China Aviation Oil (Singapore) Corp

China Aviation Oil (Singapore) Corporation Ltd (“CAO”) is the largest physical jet fuel trader in the Asia Pacific region and the key supplier of imported jet fuel to the PRC civil aviation industry. CAO’s key businesses include jet fuel supply and trading, trading of other oil products and investments in oil-related assets. Incorporated in Singapore on 26 May 1993, CAO was listed on the mainboard of the Singapore Exchange Securities Trading Limited since 6 December 2001. Their parent company, China National Aviation Fuel Group Corporation (CNAF) is a large State-owned enterprise in the PRC. It is the largest aviation transportation logistics service provider in the PRC, with a diverse portfolio of businesses, comprising aviation fuel distribution, storage and refuelling services at more than 160 PRC airports. CNAF holds about 51% of the total issued shares of CAO. BP Investments Asia Limited, a subsidiary of oil major, BP, is a strategic investor of CAO, holding 20% of the total issued shares of CAO.

In 2005, CAO had losses of USD 550 million. This lead to it collapsing, until it was revived by CNA. How could CAO with monopoly in its area of business get into this position? It did this by speculation in fuel options. What started out by trading in derivatives to control volatility moved onto speculative trading in fuel options for profit, which eventually went very bad.

In the beginning CAO traded in over-the-counter (OTC) swaps and exchange-traded futures as hedging instruments to manage the risk in its business of procuring oil. The company traded in relatively riskless back-to-back option positions on behalf of client airline companies. This earned fee income for CAO from the bid/ask spread on these trades without exposing it to any volatility in oil markets.

At the end of the third quarter in 2003, CAO started conducting speculative option trades to profit from favourable market movements in oil-related commodities. It traded them on the basis that oil prices would move upwards. The trading strategy involved simultaneous purchase of call options and sale of put options. This effectively created a synthetic long position in oil without the need to purchase the commodity outright. As oil prices increased, the calls that were purchased were exercised at a profit. The puts that were sold were not exercised and CAO profited from the premiums that had been collected when these options were sold. These trading strategies had however not been reviewed/approved by the Board of Directors before trading began, and there was no risk committee in place to review these transactions on an ongoing basis.

This strategy worked well for CAO till the fourth quarter, when they estimated prices would go southward. Its CEO Chen Jiulin, began initiating trades with numerous counterparties that created a short position which would profit if oil prices moved below USD 38.00/bbl. This was accomplished by selling calls and buying puts with the result that CAO was in a short position at the end of 2003. In 2004 the prices exceeded USD38.00, resulting in CAO having to fund margin calls on its open short positions. The accumulated losses from these closed positions amounted to approximately USD 390 million. In addition, the company had unrealized losses of about USD 160 million, bringing the total derivative losses to USD 550 million. CAO concealed these losses. The international standard for accounting for derivatives IAS 39 required that these transactions be market to market with gains and losses reflected in current earnings. As in most of the world, Singapore companies were required to adopt FRS 39 (the IAS 39 equivalent) as of 1 January 2005.

A review was then conducted by Price Water House Coopers. They opined that since specific methods to value derivatives trading were not present in FRS 39, CAO should have adopted the Industry standards, rather than saying that there were no clear norms. The key problem PwC noted was that the valuation of the derivatives was wrong in that it treated the intrinsic value as the fair value of its options. It should have instead taken into account the intrinsic value and the time value. This would mean that the length of the time to maturity of the option, the volatility in the spot price of the underlying commodity, interest rates and other factors would have been taken into account.

PwC represented CAO’s valuation against its own to show the variation:

Q1 Q2 Q3 First 9 months
CAO EBT 19.0 19.3 11.3 49.6
PwC adjusted EBT -6.4 -58.0 -314.6 -379.0
The oil prices had been steadily rising in 2004. If CAO had used its intrinsic approach, it still would have shown losses. To cover its losses the company adopted a risky strategy to sell long-term options to generate premiums that would cover the cost of closing out the loss-making option contracts. CAO was trying to compensate for their existing losses by collecting premiums on options that had the potential to generate further losses in the future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จีนบินน้ำมัน (สิงคโปร์) คอร์ปอเรชั่น จำกัด ("เกา") เป็นผู้ประกอบการน้ำมันเจ็ทกายภาพที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและผู้จัดจำหน่ายหลักของ jet นำเข้าเชื้อเพลิงอุตสาหกรรมการบินพลเรือนประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน ธุรกิจหลักของโจรวมเจ็ทเพลิงและการค้า การค้าการลงทุนในสินทรัพย์ที่เกี่ยวข้องกับน้ำมันและผลิตภัณฑ์น้ำมันอื่น ๆ สิงคโปร์จัดตั้ง 26 1993 พฤษภาคม เกาถูกแสดงบนว่าเมนบอร์ดของสิงคโปร์แลกเปลี่ยนหลักทรัพย์เทรดดิ้ง จำกัดตั้งแต่วันที่ 6 2544 ธันวาคม บริษัทของพวกเขาหลัก จีนชาติบินเชื้อเพลิงกลุ่มบริษัท (CNAF) จะเป็นองค์กรขนาดใหญ่ของรัฐในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นที่ใหญ่ที่สุดบินขนส่งโลจิสติกส์ผู้ให้บริการในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน กับหลากหลายธุรกิจ ประกอบบินน้ำมันแจกจ่าย จัดเก็บ และบริการที่สนามบินประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนมากกว่า 160 refuelling CNAF มีประมาณ 51% ของจำนวนหุ้นที่ออกของโจ BP ลงทุนเอเชีย จำกัด บริษัทน้ำมันสำคัญ BP เป็นนักลงทุนเชิงกลยุทธ์ของ CAO กดค้างไว้ที่ 20% ของยอดรวมที่ออกหุ้นของเกาในปี 2005 เกามีขาดทุน 550 ล้านเหรียญ ลูกค้าเป้าหมายนี้จะยุบ จนกว่าจะถูกฟื้นฟู โดย CNA วิธีเกากับผูกขาดในพื้นที่ของธุรกิจสามารถรับในตำแหน่งนี้ มันไม่ได้นี้ โดยเก็งกำไรในตัวเชื้อเพลิง อะไรเริ่มออก โดยการซื้อขายในตราสารอนุพันธ์เพื่อควบคุมความผันผวนที่ย้ายไปซื้อขายเก็งกำไรในตัวเชื้อเพลิงสำหรับกำไร ซึ่งในที่สุดก็ดีในการเริ่มต้น เกาซื้อขายยา swaps (ชเข้ากับกลุ่ม) และซื้อขายแลกเปลี่ยนในอนาคตเป็นเครื่องมือในการจัดการความเสี่ยงในธุรกิจของ procuring น้ำมัน hedging บริษัทซื้อขายในตำแหน่งตัวเลือกกลับไปกลับค่อนข้าง riskless ในนามของบริษัทสายการบินลูกค้า นี้ได้รายได้ค่าธรรมเนียมสำหรับโจจากการเสนอราคา/ขอโบกเทรดเหล่านี้โดยไม่เปิดเผยจะมีความผันผวนในตลาดน้ำมันเมื่อสิ้นสุดไตรมาสสามใน 2003 โจเริ่มทำการเทรดเลือกเก็งกำไรทำกำไรจากตลาดดีการเคลื่อนไหวในสินค้าโภคภัณฑ์ที่เกี่ยวข้องกับน้ำมัน มันซื้อขายได้ตามที่ราคาน้ำมันจะย้ายขึ้นไป กลยุทธ์การซื้อขายที่เกี่ยวข้องกับซื้อพร้อมตัวเลือกโทรศัพท์และขายตัวเลือกวาง นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพสร้างตำแหน่งยาวสังเคราะห์ในน้ำมันโดยไม่จำเป็นต้องซื้อสินค้าทันที ขณะที่ราคาน้ำมันเพิ่มขึ้น มีใช้โทรศัพท์ที่ซื้อที่กำไร ไม่ได้ใช้ทำให้ถูกขาย และเกา profited จากค่าจ้างพิเศษที่ได้รวบรวมไว้เมื่อมีขายตัวเลือกเหล่านี้ กลยุทธ์การค้าเหล่านี้แต่ไม่ได้ทบทวน/อนุมัติ โดยคณะกรรมการก่อนเริ่มการค้า และมีคณะกรรมการไม่มีความเสี่ยงในการตรวจสอบธุรกรรมเหล่านี้อย่างต่อเนื่องกลยุทธ์นี้ทำงานดีสำหรับเกาจนถึงไตรมาสสี่ เมื่อพวกเขาประเมินราคาจะไป southward ของ CEO Chen Jiulin เริ่มต้นเริ่มต้นเทรด ด้วย counterparties มากมายที่สร้างขึ้นมาสั้น ๆ ซึ่งจะกำไรถ้าราคาน้ำมันย้ายด้านล่างเหรียญสหรัฐฯ 38.00 นี้ได้สำเร็จ โดยเรียกการขาย และการซื้อทำให้ มีผลที่เกาอยู่ในตำแหน่งสั้นที่สุด 2003 ในปี 2004 ราคาเกิน USD38.00 ในเกาต้องเรียกขอบบนตำแหน่งของสั้นเปิดกองทุน มีขาดทุนสะสมจากตำแหน่งเหล่านี้ปิดเป็น USD ประมาณ 390 ล้าน นอกจากนี้ บริษัทมีขาดทุนไม่เกี่ยวกับเหรียญ 160 ล้าน นำขาดทุนอนุพันธ์รวม 550 ล้านเหรียญสหรัฐ เกาปกปิดความสูญเสียเหล่านี้ มาตรฐานสากลสำหรับการลงบัญชีสำหรับตราสารอนุพันธ์ IAS 39 กำหนดว่า ธุรกรรมเหล่านี้เป็นตลาดการตลาดมีกำไร และผลขาดทุนในกำไรปัจจุบัน ในที่สุดของโลก บริษัทสิงคโปร์ถูกต้องนำมาใช้ FRS 39 (IAS 39 เท่า) ณ 1 2548 มกราคมความเห็นถูกแล้วดำเนินตามราคาน้ำบ้าน Coopers พวกเขา opined ว่า เนื่องจากวิธีการเฉพาะการซื้อขายอนุพันธ์ค่าไม่อยู่ใน FRS 39 เกาควรนำมาตรฐานอุตสาหกรรม แทนว่า ที่มีมีบรรทัดฐานไม่ชัดเจน ปัญหาสำคัญที่ PwC กล่าวได้ว่า มูลค่าของตราสารอนุพันธ์ไม่ผิดที่มันเป็นค่า intrinsic ธรรมของตัวเลือก มันควรมีแต่นำมาพิจารณาค่า intrinsic และค่าเวลา นี้จะหมายความ ว่า ระยะเวลาครบกำหนดของตัว ความผันผวนในราคารับสินค้าต้นแบบ อัตราดอกเบี้ย และปัจจัยอื่น ๆ จะมีการพิจารณาPwC แทนค่าของโจกับตนเองเพื่อแสดงการเปลี่ยนแปลง:Q1 Q2 Q3 แรก 9 เดือนเกา EBT 19.0 19.3 11.3 49.6PwC ปรับ EBT-6.4-58.0-314.6-379.0ราคาน้ำมันได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในปี 2004 ถ้าเกาก็ใช้วิธีของ intrinsic มันยังจะมีแสดงขาดทุน ครอบคลุมความสูญเสีย บริษัทที่นำกลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงขายตัวระยะยาวเพื่อสร้างค่าจ้างพิเศษที่จะครอบคลุมต้นทุนปิดออกสัญญาเลือกทำขาดทุน โจพยายามชดเชยสำหรับการขาดทุนของตนที่มีอยู่ โดยรวบรวมค่าจ้างพิเศษบนตัวเลือกที่มีศักยภาพในการสร้างเพิ่มเติมสูญเสียในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การบินจีนน้ำมัน (สิงคโปร์) คอร์ปอเรชั่น จำกัด ("CAO") เป็นผู้ค้าน้ำมันเจ็ททางกายภาพที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกและผู้จัดจำหน่ายที่สำคัญของน้ำมันนำเข้าประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนในอุตสาหกรรมการบินพลเรือน ธุรกิจหลัก CAO รวมถึงการจัดหาน้ำมันเชื้อเพลิงเครื่องบินเจ็ทและการค้าการค้าของผลิตภัณฑ์น้ำมันอื่น ๆ และการลงทุนในสินทรัพย์ที่เกี่ยวข้องกับน้ำมัน นิติบุคคลที่จัดตั้งขึ้นในประเทศสิงคโปร์เมื่อวันที่ 26 พฤษภาคม 1993, CAO ได้เข้าจดทะเบียนในเมนบอร์ดของตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศสิงคโปร์เทรดดิ้ง จำกัด ตั้งแต่ 6 ธันวาคม 2001 บริษัท แม่ของพวกเขาแห่งชาติจีนเชื้อเพลิงการบิน Group Corporation (CNAF) เป็นองค์กรของรัฐที่มีขนาดใหญ่ในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน มันเป็นเรื่องการขนส่งการบินที่ใหญ่ที่สุดของผู้ให้บริการโลจิสติกในประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนโดยมีผลงานที่มีความหลากหลายของธุรกิจที่ประกอบไปด้วยการจัดจำหน่ายน้ำมันเชื้อเพลิงการบินที่เก็บสินค้าและการให้บริการเติมน้ำมันที่มากขึ้นกว่า 160 สนามบินสาธารณรัฐประชาชนจีน CNAF ถือหุ้นอยู่ประมาณ 51% ของจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้แล้วทั้งหมดของ CAO BP เงินลงทุนเอเชีย จำกัด ซึ่งเป็น บริษัท ย่อยของน้ำมันรายใหญ่, BP, เป็นนักลงทุนเชิงกลยุทธ์ของ CAO ถือ 20% ของจำนวนหุ้นที่จำหน่ายได้แล้วทั้งหมดของ CAO. ในปี 2005 มีผลขาดทุน CAO เหรียญสหรัฐ 550000000 นำไปสู่การยุบมันนี้จนกว่าจะฟื้น CNA CAO จะมีวิธีการผูกขาดในพื้นที่ของธุรกิจของตนได้รับในตำแหน่งนี้หรือไม่? มันได้โดยการเก็งกำไรในตัวเลือกของเชื้อเพลิง สิ่งที่เริ่มต้นโดยการซื้อขายในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าเพื่อควบคุมความผันผวนย้ายไปซื้อขายเก็งกำไรในตัวเลือกของเชื้อเพลิงสำหรับกำไรซึ่งในที่สุดก็ไม่ดีมาก. ใน CAO จุดเริ่มต้นในการซื้อขายมากกว่าที่เคาน์เตอร์ (OTC) และฟิวเจอร์สัญญาแลกเปลี่ยนซื้อขายแลกเปลี่ยนเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการป้องกันความเสี่ยงที่จะ การบริหารความเสี่ยงในการดำเนินธุรกิจของการจัดหาน้ำมัน บริษัท ที่ซื้อขายหุ้นในค่อนข้าง riskless กลับไปกลับในตำแหน่งที่ตัวเลือกในนามของ บริษัท ลูกค้าของสายการบิน ค่าธรรมเนียมนี้ได้รับรายได้จากการเสนอราคา CAO / ขอให้แพร่กระจายในการซื้อขายเหล่านี้โดยไม่เปิดเผยให้ความผันผวนในตลาดน้ำมัน. ในตอนท้ายของไตรมาสที่สามในปี 2003, CAO เริ่มดำเนินการซื้อขายเก็งกำไรตัวเลือกที่จะทำกำไรจากการเคลื่อนไหวของตลาดที่ดีในน้ำมัน สินค้าที่เกี่ยวข้อง มันแลกพวกเขาบนพื้นฐานที่ว่าราคาน้ำมันจะย้ายขึ้นไป กลยุทธ์การค้าที่เกี่ยวข้องกับการซื้อพร้อมกันของตัวเลือกการโทรและการขายของตัวเลือกใส่ เรื่องนี้สร้างความมีประสิทธิภาพในตำแหน่งนานสังเคราะห์ในน้ำมันโดยไม่จำเป็นต้องซื้อสินค้าทันที ขณะที่ราคาน้ำมันที่เพิ่มขึ้นการโทรที่ถูกซื้อมาก็มีการใช้สิทธิที่มีกำไร ทำให้มียอดขายที่ได้รับและไม่ได้ใช้สิทธิประโยชน์จาก CAO พรีเมี่ยมที่ได้รับการเก็บเมื่อตัวเลือกเหล่านี้ถูกนำไปขาย กลยุทธ์การค้าเหล่านี้ได้ แต่ไม่ได้รับการตรวจสอบ / การอนุมัติจากคณะกรรมการ บริษัท ก่อนที่จะเริ่มซื้อขายและไม่มีคณะกรรมการที่มีความเสี่ยงในการที่จะตรวจสอบการทำธุรกรรมเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง. กลยุทธ์นี้ทำงานได้ดีสำหรับ CAO จนถึงไตรมาสที่สี่เมื่อพวกเขาคาด ราคาจะไปทางทิศใต้ ซีอีโอของเฉิน Jiulin เริ่มการเริ่มต้นธุรกิจการค้ากับคู่ค้าจำนวนมากที่สร้างตำแหน่งสั้นซึ่งจะมีกำไรหากราคาน้ำมันด้านล่างย้าย USD 38.00 / บาร์เรล นี้ก็ประสบความสำเร็จจากการขายและการซื้อสายทำให้มีผลที่ CAO อยู่ในตำแหน่งสั้น ๆ ในตอนท้ายของปี 2003 ในปี 2004 ราคาเกิน USD38.00 ผลใน CAO มีกองทุนเพื่อการโทรอัตรากำไรขั้นต้นในตำแหน่งสั้นเปิด ขาดทุนสะสมจากตำแหน่งปิดเหล่านี้มีจำนวนเงินประมาณ 390,000,000 เหรียญสหรัฐ นอกจากนี้ บริษัท ฯ มีผลขาดทุนที่ยังไม่เกิดประมาณ 160 ล้านเหรียญสหรัฐนำความสูญเสียอนุพันธ์รวม 550,000,000 เหรียญสหรัฐ CAO ปกปิดสูญเสียเหล่านี้ ตามมาตรฐานสากลสำหรับการบัญชีสำหรับสัญญาซื้อขายล่วงหน้า IAS 39 ที่ต้องทำธุรกรรมเหล่านี้เป็นตลาดในตลาดที่มีกำไรและขาดทุนกำไรสะท้อนให้เห็นในปัจจุบัน ขณะที่ในส่วนของโลก บริษัท สิงคโปร์ที่ต้องนำมาใช้ FRS 39 (IAS 39 เทียบเท่า) วันที่ 1 มกราคม 2005 ได้ดำเนินการตรวจสอบแล้วโดยราคาน้ำ Coopers บ้าน พวกเขาเห็นว่าตั้งแต่วิธีการเฉพาะกับการซื้อขายสัญญาซื้อขายล่วงหน้าค่าไม่ได้ถูกนำเสนอใน FRS 39, CAO ควรจะได้นำมาตรฐานอุตสาหกรรมแทนที่จะบอกว่าไม่มีบรรทัดฐานที่ชัดเจน ปัญหาที่สำคัญ PwC ตั้งข้อสังเกตก็คือว่าการประเมินมูลค่าของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าเป็นความผิดพลาดในการที่จะได้รับการรักษามูลค่าที่แท้จริงเป็นมูลค่ายุติธรรมของตัวเลือก มันควรจะมีการดำเนินการแทนคำนึงถึงคุณค่าและความคุ้มค่าเวลา . นี้จะหมายความว่าระยะเวลาที่ครบกำหนดของตัวเลือก, ความผันผวนของราคาสปอตของสินค้าโภคภัณฑ์พื้นฐานอัตราดอกเบี้ยและปัจจัยอื่น ๆ ที่จะได้รับการพิจารณาPwC เป็นตัวแทนของการประเมินมูลค่าของ CAO กับของตัวเองเพื่อแสดงรูปแบบ: ไตรมาสที่ 1 ไตรมาสที่ 2 ไตรมาสที่ 3 ปี 9 เดือนแรกCAO EBT 19.0 19.3 11.3 49.6 PwC ปรับ EBT -6.4 -58.0 -314.6 -379.0 ราคาน้ำมันได้ปรับตัวสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องในปี 2004 หาก CAO ได้ใช้วิธีการที่แท้จริงของมันก็ยังจะได้แสดงให้เห็นการสูญเสีย เพื่อให้ครอบคลุมการสูญเสียของ บริษัท นำกลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงที่จะขายตัวเลือกในระยะยาวในการสร้างพรีเมี่ยมที่จะครอบคลุมค่าใช้จ่ายของการปิดออกสูญเสียการทำสัญญาสิทธิเลือก CAO ได้พยายามที่จะชดเชยความเสียหายที่มีอยู่ของพวกเขาโดยการเก็บรวบรวมพรีเมี่ยมกับตัวเลือกที่มีศักยภาพที่จะสร้างความสูญเสียต่อไปในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำมันการบินจีน ( สิงคโปร์ ) Corporation Ltd . ( " . " ) เป็นที่ใหญ่ที่สุดทางกายภาพเจ็ทเชื้อเพลิงผู้ประกอบการในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิค และซัพพลายเออร์หลักของเชื้อเพลิงนำเข้าจีนอุตสาหกรรมการบินพลเรือน . โจโฉสำคัญธุรกิจรวมถึงเชื้อเพลิงเจ็ทและการซื้อขาย การซื้อขายผลิตภัณฑ์น้ำมันและการลงทุนในสินทรัพย์น้ำมันที่เกี่ยวข้อง ที่จดทะเบียนในสิงคโปร์เมื่อ 26 พฤษภาคม 1993โจโฉอยู่ในเมนบอร์ดของหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์สิงคโปร์เทรดดิ้ง จำกัด ตั้งแต่วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2544 บริษัท แม่ของพวกเขา กลุ่มเชื้อเพลิงการบินแห่งชาติจีน Corporation ( CNAF ) เป็นองค์กรที่เป็นเจ้าของรัฐขนาดใหญ่ในจีน มันเป็นที่ใหญ่ที่สุดในการบินขนส่งโลจิสติกผู้ให้บริการในจีน ด้วยผลงานที่หลากหลายของธุรกิจ ประกอบด้วยการกระจายเชื้อเพลิงการบินกระเป๋า และขั้นตอนการบริการที่มากกว่า 160 ประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนสนามบิน กลุ่มตัวอย่างมีประมาณ 51% ของหุ้นทั้งหมดของโจโฉ . การลงทุน BP เอเชีย จำกัด , บริษัท ย่อยของ บริษัท น้ำมันรายใหญ่ BP เป็นนักลงทุนเชิงกลยุทธ์ของโจโฉไว้ 20 % ของทั้งหมดออกหุ้นของโจโฉ

ในปี 2005 เคามีขาดทุนจากราคา 550 บาท ทำให้มันล้มจนถูก revived โดย CNA .ทำไมโจโฉกับการผูกขาดในพื้นที่ของธุรกิจที่ได้รับในตำแหน่งนี้ มันไม่นี้โดยการเก็งกําไรในทางเลือกเชื้อเพลิง สิ่งที่เริ่มต้นออกโดยการซื้อขายในสัญญาซื้อขายล่วงหน้าเพื่อควบคุมความผันผวนมาเก็งกำไรการซื้อขายในตัวเลือกเชื้อเพลิงสำหรับกำไร ซึ่งในที่สุดก็เลวมาก

ในตอนแรกเคาขายในเคาน์เตอร์ ( OTC ) แลกเปลี่ยนและการแลกเปลี่ยนซื้อขายล่วงหน้าเป็นเครื่องมือป้องกันความเสี่ยง เพื่อจัดการความเสี่ยงในธุรกิจของ บริษัท ในการจัดหาน้ำมัน บริษัทซื้อขายค่อนข้าง riskless ชนกันตัวเลือกตำแหน่งในนามของ บริษัท สายการบินลูกค้า นี้ได้รับรายได้ค่าธรรมเนียมสำหรับกาวจากการเสนอราคา / ถามกระจายในธุรกิจการค้าเหล่านี้โดยไม่เปิดเผยให้มีความผันผวนในตลาดน้ำมัน

ที่ส่วนท้ายของไตรมาสที่สามในปี 2003 โจโฉเริ่มทำการเก็งกำไรตัวเลือกการค้ากำไรจากการเคลื่อนไหวของตลาดในสินค้าจากน้ำมันที่เกี่ยวข้อง มันซื้อขายบนพื้นฐานว่าราคาน้ำมันจะขยับขึ้น กลยุทธ์การซื้อขายเกี่ยวข้องซื้อพร้อมกันของตัวเลือกการโทรและการขายใส่ตัวเลือกนี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพสร้างตำแหน่งยาวสังเคราะห์น้ำมันโดยไม่ต้องซื้อสินค้าทันที ขณะที่ราคาน้ำมันเพิ่มขึ้น สายที่ถูกซื้อถูกใช้สิทธิในกำไร ทําให้ที่ขายถูกไม่ใช้โจโฉ และได้ประโยชน์จากเบี้ยที่ถูกรวบรวมเมื่อตัวเลือกเหล่านี้ถูกขายกลยุทธ์การค้าเหล่านี้มี แต่ไม่ผ่านการพิจารณาอนุมัติจากคณะกรรมการบริษัทก่อนที่จะเริ่มการซื้อขาย และมีคณะกรรมการที่ไม่มีความเสี่ยงในสถานที่เพื่อตรวจสอบธุรกรรมเหล่านี้บนพื้นฐานอย่างต่อเนื่อง

กลยุทธ์นี้ทำงานได้ดีสำหรับเคาจนถึงไตรมาสที่สี่ เมื่อพวกเขาคาดว่าราคาจะไปทางทิศใต้ jiulin ซีอีโอของเฉิน ,เริ่มการเริ่มต้นธุรกิจการค้ากับคู่ค้ามากมายที่สร้างสั้นตำแหน่งซึ่งจะกำไรหากราคาน้ํามันย้ายด้านล่าง USD 38.00/bbl . นี้สามารถทำได้โดยการขายโทร และซื้อให้กับผลที่โจโฉอยู่ในตำแหน่งสั้น ๆที่สิ้นสุดของ 2003 ในปี 2004 ราคาเกิน usd38.00 ทำให้โจโฉต้องขอบกองทุนเรียกร้องเปิดสั้นตำแหน่งมีขาดทุนสะสม จากตำแหน่งปิดเหล่านี้มีประมาณ 390 ล้านบาท นอกจากนี้ บริษัทยังขาดทุน USD ประมาณ 160 ล้านบาท รวมทั้งสิ้นที่ดัดแปลงจาก USD 550 ล้าน กาวปกปิดความเสียหายเหล่านี้มาตรฐานระหว่างประเทศ การบัญชีสำหรับตราสารอนุพันธ์ IAS 39 ที่ต้องทำธุรกรรมเหล่านี้เป็นตลาดที่มีกำไรและขาดทุนตลาด เพื่อสะท้อนให้เห็นในไตรมาสปัจจุบัน ในส่วนใหญ่ของโลก บริษัท สิงคโปร์ต้องใช้ FRS 39 ( เทียบเท่า IAS 39 ) เมื่อวันที่ 1 มกราคม 2005

อ่านแล้วปฏิบัติโดย Coopers บ้านน้ำราคาพวกเขามีตั้งแต่วิธีการเฉพาะค่าอนุพันธ์ซื้อขายไม่ปรากฏใน FRS 39 โจโฉน่าจะประกาศใช้มาตรฐานอุตสาหกรรม แทนที่จะบอกว่า ไม่มีเกณฑ์ที่ชัดเจน ที่สำคัญปัญหา PwC กล่าวว่ามูลค่าของสัญญาซื้อขายล่วงหน้าผิดในการที่จะรักษาคุณค่าตามมูลค่ายุติธรรมของตัวเลือกของมันน่าจะแทนการพิจารณาคุณค่าและมูลค่าเวลา นี้จะหมายความว่าความยาวของเวลาที่จะครบกําหนดของตัวเลือก มีความผันผวนในจุดที่ราคาของสินค้าอ้างอิงอัตราดอกเบี้ยและปัจจัยอื่น ๆ จะได้ถ่ายลงในบัญชี

PWC แทนโจโฉมูลค่ากับของตัวเองเพื่อแสดงการเปลี่ยนแปลง :

Q1 Q2 Q3
โจโฉหักก่อน 9 เดือน 19 .0 19.3 11.3 49.6
PWC ปรับหัก - 6.4 - 58.0 - 314.6 - 379.0
ราคาน้ำมันได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ในปี 2004 ถ้าโจโฉได้ใช้วิธีการที่แท้จริงของมัน มันก็จะแสดงผลขาดทุน เพื่อครอบคลุมการสูญเสียของ บริษัท ใช้กลยุทธ์ที่มีความเสี่ยงที่จะขายตัวเลือกระยะยาวเพื่อสร้างเบี้ยประกันที่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายของการปิดออกจากการเลือกสัญญา .โจโฉพยายามเพื่อชดเชยการสูญเสียของพวกเขาที่มีอยู่ โดยการเก็บเบี้ยประกันในตัวเลือกที่มีศักยภาพที่จะสร้างความสูญเสียต่อไปในอนาคต