“According to the ancient records i

“According to the ancient records in the Sect, not including Lord Li, there were three Greater Demons in the ancient Immortal Demon Sect. They were the ones who built… the Bridge of Immortal Treading!

“Isn’t he worried he’s going to take it too far and die?!?!” Zhixiang had really never imagined that the day would come in which she would be envious of a mere Core Formation Cultivator. True, he could slay Nascent Soul Cultivators, but to see him absorbing Frost Soil was shockingly extraordinary, enough to arouse the jealousy of an Immortal.

Even as Meng Hao absorbed the power of the Frost soil, Han Shan’s soft sigh could be heard.

He was looking at his wife, his expression one of warmth. He had heard her words just now, and could also see that her expression was no longer clear, but rather, frustrated again. Deep in her eyes burned a mysterious fire, similar to that which had burned in the eyes of the old man.

“Come be with me, okay?” said the woman softly. There was something very strange in her voice as she looked at Han Shan.

Han Shan closed his eyes and was silent for a moment. Then he smiled, a smile filled with warmth. He knew that the person in front of him was no longer his wife. She had truly become the soul of the Bridge of Immortal Treading.

He knew that the only thing he could do was to kill his own wife. It would be a release; she would no longer be the Bridge Soul, and she would no longer have everlasting life. She would finally be herself.

Han Shan sighed. He was old now, and his face was filled with wrinkles. His aura was no longer how it had been. He was an old man, seemingly on the verge of death.

Perhaps his azure robe could conceal the loneliness he had felt for so long, but it could not conceal his ancientness, nor his exhaustion.

He had searched for three thousand years, had felt guilty for three thousand years. However, when he finally found what he was looking for, it was like this….

Shaking his head, Han Shan waved his hand. Instantly, the ice surrounding Meng Hao and Zhixiang shattered. Zhixiang immediately retreated backward, blood seeping out of her mouth.

With each step she took, her face grew more pale; the coldness was once again pressing down oppressively onto her.

The instant Meng Hao’s ice statue shattered, the Frost soil in the area began to shoot toward him. It transformed into an enormous white vortex that surrounded him.

As the vortex spun, the Frost Soil in the area began to disappear as it was sucked into Meng Hao’s body. The coldness was oppressive, and an Earth-type aura rose up to the sky.

The sight of this caused Han Shan’s wife, the new Bridge Soul, to glance over at Meng Hao.

Han Shan turned his head to look. When he saw Meng Hao, he suddenly laughed.

“It is what it is,” he said. “It seems the two of us are bound by Karma…. Let me bestow a bit more good fortune upon you.” With that, he lifted his right hand and then pushed it down toward the Frost Soil land mass. Han Shan’s body immediately began to tremble as a white and blue aura began to emanate out from his body and rush down toward the land mass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ตามบันทึกโบราณในนิกาย ไม่รวมเจ้า Li ได้ปีศาจมากกว่าสามในนิกายอสูรอมตะโบราณ พวกเขาเป็นคนที่สร้าง...สะพานของอมตะ Treading"ไม่ใช่เขาเป็นห่วงเขาจะใช้มันมากเกินไป และตายไง" Zhixiang เคยคิดว่า จะมาวันในซึ่ง เธอจะเป็นอิจฉาของเกษตรกรก่อตัวหลักเป็นเพียง จริง เขาสามารถฆ่า Nascent วิญญาณเครื่องพรวนดิน แต่จะเห็นเขาซึมดินแข็งก็น่างงงวยไม่ธรรมดา พอที่จะกระตุ้นความหึงหวงความเป็นอมตะแม้ในขณะที่เมงเฮาดูดซึมพลังของดินแข็ง ฮั่นชานนุ่มแยกกันอาจจะได้ยินเขากำลังมองภรรยาของเขา เขานิพจน์หนึ่งความอบอุ่น เขาได้ยินคำพูดของเธอตอนนี้ และยังสามารถมองเห็นแสดงว่าไม่ชัดเจน แต่ค่อน ข้าง ผิดหวังอีกครั้ง ลึกในดวงตาของเธอเขียนไฟลึกลับ คล้ายกับที่ได้เขียนในสายตาของชายชรา"มาอยู่กับฉัน ล่ะ" พูดผู้หญิงเบา ๆ ได้สิ่งที่แปลกมากในเสียงของเธอขณะที่เธอมองฮันซานฮั่นชานปิดตาของเขา และก็เงียบครู่หนึ่ง แล้ว เขายิ้ม รอยยิ้มที่เต็มไป ด้วยความอบอุ่น เขารู้ว่า คนที่เขาไม่มีภรรยา เธอได้กลายเป็นจิตวิญญาณของตัวสะพานของอมตะ Treading อย่างแท้จริงเขารู้ว่า สิ่งเดียวที่เขาสามารถทำการ ฆ่าภรรยาของเขาเอง มันจะปล่อย เธอจะไม่เป็นวิญญาณสะพาน และเธอจะไม่มีชีวิตนิรันดร์ ในที่สุดเธอจะเป็นตัวเองHan Shan sighed. He was old now, and his face was filled with wrinkles. His aura was no longer how it had been. He was an old man, seemingly on the verge of death.Perhaps his azure robe could conceal the loneliness he had felt for so long, but it could not conceal his ancientness, nor his exhaustion.He had searched for three thousand years, had felt guilty for three thousand years. However, when he finally found what he was looking for, it was like this….Shaking his head, Han Shan waved his hand. Instantly, the ice surrounding Meng Hao and Zhixiang shattered. Zhixiang immediately retreated backward, blood seeping out of her mouth.With each step she took, her face grew more pale; the coldness was once again pressing down oppressively onto her.The instant Meng Hao’s ice statue shattered, the Frost soil in the area began to shoot toward him. It transformed into an enormous white vortex that surrounded him.As the vortex spun, the Frost Soil in the area began to disappear as it was sucked into Meng Hao’s body. The coldness was oppressive, and an Earth-type aura rose up to the sky.The sight of this caused Han Shan’s wife, the new Bridge Soul, to glance over at Meng Hao.Han Shan turned his head to look. When he saw Meng Hao, he suddenly laughed.“It is what it is,” he said. “It seems the two of us are bound by Karma…. Let me bestow a bit more good fortune upon you.” With that, he lifted his right hand and then pushed it down toward the Frost Soil land mass. Han Shan’s body immediately began to tremble as a white and blue aura began to emanate out from his body and rush down toward the land mass.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ตามที่บันทึกโบราณในนิกายไม่รวมพระเจ้าหลี่มีสามมหานครปีศาจในสมัยโบราณอมตะปีศาจนิกาย พวกเขาเป็นคนที่สร้าง ... สะพานอมตะ Treading! "เขาไม่ได้เป็นห่วงว่าเขาจะเอามันไกลเกินไปและตาย?!?!" Zhixiang ได้จริงๆไม่เคยคิดว่าสักวันจะมาในที่ที่เธอจะอิจฉา เพียงหลักการพัฒนาเกษตรกร ทรูเขาจะฆ่าตั้งไข่วิญญาณพรวนดิน แต่ที่จะเห็นเขาดูดซับดินฟรอสต์เป็นอย่างน่างงงวยพิเศษพอที่จะกระตุ้นความหึงหวงของอมตะ. แม้ในขณะที่เม้งเฮาดูดซึมพลังของดินน้ำค้างแข็งถอนหายใจอ่อนฮันฉานอาจจะได้ยิน. เขา ถูกมองที่ภรรยาของเขาแสดงออกของเขาคนหนึ่งของความอบอุ่น เขาเคยได้ยินคำพูดของเธอเพียงแค่ตอนนี้และยังจะได้เห็นว่าการแสดงออกของเธอก็ไม่มีความชัดเจนอีกต่อไป แต่ค่อนข้างผิดหวังอีกครั้ง ลึกลงไปในดวงตาของเธอถูกเผาไฟลึกลับคล้ายกับสิ่งที่ถูกไฟไหม้ในสายตาของคนชรา. "มาอยู่กับฉันได้ไหม" กล่าวว่าผู้หญิงคนนั้นเบา ๆ มีอะไรบางอย่างที่แปลกมากในเสียงของเธอขณะที่เธอมองไปที่ฮันฉาน. ฮันฉานปิดตาของเขาและก็เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วเขาก็ยิ้มรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น เขารู้ว่าคนที่อยู่ในด้านหน้าของเขาก็ไม่ได้เป็นภรรยาของเขา เธอได้กลายเป็นจริงจิตวิญญาณของสะพานอมตะ Treading ได้. เขารู้ว่าสิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือการฆ่าภรรยาของเขาเอง มันจะปล่อย; เธอจะได้ไม่ต้องสะพานวิญญาณและเธอจะไม่ได้มีชีวิตนิรันดร์ ในที่สุดเธอก็จะเป็นตัวเอง. ฮันฉานถอนหายใจ เขาอายุในขณะนี้และใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอย กลิ่นอายของเขาก็ไม่ได้เป็นวิธีการที่จะได้รับ เขาเป็นชายชราที่ดูเหมือนอยู่บนปากเหวแห่งความตาย. บางทีเสื้อคลุมสีฟ้าของเขาอาจปกปิดความเหงาที่เขาเคยรู้สึกมานาน แต่ก็ไม่สามารถปกปิด ancientness ของเขาหรืออ่อนเพลียของเขา. เขาได้สืบค้นสามพันปีมีความรู้สึก มีความผิดเป็นเวลาสามพันปี แต่เมื่อในที่สุดเขาก็พบว่าสิ่งที่เขากำลังมองหามันเป็นเช่นนี้ ... . สั่นศีรษะของเขาฮันฉานโบกมือ ทันทีน้ำแข็งรอบเม้ง Hao และ Zhixiang แตก Zhixiang ทันทีถอยไปข้างหลังเลือดไหลออกมาจากปากของเธอ. กับแต่ละขั้นตอนที่เธอเอาใบหน้าของเธอซีดเติบโตมากขึ้น ความหนาวเย็นอีกครั้งกดลงบนกดขี่ของเธอ. ทันทีที่รูปปั้นน้ำแข็งเม้งเฮาส์แตกดินฟรอสต์ในพื้นที่เริ่มที่จะยิงเข้าไปหาเขา มันกลายเป็นสีขาวน้ำวนมหาศาลที่ล้อมรอบเขา. ในฐานะที่เป็นน้ำวนปั่นดินฟรอสต์ในพื้นที่เริ่มเลือนหายไปในขณะที่มันถูกดูดเข้าไปในร่างกายเม้งเฮาส์ ความเย็นเป็นเผด็จการและโลกชนิดกลิ่นอายลุกขึ้นไปบนฟ้า. ภาพนี้เกิดจากภรรยาฮันฉานใหม่สะพานวิญญาณไปอย่างรวดเร็วมากกว่าที่เม้งเฮา. ฮันฉานหันหัวของเขาที่จะมอง เมื่อเขาเห็นเม้งเฮาเขาก็หัวเราะ. "มันเป็นสิ่งที่มันเป็น" เขากล่าว "มันดูเหมือนว่าเราสองคนจะต้องปฏิบัติตามกรรม ... ผมขอมอบให้เป็นบิตโชคดีมากขึ้นเมื่อคุณ. "กับที่เขายกมือข้างขวาของเขาแล้วผลักมันลงไปยังฟรอสต์ดินผืนแผ่นดิน ร่างกายฮันฉานทันทีที่เริ่มสั่นเป็นออร่าขาวและสีฟ้าเริ่มที่จะออกมาจากร่างกายของเขาและวิ่งลงไปยังมวลที่ดิน