As global urbanization rates increa

As global urbanization rates increase, how these areas of new settlements are organized, deployed, and managed is emerging as the critical question facing the city design and development disciplines (United Nations 2013). Given the volatile character of this urbanization, coupled with the disciplinary aspirations articulated within recent Landscape Urbanism and Landscape Infrastructure discourses, it would appear that the unpredictability seen in the deployment of these urban expansions is a milieu ripe for engagement through landscape and thereby ecological considerations (Belanger 2012; Waldheim 2006). However, I would contend that this engagement cannot be landscape and ecology defined solely through the lens of the biotic. Rather, these ecological considerations should be understood and employed as potentially operative political and economic devices for negotiating the speculative nature of contemporary settlement.
In the 2006 volume The Landscape Urbanism Reader, both Charles Waldheim’s essay “Landscape as Urbanism” and James Corner‘s essay “Terra Fluxus” suggest that landscape’s hypothetical capacity to navigate and subvert the hegemony of political, economic, and regulatory pressures on contemporary urbanization is a potentially potent disciplinary competence worth advancing. However, although both Corner and Waldheim evocatively describe this capacity, one can argue that a decade on from the initial publication of these essays, we have yet to see this facility tangibly manifest itself in practice. In fact, an increasingly common critique of the Landscape Urbanist discourse as simply a savvy rebranding of traditional landscape architectural capacities during a period of increased cultural awareness of environmental concerns could be understood as emerging directly from the perception of a rhetorical potential unfulfilled (Allen and McQuade 2011; Duany and Talen 2013). Certainly, it is this aspiration for a more politically operative role in the formation of the urban that I would argue has led to the emergence of the North American Landscape Infrastructure discourse out of Landscape Urbanism with its deliberate focus on relieving civil engineering and urban planning of their respective roles in the conceptualization and organization of the urban (Belanger 2012).
Ultimately though, if one considers the bulk of the projects being undertaken by the leading landscape architectural practices of today—Field Operations, West 8, MVVA, Agence Ter, Topotek, Gross Max, Turrenscape, SWA, etc.—they are, more often than not, engaged in elaborating the familiar public realm typologies

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นอัตราการกลายเป็นเมืองสากลเพิ่ม วิธีรวมถึงการชำระเงินใหม่จัดระเบียบ จัดวาง และจัดการเกิดขึ้นเป็นคำถามสำคัญที่หันหน้าไปทางเมืองออกแบบและพัฒนาสาขาวิชา (สหประชาชาติ 2013) รับอักขระระเหยของนี้กลายเป็นเมือง ควบคู่ไปกับความปรารถนาทางวินัยที่พูดชัดแจ้งภายในล่าทิวทัศน์วิถีชีวิตและโครงสร้างพื้นฐานภูมิทัศน์ discourses มันจะปรากฏว่า การผันผวนของตนในการปรับใช้เหล่านี้ขยายเมืองเป็นฤทธิ์ที่สุกสำหรับการมีส่วนร่วมผ่านภูมิทัศน์และระบบนิเวศจึงพิจารณา (Belanger 2012 ทางกายที่ 2006) อย่างไรก็ตาม ผมจะขอยืนยันว่า ไม่สามารถมีส่วนร่วมนี้กำหนดแต่เพียงผู้เดียวผ่านเลนส์ของการกำเนิดสิ่งมีชีวิตระบบนิเวศและภูมิทัศน์ ค่อนข้าง พิจารณาระบบนิเวศเหล่านี้ควรจะเข้าใจ และใช้เป็นอุปกรณ์ทางการเมือง และเศรษฐกิจอาจผ่าตัดสำหรับการเจรจาลักษณะเก็งกำไรของการจ่ายร่วมสมัยปริมาณ 2006 ที่ทิวทัศน์วิถีชีวิตอ่าน ชาร์ลส์กายร้อยแก้ว "ภูมิทัศน์เป็นวิถีชีวิต" และเจมส์มุมเรียงความ "Terra Fluxus" แนะนำความจุของภูมิทัศน์ที่สมมุติเพื่อนำทาง และ subvert ชิงทางการเมือง เศรษฐกิจ และกำกับดูแลแรงกดดันบนกลายเป็นเมืองร่วมสมัยคือ ความรู้ความสามารถทางวินัยที่มีศักยภาพอาจคุ้มค่าความก้าวหน้า อย่างไรก็ตาม แม้ว่ามุมและกาย evocatively อธิบายความจุนี้ หนึ่งสามารถเถียงว่า ทศวรรษบนจากการพิมพ์เริ่มต้นของบทความเหล่านี้ เรายังไม่ได้ดูโรงนี้รูปธรรมประจักษ์เองในการปฏิบัติ ในความเป็นจริง มีคำวิจารณ์ที่แรงมากของ Urbanist ภูมิทัศน์วาทกรรมเป็นเพียงการเข้าใจ rebranding ของภูมิทัศน์ดั้งเดิมจุสถาปัตยกรรมในช่วงเวลาของการรับรู้ทางวัฒนธรรมเพิ่มขึ้นของสิ่งแวดล้อมสามารถเข้าใจเป็นแนวใหม่โดยตรงจากการรับรู้ศักยภาพย่อยไม่บรรลุผล (อัลเลนและ McQuade 2011 Duany และภาษา 2013) แน่นอน ก็ทะเยอทะยานนี้ตำแหน่งผ่าตัดทางการเมืองมากขึ้นในการก่อตัวของเขตเมืองที่ผมจะกล่าวนำไปสู่การเกิดขึ้นของวาทกรรมโครงสร้างภูมิประเทศอเมริกาเหนือจากวิถีชีวิตภูมิทัศน์ที่โฟกัสที่กระทำบนบรรเทาวิศวกรรมโยธา และบทบาทของพวกเขาเกี่ยวข้องในเนยและองค์กรของการเมือง (Belanger 2012) การวางผังเมืองในที่สุด แม้ หาก พิจารณาเป็นกลุ่มของโครงการที่จะดำเนินการ โดยการปฏิบัติสถาปัตยกรรมภูมิทัศน์ชั้นนำของวันนี้ — ฟิลด์การดำเนินการ West 8, MVVA พี Ter, Topotek รวม Max, Turrenscape, SWA ฯลฯ — พวกเขาบ่อยกว่าไม่ มี ส่วนร่วมในบรรยากาศ typologies อาณาจักรสาธารณะที่คุ้นเคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นระดับโลกเพิ่มอัตราการขยายตัวของเมืองวิธีพื้นที่เหล่านี้ของการตั้งถิ่นฐานใหม่ที่มีการจัดนำไปใช้และการบริหารจัดการที่เกิดขึ้นเป็นคำถามที่สำคัญหันหน้าไปทางเมืองการออกแบบและการพัฒนาสาขาวิชา (United Nations 2013) ได้รับตัวละครมีความผันผวนของการกลายเป็นเมืองนี้ควบคู่ไปกับแรงบันดาลใจวินัยก้องภายในล่าสุดภูมิทัศน์วิถีชีวิตและภูมิทัศน์วาทกรรมโครงสร้างพื้นฐานก็จะปรากฏว่าไม่สามารถคาดการณ์ที่เห็นในการใช้งานของการขยายเมืองเหล่านี้เป็นสภาพแวดล้อมที่สุกสำหรับการสู้รบผ่านภูมิทัศน์และการพิจารณาจึงระบบนิเวศ ( Belanger 2012; Waldheim 2006) แต่ผมจะยืนยันว่าการมีส่วนร่วมนี้ไม่สามารถเป็นภูมิทัศน์และระบบนิเวศที่กำหนดไว้ แต่เพียงผู้เดียวผ่านเลนส์ของสิ่งมีชีวิต แต่การพิจารณาระบบนิเวศเหล่านี้ควรจะทำความเข้าใจและใช้เป็นอุปกรณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจที่อาจเกิดขึ้นการผ่าตัดสำหรับการเจรจาต่อรองกับธรรมชาติการเก็งกำไรของการตั้งถิ่นฐานร่วมสมัย.
ในหนังสือเล่มที่ 2006 ภูมิทัศน์วิถีชีวิตของผู้อ่านทั้งเรียงความชาร์ลส์ Waldheim ของ "ภูมิทัศน์เป็นวิถีชีวิต" และเจมส์มุมของการเขียนเรียงความ "Terra Fluxus "แสดงให้เห็นว่ากำลังการผลิตสมมุติภูมิทัศน์เพื่อนำทางและล้มล้างอำนาจของการเมืองเศรษฐกิจและกฎระเบียบที่แรงกดดันต่อการกลายเป็นเมืองร่วมสมัยที่มีความสามารถทางวินัยที่อาจมีศักยภาพมูลค่าก้าวหน้า อย่างไรก็ตามแม้ว่าทั้งสองมุมและ Waldheim evocatively อธิบายความจุนี้หนึ่งสามารถยืนยันว่าในทศวรรษที่ผ่านมาจากการตีพิมพ์ครั้งแรกของบทความเหล่านี้เรายังไม่เห็นสถานที่นี้อย่างเป็นจริงเป็นจังประจักษ์เองในทางปฏิบัติ ในความเป็นจริงการวิจารณ์กันมากขึ้นของวาทกรรมภูมิ Urbanist เป็นเพียง rebranding เข้าใจของความจุภูมิสถาปัตยกรรมแบบดั้งเดิมในช่วงระยะเวลาของการรับรู้ทางวัฒนธรรมที่เพิ่มขึ้นของความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมอาจจะเข้าใจว่าเป็นที่เกิดขึ้นโดยตรงจากการรับรู้ของวาทศิลป์ที่มีศักยภาพไม่ได้ผล (อัลเลนและ McQuade ปี 2011 Duany และ Talen 2013) แน่นอนว่ามันเป็นความทะเยอทะยานนี้สำหรับบทบาทการทำงานทางการเมืองในรูปแบบของเมืองที่ฉันจะยืนยันได้นำไปสู่การเกิดขึ้นของโครงสร้างพื้นฐานของวาทกรรมอเมริกาเหนือภูมิทัศน์จากภูมิทัศน์วิถีชีวิตที่มีความสำคัญโดยเจตนาของตนในการบรรเทาวิศวกรรมโยธาและการวางผังเมืองของ บทบาทของตนในแนวความคิดและองค์กรของเมือง (Belanger 2012).
ในที่สุด แต่หากพิจารณากลุ่มของโครงการที่กำลังดำเนินการโดยการปฏิบัติที่นำภูมิสถาปัตยกรรมการดำเนินงานในวันนี้สนามเวสต์ 8 MVVA, Agence เธอ, Topotek มวลรวมแม็กซ์ Turrenscape, SWA ฯลฯ พวกเขาจะบ่อยกว่าไม่ได้มีส่วนร่วมในการขยายความคุ้นเคย typologies ดินแดนของประชาชน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มอัตราความเป็นเมืองมากขึ้น ว่าพื้นที่เหล่านี้ของการชำระหนี้ใหม่จัด ปรับใช้ และจัดการวิกฤตที่เกิดขึ้นเป็นคำถามซึ่งออกแบบเมืองและพัฒนาสาขา ( มติ 2013 ) ให้ตัวละครที่เปลี่ยนแปลงได้ของเมืองนี้ คู่กับวินัยแรงบันดาลใจก้องภายในวิถีชีวิตภูมิทัศน์ล่าสุดและวาทกรรมภูมิด้านโครงสร้างพื้นฐาน ก็ปรากฏว่าทายเห็นในการใช้งานของการขยายของเมืองเหล่านี้เป็นสภาพแวดล้อมที่สุกสำหรับงานหมั้นผ่านภูมิทัศน์และระบบนิเวศจึงพิจารณา ( ปก 2012 ; วอลด์ไฮม 2549 ) อย่างไรก็ตาม ผมขอยืนยันว่า งานหมั้นนี้ ไม่สามารถ ภูมิทัศน์และระบบนิเวศที่กำหนด แต่เพียงผู้เดียวผ่านเลนส์ของทางชีวภาพ แต่การพิจารณาระบบนิเวศเหล่านี้ควรจะเข้าใจ และใช้เป็นเครื่องมือทางการเมือง และเศรษฐกิจอาจผ่าตัดเพื่อตรวจสอบลักษณะเก็งที่ร่วมสมัยใน 2549 ปริมาณภูมิทัศน์ความเป็นเมืองนักอ่าน ทั้งของชาร์ลส์วอลด์ไฮมเรียงความ " ภูมิทัศน์เป็นวิถีชีวิต " เรียงความ " เจมส์ มุมของ Terra Fluxus " แนะนำว่า ภูมิทัศน์สมมุติความจุเพื่อเลื่อนและล้มล้างอำนาจของการเมือง เศรษฐกิจ และแรงกดดันที่มีต่อความเป็นเมืองสมัยใหม่ที่อาจมีมูลค่าทางวินัยความก้าวหน้า อย่างไรก็ตาม แม้ว่าทั้งมุมและวอลด์ไฮมครั้งแรกอธิบายความจุนี้ หนึ่งสามารถโต้เถียงว่า ทศวรรษ จากการประกาศครั้งแรกของเรียงความนี้เรายังไม่เคยเห็นสถานที่นี้เป็นตัวเป็นตนประจักษ์เองในการปฏิบัติ ในความเป็นจริง การวิจารณ์ทั่วไปมากขึ้นของภูมิทัศน์ urbanist วาทกรรมเป็นเพียงแค่ rebranding ของชาญแบบภูมิสถาปัตยกรรมความจุช่วงเพิ่มความตระหนักทางวัฒนธรรม สิ่งแวดล้อมอาจจะเข้าใจเป็น ที่เกิดขึ้นโดยตรงจากการรับรู้ของการเติมเต็มศักยภาพ ( Allen และเมิกเวิร์ด 2011 ; duany และสู่ท่าเลน 2013 ) แน่นอน มันคือความใฝ่ฝันที่มากขึ้นในทางการเมืองและบทบาทในการพัฒนาของเมืองที่ผมจะเถียงได้นำไปสู่การเกิดขึ้นของโครงสร้างพื้นฐานภูมิทัศน์อเมริกาเหนือวาทกรรมจากแนววิถีชีวิตกับโฟกัสโดยเจตนาของการวิศวกรรมโยธาและผังเมืองของบทบาทของตนในแนวความคิดขององค์กรและชุมชน ( ปก 2012 )ท้ายที่สุดแล้ว ถ้าหนึ่งพิจารณาเป็นกลุ่มของโครงการได้ถูกจัดการโดยนำการปฏิบัติของงานภูมิสถาปัตยกรรมในวันนี้ด้านตะวันตก mvva ฝรั่งเศส 8 , 6 , topotek รวมแมกซ์ turrenscape , อย่างใดอย่างหนึ่ง , ฯลฯ พวกเขา เพิ่มเติมมักจะมากกว่าไม่ หมั้นใน elaborating typologies สาธารณะดินแดนที่คุ้นเคย