When the children first went t live

When the children first went t live at the white house, they talked about Father a lot and were always asking questions about him.But at time passed, their questions seemed to make Mother unhappy,so they stopped asking them.But they never forgot him.
Bobbie thought about father often.She knew her mother was unhappy,and she warried a lot about that.And why was Father away for so long? Was there something that Mother wasn't telling them.
The answer came on the day she went to the station to fetch the magazines. They were old magazines which people left on trains or in the waiting room.Perks said the choldren could have them to read,and one day Bobbie went to fetch them.
'I'll just put some newspaper round them to keep them tigetther,' said Perks. And took an Old newspaper from the heap.
The magazines were heavy,and Bobbie stopped to rest on the way home.She sat on the grass and dropped them beside her. As the did this,She looked at the newspaper and read some of the words on the page...and it was like a terrible dream.
She never remembered how she got to home.But she went to her room and locked the door.Then she took the newspaper off the magazines and looked at it again.The words seemed to jump out at her:
FIVE YEARS IN PRISON FOR SPY!
And the name of the 'spy' was the name of her Father.
Bobbie was very quite at tea-time
'Is anything wrong? Mother asked her.
' I'm all right,' said Bobbie
But after tea, Mother went up to Bobbie's room.'What's the matter?' she wanted to know For an answer,Bobbie took the newspaper from under her bed and showed it to her mother.
'Oh,Bobbie' cried Mother.'You don't belive it,do you? You don't belive Daddy is a spy?
'No' said Bobbie
'He's good and honest and he's done nothing wrong,' said Mother'We have to remember that.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเด็ก ๆ ก่อนไปทีอยู่ที่บ้านสีขาว พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อมาก และมักจะถูกถามคำถามเกี่ยวกับพระองค์ แต่เวลาผ่านไป คำถามของเขาดูเหมือน ทำให้แม่ไม่มีความสุข เพื่อให้พวกเขาหยุดทาน แต่พวกเขาไม่เคยลืมเขาBobbie คิดว่า เกี่ยวกับพ่อมัก เธอรู้ว่า แม่ของเธอมีความสุข และเธอ warried มากว่า และทำไมพ่อเก็บสำหรับนาน ไม่มีสิ่งที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขาคำตอบมาในวันที่เธอไปสถานีจะนำมาใช้ในนิตยสาร พวกคนที่เหลือ บนรถไฟ หรือ ในห้องรอนิตยสารเก่า Perks กล่าวว่า choldren สามารถให้อ่าน และหนึ่งวัน Bobbie ไปนำพวกเขา'ฉันจะเพียงใส่หนังสือพิมพ์บางรอบพวกเขาเพื่อให้พวกเขา tigetther กล่าว Perks และเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกองการนิตยสารได้หนัก และ Bobbie หยุดพักผ่อนบนบ้าน เธอนั่งบนหญ้า และลดลงไปอยู่ข้างเธอ เป็นการทำอย่างนี้ เธอมองหนังสือพิมพ์ และอ่านคำหน้า... และมันเป็นเหมือนความฝันน่ากลัวเธอไม่เคยจำว่า เธอมาถึงบ้าน แต่เธอไปที่ห้องของเธอ และล็อคประตู เธอเอาหนังสือพิมพ์ปิดนิตยสาร และมองมันอีกครั้ง คำดูเหมือนจะ กระโดดข้ามไปที่เธอ: ห้าปีในคุกสำหรับ SPYและชื่อของ 'ดักฟัง' เป็นชื่อของพ่อของเธอมี Bobbie ที่ชาเวลาค่อนข้างมาก' เป็นอะไรที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ แม่ถามเธอ'ฉัน,' กล่าวว่า Bobbieแต่หลังจากชา แม่ไปถึงห้องของ Bobbie 'เป็นอะไรไป "เธออยากรู้คำตอบ Bobbie เอาหนังสือพิมพ์อย่างเตียงนอนของเธอ และพบกับแม่ของเธอ' โอ้ Bobbie' ร้องเรียกแม่ ' คุณ belive คุณ คุณ belive พ่อเป็นสายลับBobbie กล่าวว่า 'ไม่''กำลังดี และซื่อสัตย์ และเขาได้ทำอะไรผิด Mother'We กล่าวว่าต้องจำไว้ว่า .'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเด็กคนแรกที่ไปทีอาศัยอยู่ที่บ้านสีขาวที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อมากและมักจะถามคำถามเกี่ยวกับ him.But ที่เวลาผ่านไปคำถามของพวกเขาดูเหมือนจะทำให้แม่มีความสุขเพื่อให้พวกเขาหยุดถาม them.But พวกเขาไม่เคยลืมเขา .
บ๊อบบี้คิดว่าเกี่ยวกับพ่อ often.She รู้ว่าแม่ของเธอก็มีความสุขและเธอ warried มากเกี่ยวกับ that.And ทำไมพ่อไปนาน ๆ ? คือมีอะไรบางอย่างที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขา.
คำตอบมาในวันที่เธอเดินไปสถานีสามารถดึงข้อมูลนิตยสาร พวกเขาเป็นนิตยสารเก่าที่คนที่เหลืออยู่บนรถไฟหรือใน room.Perks รอ choldren กล่าวว่าอาจจะมีให้พวกเขาอ่านและวันหนึ่งบ๊อบบี้ไปเรียกพวกเขา.
'ฉันเพิ่งจะวางหนังสือพิมพ์บางรอบพวกเขาเพื่อให้พวกเขา tigetther' กล่าวว่า Perks และเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกอง.
นิตยสารหนักและบ๊อบบี้หยุดพักผ่อนในวิธี home.She นั่งบนพื้นหญ้าและลดลงพวกเขาอยู่ข้างๆเธอ ในฐานะที่ทำอย่างนี้เธอมองที่หนังสือพิมพ์และอ่านคำบางคำในหน้า ... และมันเป็นเหมือนความฝันที่น่ากลัว.
เธอไม่เคยจำได้ว่าเธอได้ไป home.But เธอเดินไปที่ห้องของเธอและล็อคประตู จากนั้นเธอก็เอาออกหนังสือพิมพ์นิตยสารและมองมัน again.The
คำพูดที่ดูเหมือนจะกระโดดออกจากที่เธอ:! ห้าปีในคุกสำหรับ SPY
และชื่อของ 'สายลับ' เป็นชื่อของพ่อของเธอ.
บ๊อบบี้เป็นอย่างมากเลยทีเดียวที่ ชาเวลา
'เป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า? แม่ถามเธอ.
' ฉันทั้งหมดขวากล่าวว่าบ๊อบบี้
แต่หลังจากที่ชาแม่ขึ้นไป room.'What ของบ๊อบบี้ของเรื่องนี้? เธออยากจะรู้คำตอบสำหรับบ๊อบบี้เอาหนังสือพิมพ์มาจากใต้เตียงของเธอและแสดงให้แม่ของเธอ.
'Oh, บ๊อบบี้' Mother.'You ร้องไห้ไม่ belive มันคุณ? คุณไม่ belive พ่อเป็นสายลับหรือไม่?
'ไม่' บ๊อบบี้กล่าวว่า
'เขาเป็นคนดีและมีความซื่อสัตย์และการที่เขาได้ทำอะไรผิดปกติกล่าวว่า Mother'We ต้องจำไว้ว่า.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อลูกแรกก็ไม่ได้อยู่ในทำเนียบขาว เขาพูดถึงคุณพ่อมาก และมักจะถามคำถามเกี่ยวกับเขา แต่เวลาผ่านไป คำถามของพวกเขาดูเหมือนจะทำให้แม่ไม่พอใจ พวกเขาจึงหยุดถามพวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยลืมเขา .
บ๊อบบี้คิดพ่อบ่อยๆ เธอรู้ว่าแม่ของเธอไม่มีความสุข และเธอ warried มากเกี่ยวกับว่า ทำไมพ่อหายไปนานจังมีอะไรที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขา .
คำตอบที่ได้กลับมา ในวันที่เธอไปสถานีรถไฟ เพื่อไปเอานิตยสาร มีนิตยสารเก่าซึ่งคนซ้ายบนรถไฟ หรือ ในห้องรอ เอกสิทธิ์ กล่าวว่า choldren อาจได้อ่าน และวันหนึ่งบ๊อบบี้ไปตามพวกเขา .
" ฉันจะวางหนังสือพิมพ์บางรอบพวกเขาเพื่อให้พวกเขา tigetther ' perksแล้วเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกอง .
นิตยสารหนักและบ๊อบบี้หยุดพักระหว่างทางกลับบ้าน เธอนั่งลงบนพื้นหญ้า แล้ววางลงข้างๆ เธอ เป็นคนทำ เธอมองไปที่หนังสือพิมพ์และอ่านบางส่วนของคำพูดในหน้า . . . . . . . มันเหมือนความฝันที่น่ากลัว
เธอไม่เคยยังจำเธอได้กลับบ้าน แต่เธอกลับไปที่ห้องของเธอ และล็อคประตูแล้วเธอเอาหนังสือพิมพ์ปิดนิตยสารและมองมันอีกครั้ง กับคำพูดที่ดูเหมือนจะกระโดดออกจากที่ของเธอ :
5 ปีในคุกสำหรับสายลับ
และชื่อของ ' สายลับ ' เป็นชื่อของพ่อของเธอ บ๊อบบี้เป็นค่อนข้างมาก

'is ชาเวลาทำอะไรผิด แม่ถามเธอ .
' ฉันไม่เป็นไร ' บ๊อบบี้
แต่หลังจากชา แม่จึงไปที่ห้องของบ๊อบบี้ . 'what เป็นอะไร ? เธอต้องการที่จะรู้คำตอบบ๊อบบี้เอาหนังสือพิมพ์จากใต้เตียงของเธอ และเอาไปให้แม่ของเธอ .
' โอ บ๊อบบี้ ' แม่ คุณไม่เชื่อเหรอ คุณไม่ต้องเชื่อพ่อเป็นสายลับ

' ' ของบ๊อบบี้เขาที่ดีและซื่อสัตย์ และเขาไม่ได้ทำอะไรผิด ' mother'we ต้องจำไว้ว่า '
.