก และตอบแทนโบว์ง่าย ๆ ของหัว"ขอโทษที่ฉันที่เข้าใจ ดังนั้นนี่คือเซนต์ของฉันสองในหญิง คุณนักเรียนหญิงดื่มกาแฟที่มีราคาแพงมากไม่ ใช่เพียงแค่... "หนังสือรากอคติกับผู้หญิงเขาตั้งใจ และ annoyingly อธิบายเพียงว่าบิต และ slumped ศีรษะแล้วนอนบนรถช่วยมากมายเมื่อคุณขาดสลีในขณะที่การกู้คืนพลังของคุณ (ในเลิกดื่มกาแฟ และนอนมาก)Soyun watched the scene and didn’t know what to do.‘She alright? Was it too shocking?’Until they’ve arrived at the Korea University, Lee Hyun kept his head stationary like that.“Deureureong, kuwuool.” (snoring)The girls’ bitterness grew as he pretended to sleep.‘This makes it look as if we’re the bad people.’‘Still, he was too severe to Soyun.’‘I want to ask for his contact info…’The misunderstand increased when Lee Hyun arrived at the school and at his classroom.The university’s lecture hall was large and magnificent, and was stocked with various state-of-the-art equipments.Lee Hyun victimized himself.‘This is where my tuition goes?!!’Since the tuition money was already officially paid to the university, the cut was even deeper!Since the money was gone, the resentment filled up quickly resolved.‘Hayan also, is taking classes.’Lee Hayan has a different major, so she didn’t have class on Monday. The only time where they were in the class was Liberal Arts on Friday.‘Anyway, let’s enter the classroom.’He did not know anybody in the class.The senior student threw several welcoming parties and had invited him several times. The motive was that to have the students get acquainted with one another, form friendships from the curriculums, but Lee Hyun didn’t go.The fee was 20000 Won. (20bucks)Nothing in this world exists for free.He even skipped the Admission Ceremony a week before. Usually, for most, at the beginning of the new semester shouldn’t be a time for them to be late.In other word, the moment he first stepped into the class was his first time ever.“Who is he? Don’t seem to recognize him.”“Is he a returning senior?”“I think he’s on the waiting list. What his student ID?”The students who were taking the class noticed him and whispered amongst themselves.Lee Hyun steadfastly ignored them and took a seat, and then opened up his laptop.An old, outdated laptop.It was a relatively inexpensive item from the marketplace on the internet. It was heavy and crude, but the performance wasn’t that far behind others.However, Lee Hyun’s face lit up with embarrassment.‘I don’t have any books.’The lecture was on the Existence of Virtual Reality.He didn’t know what kind of textbook to get so it had completely slipped his mind.Lee Hyun was sitting there in embarrassment when a book slipped in the middle from the girl sitting beside him.“You can share with me.”“Thank you.”“No problem. likewise to Seonbae-nim too.” (Senior classmen.)“……”Lee Hyun took a bit to explain.“So you can be at ease. Im not a Seonbae.”The girl then, persisted.“Seonbae-nim, please do not joke like that.”Freshman girls seemed to treat many males like poison, at the same while only be interested in their Seonbae. So she took what he said as a joke.“I really am not a Seonbae……”Suddenly the misunderstand became unpleasant.Since he didn’t show up at the Admission Ceremony, he didn’t make acquaintances with anybody; and surely, the people in this class wouldn’t want to hear this conversation.‘I have no choice.’Lee Hyun gave up on it.Letting the misunderstanding fizzle out on its own was the best method.Shortly afterward, he dove into the lecture the professor was teaching. Since the subject the teacher was teaching caught Lee Hyun’s interests.“Many organizations, one in particular is the military, began research into the numerous advantages virtual reality poses. On their part, if they were to deploy a team of Special Forces on a dangerous mission, the survival rate wouldn’t be very high; so to have them train on the same terrain in a virtual reality will increase their experiences. This will maximize their survivability, and……however, this notion then wasn’t fully completed.”Lee Hyun more or less nodded in agreement.‘It was lacking in many ways. The earlier development placed emphasis on education and training. But to truly place a real being into another reality, it took a long time.’The Professor spoke.“Initially, the development of virtual reality then was insufficient; however, there were many feedbacks on the subject regarding the looming possibility of increasing people’ happiness via this method. Ultimately, many companies dove into researching virtual reality. Their goal was a simple one.”‘Obviously it’s the money.’Lee Hyun’s pet theory (simple logic) did not change.Money is the thing that can make one either cry or laugh!“Companies essentially gave birth of new societies within virtual reality and sold it to the consumers as a mean of reinvigoration. As technology develops, the field became more competitive. And from this, Unicorn surfaced from the ground to what it is today with its greatest game, Royal Road; which, in my opinion, is the most beloved by humanity.”The professor then went on to lecture about the history of VR, in which he simplified.Lee Hyun then felt a surge of boredom. Ever since he decided to play Royal Road, he researched countless of articles before even actually playing the game. Thus, he already knew the basic contents of the professor’s lecture.“Euhaam!”Lee Hyun unknowingly let out a big yawn as he ninja-stretched. He was already tired when he rode the bus, but now sitting in chair listening to the lecture, the waves of sleepiness splashed over him.And he was reprimanded with eyes from every direction pouring in.‘Until now, he barely came to class on time……and now he doesn’t look like he’s in the mood to study.’‘Is he a student, or was he fired? Oh, then how was he able to come to our department?’‘Looks like he’s a returnee……that must mean he got an F to be retaking this class. I don’t want to be like him, gotta work hard and learn. Jjeutjjeutjjeut!’ (pencil hitting paper)Most of the students who are attending this class are freshmen, whom if not openly criticizing him, made unpleasant faces.
Lee Hyun regained his posture and pretended to be studying hard. But the book placed in between the two earlier by the girl who was next him, seemed a bit further away from him.
It was a subtle three centimeters from the previous spot!
Most likely, she too, reviled him.
The professor laughed.
“There are many other times to talk about VR’s origin and development in the future to ensue dullness. So should we talk about what your favorite things are regarding Royal Road?”
“Yes!”
“Professor, please do that.”
Royal Road’s popularity among the students was high. There are only a few of people in the VR Department that doesn’t play the game.
“VR is fun, while it can also be use as a tool to study. So then, what is your action against someone who uses skills and of the art classes?”
The professor asked a rather random question. However, some astute students realized his hidden agenda.
The artistic classes in Royal Road are currently under reevaluation.
The troubadour, which is the Bard class, songs convey romance and adventuring together. Even when you did the same quest that many had done; when you h
Lee Hyun regained his posture and pretended to be studying hard. But the book placed in between the two earlier by the girl who was next him, seemed a bit further away from him.
It was a subtle three centimeters from the previous spot!
Most likely, she too, reviled him.
The professor laughed.
“There are many other times to talk about VR’s origin and development in the future to ensue dullness. So should we talk about what your favorite things are regarding Royal Road?”
“Yes!”
“Professor, please do that.”
Royal Road’s popularity among the students was high. There are only a few of people in the VR Department that doesn’t play the game.
“VR is fun, while it can also be use as a tool to study. So then, what is your action against someone who uses skills and of the art classes?”
The professor asked a rather random question. However, some astute students realized his hidden agenda.
The artistic classes in Royal Road are currently under reevaluation.
The troubadour, which is the Bard class, songs convey romance and adventuring together. Even when you did the same quest that many had done; when you h
การแปล กรุณารอสักครู่..
ลีฮยอนชั้นหนึ่ง
ลีฮยอนขึ้นไปบนรถบัส .
'whew ในที่สุดมันก็วันไปโรงเรียน เฮ้อ . . . '
สำหรับคนอื่น ๆ , ทรวงอกของพวกเขาอาจจะเต็มไปด้วยกลีเมื่อพวกเขาไปที่มหาวิทยาลัย ชีวิตวิทยาลัยเป็นหนึ่งเต็มไปด้วยความหลากหลายของเวลาที่ดี : กิจกรรมนอกหลักสูตร ตัน ( ฝึกอบรมสมาชิก ) , และเป็นส่วนหนึ่งของคลับ นอกจากนี้ยังมีการเก็บรวบรวมความรู้ต่าง ๆ และการศึกษาสถานที่ที่ดีที่จะได้รับประสบการณ์ .
แต่ในมุมมองของ ลี ฮุน มันไร้สาระ
ไม่สิ้นสุด . ความมืด สิ้นหวัง !
เขาต้องทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อถนนหลวง เพื่อเงิน แทนที่จะไปโรงเรียน
เป็นถอนหายใจลีฮยอนยังคงสนทนานักเรียนวิทยาลัยหญิงที่ลอยเข้ามาในหูของเขา .
" สิ่งที่คุณเรียนหลักสูตรของสาขาในวันจันทร์ ? "
" ผมเรียนในการประมวลผลล่วงหน้าของเวชศาสตร์ เนื่องจากผมต้องการที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการรักษาร่วมกัน . "
" จริงๆเหรอ ? นั่นเยี่ยมมาก ฉันกำลังจะไปแล้ว คำไปทั่วว่า ศาสตราจารย์ฮันมินซูเก่ง สอนได้ อะไรที่เกี่ยวกับคุณ soyun "
" หลักของโมเลกุลชีววิทยา " .
" เฮ้อ ! คงลำบาก เดิมพันการทดสอบ "
' เป็นนักฆ่าสามนักศึกษาหญิงมีการสนทนามีชีวิตชีวา .
มีหลายหญิงนักศึกษามามหาวิทยาลัยผ่านทางรถโดยสาร ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องแปลก มันเป็น prolly นักศึกษาแพทย์
'
'pretty ผู้หญิงน่ารัก . . . . . . . '
ความดีที่เรียนยัง '
ผู้โดยสารบนรถบัสนักเรียนตาหญิง อิจฉา
อย่างไรก็ตาม ลีฮยอนคิดตรงข้าม
' ฉันสงสารพวกเขานั่นมัน 6 ปีของวิทยาลัย
สาขาการแพทย์ ค่าเรียนแพงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าที่ของวิชาเอกอื่น ๆ แม้ว่าหนึ่งก็มาจากครอบครัวที่ดี .
แต่ในกรณีส่วนใหญ่ , กระทรวงศึกษาธิการ และธนาคารได้จับมือ และจัดเตรียมระบบ เงินกู้นักเรียน
.
ได้รับเงินกู้นักเรียนสำหรับเกือบ 6 ปีในมหาวิทยาลัย เมื่อคุณได้รับ มันคงจะหนี้ซ้อนในหนี้สิน
'tsk ’โดยไม่รู้ตัว ลิ้นของ ลี ฮุน หนาว
แต่แตกต่างจากสิ่งที่จริงๆเกิดขึ้น นักศึกษาวิทยาลัยหญิงไปอีกทางเมื่อเธอเห็นมัน .
" เอ่อ soyun , มีผู้ชายตรงนั้นมองคุณน้ำลายไหล "
" ดูเหมือนเขาจะดูดี ผู้ชายบนรถเมล์ "
" ไปพูดอะไร "
สองสาวเพื่อกระตุ้นให้ผู้หญิงที่ชื่อ soyun .
soyun แล้วมาหา ลีฮยอน เธอก็บอก
" ขอโทษ ผมไม่คิดที่จะมีแฟน เพราะผมต้องการที่จะมุ่งเน้นไปที่การศึกษาของฉัน . "
เธอกล่าวอย่างระมัดระวัง และปลอบโยน เพื่อพยายามที่จะไม่ขัดใจเขา
ลีฮยอนถอนหายใจและตอบแทนโบว์ง่ายๆของหัว .
" ผมต้องขอโทษด้วย ที่พฤติกรรมของฉันถูกเข้าใจผิด ดังนั้นที่นี่ฉันเซนต์สองในผู้หญิง คุณ หญิง นักศึกษาดื่มกาแฟซึ่งมีราคาแพงมากมากกว่าเพียงแค่ "
. . . . . .
ลีฮยอนขึ้นไปบนรถบัส .
'whew ในที่สุดมันก็วันไปโรงเรียน เฮ้อ . . . '
สำหรับคนอื่น ๆ , ทรวงอกของพวกเขาอาจจะเต็มไปด้วยกลีเมื่อพวกเขาไปที่มหาวิทยาลัย ชีวิตวิทยาลัยเป็นหนึ่งเต็มไปด้วยความหลากหลายของเวลาที่ดี : กิจกรรมนอกหลักสูตร ตัน ( ฝึกอบรมสมาชิก ) , และเป็นส่วนหนึ่งของคลับ นอกจากนี้ยังมีการเก็บรวบรวมความรู้ต่าง ๆ และการศึกษาสถานที่ที่ดีที่จะได้รับประสบการณ์ .
แต่ในมุมมองของ ลี ฮุน มันไร้สาระ
ไม่สิ้นสุด . ความมืด สิ้นหวัง !
เขาต้องทุ่มเทอย่างเต็มที่เพื่อถนนหลวง เพื่อเงิน แทนที่จะไปโรงเรียน
เป็นถอนหายใจลีฮยอนยังคงสนทนานักเรียนวิทยาลัยหญิงที่ลอยเข้ามาในหูของเขา .
" สิ่งที่คุณเรียนหลักสูตรของสาขาในวันจันทร์ ? "
" ผมเรียนในการประมวลผลล่วงหน้าของเวชศาสตร์ เนื่องจากผมต้องการที่จะเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับการรักษาร่วมกัน . "
" จริงๆเหรอ ? นั่นเยี่ยมมาก ฉันกำลังจะไปแล้ว คำไปทั่วว่า ศาสตราจารย์ฮันมินซูเก่ง สอนได้ อะไรที่เกี่ยวกับคุณ soyun "
" หลักของโมเลกุลชีววิทยา " .
" เฮ้อ ! คงลำบาก เดิมพันการทดสอบ "
' เป็นนักฆ่าสามนักศึกษาหญิงมีการสนทนามีชีวิตชีวา .
มีหลายหญิงนักศึกษามามหาวิทยาลัยผ่านทางรถโดยสาร ดังนั้นมันไม่ใช่เรื่องแปลก มันเป็น prolly นักศึกษาแพทย์
'
'pretty ผู้หญิงน่ารัก . . . . . . . '
ความดีที่เรียนยัง '
ผู้โดยสารบนรถบัสนักเรียนตาหญิง อิจฉา
อย่างไรก็ตาม ลีฮยอนคิดตรงข้าม
' ฉันสงสารพวกเขานั่นมัน 6 ปีของวิทยาลัย
สาขาการแพทย์ ค่าเรียนแพงอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นกว่าที่ของวิชาเอกอื่น ๆ แม้ว่าหนึ่งก็มาจากครอบครัวที่ดี .
แต่ในกรณีส่วนใหญ่ , กระทรวงศึกษาธิการ และธนาคารได้จับมือ และจัดเตรียมระบบ เงินกู้นักเรียน
.
ได้รับเงินกู้นักเรียนสำหรับเกือบ 6 ปีในมหาวิทยาลัย เมื่อคุณได้รับ มันคงจะหนี้ซ้อนในหนี้สิน
'tsk ’โดยไม่รู้ตัว ลิ้นของ ลี ฮุน หนาว
แต่แตกต่างจากสิ่งที่จริงๆเกิดขึ้น นักศึกษาวิทยาลัยหญิงไปอีกทางเมื่อเธอเห็นมัน .
" เอ่อ soyun , มีผู้ชายตรงนั้นมองคุณน้ำลายไหล "
" ดูเหมือนเขาจะดูดี ผู้ชายบนรถเมล์ "
" ไปพูดอะไร "
สองสาวเพื่อกระตุ้นให้ผู้หญิงที่ชื่อ soyun .
soyun แล้วมาหา ลีฮยอน เธอก็บอก
" ขอโทษ ผมไม่คิดที่จะมีแฟน เพราะผมต้องการที่จะมุ่งเน้นไปที่การศึกษาของฉัน . "
เธอกล่าวอย่างระมัดระวัง และปลอบโยน เพื่อพยายามที่จะไม่ขัดใจเขา
ลีฮยอนถอนหายใจและตอบแทนโบว์ง่ายๆของหัว .
" ผมต้องขอโทษด้วย ที่พฤติกรรมของฉันถูกเข้าใจผิด ดังนั้นที่นี่ฉันเซนต์สองในผู้หญิง คุณ หญิง นักศึกษาดื่มกาแฟซึ่งมีราคาแพงมากมากกว่าเพียงแค่ "
. . . . . .
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณไม่กลัวฉันทำอะไรคุณ
- fire
- มีการยิ้มแบบไหนบ้าง
- มี มีตู้เย็นอยู่ทางด้านซ้ายของโต๊ะทำงาน
- คนขับอาจเรียกเก็บเงินเพิ่ม
- A three-pronged investment strategy is n
- will you wear bikini if you are fat?
- Dynamics in the sense of dignity over th
- there are many people have chances to le
- septum not deviated
- คุณเคยมาทำอะไรที่ไทย
- 生病
- I'm going to buy them watch
- and at time their colleagues may censure
- t's is your religion honey? 2015-10-20 1
- The final third measured leadership as t
- Why did you texts me
- แันฟังเพลงและนั่งกินข้าวกับเพื่อน
- desperate
- this book how-to guide written for men b
- ครอบครัวพาฉันไปจังหวัดเชียงรายเพื่อสอบเข
- Buying interviewsDelegatingstrategyPlann
- ฉันล้มลงกับพื้นในขณะที่คนกำลังยืนมองอยู่
- คนขับอาจเรียกเก็บเงินเพิ่ม
