Enterotoxemia Enterotoxemia was fir

Enterotoxemia
Enterotoxemia was first described by the Rabbit Research Centre at Oregon State
University in 1978. This disease is caused by gram positive bacteria, such as Clostridium
perfringens Type E, Clostridium spiroforme and Escherichi coli, which produce powerful
enterotoxins. In a healthy rabbit, these bacteria normally reside in the gut in a dormant
state, but under ideal conditions, they will rapidly multiply and cause enterotoxemia.
Studies have shown that rabbits given E. coli or C. perfringens orally do not develop the
disease. However, rabbits exhibit the typical signs of enterotoxemia when given C.
spiroforme orally, which supports other evidence that it is the main organism involved.
Clinical signs include acute diarrhea, lethargy, reduced feed intake, rough hair coat, fecal
soiling of the perineum, watery diarrhea, collapse and sudden death. Rabbits usually die
within 24 to 48 hours after the first symptoms are noticed. Death is usually the result of
toxemia, dehydration and electrolyte loss. Mortality rates are high in affected rabbitries
due to the prevalence of the bacterial pathogens in the environment. Post mortem
examination shows an enlarged caecum and sometimes small intestine and an empty
colon. Seventy percent of affected rabbits have a reddish caecum that is due to
hemorrhaging of the caecal wall.
Enterotoxemia can affect any age, but it is most common in recently weaned
fryers (4 to 8 weeks of age). Starch digestion in young rabbits is not as effective as in
adult rabbits, thus there is a greater risk of carrying undigested starch to the caecum,
where it is made available for bacteria to flourish on. Bacterial overgrowth can lead to
fluid accumulation in the large intestine, diarrhea, enterotoxin production and death.
Thus, enterotoxemia is thought to be associated with high energy, high carbohydrate
(high starch) and low fibre diets. The method of feeding grains to fryers to push them to
market weight at eight weeks of age is partly responsible for the increased number of
cases seen. The disease can also occur in adults, although it is not associated with
carbohydrate overload. It usually occurs after a disruption of the intestinal microflora
that is caused by antibiotics, other pathogens, toxins or stress. It can also occur in does
that were fed a restricted diet during pregnancy and then fed ad libitum at kindling.
Successful treatment of enterotoxemia is difficult. Broad spectrum antibiotics,
such as oxytetracycline, provide temporary relief, but the disease often comes back when
the medications are discontinued. Restricting high energy feed has somewhat helped in
severe outbreaks, but there is a fine line between this and either feeding too little energy
and thus affecting weight gain or feeding too much energy which can cause the disease.
The most successful treatment is a change in diet to a low energy, high fibre feed.
However, the dietary change may only benefit affected rabbits for a short period of time.
Feeding hay helps prevent the disease, but outbreaks do occur in rabbitries that routinely
feed hay. Alfalfa is not a suggested hay source, as rabbits often only consume the leaves,
which are lower in fibre. Grass hay, such as timothy, is preferred.
Enterotoxemia seems to be cyclic. It is more common in large herds,
overcrowded rabbitries and those with poor sanitation. Unfortunately there is no
effective vaccine available and it would not be economical for routine use in fryers.
Certain medications, such as lincomycin, can induce Clostridium related enterotoxemia
by disrupting the normal intestinal microflora and allowing pathogenic bacteria to
flourish. The best treatment options include good management practices, frequent cage
cleaning, a change in diet and restocking with resistant rabbit stock.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Enterotoxemia Enterotoxemia ก่อนถูกอธิบาย โดยศูนย์วิจัยกระต่ายในรัฐออริกอนมหาวิทยาลัยในปี 1978 โรคนี้เกิดจากกรัมบวกแบคทีเรีย เช่นเชื้อ Clostridiumperfringens ชนิด E เชื้อ Clostridium spiroforme และ Escherichi coli ที่ผลิตมีประสิทธิภาพenterotoxins กระต่ายสุขภาพ แบคทีเรียเหล่านี้ปกติอยู่ในลำไส้ในการระงับรัฐ แต่ภายใต้เงื่อนไขในอุดมคติ พวกเขาจะรวดเร็วคูณ และทำให้เกิด enterotoxemiaศึกษาแสดงให้เห็นว่า กระต่ายที่กำหนด E. coli หรือ C. perfringens เนื้อหาไม่พัฒนาโรค อย่างไรก็ตาม กระต่ายแสดงอาการทั่วไปของ enterotoxemia ให้คspiroforme เนื้อหา ซึ่งสนับสนุนหลักฐานอื่นว่า เป็นสิ่งมีชีวิตหลักที่เกี่ยวข้องอาการทางคลินิกได้แก่โรคอุจจาระร่วงเฉียบพลัน ถูกกระตุ้น บริโภคอาหารลด ตราผมหยาบ fecalจำนวนมากของ perineum โรคท้องร่วงแฉะ ยุบ และตาย sudden กระต่ายมักจะตายมีสังเกตอาการภายใน 24-48 ชั่วโมงหลังจากครั้งแรก ความตายเป็นปกติผลสูญเสียภาวะ การคายน้ำ และอิเล็กโทร อัตราการตายจะสูงใน rabbitries ได้รับผลกระทบเนื่องจากความชุกของโรคแบคทีเรียในสิ่งแวดล้อม พ้นการลงรายการบัญชีตรวจสอบแสดง caecum มีขนาดใหญ่ และบางครั้งลำไส้เล็ก และว่างลำไส้ใหญ่ ร้อยละเจ็ดของกระต่ายที่ได้รับผลกระทบมี caecum น้ำตาลที่จะครบกำหนดhemorrhaging ของผนัง caecalEnterotoxemia สามารถส่งผลกระทบต่ออายุใด ๆ แต่ก็พบมากที่สุดในเพิ่ง หย่านมถึงfryers (4-8 สัปดาห์อายุ) ย่อยอาหารแป้งในกระต่ายหนุ่มไม่ได้มีผลบังคับใช้ในกระต่ายผู้ใหญ่ จึง มีความเสี่ยงมากกว่าแป้ง undigested caecum การถือครองซึ่งมันจะใช้แบคทีเรียเพื่ออวดบน Overgrowth แบคทีเรียสามารถนำไปสะสมของเหลวในลำไส้ใหญ่ ท้องเสีย enterotoxin ผลิต และตายดังนั้น enterotoxemia เป็นความคิดที่จะเชื่อมโยงกับพลังงานสูง คาร์โบไฮเดรตสูง(แป้งสูง) และอาหารเส้นใยต่ำ วิธีการของอาหารธัญพืช fryers จะผลักดันให้น้ำหนักตลาดที่แปดสัปดาห์อายุรับผิดชอบบางส่วนเพิ่มขึ้นจำนวนกรณีที่เห็น โรคนี้สามารถเกิดในผู้ใหญ่ แม้ว่าจะไม่เกี่ยวข้องกับคาร์โบไฮเดรตเกินพิกัด มันมักเกิดขึ้นหลังจากทรัพยของ microflora ลำไส้ที่เกิดจากยาปฏิชีวนะ โรค สารพิษ หรืออื่น ๆ ความเครียด มันสามารถเกิดขึ้นได้ในไม่ที่ได้รับอาหารที่จำกัดในระหว่างตั้งครรภ์แล้ว เลี้ยง ad libitum ที่ kindling Enterotoxemia บำบัดประสบความสำเร็จได้ยาก ยาปฏิชีวนะสเปกตรัมกว้างเช่นออกซิเตตราไซคลีน ให้บรรเทาชั่วคราว แต่โรคมักจะมาหลังเมื่อยาเสมอ การจำกัดอาหารพลังงานสูงได้ช่วยเหลือค่อนข้างในระบาดรุนแรง แต่มีสายปรับระหว่างนี้ทั้งอาหารพลังงานน้อยเกินไปและจึงมีผลต่อน้ำหนัก หรือพลังงานมากเกินไปซึ่งอาจทำให้เกิดโรคอาหารการรักษาประสบความสำเร็จมากที่สุดคือ การเปลี่ยนแปลงในอาหารที่ให้พลังงานต่ำ สูงเส้นใยอาหาร อย่างไรก็ตาม การเปลี่ยนแปลงอาหารอาจเท่านั้นได้รับประโยชน์กระต่ายที่ได้รับผลกระทบสำหรับรอบระยะเวลาสั้นเฮย์อาหารช่วยป้องกันโรค แต่การระบาดเกิดขึ้นใน rabbitries ที่เป็นประจำอาหารเฮย์ Alfalfa ไม่แหล่งแนะนำเฮย์ กระต่ายเท่านั้นมักจะกินใบซึ่งจะลดลงในเส้นใย หญ้าเฮย์ เช่นทิโมธี ถูกต้องEnterotoxemia น่าจะทุกรอบ ทั่วไปในฝูงใหญ่rabbitries เหนื่อยเมื่อยล้าและผู้ที่ มีสุขาภิบาลไม่ดี แต่มีไม่วัคซีนมีประสิทธิภาพและจะไม่ได้ประหยัดสำหรับใช้ประจำใน fryersยาบางอย่าง เช่น lincomycin สามารถก่อให้เกิดเชื้อ Clostridium เกี่ยวข้อง enterotoxemiaโดยควบ microflora ลำไส้ปกติ และอนุญาตให้แบคทีเรียอุบัติการอวด ตัวเลือกการรักษาที่ดีที่สุดรวมถึงวิธีบริหารจัดการที่ดี กรงบ่อยทำความ สะอาด การเปลี่ยนแปลงในอาหาร และเติม ด้วยกระต่ายทนหุ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Enterotoxemia
Enterotoxemia เป็นครั้งแรกโดยศูนย์วิจัยกระต่ายที่รัฐโอเรกอน
มหาวิทยาลัยในปี 1978 โรคนี้เกิดจากเชื้อแบคทีเรียแกรมบวกเช่น Clostridium
perfringens ประเภท E, Clostridium spiroforme และ Escherichi coli ซึ่งผลิตที่มีประสิทธิภาพ
พิษ ในกระต่ายที่มีสุขภาพดี, แบคทีเรียเหล่านี้ตามปกติอาศัยอยู่ในลำไส้ในเฉยๆ
รัฐ แต่ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมพวกเขาอย่างรวดเร็วจะคูณและก่อให้เกิด Enterotoxemia.
การศึกษาได้แสดงให้เห็นว่ากระต่ายได้รับ perfringens เชื้อ E. coli หรือ C. ปากเปล่าไม่พัฒนา
โรค แต่กระต่ายแสดงอาการโดยทั่วไปของ Enterotoxemia เมื่อได้รับ C.
spiroforme ปากเปล่าซึ่งสนับสนุนหลักฐานอื่น ๆ ว่ามันเป็นสิ่งมีชีวิตที่หลักที่เกี่ยวข้อง.
อาการทางคลินิก ได้แก่ โรคอุจจาระร่วงเฉียบพลันง่วงลดปริมาณอาหารที่กินเสื้อโค้ตขนหยาบอุจจาระ
สกปรกของ perineum, อุจจาระการล่มสลายและเสียชีวิตอย่างกะทันหัน กระต่ายมักจะตาย
ภายใน 24 ถึง 48 ชั่วโมงหลังจากที่อาการแรกจะสังเกตเห็น ความตายมักจะเป็นผลมาจาก
การขาดน้ำโรคโลหิตเป็นพิษและการสูญเสียอิเล็กโทร อัตราการตายสูงใน rabbitries ได้รับผลกระทบ
อันเนื่องมาจากความชุกของแบคทีเรียในสภาพแวดล้อม ชันสูตร
ตรวจสอบแสดงให้เห็น caecum ขยายและลำไส้เล็กและบางครั้งว่าง
ลำไส้ใหญ่ ร้อยละเจ็ดสิบของกระต่ายได้รับผลกระทบมี caecum สีแดงที่เกิดจากการ
คั่งของผนังลำไส้.
Enterotoxemia สามารถส่งผลกระทบต่อทุกเพศทุกวัย แต่มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่สุดในหย่านมเมื่อเร็ว ๆ นี้
หม้อทอดไฟฟ้า (4-8 สัปดาห์ของอายุ) การย่อยแป้งในกระต่ายหนุ่มไม่เป็นผลในขณะที่
กระต่ายผู้ใหญ่จึงมีความเสี่ยงมากขึ้นในการดำเนินการที่ไม่สามารถย่อยแป้งเพื่อ caecum,
ซึ่งจะมีการทำใช้ได้สำหรับแบคทีเรียเจริญบน ห้องแถวแบคทีเรียสามารถนำไปสู่การ
สะสมของของเหลวในลำไส้ใหญ่ท้องเสียผลิต enterotoxin และความตาย.
ดังนั้น Enterotoxemia เป็นความคิดที่จะเกี่ยวข้องกับพลังงานสูงคาร์โบไฮเดรตสูง
(แป้งสูง) และใยอาหารต่ำ วิธีการให้อาหารเม็ดเพื่อหม้อทอดไฟฟ้าที่จะผลักดันให้พวกเขา
น้ำหนักตลาดที่แปดสัปดาห์ของอายุเป็นส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบในการเพิ่มจำนวนของ
กรณีที่เห็น โรคนี้ยังสามารถเกิดขึ้นได้ในผู้ใหญ่แม้ว่ามันจะไม่เกี่ยวข้องกับ
การโอเวอร์โหลดคาร์โบไฮเดรต มันมักจะเกิดขึ้นหลังจากการหยุดชะงักของจุลินทรีย์ในลำไส้
ที่เกิดจากยาปฏิชีวนะโรคอื่น ๆ , สารพิษหรือความเครียด นอกจากนี้ยังสามารถเกิดขึ้นได้ในไม่
ที่ได้รับการเลี้ยงดูอาหาร จำกัด ในระหว่างตั้งครรภ์และเลี้ยงแล้วโฆษณา libitum ที่จุดไฟ.
การรักษาที่ประสบความสำเร็จของ Enterotoxemia เป็นเรื่องยาก ยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์กว้าง
เช่น OXYTETRACYCLINE ให้บรรเทาชั่วคราว แต่โรคมักจะกลับมาเมื่อ
ยาที่มีการยกเลิก การ จำกัด การป้อนพลังงานสูงได้ช่วยบ้างใน
การระบาดที่รุนแรง แต่มีเส้นแบ่งระหว่างนี้และทั้งการให้อาหารพลังงานน้อยเกินไป
และทำให้มีผลกระทบต่อการเพิ่มน้ำหนักหรือการให้อาหารพลังงานมากเกินไปซึ่งอาจทำให้เกิดโรค.
การรักษาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือการเปลี่ยนแปลงในอาหาร เพื่อพลังงานต่ำอาหารที่มีเส้นใยสูง.
อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงการบริโภคอาหารเพียงอาจได้รับประโยชน์กระต่ายได้รับผลกระทบเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ของเวลา.
ให้อาหารหญ้าแห้งช่วยป้องกันโรค แต่การระบาดเกิดขึ้นใน rabbitries ที่ประจำ
กินฟาง Alfalfa ไม่ได้เป็นแหล่งหญ้าแห้งแนะนำเป็นกระต่ายมักจะกินใบ,
ซึ่งจะลดลงในเส้นใย หญ้าเช่นทิโมธีเป็นที่ต้องการ.
Enterotoxemia น่าจะเป็นวงจร มันเป็นเรื่องธรรมดามากขึ้นในฝูงขนาดใหญ่
rabbitries แออัดและผู้ที่มีสุขอนามัยที่ไม่ดี แต่น่าเสียดายที่ไม่มี
การฉีดวัคซีนที่มีประสิทธิภาพที่มีอยู่และมันจะไม่ประหยัดสำหรับการใช้งานประจำในหม้อทอดไฟฟ้า.
ยาบางอย่างเช่น LINCOMYCIN สามารถเหนี่ยวนำให้เกิด Enterotoxemia Clostridium ที่เกี่ยวข้อง
โดยรบกวนจุลินทรีย์ในลำไส้ปกติและช่วยให้แบคทีเรียก่อโรคที่จะ
อวด ที่ดีที่สุดของตัวเลือกการรักษารวมถึงการบริหารจัดการที่ดีกรงบ่อย
ทำความสะอาด, การเปลี่ยนแปลงในอาหารและสต็อกที่มีหุ้นกระต่ายทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เทอร์โรท๊ ซีเมีย
เทอร์โรท๊ ซีเมียถูกรายงานครั้งแรกโดยกระต่ายศูนย์วิจัยที่มหาวิทยาลัยในรัฐโอเรกอน
1978 โรคนี้เกิดจากแบคทีเรีย แกรมบวก เช่น Clostridium perfringens
ชนิด E และเชื้อ Clostridium spiroforme escherichi ซึ่งผลิตสารเอนเทอโรทอกซินที่มี

ในกระต่ายสุขภาพดี แบคทีเรียเหล่านี้โดยปกติจะอาศัยอยู่ในลำไส้ในสถานะระงับ
แต่ภายใต้เงื่อนไขที่เหมาะสมพวกเขาจะรวดเร็วเป็นทวีคูณเพราะเทอร์โรท๊ ซีเมีย .
มีการศึกษาแสดงให้เห็นว่ากระต่ายได้รับเชื้ออีโคไล หรือ C . perfringens ปากเปล่าไม่พัฒนา
โรค แต่กระต่ายแสดงอาการโดยทั่วไปของเทอร์โรท๊ ซีเมียเมื่อได้รับ C .
spiroforme ปากเปล่า ซึ่งสนับสนุนหลักฐานอื่นที่เป็นหลักชีวิตเกี่ยวข้อง
อาการทางคลินิก ได้แก่ โรคอุจจาระร่วงเฉียบพลัน , ความง่วง , ลดอาหารบริโภคเสื้อผมหยาบ , อุจจาระ
สกปรกของ perineum , น้ำท้องเสีย ยุบและตายอย่างฉับพลัน กระต่ายมักจะตาย
ภายใน 24 ถึง 48 ชั่วโมงหลังแรกอาการจะสังเกตเห็น ความตายมักจะเป็นผลของ
toxemia dehydration และผลขาดทุน อัตราการตายสูงใน rabbitries ผลกระทบ
เนื่องจากความชุกของเชื้อโรคแบคทีเรียในสิ่งแวดล้อม หลักฐาน
โพสต์การขยายและแสดงในบางครั้ง ลำไส้เล็ก และลำไส้ใหญ่ว่าง

ร้อยละเจ็ดสิบของกระต่ายที่ได้รับผลกระทบมีลูกแดงๆนั่นเป็นเพราะเสียเลือดมากจากผนัง caecal
.
เทอร์โรท๊ ซีเมียสามารถส่งผลกระทบต่อทุกเพศทุกวัย แต่จะพบมากที่สุดในเพิ่งหย่านม
ทอด ( 4 ถึง 8 สัปดาห์ของอายุ ) แป้งการย่อยอาหารในกระต่ายหนุ่มจะไม่มีประสิทธิภาพใน
กระต่ายผู้ใหญ่ดังนั้นจึงมีความเสี่ยงมากขึ้นของแบกไม่ได้ย่อยแป้งใน
, ที่มีเพื่อให้แบคทีเรียเจริญได้ แบคทีเรีย overgrowth สามารถนำไปสู่
ของเหลวสะสมในลำไส้ใหญ่ ท้องร่วง การผลิตปนและความตาย .
ดังนั้นเทอร์โรท๊ ซีเมีย คือคิดว่าเกี่ยวข้องกับพลังงานสูง
คาร์โบไฮเดรตสูง ( แป้งสูง ) และเส้นใยอาหารต่ำวิธีการให้อาหารเม็ดไปทอดให้มัน

น้ำหนักตลาดแปดสัปดาห์ของอายุเป็นผู้รับผิดชอบจำนวนเพิ่มขึ้นของ
กรณีเห็น โรคนี้ยังสามารถเกิดขึ้นในผู้ใหญ่ แม้ว่าจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับ
โหลดคาร์โบไฮเดรต มันมักจะเกิดขึ้นหลังจากการหยุดชะงักของจุลินทรีย์ในลำไส้
ที่เกิดจากการใช้ยาปฏิชีวนะ โรคอื่น ๆ สารพิษ หรือความเครียดมันยังสามารถเกิดขึ้นในไม่
ที่เฟดจำกัดอาหารในระหว่างตั้งครรภ์ และเลี้ยงอย่างเต็มที่ที่จุดไฟ .
รักษาความสําเร็จของเทอร์โรท๊ ซีเมียได้ยาก สเปกตรัมยาปฏิชีวนะ
เช่น OXYTETRACYCLINE , ให้โล่งอกชั่วคราว แต่โรคนี้มักจะกลับมาเมื่อ
โรคถูกยกเลิกไป การให้อาหารพลังงานสูงได้บ้างช่วย
ระบาดรุนแรงแต่มันมีเส้นบางๆ ระหว่างนี้ทั้งอาหารและพลังงานน้อย จึงมีผลต่อ
เพิ่มน้ำหนักหรืออาหารพลังงานมากเกินไปซึ่งอาจทำให้เกิดโรคได้ การรักษาที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคือ
เปลี่ยนอาหารให้พลังงานต่ำ , อาหารเส้นใยสูง
แต่เปลี่ยนอาหารเท่านั้นที่อาจได้รับประโยชน์จากกระต่ายในช่วงเวลาสั้นๆ จะช่วยป้องกันโรค
อาหารหญ้าแห้ง ,แต่การระบาดเกิดขึ้นใน rabbitries ที่ตรวจ
หญ้าอาหารสัตว์ อัลฟัลฟาไม่แนะนำแหล่งหญ้าแห้งเป็นกระต่ายมักจะกินเฉพาะใบ
ซึ่งลดลงในไฟเบอร์ หญ้าหญ้าแห้งเช่นทิโมธี 2 .
เทอร์โรท๊ ซีเมีย ดูเหมือนจะเป็นวงกลม . จะพบมากในฝูงขนาดใหญ่
แออัด rabbitries และผู้ที่มีการสุขาภิบาลไม่ดี แต่น่าเสียดายที่ไม่มี
ประสิทธิภาพของวัคซีน และมันจะไม่ประหยัดสำหรับใช้ในขั้นตอนทอด .
บางอย่างเช่นยาคลินดามัยซินสามารถจูง Clostridium เกี่ยวข้องกับเทอร์โรท๊ ซีเมีย
โดยทำลายจุลินทรีย์ในลำไส้เป็นปกติและช่วยให้แบคทีเรียก่อโรค

รุ่งเรือง ตัวเลือกการรักษาที่ดีที่สุดรวมถึงการปฏิบัติการจัดการที่ดี ทำความสะอาดกรง
บ่อย ๆการเปลี่ยนแปลงในอาหารและใส่กับหุ้นกระต่ายทน