Teng Li had no choice but to use hi

Teng Li had no choice but to use his life-saving emergency weapon that was given to him by his old man in Teng Jia city, it was an extremely powerful Yuan treasure, this Yuan treasure had only one use, ever since he got it, he had never encountered a crisis where he could use it, but two days ago, he knew that if he doesn’t use it, then he would die.

Under the huge might of that Yuan treasure, most of the vines were destroyed as the rest retreated underground, taking advantage of this chance, Teng Li quickly rushed out.

Even remembering it now, he felt a cold sweat, he hated Wang Lin’s guts.

In particular due to the fact that Wang Lin didn’t encounter him head on, every attack of his, was with that strange flying sword, which was almost impossible to guard against, leaving him no choice but to consume his spiritual force, and keep released all day his flying sword to spiral around him for self-defense.

After looking around the river carefully, hesitating a little, he squat down near the river and drank, after five-six days of continuous pursuit, he had become thirsty.

The river water was sweet and refreshing, Teng Li felt good, and picked up some more to drink but suddenly a green flying sword appeared silently infront of him, and directly rushed towards him in a stabbing motion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลิโหน่งก็ไม่เลือก แต่ใช้อาวุธฉุกเฉินช่วยชีวิตของเขาให้เขา โดยเขาเฒ่าในเมืองเต็งเจีย มันเป็นสมบัติหยวนมีประสิทธิภาพมาก หยวนนี้มีสมบัติเพียงหนึ่งใช้ นับตั้งแต่ที่เขาได้รับมัน เขาไม่เคยได้พบวิกฤตที่เขาสามารถใช้ แต่สองวันที่ผ่านมา เขารู้ว่าที่ถ้าเขาไม่ใช้ แล้วเขาจะตายภายใต้ขนาดใหญ่อาจที่สมบัติยวน บัสเซลตั่นส่วนใหญ่ถูกทำลายเหลือถอยกรูดอย่างใต้ดิน ประโยชน์จากโอกาสนี้ ลิโหน่งอย่างรวดเร็ววิ่งออกยังจำได้ตอนนี้ เขารู้สึกกาฬ เขาขี้เกียจเข้าวังลินโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าหลินวังไม่ได้พบเขาหัวบน ทุกการโจมตีของเขา ได้ ด้วยที่แปลกบิน ดาบ ซึ่งเกือบเป็นไปไม่ได้ไป ออกจากเขาไม่มีทางเลือก แต่การใช้วิญญาณของเขา และให้นำออกใช้ทั้งดาบบินหมุนวนรอบสำหรับป้องกันตนเองหลังจากดูรอบ ๆ แม่น้ำอย่างระมัดระวัง hesitating น้อย squat ลงใกล้แม่น้ำ และได้ ดื่ม หลังห้าหกวันแสวงหาอย่างต่อเนื่อง เขาได้กลายเป็นกระหายน้ำน้ำแม่น้ำหวาน และสด ชื่น ลิโหน่งสักหลาดดี และเบิกค่าบางอย่างเพิ่มเติมให้ดื่มแต่ก็เป็นสีเขียวดาบบินปรากฏอยู่เบื้องหลัง infront ของเขา และวิ่งตรงไปยังเขาเคลื่อนไหว stabbing ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เต็งหลี่ก็ไม่มีทางเลือกที่จะใช้ชีวิตอาวุธฉุกเฉินของเขาที่มอบให้กับเขาโดยคนเก่าของเขาในเมืองเต็งเจี่ยมันเป็นสมบัติหยวนที่มีประสิทธิภาพมากนี้สมบัติหยวนมีเพียงหนึ่งการใช้งานนับตั้งแต่เขาได้รับมัน เขาไม่เคยพบวิกฤตที่เขาสามารถใช้มัน แต่สองวันที่ผ่านมาเขารู้ว่าถ้าเขาไม่ได้ใช้มันแล้วเขาจะตาย. ภายใต้อำนาจใหญ่ของสมบัติหยวนว่าส่วนใหญ่ขององุ่นถูกทำลายเป็น ส่วนที่เหลือถอยใต้ดินการใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้เต็งหลี่ได้อย่างรวดเร็วรีบออก. แม้ความทรงจำได้ในขณะนี้เขารู้สึกว่าเหงื่อเย็นเขาเกลียดความกล้าวังหลิน. โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากความจริงที่ว่าวังหลินไม่ได้พบเขาบนหัว การโจมตีของเขาทุกคนอยู่กับดาบบินที่แปลกซึ่งเป็นไปไม่ได้เกือบเพื่อป้องกันการปล่อยให้เขาไม่มีทางเลือกที่จะใช้การบังคับจิตวิญญาณของเขาและให้ปล่อยออกมาตลอดทั้งวันดาบบินของเขาที่จะเป็นเกลียวรอบ ๆ ตัวเขาสำหรับการป้องกันตัวเอง. หลังจากดู รอบแม่น้ำระมัดระวังลังเลใจเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาหมอบลงใกล้แม่น้ำและดื่มหลังจาก 5-6 วันของการแสวงหาอย่างต่อเนื่องเขาได้กลายเป็นกระหาย. น้ำแม่น้ำหวานและสดชื่นเต็งหลี่รู้สึกที่ดีและหยิบขึ้นมาบางมากขึ้น ที่จะดื่ม แต่จู่ดาบบินสีเขียวปรากฏเงียบ ๆ หน้าของเขาและรีบวิ่งไปหาเขาโดยตรงในการเคลื่อนไหวแทง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เติ้น ลี่ ไม่มีทางเลือก ต้องใช้อาวุธที่เขาช่วยชีวิตฉุกเฉินให้เขา โดยป๋าเติ้งเจีย ในเมือง มันเป็นสมบัติ หยวน หยวน สมบัติที่มีประสิทธิภาพมาก นี้มีเพียงหนึ่งใช้ ตั้งแต่เขาได้ เขาไม่เคยเจอวิกฤต ซึ่งเขาได้ใช้มัน แต่เมื่อสองวันก่อน เขารู้ว่าถ้าเขาไม่ใช้มันแล้ว เขาจะตาย

ใต้อาจจะมากว่า หยวน สมบัติส่วนใหญ่ขององุ่นถูกทำลายเป็นส่วนที่เหลืออยู่ในใต้ดิน การใช้ประโยชน์จากโอกาสนี้ เติ้งลี่รีบวิ่งออกไป . . . . .

ยังจดจำมัน ตอนนี้เขารู้สึกว่าเหงื่อเย็น เขาเกลียดก็หวังหลินนะ

โดยเฉพาะ เนื่องจากหวังหลินไม่ได้พบเขา บนหัว ทุกการโจมตี ของพระองค์ ที่แปลกบินดาบ ซึ่งแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะป้องกันต่อต้านออกจากเขาไม่มีทางเลือก แต่ต้องกินพลังวิญญาณของเขา และให้ปล่อยตัวทั้งวันของเขาบินดาบหมุนวนรอบตัวเขาเพื่อป้องกันตัว

หลังจากดูแม่น้ำอย่างลังเลเล็กน้อย เขาย่อตัวลงใกล้แม่น้ำและดื่ม หลังจาก ห้า หก วัน ติดตามอย่างต่อเนื่อง เขาได้กลายเป็นกระหายน้ำ .

แม่น้ำหวาน และสดชื่น เติ้น ลี่ รู้สึกดีและเลือกขึ้นบางมากขึ้นเพื่อดื่ม แต่ก็เขียวบินดาบปรากฏต่อหน้าเขาอย่างเงียบๆ และรีบวิ่งตรงเข้าแทงที่เคลื่อนไหว