「Guaaaaaaaa...! What is this! Hurts

「Guaaaaaaaa...! What is this! Hurts! Hurts...!」

In the middle of exploring the forest, Yuuji was attacked by 3 goblins, with great efforts from Kotarou, he repulsed the enemies.
However, the flying blood and meat, the smell and the sound; the unedited experience of guro scene shocked him. After he returned home, without doing anything else, he dives to the bed.
He soundly fell asleep but in the unusual midnight.


「Aaaaaaaaa! My arm hurts! My leg hurts! Whole boy hurts.....! Is it because the fight! But this is not muscle sore level!」

He was unexpectedly calm. On the side of the bed was Kotarou who was sleep inside Yuuji’s room. She also raise a painful agonize sound “Kuun”.

「Guoooooo! Medicine, my medicine, Bu*rrin[1], Pa*ron[2], not if it muscle ore then Va*telin[3]? Rather, is this curable with medicine!」

He was unexpectedly calm....... Nay, Pab*n is a cold drug.
Is it because he wasn’t calm? Or only because he was a baka?[4] It was very suspicious.

He was rithing on top of bed for 4 hours. Finally the pain subsided, and fell asleep until the dawn arrived.....

「Huff.... yesterday was awful. I wonder what have happened. I don’t know? Do you know something Kotarou?」

“Even if you said that to me, I also don’t understand.” Kotarou looked at Yuuji and make one bark.
No matter how smart she is, this is another world where fantasy creatures reigned over the land. After all, Kotarou wasn’t omniscience. At least for now.[5]

「Aaa, what should I do now? Since I was fighting against pain yesterday night, I don’t really want to go outside..... However, I ought to dispose the goblin corpses.」

Today, Yuuji’s monologue was also excellent.

He prepared his outfit and together with Kotarou, Yuuji went out from the house.
Besides the usual rucksack, he carried shovel. On the shovel handle were the tip that was sharpened into what was called in the Kanto region as 「Shovel Sword」.
In the first place, shovel was also a weapon. It was adopted by many armies, there were also doctrine that use it as the strongest melee weapon. Though Yuuji really wouldn’t know about this if he didn’t receive the information of the existence from bulletin board. It was all thanks to the kind elder brothers in bulletin board that taught him about the existence of that. He was really a disappointing guy.

Yuuji and Kotarou were walking towards the location of yesterday fierce battle.

「For some reason today air was tasty....」

Yuuji held trekking pole in his left hand, with a good mood he was humming a song while he swung the shovel in his right hand as he was walking.

Yuuji arrived at the place where the goblin corpse were scattered around by sensing the scent of blood for 5 minutes.

「Wou..... Even after one day passed, guro stuffs are still guro. Let’s dispose them without watching too much. The first thing is to dig a hole. Kotarou, you can play nearby. I will call for you when I finished.」

*Za...*! *Ga...*! *Buchibuchibuchi...*!

Yuuji dug the ground while vigorously cutting through the tree roots. In a blink of an eye, a large hole had been dug.

「Ok, Ok. As expected for the digging hole, the shovel is efficiently cut through the tree roots..... and then yoi! Even if I have noticed that I am awesome! My body is strange!」

Just to pointing out the ridiculousness, he was doing self-tsukkomi. The reliable Kotarou was not near him now. His lonely fate was sorrowful.

Yuuji breathed heavily with a whiff. Anyhow, he had put the disposal as the first priority now. He tossed the goblin bodies to the large hole, while he at it, he also threw the tree root that he cut and twig to the hole before buried it.

「Alright. After this is the real issue. Hey, Kotarou!」

Yuuji who had finished with the disposal called out to Kotarou. Now, he quickly returned to the house.
Together with Kotarou, he was checking up his own body condition on the garden.
The result was...

「Vertical jump height is 1 meter. Horizontal jump is 3 meter. I can’t measure short distance and long distance run, and ball throwing that I don’t know the name. But, by body feeling my strength had increased. I think it has increased by 20% from my High School record. Yet, my height and weight seems to not changing. I wonder if it’s must be because I defeated a monster and leveled up. What do you think Kotarou?」

As if she was replying, Kotarou bark “Woofwoof”. “Even if you asking me that, I don’t understand it, you know?” was something it seems she wanted to say.

「By the way Kotarou, didn’t you get bigger? Is it just my imagination? Hm... Since no matter how I think about it I still don’t understand, for now let think this as a good think and don’t worry about it. Yes, that’s true, let’s do that.」

With a monologue in a loud noise, he proclaimed his resolution to leaving all the hard thinking to someone else.
Even if his physical ability increased, Yuuji was still Yuuji.
“Woof!” Kotarou was the same.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Guaaaaaaaa... นี้คืออะไร! เจ็บ เจ็บ... 」ระหว่างการสำรวจป่า Yuuji ถูกโจมตี โดยผีมังกร 3 มีความพยายามจาก Kotarou เขา repulsed ศัตรูอย่างไรก็ตาม บินเลือด และเนื้อ กลิ่น และ เสียง ประสบการณ์ unedited ของกูโรฉาก shocked เขา หลังจากที่เขากลับบ้าน โดยไม่ต้องทำอะไร เขาดำน้ำไปเตียงเขาสนิทตก asleep แต่เที่ยงคืนปกติ「Aaaaaaaaa แขนเจ็บ ขาของฉันเจ็บ เด็กทั้งเจ็บ... เป็นเพราะการต่อสู้ แต่นี่ไม่ใช่ระดับเจ็บกล้ามเนื้อ! 」กำลังใจโดยไม่คาดคิด ด้านของนอนถูก Kotarou ที่นอนภายในห้องพักของ Yuuji เธอยังเพิ่มความเจ็บปวดคนเสียง "Kuun"「Guoooooo ยา ยาของฉัน บุ * rrin [1], Pa * ร้อน [2], ไม่ถ้าฟื้นฟูกล้ามเนื้อแร่แล้ว Va * telin [3] ค่อนข้าง เป็นนี้รักษา ด้วยยา! 」กำลังใจโดยไม่คาดคิด... นาย Pab * n เป็นยาเย็นเป็น เพราะเขาไม่สงบ หรือ เพราะเขาเป็น baka [4] มันเป็นน่าสงสัยมากเขามี rithing บนเตียง 4 ชั่วโมง ในที่สุดอาการปวด subsided และทารกหลับจนถึงเช้า...「Huff...เมื่อวานนี้ได้แวะ ไม่ทราบว่า เกิดอะไรขึ้น ฉันไม่รู้ คุณรู้อะไร Kotarou ? 」"ถ้าคุณกล่าวว่า ฉัน ผมยังไม่เข้าใจ" Kotarou Yuuji มอง และทำให้เปลือกหนึ่งไม่ว่าวิธีสมาร์ทเธอได้ นี่คืออีกโลกหนึ่งที่สัตว์แฟนตาซี reigned เหนือแผ่นดิน หลังจากที่ทุก Kotarou ไม่สัพพัญญู น้อยในขณะนี้ [5]「Aaa ไรตอนนี้ เนื่องจากผมได้ต่อสู้กับความเจ็บปวดคืนเมื่อวานนี้ ผมไม่อยากไป... อย่างไรก็ตาม ฉันควรจะกำจัดศพผี」วันนี้ monologue ของ Yuuji ได้ยังดีเขาเตรียมเครื่องแต่งกายของเขา และกับ Kotarou, Yuuji ออกไปจากบ้านนอกจากเป้ปกติ เขาทำพลั่ว บนจับพลั่วมีคำแนะนำที่ที่รุนแรงขึ้นเป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่าในภูมิภาคคันเป็น 「Shovel Sword」ในสถานที่แรก พลั่วยังเป็นอาวุธ ถูกนำมาใช้ โดยกองทัพมาก นอกจากนี้ยังมีหลักคำสอนที่ใช้เป็นอาวุธระยะประชิดแข็งแกร่ง แม้ว่า Yuuji จริง ๆ จะไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ถ้าเขาไม่ได้รับข้อมูลที่มีอยู่จากกระดาน ก็ขอบคุณพี่น้องพี่ชนิดในกระดานที่สอนเขาเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของที่ทั้งหมด จริง ๆ เขาเป็นผู้ชายย่อมYuuji และ Kotarou กำลังเดินไปทางที่ตั้งของการต่อสู้รุนแรงเมื่อวานนี้「For บางเหตุผลวันนี้อากาศถูกอร่อย...」Yuuji จัดชมเสาซ้ายมือ มีอารมณ์ดี เขามีฮัมเพลงในขณะที่เขา swung พลั่วที่มือขวาของเขาขณะที่เขาเดินYuuji มาถึงที่สถานที่ศพผีมีกระจายอยู่ทั่วตามกลิ่นเลือดการตรวจ 5 นาที「Wou ... แม้หลังจากผ่านไปหนึ่งวัน กูโร stuffs ได้ยังกูโร ลองทิ้งไว้โดยไม่ต้องดูมากเกินไป สิ่งแรกคือการ ขุดหลุม Kotarou คุณสามารถเล่นในบริเวณใกล้เคียง ฉันจะโทรหาคุณเมื่อฉันเสร็จ」* ซดีซา... * * Ga. ... *! * Buchibuchibuchi... *Yuuji ขุดพื้นดินในขณะที่โยคะตัดผ่านรากต้นไม้ ในชั่วพริบตา หลุมขนาดใหญ่มีการขุด「Ok ตกลง ตามที่คาดไว้ในหลุมขุด ขุดก็เป็นได้อย่างมีประสิทธิภาพตัดผ่านรากต้นไม้... แล้วย้อย แม้ว่าฉันได้สังเกตเห็นว่า ผมน่ากลัว ร่างกายของฉันคือแปลก! 」เพียงเพื่อชี้ให้เห็นใน ridiculousness เขาถูกทำ tsukkomi ตนเอง Kotarou เชื่อถือได้ไม่ใกล้เขาตอนนี้ ชะตากรรมของเขาโดดเดี่ยวถูกอกตรมYuuji หายใจกับ whiff เป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตาม เขาได้ใส่ขายทิ้งเป็นอันดับแรกขณะนี้ เขาเพราะร่างผีไปหลุมใหญ่ ในขณะที่เขาได้ เขาโยนรากต้นไม้ที่เขาตัด และ twig ที่หลุมก่อนฝังมันไว้「Alright หลังจากนี้เป็นเรื่องจริง เฮ้ Kotarou ! 」Yuuji ที่ได้เสร็จสิ้น มีการขายทิ้งที่ร้องเรียก Kotarou ตอนนี้ เขาได้อย่างรวดเร็วกลับไปบ้านพร้อม Kotarou เขาถูกตรวจสอบค่าสภาพร่างกายของเขาเองในสวนผลได้...「Vertical กระโดดสูงเป็น 1 เมตร ข้ามแนวนอนเป็น 3 เมตร ฉันไม่สามารถวัดระยะทางสั้น ๆ และไกลรัน และลูกโยนที่ทราบชื่อ ได้ ได้เพิ่มความแข็งแรงของฉันร่างกายความรู้สึก ผมคิดว่า มันมีเพิ่มขึ้น 20% จากของฉันระดับมัธยมศึกษา ยัง ความสูงและน้ำหนักของฉันดูเหมือนจะไม่เปลี่ยนแปลง ฉันสงสัยว่า ถ้าต้อง เพราะฉันพ่ายแพ้มอนสเตอร์ และผ่านค่า ทำอะไรคุณคิดว่า Kotarou ? 」ถ้าเธอไม่ตอบกลับ Kotarou เปลือก "Woofwoof" "ถ้าคุณถามที่ ฉันไม่เข้าใจมัน คุณรู้หรือไม่" เป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่า เธออยากบอกวิธี Kotarou 「By ไม่ได้คุณได้รับใหญ่ มันเป็นเพียงจินตนาการ Hm ... เนื่องจากว่าวิธีคิดเกี่ยวกับมัน ฉันยังไม่เข้าใจ ตอนนี้ให้คิดเป็นคิดดี และไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ใช่ ที่จริง ลองทำ」มี monologue ในเสียงดัง เขาประกาศความละเอียดของเขาออกจากความคิดที่ยากเพื่อผู้อื่นแม้ว่าความสามารถทางกายภาพของเขาเพิ่มขึ้น Yuuji ถูกยัง Yuuji"Woof" Kotarou มีเหมือนกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 Guaaaaaaaa ... ! นี่คือสิ่งที่! เจ็บ! ! ... เจ็บ」ในช่วงกลางของการสำรวจป่ายูจิถูกโจมตีโดย3 ก๊อบลินที่มีความพยายามที่ดีจาก Kotarou เขาผลักศัตรู. แต่เลือดบินและเนื้อสัตว์กลิ่นและเสียง; ประสบการณ์ที่ไม่มีการแก้ไขของฉาก guro ตกใจเขา หลังจากที่เขากลับบ้านโดยไม่ต้องทำอะไรก็ได้ที่เขาดำดิ่งไปที่เตียง. อุตุเขาผล็อยหลับไป แต่ในเวลาเที่ยงคืนที่ผิดปกติ. 「 aaaaaaaaa! แขนของฉันเจ็บ! ขาของฉันเจ็บ! เด็กทั้งเจ็บ ..... ! มันเป็นเพราะการต่อสู้! แต่ตอนนี้ไม่เจ็บกล้ามเนื้อระดับ! 」เขาเป็นความสงบโดยไม่คาดคิด ที่ด้านข้างของเตียงที่ถูก Kotarou ที่เป็นนอนหลับภายในห้องของยูจิ นอกจากนี้เธอยังยกทนทุกข์ทรมานเจ็บปวดเสียง "Kuun". 「 Guoooooo! แพทย์, ยา, ฉันบุ rrin * [1], Pa * รอน [2] ไม่ถ้ามันแร่กล้ามเนื้อแล้ว Va * Telin [3] แต่นี้รักษาได้ด้วยยา! 」เขาเป็นความสงบโดยไม่คาดคิด....... แต่ว่า Pab n * เป็นยาเย็น. มันเป็นเพราะเขาไม่ได้สงบ? หรือเพียงเพราะเขาเป็น Baka หรือไม่ [4] มันเป็นที่น่าสงสัยมาก. เขาได้รับการ rithing บนเตียงเป็นเวลา 4 ชั่วโมง ในที่สุดอาการปวดลดลงและหลับจนถึงเช้ามาถึง ..... 「หอบ .... เมื่อวานนี้อันยิ่งใหญ่ ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้น ผมไม่ทราบ? คุณรู้ไหมว่าบางสิ่งบางอย่าง Kotarou? 」"แม้ว่าคุณจะบอกว่าให้ฉันฉันยังไม่เข้าใจ." Kotarou มองที่ยูจิและทำให้หนึ่งเปลือก. ไม่ว่าสมาร์ทเธอเป็นนี้เป็นโลกที่มีสิ่งมีชีวิตที่ทรงครอบครองเหนือจินตนาการอีก ที่ดิน. หลังจากที่ทุก Kotarou ไม่ได้สัพพัญญู อย่างน้อยตอนนี้. [5] 「 Aaa สิ่งที่ฉันควรจะทำตอนนี้หรือไม่ ตั้งแต่ผมได้รับการต่อสู้กับความเจ็บปวดคืนเมื่อวานนี้ผมไม่อยากที่จะออกไปข้างนอก ..... แต่ผมควรจะทิ้งศพผี. 'วันนี้คนเดียวของยูจิก็ยังดีเยี่ยม. เขาเตรียมชุดของเขาและร่วมกับ Kotarou , ยูจิก็ออกจากบ้าน. นอกจากเป้ปกติเขาถือพลั่ว ที่จับจอบเป็นเคล็ดลับที่รุนแรงขึ้นเป็นสิ่งที่ถูกเรียกว่าในภูมิภาคคันโตเป็น「 Shovel ดาบ」. ในสถานที่แรกที่จอบยังเป็นอาวุธ มันถูกนำมาใช้โดยกองทัพจำนวนมากยังมีความเชื่อว่าจะใช้มันเป็นอาวุธระยะประชิดที่แข็งแกร่ง แม้ว่ายูจิจริงๆจะไม่ทราบว่าเกี่ยวกับเรื่องนี้ถ้าเขาไม่ได้รับข้อมูลของการดำรงอยู่จากกระดานข่าว มันก็ขอบคุณทุกพี่ชายชนิดในกระดานข่าวที่สอนเขาเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของว่า เขาเป็นจริงๆเป็นคนที่น่าผิดหวัง. ยูจิและ Kotarou กำลังเดินไปสู่สถานที่ตั้งของเมื่อวานนี้การต่อสู้ที่รุนแรง. 「เหตุอากาศในวันนี้บางอร่อย .... 」ยูจิจัดขึ้นเสาเดินป่าในมือซ้ายของเขามีอารมณ์ที่ดีเขาได้รับการฮัมเพลงในขณะที่เขาเหวี่ยงจอบในมือขวาของเขาในขณะที่เขากำลังเดิน. ยูจิมาถึงสถานที่ที่ผีศพกระจัดกระจายอยู่รอบ ๆ โดยการตรวจจับกลิ่นของเลือดเป็นเวลา 5 นาที. 「 Wou ..... แม้หลังจากที่วันหนึ่งผ่านไป วัตถุดิบ guro ยังคง Guro ขอทิ้งโดยไม่ได้ดูมากเกินไป สิ่งแรกคือการขุดหลุม Kotarou คุณสามารถเล่นที่ใกล้เคียง เราจะเรียกคุณเมื่อฉันเสร็จ. '* * * * * * * * Za ... ! * * * * * * * * กา ... ! * * * * * * * * Buchibuchibuchi ... ! ยูจิขุดพื้นในขณะที่แรงตัดผ่านรากต้นไม้ ในพริบตาเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่ได้รับการขุด. 「ตกลงตกลง เป็นที่คาดหวังสำหรับหลุมขุดพลั่วที่ถูกตัดอย่างมีประสิทธิภาพผ่านรากต้นไม้ ..... และย้อยแล้ว! แม้ว่าผมจะได้สังเกตเห็นว่าผมน่ากลัว! ร่างกายของฉันคือแปลก! 」เพียงเพื่อชี้ให้เห็นความไร้สาระที่เขากำลังทำอะไรด้วยตัวเองtsukkomi Kotarou เชื่อถือไม่ได้อยู่ใกล้เขาในขณะนี้ ชะตากรรมของเขาคือเหงาเศร้า. ยูจิสูดลมหายใจอย่างหนักกับกระพือ ทั้งนี้เขาได้วางจำหน่ายเป็นอันดับแรกในขณะนี้ เขาโยนศพผีไปยังหลุมขนาดใหญ่ในขณะที่เขาอยู่ที่นั้นเขาก็โยนรากต้นไม้ที่เขาตัดกิ่งไม้ที่หลุมฝังไว้ก่อน. 「 Alright หลังจากนี้เป็นปัญหาที่แท้จริง เฮ้ Kotarou! 」ยูจิที่ได้ดำเนินการเสร็จสิ้นกับการกำจัดที่เรียกว่าออกไปKotarou ตอนนี้เขาได้อย่างรวดเร็วกลับไปที่บ้าน. ร่วมกับ Kotarou เขาได้รับการตรวจสอบถึงสภาพร่างกายของเขาเองในสวน. ผลที่ได้คือ ... 「กระโดดสูงในแนวตั้งเป็น 1 เมตร กระโดดแนวนอนคือ 3 เมตร ฉันไม่สามารถวัดระยะทางวิ่งสั้นและระยะยาวและการขว้างปาลูกบอลที่ฉันไม่ทราบชื่อ แต่จากการที่ร่างกายของฉันรู้สึกมีความแข็งแรงเพิ่มขึ้น ฉันคิดว่ามันได้เพิ่มขึ้น 20% จากการบันทึกโรงเรียนมัธยมของฉัน แต่ความสูงและน้ำหนักของฉันดูเหมือนว่าจะไม่เปลี่ยนแปลง ผมสงสัยว่ามันจะต้องเป็นเพราะผมแพ้มอนสเตอร์และปรับระดับขึ้น คุณคิดอย่างไร Kotarou? 」ถ้าเป็นเธอได้รับการตอบกลับเปลือกKotarou "Woofwoof" "แม้ว่าคุณจะถามผมว่าผมไม่เข้าใจว่าคุณรู้หรือไม่" เป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่าเธออยากจะบอกว่า. 「โดยวิธี Kotarou ไม่ได้คุณจะได้รับใหญ่? มันเป็นเพียงจินตนาการของฉัน? อืม ... ตั้งแต่ไม่ว่าวิธีการที่ฉันคิดเกี่ยวกับมันผมก็ยังไม่เข้าใจตอนนี้ให้คิดว่านี่เป็นความคิดที่ดีและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ใช่ว่าเป็นความจริงขอให้ทำอย่างนั้น. 'ด้วยการพูดคนเดียวในเสียงดังที่เขาประกาศความละเอียดของเขาที่จะออกจากทุกความคิดอย่างหนักเพื่อให้คนอื่น. แม้ว่าความสามารถทางกายภาพของเขาเพิ่มขึ้นยูจิก็ยังยูจิ. "โฮ่ง!" Kotarou เป็น เหมือน.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

「 guaaaaaaaa . . . . . . . นี่มันอะไรกัน ! เจ็บ ! เจ็บ . . . . . . . 」

ตรงกลางของการสำรวจป่า ยูจิ ถูกทำร้ายโดย 3 ก๊อบกับความพยายามที่ดีจาก โคทาโร่ เขาผลักศัตรู
อย่างไรก็ตาม บิน เลือดและเนื้อ กลิ่น และเสียง ประสบการณ์ที่ไม่ได้ตัดต่อของฉากกุโระตกใจเขา หลังจากกลับมาบ้าน โดยไม่ต้องทำอะไรเลย เขากระโจนไปที่เตียง
เขาหลับสนิท หลับไป แต่ในเวลาเที่ยงคืนผิดปกติ


「เลยห ! แขนผมเจ็บ ขาผมเจ็บ ทั้งเด็กเจ็บ . . . . . ! มันเป็นเพราะการต่อสู้ แต่นี่ไม่ใช่ระดับกล้ามเนื้อเจ็บ 」

เขาอย่างใจเย็น ในด้านของเตียงคือ โคทาโร่ ที่กำลังนอนอยู่ภายในห้องพักยูจิ . เธอยังเพิ่มเสียง " agonize เจ็บปวด kuun "

「 guoooooo ! ยา , ยา , บู * rrin [ 1 ] , PA * รอน [ 2 ]ไม่ ถ้ามันกล้ามเนื้อแร่แล้ว VA * telin [ 3 ] แต่นี้รักษาได้ด้วยยา 」

เขาอย่างใจเย็น . . . . . . . " ยาเย็นปั๊บ * N .
เพราะเขาไม่สงบ ? หรือเพียงเพราะเขาบ้ารึเปล่า [ 4 ] มันน่าสงสัยมาก

เขา rithing บนเตียงเป็นเวลา 4 ชั่วโมง ในที่สุดความเจ็บปวดทุเลาลง และหลับไป จนเช้ามา . . . . .

「โกรธ . . . . . . . เมื่อวานมันแย่มากฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้น ฉันไม่รู้ คุณรู้อะไร โคทาโร่ ? 」

" ถ้าคุณพูดแบบนั้นกับผม ผมยังไม่เข้าใจ " โคทาโร่มองยูจิและทำให้หนึ่งเห่า
ไม่ว่าเธอฉลาดมากๆ นี่เป็นอีกโลกที่สิ่งมีชีวิตแฟนตาซี ครอบครองที่ดิน หลังจากทั้งหมด , โคทาโร่ไม่ได้สัพพัญญู . อย่างน้อยตอนนี้ . [ 5 ]

「 AAA , ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไร ?ฉันกำลังต่อสู้กับความเจ็บปวด เมื่อคืน ผมไม่อยากจะไปข้างนอก . . . . . แต่ฉันควรจะทิ้งผี ศพ 」

วันนี้ ยูจิก็พูดคนเดียวก็เยี่ยม

เขาเตรียมชุดของเขา และร่วมกับ โคทาโร่ ยูจิออกไปจากบ้าน
นอกจากเป้ปกติ เขาแบกจอบบนด้ามจอบเป็นเคล็ดลับที่ถูกเหลาในสิ่งที่ถูกเรียกในเขตคันโต เป็น「」ดาบพลั่ว .
ในสถานที่แรก , จอบเป็นอาวุธ มันถูกใช้โดยกองทัพก็มีทฤษฎีที่ใช้เป็นอาวุธระยะประชิดที่แข็งแกร่งที่สุด ถึงแม้ว่ายูจิจะรู้เรื่องนี้ไม่ได้ ถ้าเขาไม่ได้รับข้อมูลของการดำรงอยู่จากกระดานข่าวทั้งหมดต้องขอบคุณพี่ชายใจดีในบอร์ดที่สอนเขาเกี่ยวกับการดำรงอยู่ของที่ เขาเป็นผู้ชายที่น่าผิดหวังจริงๆ ค่ะ

และยูจิ โคทาโร่เดินไปยังตำแหน่งของเมื่อวานนี้การต่อสู้รุนแรง

「สำหรับเหตุผลบางอย่าง วันนี้อากาศก็อร่อย . . . . . . . 」

ยูจิจัดเดินป่าเสาในพระหัตถ์ซ้ายด้วยอารมณ์ที่ดี เขาฮัมเพลงขณะที่เขาเหวี่ยงจอบในมือข้างขวาของเขาขณะที่เขากำลังเดิน

ยูจิมาถึงสถานที่ที่ผีศพถูกกระจัดกระจายโดยสัมผัสกลิ่นของเลือด 5 นาที

「วัว . . . . . หลังจาก 1 วันผ่านไป ครูของครูอยู่ . เราทิ้งพวกเขาโดยไม่ดูมากเกินไป สิ่งแรกคือการขุดหลุม โคทาโร่ คุณสามารถเล่นได้ในบริเวณใกล้เคียงผมจะโทรหาคุณ เมื่อฉันเสร็จแล้ว 」

* ซา . . . . . . . * * . . . - . . . . . . . * * buchibuchibuchi . . . . . . . *

ยูจิขุดพื้นดินในขณะที่แรงตัดต้นไม้ราก ในชั่วพริบตาเดียว หลุมขนาดใหญ่ที่ถูกขุด

「โอเค โอเค อย่างที่คาดไว้สำหรับขุดหลุม ขุดมีประสิทธิภาพตัดรากของต้นไม้ . . . . . แล้วโย่ ! ถ้าฉันได้สังเกตเห็นว่าฉันน่ากลัว ! ร่างกายฉันก็แปลกๆ 」

แค่ชี้ไร้สาระ เขาทำ tsukkomi ตนเอง ส่วนโคทาโร่ที่เชื่อถือได้ก็ไม่ได้อยู่ใกล้เขาตอนนี้ ชะตากรรมของเขาโดดเดี่ยวคือทุกข์

ยูจิหายใจอย่างหนักกับสายลม . อย่างไรก็ตาม เขาได้วางจำหน่ายเป็นอันดับแรกแล้ว เขาโยนปีศาจร่างไปยังหลุมขนาดใหญ่ ในขณะที่เขาอยู่ เขาก็โยนรากต้นไม้ที่เขาตัดกิ่งไปในหลุมก่อนจะฝังมันไว้

「ก็ได้หลังนี้เป็นปัญหาจริง เฮ้ โคทาโร่ ! 」

ยูจิที่จบด้วยการโทรไปหา โคทาโร่ ตอนนี้ เขารีบกลับไปบ้าน
ด้วยกันกับโคทาโร่ เขาตรวจเช็คสภาพร่างกายของเขาเองที่สวน
ผลคือ . . . . . . .

「กระโดดในแนวตั้ง ความสูง 1 เมตร ข้ามแนวนอน เป็น 3 เมตร ฉันไม่สามารถวัดระยะทางที่สั้นและยาวระยะทางวิ่งและขว้างลูกบอลที่ฉันไม่รู้จักชื่อ แต่ ร่างกายรู้สึกพลังของฉันได้เพิ่มขึ้น ฉันคิดว่ามันเพิ่มขึ้น 20% จากบันทึกที่โรงเรียนของฉัน แต่ส่วนสูงและน้ำหนักของฉันดูเหมือนว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ผมสงสัยว่า มันต้องเป็นเพราะผมปราบสัตว์ประหลาด และปรับระดับขึ้น แล้วคุณคิดว่า โคทาโร่ ? 」

ถ้าเธอตอบกลับ , โคทาโร่เห่า " woofwoof " " ถ้าคุณถามฉันว่าผมก็ไม่ได้เข้าใจมัน คุณรู้มั้ย ? " เป็นสิ่งที่ดูเหมือนว่าเธออยากจะพูด

「ว่าแต่โคทาโร่ไม่ได้ที่คุณได้รับใหญ่ ? มันเป็นแค่จินตนาการของฉัน อืม . . . . . . . . . . . เพราะไม่ว่าผมจะคิดยังไงเกี่ยวกับมัน ฉันยังไม่เข้าใจ ในตอนนี้ให้คิดเป็นคิดดี พูดดี ทำดี และไม่กังวลเกี่ยวกับมัน ใช่ ไปกันเถอะ 」

ด้วยคับในเสียงดังมาก ,เขาประกาศว่าเขาจะออกจากความยากคิดเพื่อคนอื่น
แม้ว่ากายภาพของเขาความสามารถเพิ่มขึ้น ยูจิก็ยูจิ .
" โฮ่ง ! " โคทาโร่ก็เหมือนกัน