Chapter 262: Fight in the Courts3 i

Chapter 262: Fight in the Courts

3 in the afternoon, after waking up from a dream.

Moving my shoulder, I immediately felt a pain tingle in my body. The wound from the bullet had been split open by the Artificial’s claws, causing the wound to reopen. Medicine wasn’t doing a good enough job in healing it either.

“Huu!”

I suddenly sat up and leaned against my bed. Looking outside my window, I saw a group of male students sweating it out on the basketball courts as they played a game, while another large group of female students were cheering them on.

I stretched my neck and sat against the wall comfortably and relaxed.

To my side, I heard Glasses speak to me, “Hey, Xiao Yao, when you were asleep, I happened to see your arm and all of the wounds on it. Where in the world did you go yesterday night to get injured this much…?”

Turning to answer Glasses’ question, I stared for a second before saying, “Glasses, you shouldn’t be asking these types of questions, it’ll bring you no answers…”

Tang Gu’s body started to tremble, “Xiao Yao…are you…are you connected to the underworld?”

“Pah, do I look like that type of person?”

“Probably not, you don’t mix with the ** crowd and you’re also pretty handsome. If anything, you’d probably have a girl delinquent by your side, not Wan Er. Her father wouldn’t have let you get near her in the first place if you were.”

I stood up and shook my arm. Besides the gunshot wound, the rest of the wounds were already all healing up. With another 3 or 5 days, I would once again be at my peak. Ever since the first encounter with the Artificials, my life became so much less secure; everyday was spent in complete anxiety as I prepared to be attacked.

……

Going to the bathroom to wash my face, I then walked out of the dormitories to find some food to eat. Soon after, I found myself wandering around the sports field to try and stimulate my blood as well as my Qi flow. The sooner that my blood and Qi flow returned to normal, the better the benefits would be.

The cold refreshing breeze of Autumn blew past my face. I was wearing a new shirt and a nice black windbreaker on the outside, hiding all of my injuries from sight entirely. However, my face still had a single scratch that was visible to the naked eye; wounds from the Artificials were truly hard to recover from.

“You can do it! Wang Ze Cheng is soooo hot!”

The screams of female students could be heard from the side of the basketball courts but the name that was mentioned was one I could never forget. Quickly making my way over, I saw that it was an unexpected match between the chinese and computer departments. And one of the representatives for the chinese department was Wang Ze Cheng!

Wearing light blue sportswear, Wang Ze Cheng’s entire body was already sweating. His handsome face was calm but firm and his eyes were icy cold in determination. He was practically taking all of the opportunities given to him and within 10 seconds he had already scored twice. At one point, he had even scored three points from a half court shot, an astonishing achievement that caused everyone around to applaud at once. Even the many girls were all shouting, “Wang Ze Cheng go!”

I calmly sat down onto the stone bench and watched the faraway basketball game with a tranquil expression.

……

“Peng!”

Rushing to make a slam dunk, Wang Ze Cheng leapt extremely high, slamming the ball into the basket in a graceful manner. While he was in midair though, he had looked into my direction.

I looked at him as well without saying a word. By my side, many of the girls had shrieked loudly in approval.

“Pa….”

Gently falling to the ground, Wang Ze Cheng returned to his side of the court, though he had looked very cautious towards me now. The way he handled the ball was truly gorgeous but when the opposite team had the ball, he fouled them and, the ball flew at an angle towards me as if it was a bullet!

This! Was he purposely trying to hurt me?!

“Watch out!” A girl on the side shouted out as a warning, “Li Xiao Yao, watch out!”

I looked directly at the basketball and gathered Qi. A cyclone condensed in front of me, turning it away and with a “banh” the basketball flew backwards as if it had hit steel. I remained sitting, indifferently looking over at Wang Ze Cheng.

“Hey man, are you ok?” A male about 2 meters tall laughed as he looked at me, “Wang Ze Cheng didn’t do it on purpose, don’t take offense. It was just an accident…”

Wang Ze Cheng smiled, and with an apologetic face said, “Student Li Xiao Yao, I apologize, it wasn’t on purpose…I didn’t hurt you right? The basketball’s speed just now was a bit fast, so I couldn’t control it. Sorry….”

I stood up, looked at Wang Ze Cheng, and faintly smiled, “How would it? With such little strength, it wasn’t enough to even tickle. Student Wang Ze Cheng’s slam dunk was very skilled, no wonder so many girls like you.”

Wang Ze Cheng rubbed his nose, and laughed in embarrassment, “That…I really only like playing basketball, that’s all. I didn’t really want to change anyone’s opinion towards me….”

I smiled, “Yea, they were hired to act!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 262: ต่อสู้ในศาล3 ในช่วงบ่าย หลังจากตื่นจากความฝันย้ายไหล่ของฉัน ฉันทันทีรู้สึกว่าเจ็บ tingle ในร่างกายของฉัน บาดแผลจากกระสุนได้ถูกแบ่งเปิด โดยการประดิษฐ์เล็บ ทำให้เกิดบาดแผลจะเปิด ยาไม่ได้ทำงานที่ดีพอในการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่ง"Huu"ฉันก็นั่งขึ้น และพิงกับเตียงของฉัน มองนอกหน้าต่างของฉัน ฉันเห็นกลุ่มนักเรียนชายที่ตากระตุกออกบนสนามบาสเกตบอลพวกเขาเล่นเกม ในขณะที่อีกกลุ่มใหญ่นักเรียนหญิงก็เชียร์พวกเขาในผมยืดคอ และนั่งกำแพงอย่างสะดวกสบาย และผ่อนคลายด้านของฉัน ฉันได้ยินแก้วพูดกับฉัน "Hey เสี่ยวยาว เมื่อคุณหลับ ฉันเกิดขึ้นกับดูแขนของคุณและทั้งหมดบาดแผลก็ ในโลก ไม่ได้จะไปไหนเมื่อวานนี้ค่ำคืนที่ได้รับบาดเจ็บมาก...? "เปิดเพื่อตอบคำถามของแว่นตา ฉันจ้องไปในวินาทีก่อนที่จะพูด "แก้ว คุณควรจะถามคำถามประเภทนี้ มันจะช่วยให้คุณไม่มีคำตอบ..."แทงกูของร่างกายเริ่มสั่นเครือ, "เสี่ยวยาว...เป็นคุณ...คุณเชื่อมต่อกับเขา? ""ป้า ฉันดูเช่นเดียวกับที่ชนิดของบุคคลหรือไม่""คงไม่ ไม่ผสมกับ ** ฝูงชนและคุณจะยังหล่อสวย หากมีสิ่งใด คุณอาจจะมีผิดนัดชำระหนี้เป็นสาวเคียงข้างคุณ ไม่ Wan Er พ่อของเธอจะไม่ได้ช่วยให้คุณได้ใกล้เธอในสถานที่แรกก็"ฉันลุกขึ้นยืน และจับแขนของฉัน นอกจากแท๊กแผล แผลเหลือได้แล้วทั้งหมดรักษาค่า มีอีก 3 หรือ 5 วัน ฉันอีกครั้งจะเป็นที่สูงสุดของฉัน นับตั้งแต่พบครั้งแรกกับการ Artificials ชีวิตของฉันเป็นดังมากน้อยทาง ทุกวันถูกใช้ในความวิตกกังวลที่สมบูรณ์เป็นเตรียมการถูกโจมตี……ไปห้องน้ำล้างหน้าของฉัน ฉันแล้วเดินออกจากนี่มีอาหารบางอย่างกิน หลังจาก พบตัวเองรอบ ๆ สนามกีฬา และพยายามกระตุ้นเลือดของฉันรวมทั้งกระแสชี่ของฉัน เร็วที่เลือดและชี่ของฉันไหลกลับสู่ปกติ การที่ดีกว่าผลประโยชน์จะเย็นสดชื่นของฤดูใบไม้ร่วงลมได้พัดผ่านใบหน้าของฉัน ฉันได้สวมใส่เสื้อใหม่และ windbreaker ดำมีดีด้านนอก ซ่อนจากสายตาการบาดเจ็บของฉันทั้งหมดทั้งหมด อย่างไรก็ตาม ใบหน้าของฉันยังมีขีดเดียวที่มองเห็นได้ตาเปล่า บาดแผลจากการ Artificials ได้อย่างแท้จริงยากที่จะกู้คืนจาก"คุณสามารถทำมัน เช็งหรุนเซวังคือร้อนมาก"Screams นักเรียนหญิงที่สามารถได้ยินจากข้างสนามบาสเกตบอล แต่ชื่อที่ได้กล่าวถึงหนึ่งฉันไม่สามารถลืม ผมทำวิธีของฉันไปอย่างรวดเร็ว เห็นว่า เป็นการจับคู่ที่ไม่คาดคิดระหว่างแผนกภาษาจีนและคอมพิวเตอร์ และหนึ่งในตัวแทนของแผนกภาษาจีนเช็งหรุนเซวังสวมใส่ชุดกีฬาสีฟ้าอ่อน กายเช็งหรุนเซวังถูกแล้วตากระตุก หน้าหล่อถูกใจ แต่ยืนยัน และตาของเขาถูกน้ำเย็นเป็นน้ำแข็งในความมุ่งมั่น เขาถูกจริงมีโอกาสให้เขาทั้งหมด และภายใน 10 วินาที เขาได้แล้วคะแนนสองครั้ง จุดหนึ่ง แม้เขาได้คะแนน 3 คะแนนจากครึ่งศาลยิง ความสำเร็จที่น่าอัศจรรย์ที่เกิดขึ้นทั่วทุกคนตบมือกัน แม้หญิงสาวจำนวนมากได้ทั้งหมดตะโกน "เฉิงหรุนเซวังหาโรงแรม"ฉันจากุชชี่ให้นั่งลงบนม้านั่งหิน และดูเกมบาสเกตบอลไกลกับนิพจน์ที่มีความเงียบสงบ……"เป็ง"วิ่งไปทำสแลมการ dunk เฉิงหรุนเซวังหลุดออกมามากสูง slamming ลูกบอลลงในตะกร้าได้อย่างสง่างาม ขณะที่เขาอยู่กลางเวหาแม้ว่า เขาได้มองไปยังทิศทางของฉันฉันมองเขาเช่นไม่ มีคำ โดยด้านข้างของฉัน ของหญิงมี shrieked ดังในการอนุมัติ"Pa. ..."ค่อย ๆ ตกลงบนพื้น เฉิงหรุนเซวังส่งคืนเขาด้านศาล แม้ว่าเขาได้ดูระมัดระวังให้มากต่อฉันขณะนี้ วิธีที่เขาจัดการลูกงดงามอย่างแท้จริง แต่เมื่อทีมตรงข้ามมีลูก เขา fouled นั้น และ ลูกบินมุมต่อฉันว่ามันเป็นกระสุนนี้ เขาจงใจพยายามจะทำร้ายฉัน"ระวัง" สาวด้านตะโกนออกมาเป็นคำเตือน "หลี่เสี่ยวยาว ระวัง"มองตรงบาสเก็ต และชี่ที่รวบรวม พายุบีบหน้าฉัน เปิดออก และ มีการ "banh" บาสเก็ตบินถอยหลังว่ามันมีตีเหล็ก ฉันยังคงพี่เลี้ยง indifferently มองไปที่เฉิงหรุนเซวัง"เฮ้ คน เป็นคุณตกลงไหม" เพศผู้สูงประมาณ 2 เมตรหัวเราะเป็นเขามองฉัน "เฉิงหรุนเซวังไม่ได้ทำมันใน อย่ากระทำความผิด มันเป็นเพียงอุบัติเหตุ..."เช็งหรุนเซวังยิ้ม และหน้าการขออภัย กล่าว "นักเรียนหลี่เสี่ยวยาว ขอโทษ มันไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์... ฉันไม่ได้ทำร้ายคุณขวา ของบาสเก็ตความเร็วเดี๋ยวได้รวดเร็วมาก ดังนั้นฉันไม่สามารถควบคุม ขออภัย... "ฉันลุกขึ้นยืน มองเฉิงหรุนเซวัง และรวย ๆ ยิ้ม "ว่าจะได้หรือไม่ มีความแรงน้อยเช่น มันไม่พอแม้คัน นักเรียนวังหรุนเซเฉิงของสแลม dunk มากฝีมือ เสน่ห์สาวมากชอบคุณ"เช็งหรุนเซวัง rubbed จมูกของเขา และหัวเราะในความลำบากใจ "ว่า... ฉันจริง ๆ เท่านั้นเช่นเล่นบาสเกตบอล ที่ทั้งหมด ผมไม่อยากจะเปลี่ยนให้ทุกคนแสดงความคิดเห็นต่อฉันนี้... "ฉันยิ้ม "ใช่ พวกเขาถูกว่าจ้างให้ทำ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 262: การต่อสู้ในศาล. 3 ในช่วงบ่ายหลังจากที่ตื่นขึ้นมาจากความฝันย้ายไหล่ของฉันฉันทันทีรู้สึกเสียวแปลบเจ็บในร่างกายของฉัน บาดแผลจากกระสุนที่ได้รับการแยกเปิดกรงเล็บของประดิษฐ์ที่ก่อให้เกิดแผลจะเปิด แพทย์ไม่ได้ทำผลงานที่ดีพอในการรักษาอย่างใดอย่างหนึ่ง. "Huu!" ผมก็ลุกขึ้นนั่งและยืนพิงเตียงของฉัน มองไปนอกหน้าต่างของฉันฉันเห็นกลุ่มนักเรียนชายเหงื่อออกในสนามบาสเก็ตที่พวกเขาเล่นเกมในขณะที่อีกกลุ่มใหญ่ของนักเรียนหญิงที่ถูกเชียร์พวกเขาใน. ผมยืดคอของฉันและนั่งกับผนังได้อย่างสะดวกสบายและผ่อนคลายไปที่ด้านข้างของฉันฉันได้ยินแว่นตาพูดกับฉัน "Hey, Xiao Yao เมื่อคุณกำลังนอนหลับผมเกิดขึ้นที่จะเห็นแขนของคุณและจากบาดแผลที่มัน ที่ไหนในโลกที่คุณไปคืนเมื่อวานนี้เพื่อได้รับบาดเจ็บมากขนาดนี้ ... ? "หันไปตอบแว่นตา'คำถามผมจ้องเป็นครั้งที่สองก่อนที่จะพูดว่า" แว่นตาคุณไม่ควรจะถามคำถามเหล่านี้ก็จะนำมา คุณไม่มีคำตอบ ... "ร่างกายTang Gu เริ่มสั่น" ยาวเสี่ยว ... คุณ ... คุณเชื่อมต่อกับโลกได้หรือไม่ "" ป่าฉันจะมีลักษณะเช่นประเภทของบุคคลที่? "" อาจจะไม่ได้คุณไม่ผสมกับ ** ที่ฝูงชนและคุณยังหล่อสวย หากสิ่งที่คุณอาจจะมีหญิงสาวคนหนึ่งที่ค้างชำระโดยด้านข้างของคุณไม่ Wan Er พ่อของเธอจะไม่ได้ช่วยให้คุณได้ใกล้เธอในสถานที่แรกถ้าคุณได้. "ฉันลุกขึ้นยืนและจับแขนของฉัน นอกจากนี้แผลที่ถูกยิงที่ส่วนที่เหลือของบาดแผลอยู่แล้วทุกการรักษาขึ้น กับอีก 3 หรือ 5 วันผมจะเป็นอีกครั้งที่จุดสูงสุดของฉัน นับตั้งแต่การเผชิญหน้าครั้งแรกกับ artificials ชีวิตของฉันกลายเป็นมากปลอดภัยน้อย; ในชีวิตประจำวันคือการใช้จ่ายในความวิตกกังวลที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ผมเตรียมที่จะถูกโจมตี. ...... ไปห้องน้ำเพื่อล้างหน้าของฉันฉันแล้วเดินออกจากหอพักที่จะหาอาหารบางอย่างที่จะกิน ไม่นานหลังจากนั้นผมพบว่าตัวเองเดินไปรอบ ๆ สนามกีฬาที่จะลองและกระตุ้นเลือดของฉันเช่นเดียวกับการไหลของฉีของฉัน ไม่ช้าก็เร็วว่าเลือดและการไหลของฉีของฉันกลับสู่ปกติดีกว่าผลประโยชน์ที่จะได้รับ. สายลมเย็นสดชื่นของฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมาพัดใบหน้าของฉัน ผมใส่เสื้อใหม่และเสื้อกันลมสีดำที่ดีด้านนอกหลบซ่อนตัวอยู่ทั้งหมดของการบาดเจ็บของฉันจากสายตาอย่างสิ้นเชิง แต่ใบหน้าของฉันยังคงมีรอยขีดข่วนเดียวที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า; บาดแผลจาก artificials เป็นจริงยากที่จะกู้คืนจาก. "คุณสามารถทำมันได้! เฉิงวัง Ze ร้อนเหมือน! "เสียงกรีดร้องของนักเรียนหญิงอาจจะได้ยินจากด้านข้างของสนามบาสเก็ตแต่ชื่อที่ถูกกล่าวถึงเป็นหนึ่งผมไม่เคยลืม ได้อย่างรวดเร็วทำให้ทางของฉันมากกว่าผมเห็นว่ามันเป็นเรื่องการแข่งขันที่ไม่คาดคิดระหว่างจีนและหน่วยงานคอมพิวเตอร์ และเป็นหนึ่งในตัวแทนสำหรับฝ่ายจีนคือเฉิงวัง Ze! สวมใส่ชุดกีฬาสีฟ้าอ่อนวัง Ze ร่างกายทั้งหมดเฉิงก็ทำงานหนักอยู่แล้ว ใบหน้าหล่อเหลาของเขาคือความสงบ แต่ บริษัท และตาของเขาก็เย็นฉ่ำในการกำหนด เขาได้รับการปฏิบัติจริงทั้งหมดของโอกาสให้กับเขาและภายใน 10 วินาทีที่เขาได้คะแนนสองครั้งแล้ว เมื่อถึงจุดหนึ่งที่เขาได้แม้จะยิงสามคะแนนจากการยิงครึ่งศาลความสำเร็จที่น่าอัศจรรย์ที่เกิดจากทุกคนรอบปรบมือในครั้งเดียว แม้สาว ๆ หลายคนตะโกนทั้งหมด "วัง Ze เฉิงไป!" ผมใจเย็นนั่งลงบนม้านั่งหินและเฝ้าดูเกมบาสเก็ตที่ห่างไกลด้วยการแสดงออกที่เงียบสงบ. ...... "เป็ง" วิ่งเพื่อให้จิ้มกดวัง Ze เฉิง กระโดดสูงมากกระแทกลูกบอลลงในตะกร้าในลักษณะที่สง่างาม ในขณะที่เขาอยู่ในอากาศ แต่เขาได้มองเข้าไปในทิศทางของฉัน. ผมมองเขาเช่นกันโดยไม่พูดอะไรสักคำ โดยด้านข้างของฉันมากของสาว ๆ ได้ร้องเสียงดังในการอนุมัติ. "ป่า ... ." ค่อยๆลดลงไปที่พื้นวัง Ze เฉิงกลับไปยังด้านข้างของเขาของศาลแม้ว่าเขาจะได้มองระมัดระวังต่อฉันตอนนี้ วิธีที่เขาจัดการกับลูกได้สวยอย่างแท้จริง แต่เมื่อทีมตรงข้ามได้บอลเขาชนพวกเขาและลูกบินที่มุมทางผมราวกับว่ามันเป็นกระสุนหนึ่ง! นี้! เขาได้รับการจงใจพยายามที่จะทำร้ายฉัน ?! "ระวัง!" หญิงสาวบนด้านข้างตะโกนออกมาเป็นคำเตือน A, "หลี่เสี่ยวยาวระวัง!" ผมมองตรงมาที่บาสเก็ตและรวบรวมฉี พายุข้นในด้านหน้าของฉันเปลี่ยนมันออกไปและด้วย "Banh" บาสเกตบอลบินหลังราวกับว่ามันได้ตีเหล็ก ผมยังคงนั่งเอาใจใส่มองไปที่วัง Ze เฉิง. "เฮ้คนที่คุณ ok?" ชายสูงประมาณ 2 เมตรหัวเราะในขณะที่เขามองมาที่ผม "วัง Ze เฉิงไม่ได้ทำไว้ในวัตถุประสงค์ที่ไม่ได้ใช้ การกระทำผิดกฎหมาย มันเป็นเพียงอุบัติเหตุ ... "วังZe เฉิงยิ้มและมีใบหน้าขอโทษกล่าวว่า" หลี่เสี่ยวนักศึกษายาวฉันขอโทษมันไม่ได้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ ... ผมไม่ได้ทำร้ายคุณใช่มั้ย? ความเร็วบาสเกตบอลของเพียงแค่ตอนนี้เป็นบิตได้อย่างรวดเร็วดังนั้นฉันไม่สามารถควบคุมมันได้ ขออภัย ... . "ผมยืนขึ้นมองไปที่วังZe เฉิงและยิ้มอย่างแผ่วเบา" มันจะได้อย่างไร ที่มีความแข็งแรงน้อยเช่นนี้มันก็ไม่มากพอที่จะได้จี้ นักศึกษาวัง Ze เฉิงจิ้มกดมีฝีมือมากไม่น่าแปลกใจสาว ๆ มากมายเช่นคุณ. "วังZe เฉิงลูบจมูกของเขาและหัวเราะในความลำบากใจ" นั่น ... ฉันจริงๆเท่านั้นเช่นการเล่นบาสเก็ตที่ทั้งหมด ผมไม่ได้ต้องการที่จะเปลี่ยนความคิดของทุกคนที่มีต่อฉัน ... . "ฉันยิ้ม" ใช่พวกเขาได้รับการว่าจ้างให้ทำหน้าที่ "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 262 : การต่อสู้ในศาล

3 ในช่วงบ่าย หลังจากตื่นจากความฝัน

ย้ายไหล่ของฉัน ฉันเลยรู้สึกเจ็บเสียวแปลบในร่างกายของฉัน แผลจากกระสุนได้ถูกเปิดออกโดยประดิษฐ์เป็นกรงเล็บ ทำให้แผลเปิด . ยาไม่ได้ทำงานที่ดีพอในการรักษาเหมือนกัน

" หู ! "

ฉันก็ลุกขึ้นนั่งและพิงกับเตียง . มองออกไปนอกหน้าต่างผมเห็นกลุ่มนักเรียนชาย เหงื่อมันออกบนสนามบาสเกตบอลที่พวกเขาเล่นเกม ขณะที่อีกกลุ่มใหญ่ของนักศึกษาหญิงถูกเชียร์ให้

ผมก็ยืดคอ และนั่งพิงผนังอย่างสบายและผ่อนคลาย

มาอยู่ข้างๆผม ผมได้ยินที่แก้วพูดกับผม " เฮ้ย เสี่ยว ยาว ตอนที่เธอหลับ ฉันก็เห็นแขนและทั้งหมดของบาดแผลบนมันของคุณคุณไปไหนมาเมื่อคืนต้องเจ็บขนาดนี้ . . . . . . . ? "

หันไปตอบคำถามแก้ว ฉันจ้องมองสักครู่ก่อนที่จะพูดว่า " แว่นตา คุณไม่ควรถามคำถามแบบนี้ มันจะทำให้คุณไม่ตอบ . . . . . . . "

ตังกู ร่างกายเริ่มสั่น " เสี่ยวเหยา . . . . . . . คุณ . . . คุณกำลังเชื่อมต่อกับนรก ? "

" ป้า ฉันดูเหมือนแบบนั้นเหรอ ? "

" อาจจะไม่ได้ คุณจะไม่ผสมกับ * * ฝูงชนและคุณก็สวยหล่อ ถ้าอะไร คุณน่าจะมีพวกสาวข้างกายแม่ วานก่อน พ่อเธอไม่ให้เธอเข้าใกล้เธอในสถานที่แรก ถ้าคุณ "

ฉันลุกขึ้นและเขย่าแขนฉัน นอกจากบาดแผลที่ถูกยิง , ส่วนที่เหลือของบาดแผลได้ทั้งหมดการรักษาขึ้น กับอีก 3 หรือ 5 วันฉันได้อีกครั้งจะอยู่สูงสุดของฉัน ตั้งแต่พบครั้งแรกกับ จิราธิวัฒน์ , ชีวิตของฉันกลายเป็นมากน้อยปลอดภัย ; ทุกวันคือการใช้จ่ายในความสมบูรณ์ที่ผมเตรียมจะโจมตี . . . . . . .



ไปห้องน้ำเพื่อล้างใบหน้าของฉัน ฉันก็เดินออกมาจากหอพักเพื่อหาข้าวกิน หลังจากนั้นไม่นานฉันพบว่าตัวเองหลงรอบสนามกีฬาและพยายามกระตุ้นเลือดของฉันรวมทั้งการไหลของ Qi ของฉัน ยิ่งที่การไหลของ Qi และเลือดของฉันกลับมาเป็นปกติ ดีกว่าประโยชน์จะ

สายลมสดชื่นเย็นของฤดูใบไม้ร่วงพัดผ่านใบหน้าของฉัน ผมใส่เสื้อใหม่และ windbreaker ดีสีดำด้านนอก ซ่อนทั้งหมดของการบาดเจ็บจากสายตาทั้งหมด อย่างไรก็ตามใบหน้าของฉันยังคงมีต้นเดียวที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ; แผลจากจิราธิวัฒน์อย่างแท้จริงยากที่จะกู้คืนจาก

" คุณสามารถทำมัน ! หวังจื้อเฉิงร้อนมากกก "

เสียงของนักเรียนหญิงที่อาจจะได้ยินจากด้านข้างของบาสเกตบอลศาล แต่ชื่อที่ถูกกล่าวถึงเป็นคนเดียวที่ผมจะไม่มีวันลืม ได้อย่างรวดเร็วสร้างทางของฉันผ่านฉันเห็นว่ามันเป็นคู่ที่ไม่คาดคิดระหว่างแผนกภาษาจีนและคอมพิวเตอร์ และเป็นหนึ่งในตัวแทนฝ่ายจีน คือ หวังจื้อเฉิง !

ใส่สีฟ้า กีฬา , ร่างกายทั้งหมดของวัง ze Cheng แล้วเหงื่อออก ใบหน้าหล่อเหลาของเขาก็สงบแต่หนักแน่นและดวงตาของเขาเย็นเฉียบ ในการตัดสินใจเขาเกือบจะทำทั้งหมดของโอกาสให้กับเขา และภายใน 10 วินาที เขาได้คะแนนแล้ว 2 ครั้ง ที่จุดหนึ่ง เขาก็ยิงสามแต้มจากครึ่งสนามยิงที่น่าอัศจรรย์ผลสัมฤทธิ์ที่ทำให้ทุกคนรอบปรบมือพร้อมกัน แม้แต่ผู้หญิงหลายคนตะโกน " หวังจื้อเฉิงไป ! "

ฉันค่อยๆ นั่งลงบนม้าหิน และ ดู เกมบาสเกตบอล ไกลด้วยสีหน้าสงบ

. . . . . . .

" เพ้ง ! "

รีบให้สแลมดังค์ หวังจื้อเฉิงกระโจนสูงมาก กระแทกบอลเข้าตะกร้าในลักษณะที่สง่างาม ในขณะที่เขาอยู่ในกลางอากาศ แต่เขาก็มองในทิศทางของฉัน

ผมมองเขาโดยไม่พูดอะไร โดยด้านข้างของฉันหลายคนก็กรีดร้องเสียงดังในการอนุมัติ .

" . . . . . . . . "

ค่อยๆล้มลงกับพื้น หวังจื้อเฉิงกลับของฝั่งของเขา แม้ว่าเขาจะได้มองมากระมัดระวังต่อฉันตอนนี้ วิธีที่เขาจัดการกับลูกที่งดงามอย่างแท้จริง แต่เมื่อทีมตรงข้ามได้ลูก สิ่งสกปรก และ บอลไปที่มุม ต่อผม ว่า มันเป็นกระสุน !

! !เขาตั้งใจจะทำร้ายฉันเหรอ ? !

" ระวัง ! " ผู้หญิงข้างๆตะโกนออกมาเตือนในฐานะ " หลี่เซียวเหยา ระวัง ! "

ฉันมองตรงไปที่บาสเกตบอลและรวบรวม Qi ไซโคลนแบบบีบหน้าฉันเปลี่ยนไปและมี " Banh " บาสเกตบอลบินถอยหลัง ถ้ามันได้ตีเหล็ก ฉันยังคงนั่งมองไปที่วังไม่แตกต่างกัน ze Cheng

" เฮ้ , คุณโอเคไหม ?" ผู้ชายตัวสูงประมาณ 2 เมตร ก็เค้ามองผม " หวังจื้อเฉิง ไม่ได้ตั้งใจ อย่าเคืองนะเนี่ย มันเป็นแค่อุบัติเหตุ . . . . . . . "

หวังจื้อเฉิงยิ้ม และด้วยใบหน้าที่รู้สึกผิดว่า " นักเรียน หลี่ เสี่ยวเหยา ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ . . . . . . . ผมไม่ได้ทำร้ายคุณใช่ไหม ความเร็วของบาสเกตบอลอยู่ตอนนี้ มันเร็วเกินไป ผมไม่สามารถควบคุมมันได้ ขอโทษ . . . . . . . "

ฉันยืนขึ้นมองที่วังจื้อเฉิง และยิ้มจางๆ " ยังไง ? ด้วยแรงเพียงน้อยนิด แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้จั๊กจี้ ชัยชนะของนักเรียนวัง ze Cheng Dunk มีฝีมือมาก ไม่แปลกใจเลยที่สาวๆหลายคนชอบเธอ "

หวัง จื้อเฉิง ลูบจมูกของเขาและหัวเราะอาย " . . . . . . . ผมชอบเล่นบาส ก็แค่นั้น ฉันไม่ต้องการที่จะเปลี่ยนใคร ความคิดเห็นที่มีต่อผม . . . . ."

ฉันยิ้ม " ใช่ พวกเขาถูกจ้างให้ทำ "