Most current computer-administered

Most current computer-administered instructional systems do not foster self-reliance in students, or encourage them to seek new information on their own. To rectify this deficit, Barnard, Erkens, and Sandberg (1990) propound the building of more flexible systems packaging communication expertise as a separate component. With less learner initiative, it's much easier to interpret input, but at what cost to learning outcome? In Japan, research is being conducted along these lines. The concept and development of ITS is becoming merged with interactive learning environments (ILE) to produce what is referred to as a "bi-modus learning environment" (BLE) (Otsuki, 1993). Whereas the main strength of ITS is its ability to derive a student model based on the identification of acquired rules, its main weakness is the inability to help learners acquire new knowledge by themselves. In contrast, students in an ILE can extract and comprehend rules induced from a complex domain, but the ILE cannot explicitly identify a student's misconceptions or tutor them in terms of their comprehension level. Thus the two (ITS and ILE ) are complementary to one another, and BLE represents combining the strengths of each.

Another way to increase learner control has been suggested by Bull, Pain, and Brna (1993). Their intriguing alternative to traditional student modeling, that of replacing the burden of the ITS, is to produce accurate representations of the learner's knowledge state; the learner is empowered with greater control, e.g., to construct and repair the model. Bull and associates contend that their model will result in a more accurate representation of the learner's beliefs, and thus be more highly regarded by the student. The learner is expected to benefit through the reflection necessary to accomplish this modeling task. Unfortunately, no data have yet been collected about the efficacy of this novel approach.

"Coached practice environments" (i.e., Sherlock I and II) represent yet another way to provide control during learning by combining apprenticeship training with intelligent instructional systems (Lajoie & Lesgold, 1992; Lesgold, Eggan, Katz, & Rao, 1992). These systems support greater learner initiative because the apprentice learns by doing (singularly or collaboratively); knowledge is anchored in experience; and the coach provides knowledge within an applicable context. Intelligent systems are developed with many of the characteristics of human apprenticeships, and performance can be easily assessed. Through replay and comparisons with the expert performance, this approach also supports trainee analysis of performance.

Salomon (1993) supports the trend of moving away from building traditional ITS and towards the design of systems as cognitive tools. He sees cognitive tools manipulated by students as instruments that promote constructive thinking, transcending cognitive limitations, and making it possible for students to engage in cognitive operations they wouldn't otherwise have been capable of. Some ITS programs make most diagnostic and tutorial decisions for the student; therefore they are not really cognitive tools because, "they are not designed to upgrade students' intelligent engagements." (p. 180). Also in accordance with the notion of computers as learning tools, learners should have the option to alter the degree of control themselves, from none (e.g., didactic environment) to maximum (e.g., discovery environment), as necessary.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล่าสุดคอมพิวเตอร์จัดการสอนระบบไม่ส่งเสริมการพึ่งพาตนเองในนักศึกษา หรือกระตุ้นให้พวกเขาเพื่อค้นหาข้อมูลใหม่ด้วยตนเอง การแก้ไขนี้ขาดดุล Barnard, Erkens และแซนด์เบิร์ก (1990) propound อาคารของระบบยืดหยุ่นบรรจุความเชี่ยวชาญด้านการสื่อสารเป็นส่วนประกอบแยกต่างหาก มีความคิดริเริ่มน้อยกว่าผู้เรียน มันง่ายมากแปล อินพุต แต่ว่าต้นทุนในการผลการเรียนรู้ ในประเทศญี่ปุ่น งานวิจัยจะถูกดำเนินการตามบรรทัดเหล่านี้ แนวคิดและการพัฒนาของกลายเป็นรวมกับสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ (เมา) จะผลิตอะไรจะเรียกว่า "โมดัสสองการเรียนรู้สิ่งแวดล้อม" (BLE) (⇒ 1993) ในขณะที่ความแข็งแรงหลักของของเป็นความสามารถในการสืบทอดแบบนักศึกษาตามรหัสของกฎที่ได้รับมา จุดอ่อนหลักของมันคือ ไม่สามารถที่จะช่วยให้ผู้เรียนได้รับความรู้ใหม่ ด้วยตนเอง ตรงกันข้าม ในเอลล์ดอร์สามารถแยก และทำความเข้าใจกฎที่เกิดจากโดเมนที่ซับซ้อน แต่ ILE ไม่สามารถระบุความเข้าใจผิดของนักเรียน หรืออบรมพวกเขาในแง่ของระดับความเข้าใจอย่างชัดเจน ดังนั้นทั้งสอง (ของและ ILE) ประกอบกับคนอื่น และผักแทนรวมจุดแข็งของแต่ละอีกวิธีหนึ่งในการเพิ่มการควบคุมผู้เรียนได้รับการแนะนำ โดยกระทิง อาการปวด และ Brna (1993) ทางเลือกน่าสนใจนักดั้งเดิม การสร้างแบบจำลองที่แทนที่ภาระของ การผลิตตัวแทนถูกต้องของสถานะความรู้ของผู้เรียน ผู้เรียนมีอำนาจกับการควบคุมมากขึ้น เช่น การสร้าง และซ่อมแซมแบบ กระทิงและร่วมต่อสู้ว่า รุ่นของพวกเขาจะทำการแสดงที่ถูกต้องมากขึ้นของความเชื่อของผู้เรียน และดังนั้น สูงมากถือว่านักเรียน ผู้เรียนคาดว่าจะได้รับประโยชน์ผ่านการสะท้อนการทำงานการสร้างโมเดลนี้ อับ ไม่มียังถูกรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับประสิทธิภาพของวิธีการนี้นวนิยาย"เรียนสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติ" (เช่น เชอร์ล็อก I และ II) หมายถึงการแสดงแต่อีกวิธีหนึ่งเพื่อให้ควบคุมในระหว่างการเรียนรู้ โดยการรวมการฝึกอบรมฝึกงานกับระบบจัดการเรียนการสอนอัจฉริยะ (Lajoie & Lesgold, 1992 Lesgold, Eggan แคทซ์ และ Rao, 1992) ระบบเหล่านี้สนับสนุนความคิดริเริ่มของผู้เรียนมากขึ้นเนื่องจากเด็กฝึกงานเรียนรู้ โดยการทำ (singularly หรือร่วม); ยึดความรู้เป็นประสบการณ์ และโค้ชให้ความรู้ในบริบทเกี่ยวข้อง มีพัฒนาระบบอัจฉริยะกับหลายลักษณะของมนุษย์ฝึก และประสิทธิภาพการทำงานสามารถถูกประเมินได้อย่างง่ายดาย เล่นซ้ำและเปรียบเทียบกับประสิทธิภาพการทำงานผู้เชี่ยวชาญ วิธีการนี้ยังสนับสนุนฝึกหัดวิเคราะห์ประสิทธิภาพของซาโลมอน (1993) รองรับแนวโน้มของการเคลื่อนที่ห่าง จากอาคารของดั้งเดิม และ ต่อการออกแบบระบบเป็นเครื่องมือทางปัญญา เขามองเห็นความรู้ความเข้าใจเครื่องมือจัดการ โดยนักเรียนเป็นเครื่องมือที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ การทำลายสถิติข้อจำกัดความรู้ความเข้าใจ และทำให้นักเรียนได้มีส่วนร่วมในการดำเนินงานความรู้ความเข้าใจที่พวกเขาจะไม่มิฉะนั้นแล้วความสามารถในการ บางโปรแกรมของตัดสินใจส่วนใหญ่วินิจฉัย และสอนนักเรียน ดังนั้น พวกเขาจะไม่เครื่องมือทางปัญญาจริง ๆ เพราะ "ไม่ได้ออกแบบเพื่ออัพเกรดนักเรียนอัจฉริยะปฏิบัติ" (p. 180) ยัง ตามความคิดของคอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือในการเรียนรู้ ผู้เรียนควรมีตัวเลือกในการเปลี่ยนแปลงระดับของการควบคุมตนเอง จาก none (เช่น พลวัตสิ่งแวดล้อม) สูงสุด (เช่น ค้นหาสิ่งแวดล้อม), จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มากที่สุดในปัจจุบันคอมพิวเตอร์ระบบบริหารการเรียนการสอนไม่ได้ส่งเสริมให้เกิดการพึ่งพาตนเองของนักเรียนหรือส่งเสริมให้พวกเขาที่จะแสวงหาข้อมูลใหม่เกี่ยวกับตัวเอง เพื่อแก้ไขการขาดดุลนี้บาร์นาร์ด Erkens และ Sandberg (1990) propound อาคารของความเชี่ยวชาญด้านการสื่อสารระบบการบรรจุภัณฑ์ที่มีความยืดหยุ่นมากขึ้นในฐานะที่เป็นส่วนประกอบแยก มีความคิดริเริ่มเรียนน้อยลงมันง่ายมากที่จะตีความการป้อนข้อมูล แต่ในสิ่งที่ค่าใช้จ่ายให้ผลการเรียนรู้? ในประเทศญี่ปุ่นการวิจัยจะถูกดำเนินการตามบรรทัดเหล่านี้ แนวคิดและการพัฒนาของตัวกลายเป็นที่รวมกับสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบโต้ตอบ (ILE) ในการผลิตสิ่งที่เรียกว่า "สภาพแวดล้อมการเรียนรู้วิธีการทำงานสอง" (BLE) (Otsuki, 1993) ในขณะที่กำลังหลักของความสามารถในการได้มาซึ่งรูปแบบของนักเรียนเป็นไปตามกฎบัตรประจำตัวของมาอ่อนแอหลักคือไม่สามารถที่จะช่วยให้ผู้เรียนได้รับความรู้ใหม่ด้วยตัวเอง ในทางตรงกันข้ามนักเรียนใน ILE สามารถสกัดและเข้าใจกฎการเหนี่ยวนำจากโดเมนที่ซับซ้อน แต่ ILE ไม่สามารถระบุอย่างชัดเจนความเข้าใจผิดของนักเรียนหรือผู้ปกครองพวกเขาในแง่ของระดับความเข้าใจของพวกเขา ดังนั้นทั้งสอง (และ ILE) จะประกอบไปอีกคนหนึ่งและ BLE แสดงให้เห็นถึงการรวมจุดแข็งของแต่ละคน.

วิธีที่จะเพิ่มการควบคุมผู้เรียนอีกได้รับการแนะนำโดยกระทิงเจ็บปวดและ Brna (1993) ทางเลือกที่น่าสนใจของพวกเขาเพื่อการสร้างแบบจำลองของนักเรียนแบบดั้งเดิมที่เปลี่ยนภาระของตนคือการผลิตที่ถูกต้องเป็นตัวแทนของรัฐความรู้ของผู้เรียน; ผู้เรียนมีอำนาจกับการควบคุมมากขึ้นเช่นการสร้างและซ่อมแซมรูปแบบ กระทิงและ บริษัท ร่วมยืนยันว่ารูปแบบของพวกเขาจะส่งผลให้มีตัวแทนที่ถูกต้องมากขึ้นของความเชื่อของผู้เรียนและทำให้ได้รับการยกย่องอย่างสูงมากขึ้นโดยนักเรียน ผู้เรียนที่คาดว่าจะได้รับประโยชน์ผ่านการสะท้อนที่จำเป็นในการทํางานการสร้างแบบจำลองนี้ แต่น่าเสียดายที่ไม่มีข้อมูลที่ได้รับยังเก็บรวบรวมเกี่ยวกับประสิทธิภาพของวิธีการใหม่นี้.

"โค้ชสภาพแวดล้อมการปฏิบัติ" (กล่าวคือ Sherlock I และ II) แทนเลยวิธีที่จะให้การควบคุมในระหว่างการเรียนรู้โดยการรวมการฝึกอบรมฝึกงานกับระบบการเรียนการสอนอัจฉริยะ (ชัวและ Lesgold อื่น 1992; Lesgold, Eggan, แคทซ์และราว 1992) ระบบเหล่านี้สนับสนุนความคิดริเริ่มของผู้เรียนมากขึ้นเพราะเด็กฝึกงานเรียนรู้โดยการทำ (แปลกประหลาดหรือร่วมกัน); ความรู้ที่ถูกยึดในประสบการณ์; และโค้ชให้ความรู้ภายในบริบทบังคับ ระบบอัจฉริยะที่มีการพัฒนามีหลายลักษณะของการฝึกงานมนุษย์และประสิทธิภาพการทำงานที่สามารถประเมินได้อย่างง่ายดาย ผ่านการเล่นซ้ำและเปรียบเทียบกับผลการดำเนินงานผู้เชี่ยวชาญวิธีการนี้ยังสนับสนุนการวิเคราะห์ผลการดำเนินงานการฝึกอบรม.

ซาโลมอน (1993) สนับสนุนแนวโน้มของการย้ายออกไปจากอาคารแบบดั้งเดิมและที่มีต่อการออกแบบระบบเป็นเครื่องมือองค์ความรู้ที่ เขาเห็นว่าองค์ความรู้เครื่องมือจัดการโดยนักเรียนเป็นเครื่องมือที่ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์เหนือข้อ จำกัด ของความรู้ความเข้าใจและทำให้มันเป็นไปได้สำหรับนักเรียนที่จะมีส่วนร่วมในการดำเนินงานองค์ความรู้ที่พวกเขาจะไม่เป็นอย่างอื่นได้รับความสามารถในการ บางโปรแกรมของมันทำให้การตัดสินใจวินิจฉัยมากที่สุดและการสอนสำหรับนักเรียน; ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้เป็นเครื่องมือทางปัญญาจริงๆเพราะ "พวกเขาไม่ได้ออกแบบมาเพื่ออัพเกรดนัดหมายอัจฉริยะนักเรียน '." (พี. 180) นอกจากนี้ยังสอดคล้องกับความคิดของคอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือการเรียนรู้ที่ผู้เรียนควรมีตัวเลือกในการปรับเปลี่ยนระดับของการควบคุมตัวเองจากใคร (เช่นสภาพแวดล้อมการสอน) สูงสุด (เช่นสภาพแวดล้อมการค้นพบ) เท่าที่จำเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจุบันคอมพิวเตอร์ส่วนใหญ่ใช้ระบบการเรียนการสอนไม่ส่งเสริมการพึ่งพาตนเองของนักเรียน หรือกระตุ้นให้พวกเขาที่จะแสวงหาข้อมูลใหม่ๆด้วยตนเอง เพื่อแก้ไขการขาดดุลนี้ Barnard , erkens และแซนด์เบิร์ก ( 1990 ) เสนอการสร้างความยืดหยุ่นมากขึ้น ระบบการสื่อสารบรรจุภัณฑ์เชี่ยวชาญเป็นส่วนประกอบที่แยกต่างหาก ด้วยความคิดริเริ่มการเรียนรู้น้อย มันง่ายมากที่จะตีความข้อมูล แต่ในสิ่งที่มีค่าใช้จ่ายที่จะเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ? ในญี่ปุ่น การวิจัยจะถูกดำเนินการตามบรรทัดเหล่านี้ แนวคิดและพัฒนาการของเป็นรวมกับสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบโต้ตอบ ( ILE ) เพื่อผลิตสิ่งที่เรียกว่า " บี วิธีการเรียนรู้สิ่งแวดล้อม " ( จ ) ( โอทสึกิ , 1993 ) ส่วนความแรงหลักของมันคือความสามารถในการรับนักเรียนแบบตามกฎการซื้อ จุดอ่อนหลักของมันคือการช่วยให้ผู้เรียนได้รับความรู้ใหม่ด้วยตนเอง ในทางตรงกันข้าม นักเรียนในในสามารถสกัดและเข้าใจกฎการโดเมนที่ซับซ้อน แต่ด้วยไม่สามารถอย่างชัดเจนระบุนักเรียนที่คลาดเคลื่อน หรือติวเตอร์ ในแง่ของระดับความเข้าใจของตนเอง ดังนั้นทั้งสอง ( และใน ) จะประกอบกัน และจแทนรวมจุดแข็งของแต่ละ .อีกวิธีที่จะเพิ่มการควบคุมผู้เรียนได้รับการแนะนำโดยวัว ความเจ็บปวด และ brna ( 1993 ) ทางเลือกที่น่าสนใจของนักเรียนแบบดั้งเดิมของการเปลี่ยนภาระของตน คือ ผลิตที่ถูกต้องเป็นตัวแทนของสถานะความรู้ของผู้เรียน ; ผู้เรียนมีอํานาจที่มีการควบคุมมากขึ้น เช่น การสร้างและซ่อมแซมแบบ วัวและสมาคมยืนยันว่ารูปแบบของพวกเขาจะมีผลในการเป็นตัวแทนที่ถูกต้องของความเชื่อของผู้เรียน จึงเป็นอย่างสูงโดยนักเรียน โดยคาดว่าจะได้รับประโยชน์ผ่านการสะท้อนที่จำเป็นเพื่อให้บรรลุนี้แบบงาน แต่น่าเสียดายที่ไม่มีข้อมูลยังถูกรวบรวมเกี่ยวกับประสิทธิภาพของวิธีการนี้ใหม่" โค้ชสภาพแวดล้อมการปฏิบัติ " ( เช่น Sherlock I และ II ) เป็นอีกวิธีที่จะช่วยให้การควบคุมในระหว่างที่เรียน โดยการรวมการฝึกอบรมด้วยระบบการสอนอัจฉริยะ ( lajoie & lesgold , 1992 ; lesgold eggan Katz , , , และ Rao , 1992 ) ระบบเหล่านี้สนับสนุนความคิดริเริ่มการเรียนรู้มากขึ้น เพราะเด็กเรียนรู้โดยการทำ ( อย่างแปลกประหลาด หรือร่วมกัน ) ; ความรู้เป็นที่ยึดในประสบการณ์ และโค้ชให้ความรู้ในบริบทที่เกี่ยวข้อง ระบบอัจฉริยะพัฒนากับหลายลักษณะของมนุษย์ apprenticeships การทำงานและสามารถประเมิน ผ่าน Replay และเปรียบเทียบกับผลงานผู้เชี่ยวชาญ วิธีการนี้ยังสนับสนุนการวิเคราะห์ฝึกหัดของการปฏิบัติซาโลมอน ( 1993 ) สนับสนุนแนวโน้มของการย้ายจากอาคารเดิมของมัน และต่อการออกแบบระบบเป็นเครื่องมือทางปัญญา . เขาเห็นการคิดเครื่องมือจัดการโดยนักเรียนเป็นเครื่องมือที่ส่งเสริมการคิดสร้างสรรค์ transcending ข้อจำกัดการรับรู้ และทำให้มันเป็นไปได้สำหรับนักเรียนที่จะมีส่วนร่วมในการรับรู้ พวกเขาจะไม่เป็นอย่างอื่นมีความสามารถในการ บางโปรแกรมการวินิจฉัยและการตัดสินใจให้มากที่สุดกวดวิชาสำหรับนักเรียน ดังนั้นพวกเขาไม่ได้จริงๆเครื่องมือทางปัญญา เพราะ " พวกเขาไม่ได้ถูกออกแบบเพื่ออัพเกรดใดฉลาดนักศึกษา " ( หน้า 180 ) ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดของคอมพิวเตอร์เป็นเครื่องมือการเรียนรู้ ผู้เรียนควรมีตัวเลือกในการเปลี่ยนระดับการควบคุมตนเอง จากไม่มี ( เช่น การสอนสิ่งแวดล้อม ) สูงสุด ( เช่น การค้นพบ สิ่งแวดล้อม เป็นสิ่งจำเป็น