Frank’s learning is based on effort

Frank’s learning is based on effort compared to Jason’s, whose learning is based more fully on interest. As the
example implies, when students learn from interest they tend to devote more attention to the topic than if they
learn from effort (Hidi & Renninger, 2006). The finding is not surprising since interest is another aspect of
intrinsic motivation—energy or drive that comes from within. A distinction between effort and interest is often
artificial, however, because the two motives often get blended or combined in students’ personal experiences. Most
of us can remember times when we worked at a skill that we enjoyed and found interesting, but that also required
effort to learn. The challenge for teachers is therefore to draw on and encourage students’ interest as much as
possible, and thus keep the required effort within reasonable bounds—neither too hard nor too easy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนของ Frank ขึ้นอยู่กับความพยายามเปรียบเทียบกับ Jason ของ เรียนรู้ที่มีอยู่เพิ่มเติมเต็มสนใจ เป็นการหมายถึงเช่น เมื่อนักเรียนเรียนรู้จากดอกเบี้ยก็มีแนวโน้มที่จะอุทิศความสำคัญกับหัวข้อมากกว่าถ้าพวกเขาเรียนรู้จากความพยายาม (Hidi & Renninger, 2006) ค้นหาที่ไม่น่าแปลกใจเนื่องจากสนใจ ด้านอื่นแรงจูงใจ intrinsic — พลังงานหรือไดรฟ์ที่มาจากภายใน ความแตกต่างระหว่างความพยายามและดอกเบี้ยมักจะเป็นประดิษฐ์ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทั้งสองไม่สนคำครหามัก ผสม หรือรวมอยู่ในประสบการณ์ส่วนตัวของนักเรียน มากที่สุดเราสามารถจดจำเวลาเมื่อเราทำงานในทักษะที่เราชอบ และพบที่น่าสนใจ แต่ที่จะต้องพยายามที่จะเรียนรู้ ความท้าทายสำหรับครูจึงวาดบน และส่งเสริมให้นักเรียนสนใจมากที่สุดเท่าได้ และทำ ให้ความพยายามจำเป็นภายในขอบเขตที่เหมาะสมคือไม่ยากเกินไป หรือง่ายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนรู้ของแฟรงก์จะขึ้นอยู่กับความพยายามเมื่อเทียบกับเจสันซึ่งเป็นไปตามการเรียนรู้มากขึ้นอย่างเต็มที่ในความสนใจ ในฐานะที่เป็นตัวอย่างที่แสดงถึงเมื่อนักเรียนได้เรียนรู้จากความสนใจของพวกเขามีแนวโน้มที่จะอุทิศความสนใจมากขึ้นกับหัวข้อกว่าถ้าพวกเขาได้เรียนรู้จากความพยายาม(Hidi และ Renninger 2006) การค้นพบที่ไม่น่าแปลกใจเพราะที่น่าสนใจคือแง่มุมของอีกแรงจูงใจที่แท้จริงหรือพลังงานไดรฟ์ที่มาจากภายใน ความแตกต่างระหว่างความพยายามและความสนใจมักจะเป็นเทียม แต่เพราะทั้งสองมักจะได้รับแรงจูงใจหรือผสมรวมกันในนักเรียนประสบการณ์ส่วนตัว ส่วนใหญ่เราสามารถจำเวลาที่เราทำงานอยู่ที่ทักษะที่เราชอบและพบว่าน่าสนใจแต่ที่ยังจำเป็นต้องใช้ความพยายามที่จะเรียนรู้ ความท้าทายสำหรับครูผู้สอนดังนั้นจึงเป็นเรื่องการวาดภาพบนและส่งเสริมให้ความสนใจของนักเรียนมากที่สุดเท่าที่เป็นไปได้และจึงให้ความพยายามที่จำเป็นภายในขอบเขตที่เหมาะสม-ไม่ยากเกินไปหรือง่ายเกินไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเรียนรู้ของแฟรงค์จะขึ้นอยู่กับความพยายามเทียบกับเจสัน ซึ่งเรียนอยู่มากขึ้นอย่างเต็มที่ในอัตราดอกเบี้ย เป็น
ตัวอย่างบาง เมื่อนักเรียนเรียนรู้จากดอกเบี้ยที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะอุทิศความสนใจมากขึ้นกับหัวข้อมากกว่าถ้าพวกเขา
เรียนรู้จากความพยายาม ( ไฮจิ&เรนนิเงอร์ , 2006 ) ซึ่งไม่น่าแปลกใจเพราะดอกเบี้ยเป็นอีกแง่มุมของ
แรงจูงใจภายใน พลังงานหรือไดรฟ์ที่มาจากภายในความแตกต่างระหว่างความพยายามและความสนใจมัก
เทียม อย่างไรก็ตาม เนื่องจากทั้ง 2 เผ่ามักได้รับการผสมหรือผสมในประสบการณ์ส่วนตัวของนักเรียน ที่สุด
เราไม่มีใครจำครั้งเมื่อเราทำงานที่เราชอบและพบว่าทักษะที่น่าสนใจ แต่ยังต้องการ
ความพยายามที่จะเรียนรู้ ความท้าทายของครูจึงวาด และกระตุ้นความสนใจของนักเรียนเท่าที่
เป็นไปได้ จึงเก็บภายในขอบเขตที่เหมาะสม ไม่ต้องพยายามยากเกินไปหรือง่ายเกินไป