Hey, I thought you were not coming

Hey, I thought you were not coming back for lunch,” said Zhang Xiuying.Because it was still raining outside, and Wang Yao had just called home not too long ago, saying he wouldn’t come home for lunch, Zhang Xiuying was surprised to see her son.“We might have visitors later,” said Wang Yao.“Visitors? What visitors? Are they coming here for lunch?” asked Zhang Xiuying.“No,” said Wang Yao.A while after lunch, at about 1 pm, someone knocked at the door loudly.They are here!Wang Yao went to open the door and saw two young men. Both of them had a medium build, looked to be around 28 years old, and good-looking, but didn’t look like they were in good mood. Both of them had cigarettes in their mouths, and tattoo on their arms, just like the restaurant owner described.One of them had a fish tattoo on the arm, the other had a toad tattoo on the arm.“Are you Wang Yao?” asked one of the young men rudely.“Yes, I am,” said Wang Yao calmly.“Good, are you available now?” asked one of the young men.“What is it for?” asked Wang Yao.“We want to buy you a drink,” said the other one.“Sorry, I’m not available,” said Wang Yao.“That’s fine. See you later.” The two young men took a closer look at Wang Yao, then went off.They just want to make sure Wang Yao lived in this village. Now they had achieved the purpose of their visit.“Wait, who asked you guys to come here?” Wang Yao stopped the two young men.“Well, you’ll know soon,” said the bald young man.Wang Yao smiled. He walked the two young men to the end of the lane with an umbrella.“Hey, bro, you don’t need to come with us,” said the two young men with a smile. Is he stupid? Doesn’t he have any idea he is going to be in big trouble?Their vehicle was parked at the entrance of the village.As soon as they got into the vehicle, they heard a pop! It seemed that the tires were broken.“What’s going on?” The two young men got out of the car and saw a nail in the tire. The nail was in the side of the tire.Clearly, someone put the nail into the tire deliberately.“Who did it?!” said one of the young men furiously.“Who did it?” he repeated.He looked around, but only saw a pig and a duck staring at him. Then he saw Wang Yao, who was around three meters away from his vehicle.The two young men stood in the rain, like idiots.In fact, Wang Yao threw the nail into their tire. He just threw the nail casually, and the nail went straight into the tire.Since the two men came to look for trouble, Wang Yao wouldn’t let them go easily. He was easygoing, but not that easygoing.“Damn it, bad luck!” said the bald young man.Since one of the tires was broken, they had to change tires. It was still raining.Wang Yao looked up at the sky.The rain will get heavier.The weather seemed to mirror Wang Yao’s thoughts, it started to rain heavily in no time.Thank you for the rain, thought Wang Yao.He looked at the two young men changing the tire under the umbrella.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เฮ้ฉันคิดว่าคุณไม่ได้กลับมารับประทานอาหารกลางวัน” จาง Xiuying กล่าวว่า
เพราะมันก็ยังคงมีฝนตกนอกและวังยาวได้เรียกบ้านเพียงไม่นานที่ผ่านมาเขาบอกว่าเขาจะไม่มาที่บ้านเพื่อรับประทานอาหารกลางวันจาง Xiuying รู้สึกประหลาดใจที่จะเห็นลูกชายของเธอ
“เราอาจจะมีผู้เข้าชมในภายหลัง” วังยาวกล่าวว่า
“ผู้เข้าชม? ผู้เข้าชมอะไร? พวกเขามาที่นี่เพื่อรับประทานอาหารกลางวัน?” ถาม Zhang Xiuying
“ไม่มี” วังยาวกล่าวว่า
ในขณะที่หลังอาหารกลางวันเวลาประมาณ 01:00 มีคนมาเคาะประตูเสียงดัง
พวกเขาอยู่ที่นี่!
วังยาวไปเปิดประตูและเห็นชายหนุ่มสองคน ทั้งสองของพวกเขามีการสร้างสื่อมองที่จะเป็นรอบ 28 ปี, และดูดี แต่ไม่ได้มีลักษณะเหมือนพวกเขาอยู่ในอารมณ์ที่ดี ทั้งสองของพวกเขามีการสูบบุหรี่ในปากของพวกเขาและรอยสักบนแขนของพวกเขาเช่นเดียวกับเจ้าของร้านอาหารที่ได้อธิบายไว้
หนึ่งของพวกเขามีรอยสักบนแขนปลาอื่น ๆ ที่มีรอยสักคางคกบนแขน
“คุณวังยาว?” ถามคนหนุ่มคนหนึ่งหยาบคาย
“ใช่ฉัน” วังยาวกล่าวว่าใจเย็น
“ดีที่คุณอยู่ตอนนี้?” ถามอย่างใดอย่างหนึ่งของชายหนุ่ม
“มันคืออะไรหา?” ถามวังยาว
“เราต้องการที่จะซื้อเครื่องดื่มให้คุณ” อีกคนหนึ่งกล่าวว่า
“ขอโทษฉันไม่สามารถใช้ได้” วังยาวกล่าวว่า
"ไม่เป็นไร. เห็นคุณในภายหลัง.” ชายหนุ่มสองคนเอามองใกล้ที่วังยาวแล้วเดินออกไป
พวกเขาเพียงแค่ต้องการให้แน่ใจว่าวังยาวอาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้ ตอนนี้พวกเขาได้บรรลุวัตถุประสงค์ของการเยือนของพวกเขา
“รอใครถามพวกคุณจะมาที่นี่?” วังยาวหยุดชายหนุ่มสองคน
“ดีคุณจะรู้ว่าเร็ว ๆ นี้” ชายหนุ่มกล่าวว่าหัวล้าน
วังยาวยิ้ม เขาเดินชายหนุ่มสองคนไปยังจุดสิ้นสุดของถนนที่มีร่ม
“เฮ้ครับคุณไม่ต้องมากับเรา” กล่าวว่าชายหนุ่มสองคนด้วยรอยยิ้ม เขาเป็นคนโง่? เขาไม่ได้มีความคิดใด ๆ ที่เขาเป็นไปได้ในปัญหาใหญ่?
รถของพวกเขาจอดอยู่ที่ปากทางเข้าหมู่บ้าน
เร็วที่สุดเท่าที่พวกเขาได้เข้าไปในรถที่พวกเขาได้ยินเสียงป๊อป! ดูเหมือนว่ายางแตก
“เกิดอะไรขึ้น?” ชายหนุ่มสองคนได้ออกจากรถและเห็นเล็บในยาง เล็บเป็นในด้านของยาง
เห็นได้ชัดว่ามีคนใส่เล็บเข้าไปในยางจงใจ
“ใครมัน ?!” กล่าวว่าหนึ่งในชายหนุ่มคึก
“ใครทำมันได้หรือไม่” เขาซ้ำแล้วซ้ำอีก
เขามองไปรอบ ๆ แต่เห็นหมูและเป็ดจ้องมองที่เขา จากนั้นเขาก็เห็นวังยาวที่อยู่ห่างประมาณสามเมตรจากรถของเขา
ชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ในสายฝนเช่นโง่
ในความเป็นจริงวังยาวโยนเล็บเข้าไปในยางของพวกเขา เขาเพียงแค่โยนเล็บลวกและเล็บเดินตรงเข้าไปในยาง
เนื่องจากทั้งสองคนมาที่จะมองหาปัญหาวังยาวจะไม่ปล่อยให้พวกเขาไปได้อย่างง่ายดาย เขาเป็นคนที่พิถีพิถัน แต่ไม่ว่าพิถีพิถัน
“ประณามมันโชคร้าย!” กล่าวว่าชายหนุ่มคนหัวล้าน
ตั้งแต่หนึ่งของยางเสียพวกเขาจะต้องเปลี่ยนแปลงยาง มันก็ยังคงมีฝนตก
วังยาวมองขึ้นไปบนท้องฟ้า
ฝนจะได้รับหนัก
สภาพอากาศที่ดูเหมือนจะคิดกระจกวังยาวของมันเริ่มที่จะมีฝนตกอย่างหนักในเวลาไม่นาน
ขอขอบคุณสำหรับการฝนคิดว่าวังยาว
เขามองไปที่ชายหนุ่มสองคนเปลี่ยนยางภายใต้ร่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เฮ้, ฉันคิดว่าคุณไม่ได้กลับมาสำหรับอาหารกลางวัน, "จางซิว Ying.
เพราะมันยังมีฝนตกข้างนอกและ Wang Yao ได้เพียงแค่เรียกบ้านไม่นานเกินไปที่ผ่านมาบอกว่าเขาจะไม่กลับบ้านสำหรับอาหารกลางวันจางซิว Ying รู้สึกประหลาดใจที่เห็นลูกชายของเธอ
"เราอาจจะมีผู้เข้าชมในภายหลัง"
ผู้เข้าชม ? สิ่งที่ผู้เข้าชม? พวกเขามาที่นี่สำหรับอาหารกลางวันหรือไม่? "ถามจ้าง
"ไม่" ว่าวังยาว
ในขณะที่หลังอาหารกลางวัน, เวลาประมาณ1น., มีคนเคาะประตูเสียงดัง.
พวกเขาอยู่ที่นี่!
วังยาวไปเปิดประตูและเห็นชายหนุ่มสองคน ทั้งสองของพวกเขามีการสร้างขนาดกลาง, มองที่จะมีอายุประมาณ28ปี, และดูดี, แต่ไม่มีลักษณะเหมือนพวกเขาอยู่ในอารมณ์ดี. พวกเขาทั้งสองมีการสูบบุหรี่ในปากของพวกเขาและรอยสักบนแขนของพวกเขาเช่นเดียวกับเจ้าของร้านอาหารที่อธิบายไว้
หนึ่งของพวกเขามีรอยสักปลาบนแขนอื่นๆที่มีรอยสักคางคกบนแขน
"คุณวังยาว" ถามคนหนุ่มสาว rudely
"ใช่, ฉัน," บอกว่าวังยาวใจ.
"คุณพร้อมใช้งานแล้วหรือยัง?" ถามเยาวชนชายคนหนึ่ง
"มันคืออะไร?" ถามวังยาว
"เราต้องการซื้อเครื่องดื่มให้คุณ" กล่าวอีกอย่างหนึ่ง
"ขออภัยฉันไม่สามารถใช้งานได้" Wang Yao
"นั่นดี พบกันในภายหลัง " ชายหนุ่มสองคนเอามามองอย่างใกล้ชิดที่วังยาว, แล้วออกไป.
พวกเขาเพียงแค่ต้องการให้แน่ใจว่า Wang Yao อาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้ ตอนนี้พวกเขาได้บรรลุจุดประสงค์ของการเยี่ยมชมของพวกเขาแล้ว
"รอใครถามพวกคุณมาที่นี่?" วังยาวหยุดชายหนุ่มสองคน
"คุณจะรู้เร็วๆนี้ว่า" คนหนุ่มสาวหัวโล้น
วังยาวยิ้ม. ท่านเดินชายหนุ่มสองคนไปยังจุดสิ้นสุดของเลนด้วยร่ม
"เฮ้, พี่, คุณไม่จำเป็นต้องมากับเรา," กล่าวว่าชายหนุ่มสองคนที่มีรอยยิ้ม. เขาโง่? เขาไม่มีความคิดว่าเขาจะอยู่ในปัญหาใหญ่?
รถของพวกเขาจอดอยู่ที่ทางเข้าของหมู่บ้าน
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในรถที่พวกเขาได้ยินป๊อป! ดูเหมือนว่ายางถูกทำลาย
"เกิดอะไรขึ้น?" ชายหนุ่มสองคนได้ออกจากรถและเห็นเล็บในยาง เล็บอยู่ที่ด้านข้างของยาง
เห็นได้ชัดว่ามีคนใส่เล็บเข้าไปในยางอย่างจงใจ
"ใครทำได้แล้ว?!" กล่าวว่าชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความโกรธ
เขาทำซ้ำ "
เขามองไปรอบๆแต่เห็นเพียงหมูและเป็ดจ้องมองเขา จากนั้นเขาก็เห็น Wang Yao ซึ่งอยู่ห่างจากยานพาหนะประมาณสามเมตร
ชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ในสายฝนเหมือนคนโง่เขลา
ในความเป็นจริง Wang Yao โยนเล็บเข้าไปในยางของพวกเขา เขาเพียงแค่โยนเล็บอย่างสบายๆและเล็บเดินตรงเข้าไปในยาง
ตั้งแต่ทั้งสองคนมาหาปัญหาวังยาวจะไม่ปล่อยให้พวกเขาไปได้อย่างง่ายดาย เขาเป็นสบายๆแต่ไม่ว่าสบายๆ
"ด่ามันโชคร้าย!" กล่าวว่าชายหนุ่มหัวโล้น
ตั้งแต่หนึ่งในยางถูกหักพวกเขาต้องเปลี่ยนยาง มันยังฝนตก
วังยาวมองขึ้นไปที่ท้องฟ้า
ฝนจะได้รับหนักขึ้น
สภาพอากาศดูเหมือนจะสะท้อนให้เห็นถึงความคิดของ Wang Yao ก็เริ่มฝนตกหนักในเวลาไม่นาน
ขอบคุณสำหรับฝน, คิดว่าวังยาว.
เขามองดูชายหนุ่มสองคนที่เปลี่ยนยางใต้ร่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฮ้ฉันคิดว่าคุณยังไม่กลับมาทานข้าวกลางวันบอกว่าจางซูยอง
เพราะฝนตกข้างนอกหวังเหยาเพิ่งโทรมาบ้านเมื่อเร็วๆนี้และกล่าวว่าเขาไม่ได้กลับบ้านเพื่อทานอาหารกลางวันจาง xiuying ประหลาดใจที่เห็นลูกชายของเขา
วังยาวกล่าวว่าเราอาจจะมีแขกในอนาคต
ผู้มาเยือนเหรอ แขกอะไร พวกเขามาที่นี่เพื่อทานอาหารกลางวัน ถามจางซูยอง
ไม่กล่าวว่าหวังเหยา
ไม่นานหลังจากรับประทานอาหารกลางวันประมาณหนึ่งโมงเย็นมีคนเคาะประตูเสียงดัง
พวกเขามาแล้ว
วังยาวไปเปิดประตูและเห็นชายหนุ่มสองคน พวกเขาทั้งสองมีความสูงปานกลางดูประมาณ 28 และดูดีแต่ดูอารมณ์ไม่ดี พวกเขาทั้งสองมีบุหรี่ในปากและรอยสักบนแขนของพวกเขาตามที่เจ้าของร้านอธิบาย
หนึ่งในนั้นมีรอยสักปลาบนแขนอื่นๆมีรอยสักของคางคก
คุณหวังเหยา ชายหนุ่มถามอย่างหยาบคาย
ใช่ฉันหวังเหยากล่าวอย่างใจเย็น
ดีมากตอนนี้คุณว่างไหม ถามชายหนุ่ม
นี่มันอะไรกัน ถามวังยาว
เราต้องการซื้อเครื่องดื่มให้คุณและคนอื่นๆกล่าวว่า
ขอโทษครับผมไม่มีเวลากล่าวว่าหวังเหยา
ไม่เป็นไรค่ะ สองหนุ่มมองอย่างใกล้ชิดที่วังยาวและจากไป
พวกเขาแค่อยากให้แน่ใจว่าวังยาวอยู่ในหมู่บ้านนี้ ตอนนี้พวกเขาได้บรรลุจุดประสงค์ของการเข้าชม
เดี๋ยวก่อนใครขอให้คุณมา วังยาวหยุดสองหนุ่ม
โอเคคุณจะรู้ในไม่ช้ากล่าวว่าหนุ่มหัวล้าน
วังยาวยิ้ม เขาเอาร่มของเขาและพาชายหนุ่มสองคนไปยังจุดสิ้นสุดของถนน
เฮ้เพื่อนนายไม่ต้องมากับเราบอกว่าสองหนุ่มยิ้ม เขาโง่เหรอ เขาไม่รู้หรือว่าเขาจะมีปัญหาใหญ่
รถของพวกเขาจอดอยู่ที่ประตูหมู่บ้าน
ทันทีที่พวกเขาได้รับบนรถบัสพวกเขาได้ยินเสียงปัง ดูเหมือนว่ายางเสีย
เกิดอะไรขึ้น ชายหนุ่มสองคนออกไปและเห็นเล็บบนยาง เล็บที่ด้านข้างของยาง
เห็นได้ชัดว่ามีคนจงใจยัดตะปูเข้าไปในยาง
ใครเป็นคนทำ หนึ่งในชายหนุ่มกล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว
ใครเป็นคนทำ เขาย้ำ
เขามองไปรอบๆเขาเห็นเพียงหมูและเป็ดจ้องเขา แล้วเขาก็เห็นวังยาวประมาณสามเมตรจากรถของเขา
ชายหนุ่มสองคนยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนเหมือนคนโง่
ในความเป็นจริงวังยาวโยนเล็บในยางของพวกเขา เขาแค่โยนเล็บและเล็บที่ถูกแทงเข้าไปในยาง
ตั้งแต่พวกเขามาเพื่อสร้างปัญหาหวังเหยาปฏิเสธที่จะปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ เขาเป็นคนง่ายๆแต่ไม่ได้เป็นคนง่ายๆ
บ้าจริงบ้าจริง กล่าวว่าชายหนุ่มหัวล้าน
พวกเขาต้องเปลี่ยนยางเพราะหนึ่งในนั้นเสีย ฝนยังคงตก
วังยาวเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า
ฝนกำลังจะตก
สภาพอากาศที่ดูเหมือนจะสะท้อนให้เห็นถึงความคิดของวังยาวและในไม่ช้าฝนตกหนัก
ขอบคุณสำหรับฝนวังยาวคิด
เขามองดูชายหนุ่มสองคนเปลี่ยนยางใต้ร่มของพวกเขา