Most authors agree that formal cont

Most authors agree that formal contracts are necessary for
effective management of 3PL relationships. However, detailed
contracts can also be interpreted as an indication of lack of trust
(Selviaridis and Spring, 2007). According to Poppo and Zenger
(2002, p. 708), for example, there are critiques that state that
‘‘in the presence of relational governance, formal contracts are at
best an unnecessary expense and at worst counter-productive’’.
Furthermore, Frankel et al. (1996) conclude that firms do not
believe that formal written contracts are an integral or necessary
component to achieve an effective alliance relationship.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนใหญ่ผู้เขียนเห็นว่า เป็นสัญญาจำเป็นสำหรับจัดการที่มีประสิทธิภาพของความสัมพันธ์ 3PL อย่างไรก็ตาม รายละเอียดสัญญาแปลเป็นตัวบ่งชี้ของการขาดความน่าเชื่อถือ(Selviaridis และฤดูใบไม้ผลิ 2007) ตาม Zenger และป็อปโปะ(2002, p. 708), เช่น มีข้อดีข้อเสียที่รัฐที่'' ในต่อหน้าของภิบาลสัมพันธ์ สัญญาอย่างเป็นทางค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นที่สุด และที่เลวร้ายที่สุด counter-productive''นอกจากนี้ Frankel et al. (1996) สรุปว่า บริษัทไม่ได้เชื่อว่า สัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นทฤษฎีบูรณาการหรือจำเป็นส่วนประกอบเพื่อให้เกิดความสัมพันธ์พันธมิตรที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้เขียนส่วนใหญ่ยอมรับว่าการทำสัญญาอย่างเป็นทางการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการบริหารจัดการที่มีประสิทธิภาพของความสัมพันธ์ 3PL อย่างไรก็ตามรายละเอียดสัญญานอกจากนี้ยังสามารถตีความว่าเป็นข้อบ่งชี้ของการขาดความไว้วางใจ(Selviaridis และฤดูใบไม้ผลิ 2007) ตามที่ Poppo และ Zenger (2002, น. 708) เช่นมีการวิพากษ์วิจารณ์ว่ารัฐว่า'' ในการปรากฏตัวของการกำกับดูแลความสัมพันธ์สัญญาอย่างเป็นทางการอยู่ที่ที่ดีที่สุดค่าใช้จ่ายที่ไม่จำเป็นและที่เลวร้ายที่สุดเคาน์เตอร์''. นอกจากนี้ แฟรงเคิลและอัล (1996) สรุปว่า บริษัท ไม่เชื่อว่าการทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรอย่างเป็นทางการเป็นสำคัญหรือจำเป็นองค์ประกอบเพื่อให้บรรลุความสัมพันธ์พันธมิตรที่มีประสิทธิภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เขียนเห็นด้วยว่าสัญญาอย่างเป็นทางการเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับการจัดการที่มีประสิทธิภาพของความสัมพันธ์ของพวกเขาขึ้นมา . อย่างไรก็ตาม สัญญารายละเอียด
ยังสามารถตีความเป็นข้อบ่งชี้ของการขาดความไว้วางใจ
( selviaridis และฤดูใบไม้ผลิ , 2007 ) และตามป๊อบโปะ Zenger
( 2545 , หน้า 708 ) ตัวอย่างเช่น มีการวิจารณ์ว่ารัฐนั้น
''in สถานะของกิจการสัมพันธ์ สัญญาอย่างเป็นทางการที่
ค่าใช้จ่ายที่ดีที่สุด ไม่จำเป็นและที่เลวร้ายที่สุดนับการผลิต ' ' .
นอกจากนี้ แฟรงเคิล et al . ( 1996 ) สรุปได้ว่า บริษัท ไม่ได้เป็นทางการ
เชื่อว่าเขียนสัญญาจะเป็นหรือเป็นส่วนประกอบเพื่อให้บรรลุความสัมพันธ์
พันธมิตรที่มีประสิทธิภาพ