CareerAfter graduating, he worked a

Career
After graduating, he worked as a salesperson for Xerox Corporation and was quickly promoted to a full sales representative.[8] In 1979 he became a general manager for Swedish drip coffee maker manufacturer, Hammarplast,[7] where he became responsible for their U.S. operations with a staff of twenty.[8] In 1981, Schultz visited a client of Hammarplast, a fledgling coffee-bean shop called Starbucks Coffee Company in Seattle, curious as to why it ordered so many plastic cone filters.[8] He was impressed with the company's knowledge of coffee and kept in contact over the next year, expressing interest in working with them. A year later, he joined Starbucks as the Director of Marketing.[10] On a buying trip to Milan, Italy for Starbucks, Schultz noted that coffee bars existed on practically every street. He learned that they not only served excellent espresso, they also served as meeting places or public squares; they were a big part of Italy's societal glue, and there were 200,000 of them in the country.

On his return, he tried to persuade the owners (including Jerry Baldwin) to offer traditional espresso beverages in addition to the whole bean coffee, leaf teas and spices they had long offered. After a successful pilot of the cafe concept, the owners refused to roll it out company-wide, saying they didn't want to get into the restaurant business. Frustrated, Schultz decided to leave Starbucks in 1985. He needed $400,000 to open the first store and started the business. He simply did not have the money and his wife was pregnant with the first baby. Jerry Baldwin and Gordon Bowker offered to help. Schultz also received $100,000 from a doctor who was impressed by Schultz’s energy to “take a gamble”.[11] By 1986, he raised all the money he needed to open the first store 'Il Giornale' after the Milanese newspaper. Two years later, the original Starbucks management decided to focus on Peet's Coffee & Tea and sold its Starbucks retail unit to Schultz and Il Giornale for $3.8 million.

Schultz renamed Il Giornale with the Starbucks name, and aggressively expanded its reach across the United States. Schultz's keen insight in real estate and his hard-line focus on growth drove him to expand the company rapidly. Schultz did not believe in franchising, and made a point of having Starbucks retain ownership of every domestic outlet.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อาชีพหลังจากจบการศึกษา เขาทำงานเป็นพนักงานขาย บริษัท Xerox และได้เลื่อนขั้นเป็นพนักงานขายเต็มอย่างรวดเร็ว[8] ในปีค.ศ. 1979 เขากลายเป็นผู้จัดการทั่วไปผู้ผลิตเครื่องชงกาแฟหยดสวีเดน Hammarplast, [7] ซึ่งเขาเป็นผู้รับผิดชอบการดำเนินงานสหรัฐฯ กับพนักงานของยี่สิบ[8] ในปี 1981, Schultz เยี่ยมลูกค้าของ Hammarplast ร้านเมล็ดกาแฟนกที่เรียกว่า บริษัทกาแฟสตาร์บัคส์ในซีแอตเทิล อยากรู้ไปทำไมมันสั่งกรองกรวยพลาสติกจำนวนมาก[8] เขาประทับใจกับความรู้ของบริษัทกาแฟ และเก็บติดต่อกว่าปีถัดไป กำลังสนใจในการทำงานกับพวกเขา ปีต่อ ร่วมงานกับสตาร์บัคส์เป็นผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด[10] ในการซื้อเดินทางไปมิลาน อิตาลีสำหรับ Starbucks, Schultz ระบุว่า บาร์กาแฟอยู่บนถนนทุก เขารู้ว่า พวกเขาไม่เพียงแต่เสิร์ฟกาแฟดี พวกเขายังทำหน้าที่เป็นสถานประชุมหรือจัตุรัสสาธารณะ พวกเขาส่วนใหญ่ของกาวนิยมของอิตาลี และมี 200000 ของพวกเขาในประเทศการกลับมาของเขา เขาพยายามชักชวนเจ้าของ (รวม Jerry บอลด์วิน) เพื่อให้เครื่องดื่มเอสเปรสโซแบบดั้งเดิมทั้งถั่วกาแฟ ใบชา และเครื่องเทศพวกเขาจึงได้นำเสนอ หลังจากนักบินประสบความสำเร็จของแนวคิดคาเฟ่ เจ้าปฏิเสธที่จะม้วนออกทั้งบริษัท ว่า พวกเขาไม่ต้องการจะได้รับในธุรกิจร้านอาหาร ผิดหวัง Schultz ที่ตัดสินใจออกจาก Starbucks ในปี 1985 เขาต้อง $400000 เปิดร้านแรก และเริ่มต้นธุรกิจ เขาก็ไม่มีเงิน และภรรยาได้ตั้งครรภ์กับเด็กแรก บอลด์วิน Jerry และ Gordon Bowker เสนอเพื่อช่วย Schultz ยังได้รับเงิน 100000 เหรียญ จากหมอที่แหล่งพลังงานของ Schultz จะ "หวย"[11] โดย 1986 เขายกเงินทั้งหมดที่เขาต้องเปิดร้านครั้งแรก 'Il Giornale' หลังจากหนังสือพิมพ์ของ สองปีต่อมา ผู้บริหารสตาร์บัคส์เดิมตัดสินใจเน้นของ Peet ชากาแฟ และขายของสตาร์บัคส์ขายปลีกหน่วย Schultz และ Il Giornale สำหรับ $3.8 ล้านบาทSchultz เปลี่ยนชื่อ Il Giornale ชื่อ Starbucks และขยายถึงการอุกอาจทั่วสหรัฐอเมริกา ความเข้าใจความกระตือรือร้นของ Schultz ในอสังหาริมทรัพย์และความเจริญเติบโตของเขา hard-line ขับรถเขาจะขยายบริษัทอย่างรวดเร็ว Schultz ไม่เชื่อในแฟรนไชส์ และทำจุดของสตาร์บัคส์ที่ยังคงความเป็นเจ้าของทุกประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาชีพหลังจากจบการศึกษา เขาได้ทำงานเป็น พนักงานขาย สำหรับ Xerox Corporation และได้อย่างรวดเร็วเลื่อนเป็นผู้แทนขายเต็ม [ 8 ] ในปี 1979 เขาก็กลายเป็นผู้จัดการของผู้ผลิตหยดเครื่องชงกาแฟ สวีเดน hammarplast [ 7 ] ซึ่งเขาก็รับผิดชอบการดําเนินงานของพวกเขามีพนักงาน 20 . [ 8 ] ในปี 1981 , เยี่ยมลูกค้า hammarplast ชูลท์ซ ,ลูกนกเพิ่งมีขนเมล็ดกาแฟร้านชื่อบริษัทกาแฟ Starbucks ในซีแอตเทิล อยากรู้ว่าทำไมมันสั่งกรวยกรองพลาสติกมากมาย [ 8 ] เขาประทับใจกับความรู้ของ บริษัท ของกาแฟ และเก็บไว้ในการติดต่อผ่านปีถัดไป แสดงความสนใจในการทำงานกับพวกเขา ปีต่อมาเขาเข้าร่วมกับสตาร์บัค เป็นผู้อำนวยการฝ่ายการตลาด [ 10 ] ในการซื้อทริปที่มิลาน อิตาลี สตาร์บัคส์ชูลท์ซกล่าวว่า บาร์ กาแฟมีอยู่ในเกือบทุกถนน เขาได้เรียนรู้ว่าพวกเขาไม่เพียงให้บริการกาแฟเอสเปรสโซที่ยอดเยี่ยม พวกเขายังทำหน้าที่เป็นสถานที่ประชุม หรือสี่เหลี่ยมสาธารณะ พวกเขาเป็นส่วนใหญ่ของอิตาลี รวมถึงกาว และมี 200000 ของพวกเขาในประเทศ

กลับมาของเขาเขาพยายามที่จะชักชวนให้เจ้าของ ( รวมทั้งเจอร์รี่ บอลด์วิน ) เพื่อเสนอเครื่องดื่มเอสเพรสโซแบบดั้งเดิม นอกจากกาแฟถั่วทั้ง , ใบชาและเครื่องเทศที่พวกเขาได้เสนอ หลังจากที่ประสบความสำเร็จนักบินแนวคิดคาเฟ่ เจ้าของปฏิเสธที่จะม้วนออก บริษัท ไวด์ บอกว่า พวกเขาไม่ได้ต้องการที่จะได้รับในธุรกิจร้านอาหาร หงุดหงิด ชูลท์ซตัดสินใจไปสตาร์บัคส์ในปี 1985เขาต้องการ $ 400000 เปิดร้านแรกและเริ่มต้นธุรกิจ เขาก็ไม่ได้มีเงินและภรรยาของเขาตั้งท้องลูกคนแรก เจอร์รี่ บอลด์วินและกอร์ดอนอยู่มาช่วย ชูลท์ซยังได้รับ $ 100000 จากแพทย์ที่ประทับใจใน Schultz เป็นพลังงานเพื่อใช้เป็นเดิมพัน " [ 11 ] โดย 1986เขายกเงินทั้งหมดที่เขาต้องการจะเปิดร้านแรกใน giornale ' หลังจากหนังสือพิมพ์แบบมิลาน . สองปีต่อมา ต้นฉบับ Starbucks การจัดการตัดสินใจที่จะมุ่งเน้นไปที่ ชา กาแฟ& Peet และขายปลีกของ Starbucks หน่วย Schultz อิล giornale $ 3.8 ล้าน

ชูลซ์เปลี่ยนชื่ออิล giornale กับสตาร์บัคส์ ชื่อ และอุกอาจขยายการเข้าถึงทั่วประเทศสหรัฐอเมริกาชูลท์ซเป็นแหลมลึก ในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และเน้นเส้นของเขาอย่างหนักในการไล่เขาเพื่อขยาย บริษัท อย่างรวดเร็ว ชูลท์ซไม่เชื่อในระบบแฟรนไชส์ และได้มี Starbucks รักษาความเป็นเจ้าของของทุกประเทศ
เต้าเสียบ