It’s already two people gone missin

It’s already two people gone missing?”

-He is such a diligent guy. Jude insincerely folded the third letter that comes regularly once a week in his pocket. Jude asked Tim who was driving next to him. Tim looked at Jude who put away the letter little uneasily and answered with a small trace of anxiousness.

“Yeah. It looks like a big family that's pretty rare to see these days. I heard parents and children, grandparents, uncle and nephews and nieces live all together. They reported because suddenly grandpa and one niece disappeared one after another.”

“What was their name? Ra..Ra….:

“Rice family. It’s the family that lives apart from the city. You know those places where there aren’t that many neighbors, but they all have good relationship.”

“Ahhh. The place where city people want to go after they retire.”

Jude rhythmically shook his head following the old pop song coming out from the radio and looked at the outside view. If they drive little bit outside of the city, the view changes to countryside very fast. After passing the banner of the town’s name with a simple font and plain ground with neat gardens, Tim slowly pressed on the brake and checked for the address.

“It’s this place.”

“Oh, the house is pretty big.”

“Think about the size of the family. If it’s not this big, won't it be really tight for them?”

In the house’s garden, compare to normal house it’s pretty big but looks older, an old lady was holding a pair of secateurs to cut off the branches. On her circular and chubby face, it was full of tiredness, so Tim and Jude carefully approached her after getting off from the car. Because there was a sudden sound of people, she got surprised, and on her face, it was full of fear. She stepped back and held her pair of secateurs at them. Tim quickly showed her his police badge.

“We are the police. You reported, right?”

“Ah…. Yes, ah, um, come in.”

The face that was probably happy and gentle before now had shadow of wariness and some dispirited. She put down her pair of secateurs and roughly wiped her hands with her apron. They followed her guide and went inside the old house. The interior looked like it won’t have any furniture that's less than 10 years old. The two detectives set in front of the old table, and the old lady put down two tea cups in front of them with long sigh of worry and sat across from them. Her voice was little lowly hoarse.

“I’m sorry. These days there are some horrible things happening…. My name is Marsha Rice. You can just call me Marsha. I’m the wife of Martin Rice. Since there is no one but me in the house, you guys have to hear the story from me.”

“I’m Tim and this friend is Jude. So, can you explain to us what happened?”

Once more there was a long sigh. The lady who had her eyes closed and pressed her forehead against her hand soon opened her eyes half-way and opened her mouth.

“Actually I hope someone comes and explains to me too…… The day my father-in-law and my niece disappeared are five and three days ago. When my father-in-law disappeared, I thought he went fishing with his friends without telling us, but when Jane also disappeared, something felt weird. It did not look like a coincidence. As you can see, this place is a small public place that if something happens, at least one person would know. But no one knew where they were. I feel like I got possessed by a ghost…. My children are nervous, and my mother-in-law, my husband, and Ret….. Ret is my younger brother and father of Jane. Those three are dejectedly waiting for my father-in-law and Jane’s return.”

“Was there a big fight with someone recently?”

“No, definitely not. There is no unfriendly neighbor, and we never argued. Just…. Because of money issue, we had an argument with our relative, but it, it wasn’t that big to do this to our family. It…. wasn’t that kind of a fight that would cause this.”

“Perhaps, do you know where they went before they disappeared?”

The lady shook her head right away. She had a painful expression that she couldn’t answer the question. Her pale lips opened precariously.

“I don’t know. Both of them went out in the morning, but Jane didn’t come back after her school. We asked her friends, but no one knew after they got separated. This neighborhood doesn’t have kids in her age. There is no one walking with her to the school, so we don’t know anything until she comes back.”

“How about your father-in-law?”

“My father-in-law went out early in the morning. He had a plan to meet with his friends for lunch in downtown, but he went out little earlier. He was actually that kind of a man. But when I asked his friend, they said he didn’t even come to the meeting place. Up to that point, I was little nervous, but I wasn’t sure. But two days later after Jane disappeared, I couldn’t think of anything…… There was no ransom call. They just disappeared……!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันมีอยู่แล้วสองคนหายไปหายไป"-เขาเป็นผู้ชายขยัน Jude insincerely พับจดหมายสามที่มาสัปดาห์ละครั้งเป็นประจำในกระเป๋าของเขา Jude ถามทิมที่ขับรถกับเขา ติ๋มดู Jude ที่เก็บจดหมายน้อย uneasily และตอบ ด้วยการสืบค้นกลับเล็กของ anxiousness"ใช่ ดูเหมือนว่าครอบครัวใหญ่ที่หายากสวยดูวันนี้ ผมได้ยินเด็กและพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ลุง และหลานชาย และหลานสาวอาศัยอยู่ทั้งหมดเข้าด้วยกัน พวกเขารายงานได้เนื่องจากคุณปู่และหลานสาวหนึ่งหายไปหนึ่ง""คือชื่อของอะไร รา รา...:"ข้าวครอบครัว ครอบครัวที่อาศัยอยู่นอกเหนือจากเมืองได้ คุณรู้ว่าสถานเหล่านั้นที่ไม่มีเพื่อนบ้านให้ แต่มีความสัมพันธ์ที่ดี""Ahhh สถานที่ที่คนในเมืองที่ต้องการไปหลังจากที่พวกเขาออกจากตำแหน่ง"Jude นหลากส่ายต่อหัวของเขาออกมาจากวิทยุเพลงป๊อปเก่า และดูมุมมองภายนอก ถ้าพวกเขาขับรถเล็ก ๆ นอกเมือง มุมมองเปลี่ยนไปชนบทอย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านแบนเนอร์ของชื่อเมืองกับแบบอักษรที่เรียบง่ายและธรรมดาดินพร้อมสวนเรียบร้อย ทิมช้ากดบนเบรก และตรวจสอบสำหรับที่อยู่"มันเป็นสถานที่แห่งนี้""โอ้ บ้านเป็นใหญ่สวย""คิดว่า ขนาดของครอบครัว ถ้าไม่ใหญ่นี้ จะได้ไม่แน่นจริง ๆ สำหรับพวกเขา"ในสวนของบ้าน เปรียบเทียบบ้านปกติมันจะใหญ่สวย แต่ดูเก่า หญิงชราได้จับคู่ของกรรไกรตัดกิ่งไม้ หน้าของเธออ้วน และกลม มันเป็นเต็มไปด้วยความเหนื่อยล้า ดังนั้นทิมและ Jude อย่างรอบคอบพูดกับเธอได้ออกจากรถ เพราะมีเสียงฉับพลันคน เธอรู้สึกประหลาดใจ และบนใบหน้าของเธอ มันเต็มไปด้วยความกลัว เธอก้าวกลับ และจัดคู่ของกรรไกรของเธอที่พวกเขา ทิมได้อย่างรวดเร็วพบเธอตราตำรวจของเขา"เราเป็นตำรวจ คุณรายงาน ขวา""อา... ใช่ ah, um มาใน"ใบหน้าที่อาจจะมีความสุข และอ่อนโยนก่อนตอนนี้มีเงาของ wariness และ dispirited บาง เธอลงเธอคู่ของกรรไกร และประมาณเช็ดมือของเธอ ด้วยผ้ากันเปื้อนของเธอ พวกเขาตามคำแนะนำของเธอ และไปภายในบ้านเก่า ภายในดูเหมือนมันจะไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใด ๆ ที่น้อยกว่า 10 ปี นักสืบสองชุดหน้าตารางเก่า และผู้หญิงแก่ใส่ลงสองถ้วยชาอยู่ที่ด้านหน้าพร้อมถอนหายใจยาวกังวล และนั่งตรงข้ามกับพวกเขา เสียงแหบเล็กน้อย lowly ได้"ขอโทษ วันนี้มีบางสิ่งที่น่ากลัวที่เกิดขึ้น... ชื่อของฉันคือ ข้าว มาช่า คุณสามารถเพียงโทรหาฉันมาช่า ภรรยาของมาร์ติข้าวค่ะ เนื่องจากไม่มีใครแต่ฉันในบ้าน พวกคุณได้ฟังเรื่องราวจากฉัน""ผมทิม และเพื่อนนี้คือ จูด ดังนั้น คุณสามารถอธิบายเราว่าเกิดอะไรขึ้น"อีกครั้งคือการถอนหายใจยาว ผู้หญิงที่มีตาของเธอปิด และกดเธอหน้าผากกับมือของเธอเร็ว ๆ นี้เปิดดวงตาของเธอครึ่ง และเปิดปากของเธอ"จริง ๆ แล้ว หวังว่าคนที่มา และอธิบายให้ฉันเกินไป... วันที่พ่อสามีชอบและหลานสาวของฉันหายไปจะห้า และสามวันที่ผ่านมา เมื่อพ่อตาของฉันหายไป ฉันคิดว่า เขาไปตกปลากับเพื่อนของเขาโดยไม่บอกเรา แต่เมื่อเจนหายไป สิ่งที่รู้สึกแปลก มันก็ดูไม่เหมือนเรื่องบังเอิญ คุณสามารถเห็น เป็นสถานที่สาธารณะขนาดเล็กว่าถ้าสิ่งที่เกิดขึ้น น้อยคนจะรู้ แต่ไม่มีใครรู้ ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ครอบครอง โดยผี... เด็กได้รับประสาท และแม่สามีของฉัน ของฉัน และสามี Ret ... Ret เป็นพี่ชายและพ่อของเจนฉันอายุ Dejectedly บรรดาสามรอสำหรับพ่อสามีชอบและกลับของเจน""ไม่มีการต่อสู้ใหญ่กับคนเมื่อเร็ว ๆ นี้""ไม่มี ไม่ ไม่มีเพื่อนบ้านที่ไม่เป็นมิตร และเราไม่เคยโต้เถียง เพียงแค่... เนื่องจากปัญหาการเงิน เรามีอาร์กิวเมนต์กับญาติของเรา แต่ มันไม่ได้ใหญ่ที่ทำให้ครอบครัวของเรา วงจรของการต่อสู้ที่จะทำนี้ไม่ได้""บางที คุณรู้ที่พวกเขาได้ก่อนที่พวกเขาหายไป"ผู้หญิงส่ายหัวของเธอทันที เธอมีนิพจน์ที่เจ็บปวดว่า เธอไม่สามารถตอบคำถาม ริมฝีปากซีดของเธอเปิดหมิ่นเหม่"ฉันไม่ทราบ ทั้งสองของพวกเขาออกไปในตอนเช้า แต่เจนไม่ได้กลับมาหลังเลิกเรียนของเธอ เราถามเพื่อนของเธอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหลังจากที่ได้แยกออกจากกัน ละแวกนี้ไม่มีเด็กในยุคของเธอ ไม่มีใครที่เดินกับเธอไปโรงเรียน ดังนั้นเราไม่รู้อะไรจนกลับมา""วิธีการเกี่ยวกับของคุณพ่อตา""พ่อสามีชอบก็ออกไปเช้าตรู่ เขาได้มีการพบปะกับเพื่อนของเขาสำหรับอาหารกลางวันในตัวเมือง แต่เขาออกไปเล็กน้อยก่อนหน้านี้ เขาเป็นจริงชนิดของคน แต่เมื่อเพื่อนของเขา พวกเขากล่าวว่า เขาไม่ได้มาที่ประชุม ถึงจุดนั้น ผมประสาทเล็กน้อย แต่ผมไม่แน่ใจ แต่สองวันต่อมาหลังจากเจนหายไป ฉันไม่คิดอะไร... เรียกค่าไถ่ไม่ได้ พวกเขาแค่หายไป..."

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันมีอยู่แล้วคนสองคนหายไป? " -He เป็นเช่นเป็นคนขยัน จูดสะบัดสะบิ้งพับอักษรตัวที่สามที่มาเป็นประจำสัปดาห์ละครั้งในกระเป๋าของเขา Jude ถามทิมที่กำลังขับรถไปกับเขา ทิมมองที่จูดที่นำไปตัวอักษรเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างไม่สบายใจและตอบด้วยร่องรอยเล็ก ๆ ของความวิตกกังวล. "ใช่ ดูเหมือนว่าครอบครัวใหญ่ที่สวยยากที่จะเห็นวันนี้ ผมได้ยินผู้ปกครองและเด็กปู่ย่าตายายลุงและหลานชายและหลานสาวอาศัยอยู่ทั้งหมดเข้าด้วยกัน พวกเขาได้รายงานเพราะจู่ ๆ คุณปู่และหลานสาวหายไปหนึ่งหลังจากที่อื่น. " " สิ่งที่เป็นชื่อของพวกเขา? Ra..Ra ... .: "ครอบครัวข้าว มันเป็นเรื่องของครอบครัวที่อาศัยอยู่ห่างจากเมือง คุณจะรู้ว่าสถานที่ที่มีไม่ว่าเพื่อนบ้านจำนวนมาก แต่พวกเขาทั้งหมดมีความสัมพันธ์ที่ดี. " " Ahhh สถานที่ที่คนในเมืองต้องการที่จะไปหลังจากที่พวกเขาออกจากตำแหน่ง. " จูดจังหวะส่ายหัวต่อไปเพลงป๊อปเก่าออกมาจากวิทยุและมองไปที่มุมมองออกไปข้างนอก หากพวกเขาขับรถนิด ๆ หน่อย ๆ นอกเมือง, มุมมองการเปลี่ยนแปลงไปยังชนบทอย่างรวดเร็วมาก หลังจากผ่านแบนเนอร์ของชื่อของเมืองที่มีตัวอักษรที่เรียบง่ายและพื้นดินธรรมดากับสวนเรียบร้อยทิมช้ากดเบรกและการตรวจสอบสำหรับที่อยู่. "มันเป็นสถานที่แห่งนี้." "โอ้บ้านมีขนาดใหญ่สวย." "คิดเกี่ยวกับ ขนาดของครอบครัว ถ้ามันไม่ใหญ่นี้จะไม่ได้มันจะแน่นจริงๆสำหรับพวกเขา? " ในสวนของบ้านเกิดผลการเปรียบเทียบที่บ้านปกติก็ใหญ่สวย แต่ดูเก่าหญิงชราถูกจับคู่ของกรรไกรตัดกิ่ง บนใบหน้าของวงกลมและอ้วนของเธอมันเต็มไปด้วยความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าดังนั้นทิมและจูดอย่างรอบคอบเข้าหาเธอหลังจากที่ได้รับออกมาจากรถ เพราะไม่มีเสียงอย่างฉับพลันของคนที่เธอได้สร้างความประหลาดใจและบนใบหน้าของเธอมันก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอก้าวกลับมาและจัดขึ้นคู่ของกรรไกรของเธอที่พวกเขา ทิมได้อย่างรวดเร็วของเธอแสดงให้เห็นป้ายของตำรวจ. "เรามีตำรวจ คุณรายงานใช่มั้ย? " " อ่า ... ใช่ ah, อืมมา. " ใบหน้าที่อาจจะมีความสุขและอ่อนโยนก่อนหน้านี้มีเงาของความระมัดระวังและบางหดหู่ เธอใส่ลงคู่ของกรรไกรของเธอและประมาณเช็ดมือของเธอมีผ้ากันเปื้อนของเธอ พวกเขาปฏิบัติตามคำแนะนำของเธอและเดินเข้าไปในบ้านหลังเก่า การตกแต่งภายในที่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ได้มีเฟอร์นิเจอร์ที่อายุน้อยกว่า 10 ปีใด ๆ ทั้งสองนักสืบตั้งอยู่ด้านหน้าของตารางเก่าและหญิงชราใส่ลงไปสองถ้วยชาในด้านหน้าของพวกเขาด้วยการถอนหายใจยาวของความกังวลและนั่งอยู่ตรงข้ามกับพวกเขา เสียงของเธอแหบต่ำต้อยน้อย. "ฉันขอโทษ วันนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่น่ากลัวที่เกิดขึ้น ... ชื่อของฉันคือชาข้าว คุณก็สามารถโทรหาฉันมาช่า ฉันเป็นภรรยาของมาร์ตินข้าว เนื่องจากไม่มีใคร แต่เราในบ้านของพวกคุณต้องฟังเรื่องราวจากฉัน. " " ฉันทิมและเพื่อนคนนี้คือจูด ดังนั้นคุณสามารถอธิบายให้เราว่าสิ่งที่เกิดขึ้น? " อีกครั้งที่มีการถอนหายใจยาว ผู้หญิงที่มีดวงตาของเธอปิดและกดหน้าผากของเธอกับมือของเธอเร็ว ๆ นี้เปิดตาของเธอครึ่งทางและเปิดปากของเธอ. "ที่จริงฉันหวังว่าคนที่มาและอธิบายให้ฉันเกินไป ...... วันพ่อในกฎหมายของฉันและหลานสาวของฉัน หายไปห้าและสามวันที่ผ่านมา เมื่อพ่อเขยของฉันหายไปผมคิดว่าเขาไปตกปลากับเพื่อน ๆ ของเขาโดยไม่บอกเรา แต่เมื่อเจนยังหายไปบางสิ่งบางอย่างรู้สึกแปลก ๆ มันไม่ได้มีลักษณะเหมือนเรื่องบังเอิญ ที่คุณสามารถดูสถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่สาธารณะที่มีขนาดเล็กว่าถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างน้อยหนึ่งคนจะได้รู้ว่า แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน ฉันรู้สึกเหมือนฉันได้ถูกครอบงำโดยผี ... ลูก ๆ ของฉันมีประสาทและแม่ในกฎหมายของฉันสามีของฉันและเกษียณ ... .. เกษียณเป็นน้องชายของฉันและพ่อของเจน ทั้งสามจะคอตกรอให้พ่อของฉันในกฎหมายและการกลับมาของเจน. " " คือมีการต่อสู้ขนาดใหญ่ที่มีใครบางคนเมื่อเร็ว ๆ นี้? " " ไม่มีแน่นอนไม่ได้ ไม่มีเพื่อนบ้านที่ไม่เป็นมิตรเป็นและเราไม่เคยถกเถียงกันอยู่ เพียงแค่ ... เนื่องจากปัญหาเงินเรามีทะเลาะกับญาติของเรา แต่มันก็ไม่ได้ว่าใหญ่ทำเช่นนี้เพื่อครอบครัวของเรา มัน…. ไม่ได้ชนิดของการต่อสู้ที่จะทำให้เกิดนี้. " " บางทีคุณจะรู้ที่พวกเขาไปก่อนที่พวกเขาหายไป? " หญิงสาวส่ายหัวทันที เธอมีสีหน้าเจ็บปวดว่าเธอไม่สามารถตอบคำถาม ริมฝีปากซีดของเธอเปิดหมิ่นเหม่. "ผมไม่ทราบว่า ทั้งของพวกเขาออกไปในตอนเช้า แต่เจนก็ไม่ได้กลับมาหลังจากที่โรงเรียนของเธอ เราถามเพื่อน ๆ ของเธอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหลังจากที่พวกเขาได้แยก ย่านนี้ไม่ได้มีเด็กในอายุของเธอ ไม่มีใครเดินไปกับเธอกับโรงเรียนนี้ดังนั้นเราจึงไม่ทราบอะไรจนกว่าเธอจะกลับมา. " " วิธีการเกี่ยวกับพ่อในกฎหมาย? "ของคุณ" พ่อเขยของฉันก็ออกไปในตอนเช้า เขามีแผนการที่จะพบปะกับเพื่อน ๆ ของเขาสำหรับมื้อกลางวันในตัวเมือง แต่เขาก็ออกไปเล็กน้อยก่อนหน้านี้ เขาเป็นจริงชนิดของชายคนหนึ่งที่ แต่เมื่อผมถามเพื่อนของเขาพวกเขาบอกว่าเขาไม่ได้มาถึงสถานที่ประชุม เมื่อถึงจุดนั้นผมรู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ผมไม่แน่ใจว่า แต่สองวันต่อมาหลังจากที่เจนหายไปผมก็ไม่ได้คิดอะไร ...... ไม่มีการเรียกค่าไถ่ พวกเขาก็หายไป ...... ! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันมีอยู่ 2 คน หายตัวไป ? "- เขาเป็นคนขยัน จูด ซึ่งไม่จริงใจพับสามจดหมายนั่นมาเป็นประจำสัปดาห์ละครั้ง ในกระเป๋าของเขา จู๊ดถามทิม ที่กำลังขับรถอยู่ข้างๆเขา ทิมมองจูดที่วางห่างตัวน้อยอย่างไม่สบายใจ และตอบกับร่องรอยเล็ก ๆของความห่วงใย ." ใช่ มันเหมือนเป็นครอบครัวใหญ่ ที่สวยหายากจริงๆช่วงนี้ ฉันได้ยินแม่กับลูก ปู่ ย่า ตา ยาย ลุงและหลานชายและหลานอยู่กันทั้งหมด พวกเขารายงานเพราะอยู่ๆปู่และหลานหายไปหนึ่งหลังจากที่อื่น . "" พวกเค้าชื่ออะไร ? รา รา . . . . . . . . . . . . . . :" ตระกูลข้าว มันเป็นครอบครัวที่อาศัยอยู่ห่างจากเมือง คุณรู้จักสถานที่เหล่านั้นที่ไม่มีที่เพื่อนบ้านมาก แต่พวกเขาทั้งหมดมีความสัมพันธ์ที่ดี . "" อ่าาาา สถานที่ที่คนในเมืองต้องการไปหลังจากที่พวกเขาเกษียณ”จู๊ดเป็นจังหวะส่ายหัวตามเก่าเพลงป๊อปออกมาจากวิทยุ และมองวิวข้างนอก ถ้าพวกเขาขับรถเล็กๆ นอกตัวเมือง มุมมองการเปลี่ยนแปลงชนบทอย่างรวดเร็ว หลังจากผ่านแบนเนอร์ของชื่อของเมืองด้วยตัวอักษรที่เรียบง่ายและธรรมดากับพื้นสวนเรียบร้อย ทิม ค่อยๆกดในการเบรกและการตรวจสอบที่อยู่" ที่นี่ " ." โอ้ บ้านสวยใหญ่”" คิดเกี่ยวกับขนาดของครอบครัว ถ้ามันไม่ใหญ่ขนาดนี้ มันไม่แน่นจริงๆสำหรับพวกเขา "ในบ้านสวน เปรียบเทียบกับบ้านที่ปกติมันค่อนข้างใหญ่ แต่ดูเก่า , คนแก่ถือคู่ของกรรไกรตัดกิ่งไม้ตัดกิ่งไม้ บนใบหน้ากลมอวบของเธอ มันเต็มไปด้วยความเหนื่อย ทิมเลยจู๊ดๆเข้าหาเธอ หลังจากลงจากรถ เพราะมันเป็นเสียงของประชาชนทันที เธอตกใจ และใบหน้าของเธอ มันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เธอก้าวถอยหลังและจัดคู่ของกรรไกรตัดกิ่งไม้ที่พวกเขา ทิม รีบเอาตราตำรวจของเขา" เราเป็นตำรวจ คุณรายงานใช่มั้ย ? "" อ่า . . . . . ใช่ อ่า อืม เข้ามาสิ "ใบหน้าที่อ่อนโยนมาก่อน ตอนนี้คงจะมีความสุข มีเงาของความระมัดระวังและท้อใจ . เธอวางคู่ของกรรไกรตัดกิ่งไม้และประมาณเช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนของเธอ พวกเขาปฏิบัติตามคู่มือของเธอ และเข้าไปในบ้านหลังเก่า ภายในดูเหมือนจะไม่มีเฟอร์นิเจอร์ใด ๆที่น้อยกว่า 10 ปี นักสืบ 2 ชุดหน้าโต๊ะเก่า , หญิงชราใส่ลงในแก้ว 2 ใบในด้านหน้าของพวกเขากับถอนหายใจยาวของกังวลและนั่งตรงข้ามเขา เสียงของเธอแหบๆต่ำๆ ." ฉันขอโทษ วันเหล่านี้ มีบางสิ่งที่เลวร้ายเกิดขึ้น . . . . . . . ฉันชื่อ มาช่า ข้าว คุณเรียกผมว่า มาช่า . ฉันเป็นภรรยาของมาร์ติน ไรซ์ เพราะไม่มีใคร แต่ฉันในบ้านพวกเธอได้ฟังเรื่องราวจากฉัน" ผมชื่อทิมและเพื่อนนี่คือจู๊ด ดังนั้นคุณสามารถบอกเราได้ว่าเกิดอะไรขึ้น "อีกครั้งก็ถอนหายใจยาว ผู้หญิงที่มีดวงตาที่ปิดและกดหน้าผากของเธอกับมือของเธอ แล้วลืมตาขึ้นกลางคัน และเปิดปากพูด" จริงๆ แล้วผมหวังว่าจะมีคนมาอธิบายกับผมด้วย . . . . . . . วันนี้พ่อสามีของฉันและเป็นหลานสาวของฉันหายไปห้า 3 วันที่ผ่านมา เมื่อคุณพ่อสามีฉันหายตัวไป ฉันคิดว่าเขาไปตกปลากับเพื่อนโดยไม่บอกเรา แต่เมื่อเจนก็หายไป อย่างรู้สึกแปลกๆ มันดูไม่เหมือนเป็นเหตุบังเอิญ อย่างที่คุณเห็น ที่นี่มีขนาดเล็กในที่สาธารณะว่าถ้ามีอะไรเกิดขึ้น อย่างน้อยคนที่จะรู้ แต่ไม่มีใครรู้ว่าพวกนั้นอยู่ที่ไหน ฉันรู้สึกเหมือนถูกสิงโดยผี . . . . . . . เด็กๆ จะตื่นเต้น และแม่สามี สามี และเกษียณ . . . . . เกษียณเป็นน้องชาย และคุณพ่อของเจน ทั้งสามคนมีเจ่าจุก รอให้คุณพ่อแล้วเจนก็กลับมา "" มีการต่อสู้ครั้งใหญ่กับใครเนี่ย "" ไม่ ไม่อย่างแน่นอน ไม่มีเพื่อนบ้านเป็นมิตร และเราเคยถกเถียงกัน แค่ . . . . . . . เพราะเรื่องเงิน เราทะเลาะกับญาติของเรา แต่มันก็ไม่ได้ใหญ่อะไรนี้เพื่อครอบครัวของเรา มัน . . . . . . . ไม่ที่ชนิดของการต่อสู้ที่ทำให้นี้" บางที คุณอาจจะรู้ว่าพวกเขาไป ก่อนที่จะหายตัวไป "หญิงสาวส่ายหน้าทันที เธอมีสีหน้าเจ็บปวดที่เธอไม่ตอบคำถาม ริมฝีปากซีดของเธอเปิดที่ไม่ปลอดภัย ." ไม่รู้สิ ทั้งสองของพวกเขาออกไปในตอนเช้า แต่เจนไม่ได้กลับมาหลังจากที่โรงเรียนของเธอ เราถามเพื่อนของเธอ แต่ไม่มีใครรู้ว่าหลังจากที่พวกเขาแยกกัน แถวนี้ไม่มีเด็กในยุคของเธอ ไม่มีใครเดินกับเธอที่โรงเรียน ดังนั้นเราไม่รู้หรอกจนกว่าเธอจะกลับมา ." แล้วคุณพ่อของคุณ "" พ่อออกไปแต่เช้า เขามีแผนที่จะพบปะกับเพื่อนๆ รับประทานอาหารกลางวันในตัวเมือง แต่เขาออกไปเร็วกว่านี้อีกหน่อย จริงๆแล้วเขาเป็นประเภทนั้นนะ แต่เมื่อผมถามเพื่อน เขาบอกว่า เขาไม่ได้มาตามที่นัดไว้ ถึงจุดนั้น ผมประหม่านิดหน่อย แต่ฉันไม่แน่ใจ แต่สองวันต่อมาหลังจากที่เจนหายไป ฉันคิดอะไรไม่ออก . . . . . . . ไม่มีการเรียกค่าไถ่ พวกเขาแค่หายตัวไป