1. IntroductionIn recent years, cha

1. Introduction

In recent years, chaos theory and its cousin, complex-
ity theory, have made strong inroads into management
disciplines, most notably in the areas of marketing (Pais-
ley, 1993; Winsor, 1995), risk management (Burlando,
1994), health care (Flower, 1993), general management
(Crossman et al., 1996; van de Vliet, 1994; Vinten, 1992)
and organisational management (Spencer, 1995). To
a large extent, though, chaos theory has not been exam-
ined in the context of tourism, even though as this paper
will argue, tourism is an inherently non-linear, complex
and dynamic system that is well described within the
chaos paradigm. Apart from papers by Faulkner and
Russell (1997) initiating the conceptual discussion on
chaos and complexity in tourism and work by Parry and
Drost (1995) asking if chaos was good for hospitality
business pro"ts, few tourism academics have explored
this issue.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ

ในปีที่ผ่านมา ทฤษฎีความอลวนของลูกพี่ลูก น้อง ซับซ้อน-
ity ทฤษฎี ทำแข็งรองจัดการ
สาขาวิชา ส่วนใหญ่ในพื้นที่ของตลาด (Pais-
ระเบียง 1993 Winsor, 1995) บริหารความเสี่ยง (Burlando,
1994), สุขภาพ (ดอกไม้ 1993), การจัดการทั่วไป
(Crossman et al., 1996; van Vliet เด 1994 Vinten, 1992)
และจัดการ organisational (สเปนเซอร์ 1995) การ
ไม่ได้มีขอบเขตขนาดใหญ่ แม้ว่า ทฤษฎีความอลวนสอบ-
ined ในบริบทของการท่องเที่ยว กระดาษแม้เช่นนี้
จะโต้แย้ง การท่องเที่ยวเป็นเชิงตั้งไม่ใช่เชิงเส้น
และระบบแบบไดนามิกที่ดีอธิบายภายใน
กระบวนทัศน์ความวุ่นวาย นอกจากเอกสารโดยฟอล์คเนอร์ และ
รัสเซล (1997) เริ่มต้นการอภิปรายแนวคิดบน
ความวุ่นวายและความซับซ้อนในการท่องเที่ยวและทำงาน โดย Parry และ
Drost (1995) ถามถ้า วุ่นวายถูกดีสะดวก
ธุรกิจ pro " ts นักวิชาการท่องเที่ยวไม่กี่มีอุดม
ปัญหานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนํา

ใน ปี ล่าสุด ทฤษฎีความอลวนและญาติของมันที่ซับซ้อน -
ity ทฤษฎี ทำให้ inroads แข็งแรงในสาขาการจัดการ
สะดุดตามากที่สุดในพื้นที่ของการตลาด ( ปา -
เลย์ , 1993 ; วินเซอร์ , 1995 ) การบริหารความเสี่ยง ( burlando
, 1994 ) การดูแลสุขภาพ ( ดอกไม้ , 1993 ) การจัดการทั่วไป ( crossman , et al . , 1996 ; ฟาน เดอ ฟลีต , 1994 ; vinten , 1992 )
และการจัดการองค์กร ( Spencer , 1995 )

เป็นขอบเขตขนาดใหญ่ แต่ทฤษฎีความยุ่งเหยิงยังไม่ได้สอบ -
ชื่อในบริบทของการท่องเที่ยว แม้ว่า
กระดาษนี้จะเถียง การท่องเที่ยวเป็นอย่างโดยเนื้อแท้แบบไม่เชิงเส้น , ระบบที่ซับซ้อนและแบบไดนามิกที่เป็นอย่างดี

ความวุ่นวายภายในที่อธิบายกระบวนทัศน์ . นอกเหนือจากเอกสารด้วยฟอล์คเนอร์และ
รัสเซล ( 1997 ) เริ่มต้นการอภิปรายเกี่ยวกับ
ความวุ่นวายและความซับซ้อนในการท่องเที่ยวและทำงานโดยการปัดป้องและ
drost ( 1995 ) ถามว่าวุ่นวายดีสำหรับการบริการ
ธุรกิจ Pro " TS , นักวิชาการการท่องเที่ยวน้อยค่า

เรื่องนี้