Instruction in form problemsIntelle

Instruction in form problems
Intellectual education runs parallel to manual training. The apprentice is acquainted with his
future stock-in-trade - the elements of form and color and the laws to which they are subject.
Instead of studying the arbitrary individualistic and stylized formulae current at the academies, he
is given the mental equipment with which to shape his own ideas of form. This training opens the
way for the creative powers of the individual, establishing a basis on which different individuals
can cooperate without losing their artistic independence. Collective architectural work becomes
possible only when every individual, prepared by proper schooling, is capable of understanding the
idea of the whole, and thus has the means harmoniously to coordinate his independent, even if
limited, activity with the collective work. Instruction in the theory of form is carried on in close
contact with manual training. Drawing and planning, thus losing their purely academic character,
gain new significance as auxiliary means of expression. We must know both vocabulary and
grammar in order to speak a language; only then can we communicate our thoughts. Man, who
creates and constructs, must learn the specific language of construction in order to make others
understand his idea. Its vocabulary consists of the elements of form and color and their struc tural
laws. The mind must know them and control the hand if a creative idea is to be made visible. The
musician who wants to make audible a musical idea needs for its rendering not only a musical
instrument but also a knowledge of theory. Without this knowledge, his idea will never emerge
from chaos.
A corresponding knowledge of theory - which existed in a more vigorous era - must again
be established as a basis for practice in the visual arts. The academies, whose task it might have
been to cultivate and develop such a theory, completely failed to do so, having lost contact with reality.
Theory is not a recipe for the manufacturing of works of art, but the most essential element of collective
construction; it provides the common basis on which many individuals are able to create together a
superior unit of work; theory is not the achievement of individuals but of generations.
The Bauhaus is consciously formulating a new coordination of the means of construction and
expression. Without this, its ultimate aim would be impossible. For collaboration in a group is not to be
obtained solely by correlating the abilities and talents of various individuals. Only an apparent unity can
be achieved if many helpers carry out the designs of a single person. In fact, the in dividual's labor
within the group should exist as his own independent accomplishment. Real unity can be achieved only
by coherent restatement of the formal theme, by repetition of its integral proportions in all parts of the
work. Thus everyone engaged in the work must understand the meaning and origin of the principal
theme.
Forms and colors gain meaning only as they are related to our inner selves. Used separately or
in relation to one another they are the means of expressing different emotions and moveme nts: they
have no importance of their own. Red, for instance, evokes in us other emotions than does blue or
yellow; round forms speak differently to us than do pointed or jagged forms. The elements which
constitute the `grammar' of creation are its rules of rhythm, of proportion, of light values and full or
empty space. Vocabulary and grammar can be learned, but the most important factor of all, the organic
life of the created work, originates in the creative powers of the individual.
The practical training which accompanies the studies in form is founded as much on
observation, on the exact representation or reproduction of nature, as it is on the creation of individual
compositions. These two activities are profoundly different. The academies ceased to discriminate
between them, confusing nature and art - though by their very origin they are antithetical. Art wants to
triumph over Nature and to resolve the opposition in a new unity, and this process is consummated in
the fight of the spirit against the material world. The spirit creates for itself a new life other than the life
of nature.
Each of these departments in the course on the theory of form functions in close association
with the workshops, an association which prevents their wandering off into academicism.

The goal of the Bauhaus curriculum
... the culminating point of the Bauhaus teaching is a demand for a new and powerful working
correlation of all the processes of creation. The gifted student must regain a feeling for the interwoven
strands of practical and formal work. The joy of building, in the broadest meaning of that word, must
replace the paper work of design. Architecture unites in a collective task all creative workers, from the
simple artisan to the supreme artist.
For this reason, the basis of collective education must be sufficiently broad to permit the
development of every kind of talent. Since a universally applicable method for the discovery of talent
does not exist, the individual in the course of his development must find for himself the field of activity
best suited to him within the circle of the community. The majority become interested in production; the
few extraordinarily gifted ones will suffer no limits to their activity. After they have completed the
course of practical and formal instruction, they undertake independent research and experiment.
Modern painting, breaking through old conventions, has released countless suggestions which
are still waiting to be used by the practical world. But when, in the future, artists who sense new
creative values have had practical training in the industrial world, they will themselves possess the
means for realizing those values immediately. They will compel industry to serve their idea and
industry will seek out and utilize their comprehe nsive training.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเรียนการสอนในรูปแบบปัญหาการศึกษาทางปัญญาไหลขนานไปกับการฝึกอบรมคู่มือ
ฝึกงานจะคุ้นเคยกับเขาในอนาคตหุ้นในการค้า - องค์ประกอบของรูปแบบและสีและกฎหมายที่พวกเขาอาจมี. แทนการศึกษาสูตรคณิตศาสตร์และสุกใสโดยพลการในปัจจุบันสถาบันการศึกษาที่เขาจะได้รับอุปกรณ์จิตที่เพื่อรูปร่างความคิดของตัวเองในรูปแบบ การฝึกอบรมนี้จะเปิดทางให้พลังความคิดสร้างสรรค์ของแต่ละบุคคลการสร้างพื้นฐานที่บุคคลที่แตกต่างกันสามารถให้ความร่วมมือโดยไม่สูญเสียความเป็นอิสระของศิลปะของพวกเขา งานสถาปัตยกรรมโดยรวมจะกลายเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อทุกรายจัดทำขึ้นโดยการเรียนการสอนที่เหมาะสมมีความสามารถในการทำความเข้าใจความคิดของทั้งหมดและจึงมีวิธีการที่กลมกลืนในการประสานงานที่เป็นอิสระของเขาแม้ว่าจำกัด กิจกรรมกับการทำงานร่วมกัน การเรียนการสอนในทฤษฎีของรูปแบบที่จะดำเนินการในการปิดการติดต่อกับคู่มือการฝึกอบรม การวาดภาพและการวางแผนจึงสูญเสียตัวอักษรวิชาการของพวกเขาได้รับความสำคัญเป็นวิธีใหม่ที่ช่วยในการแสดงออก เราต้องรู้ว่าทั้งคำศัพท์และไวยากรณ์ในการสั่งซื้อที่จะพูดภาษา; เท่านั้นแล้วเราสามารถสื่อสารความคิดของเรา ผู้ชายที่จะสร้างโครงสร้างและต้องเรียนรู้ภาษาที่เฉพาะเจาะจงของการก่อสร้างเพื่อที่จะทำให้คนอื่นเข้าใจความคิดของเขา คำศัพท์ที่ประกอบด้วยองค์ประกอบของรูปแบบและสีและ tural struc ของกฎหมาย จิตใจจะต้องรู้ว่าพวกเขาและการควบคุมมือถ้าเป็นความคิดสร้างสรรค์ที่จะทำให้มองเห็น นักดนตรีที่ต้องการที่จะทำให้เสียงดนตรีเป็นความคิดที่ต้องการสำหรับการแสดงผลของมันไม่เพียง แต่เป็นดนตรีเครื่องดนตรีแต่ยังความรู้เกี่ยวกับทฤษฎี โดยไม่ต้องมีความรู้ความคิดของเขาจะไม่เคยโผล่ออกมาจากความสับสนวุ่นวาย. ความรู้ที่สอดคล้องกันของทฤษฎี - ซึ่งมีชีวิตอยู่ในยุคแข็งแรงมากขึ้น - อีกครั้งจะต้องมีการจัดตั้งเป็นพื้นฐานสำหรับการปฏิบัติในการทัศนศิลป์ สถานศึกษาซึ่งงานมันอาจจะได้รับการปลูกฝังและพัฒนาทฤษฎีดังกล่าวล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้นได้ขาดการติดต่อกับความเป็นจริง. ทฤษฎีไม่ได้เป็นสูตรในการผลิตงานศิลปะ แต่องค์ประกอบที่สำคัญที่สุดของกลุ่มก่อสร้าง; มันมีพื้นฐานที่พบบ่อยเกี่ยวกับการที่ประชาชนจำนวนมากสามารถที่จะสร้างกันหน่วยที่เหนือกว่าของการทำงาน ทฤษฎีไม่ได้เป็นความสำเร็จของบุคคล แต่ของคนรุ่น. Bauhaus จะมีสติกำหนดประสานงานใหม่ของวิธีการก่อสร้างและการแสดงออก โดยไม่ต้องนี้จุดมุ่งหมายสูงสุดของมันจะเป็นไปไม่ สำหรับการทำงานร่วมกันในกลุ่มที่ไม่ได้ที่จะได้รับ แต่เพียงผู้เดียวโดยมีความสัมพันธ์ความสามารถและความสามารถของบุคคลต่างๆ เพียงความสามัคคีที่ชัดเจนสามารถทำได้ถ้าผู้ช่วยเหลือจำนวนมากดำเนินการออกแบบของคนเพียงคนเดียว ในความเป็นจริงในการใช้แรงงาน dividual ของภายในกลุ่มควรจะอยู่เป็นความสำเร็จที่เป็นอิสระของตัวเอง ความสามัคคีจริงสามารถทำได้เพียงโดยการปรับย้อนหลังของชุดรูปแบบที่สอดคล้องกันอย่างเป็นทางการโดยการทำซ้ำของสัดส่วนหนึ่งในทุกส่วนของการทำงาน ดังนั้นทุกคนมีส่วนร่วมในการทำงานจะต้องเข้าใจความหมายและที่มาของหลักรูปแบบ. รูปแบบและสีที่ได้รับความหมายเป็นเพียงพวกเขาจะเกี่ยวข้องกับตัวภายในของเรา ใช้แยกกันหรือในความสัมพันธ์กับอีกคนหนึ่งที่พวกเขาจะหมายถึงการแสดงอารมณ์ความรู้สึกที่แตกต่างกันและ moveme nts พวกเขามีความสำคัญของตนเองไม่มี สีแดงเช่นกระตุ้นในตัวเราอารมณ์อื่น ๆ กว่าสีฟ้าหรือสีเหลือง รูปแบบที่แตกต่างกันตลอดทั้งพูดคุยกับเรามากกว่าทำในรูปแบบปลายแหลมหรือขรุขระ องค์ประกอบที่ถือเป็นไวยากรณ์`'ของการสร้างกฎระเบียบของจังหวะของสัดส่วนของค่าแสงและเต็มหรือพื้นที่ว่างเปล่า คำศัพท์และไวยากรณ์สามารถเรียนรู้ได้ แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดของทุกอินทรีย์ชีวิตของการทำงานที่สร้างขึ้นมาในพลังความคิดสร้างสรรค์ของแต่ละบุคคล. การฝึกอบรมการปฏิบัติซึ่งมาพร้อมกับการศึกษาในรูปแบบที่มีการก่อตั้งมากในการสังเกตบนแสดงที่แน่นอนหรือการสืบพันธุ์ของธรรมชาติที่มันเป็นในการสร้างแต่ละองค์ประกอบ ทั้งสองกิจกรรมที่แตกต่างกันอย่างสุดซึ้งเป็น โรงเรียนหยุดการแยกแยะระหว่างพวกเขาสับสนธรรมชาติและศิลปะ - แม้ว่าต้นกำเนิดจากของพวกเขาพวกเขาจะถือ ศิลปะต้องการที่จะประสบความสำเร็จมากกว่าธรรมชาติและที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้งในความสามัคคีใหม่และขั้นตอนนี้จะสมบูรณ์ในการต่อสู้ของจิตวิญญาณกับโลกของวัสดุที่ จิตวิญญาณสร้างให้ตัวเองมีชีวิตใหม่อื่น ๆ นอกเหนือจากชีวิตของธรรมชาติ. แต่ละหน่วยงานเหล่านี้ในการเรียนการสอนในทฤษฎีของการทำงานรูปแบบในการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับการประชุมเชิงปฏิบัติการ, สมาคมซึ่งป้องกันไม่ให้หลงออกของพวกเขาเป็น academicism. เป้าหมายของ Bauhaus หลักสูตร... จุด culminating ของการเรียนการสอน Bauhaus เป็นความต้องการสำหรับการทำงานใหม่และมีประสิทธิภาพความสัมพันธ์ของกระบวนการทั้งหมดของการสร้าง นักเรียนที่มีพรสวรรค์จะต้องฟื้นความรู้สึกสำหรับสานเส้นของการปฏิบัติงานและเป็นทางการ ความสุขของอาคารในความหมายที่กว้างที่สุดของคำว่าจะต้องเปลี่ยนงานกระดาษของการออกแบบ สถาปัตยกรรมร่วมกันในงานรวมคนงานสร้างสรรค์จากช่างฝีมือที่ง่ายในการเป็นศิลปินสูงสุด. ด้วยเหตุนี้การศึกษาพื้นฐานของส่วนรวมจะต้องกว้างพอที่จะอนุญาตให้มีการพัฒนาชนิดของความสามารถทุกคน ตั้งแต่วิธีการบังคับสากลสำหรับการค้นพบของความสามารถไม่ได้อยู่บุคคลในหลักสูตรของการพัฒนาของเขาต้องพบกับตัวเองด้านการกิจกรรมที่เหมาะสมที่สุดสำหรับเขาในวงของชุมชน ส่วนใหญ่เป็นที่สนใจในการผลิต ไม่กี่คนที่มีพรสวรรค์พิเศษจะประสบไม่มีข้อ จำกัด กิจกรรมของพวกเขา หลังจากที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นหลักสูตรการเรียนการสอนและการปฏิบัติอย่างเป็นทางการพวกเขาดำเนินการวิจัยอิสระและการทดสอบ. ภาพวาดโมเดิร์นทะลุประชุมเก่าได้ออกข้อเสนอแนะที่นับไม่ถ้วนซึ่งยังคงรอที่จะใช้โดยโลกในทางปฏิบัติ แต่เมื่อในอนาคตศิลปินที่รู้สึกใหม่ค่าความคิดสร้างสรรค์มีการฝึกอบรมภาคปฏิบัติในโลกอุตสาหกรรมที่พวกเขาเองจะมีความหมายถึงการตระหนักถึงค่าเหล่านั้นทันที พวกเขาจะบังคับให้อุตสาหกรรมที่จะให้บริการความคิดของพวกเขาและอุตสาหกรรมจะหาและใช้ประโยชน์จากการฝึกอบรมของพวกเขา comprehe nsive

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสอนในรูปแบบปัญหา
ปัญญาการศึกษา ขนานไปกับคู่มือฝึกอบรม ฝึกงานเป็นคุ้นเคยกับหุ้นในอนาคตของเขา
ในการค้า - องค์ประกอบของรูปแบบและสี และกฎหมายที่พวกเขาอาจมี .
แทนที่จะเรียนโดยพลการเป็นตัวของตัวเองและสุกใสสูตรปัจจุบันที่โรงเรียน เขา
ได้รับจิตอุปกรณ์ที่รูปร่างความคิดของตัวเองในรูปแบบการฝึกอบรมนี้จะเปิด
ทางพลังสร้างสรรค์ของแต่ละบุคคล การสร้างพื้นฐานที่แตกต่างกันบุคคล
สามารถร่วมมือโดยไม่สูญเสียเอกราชทางศิลปะของพวกเขา งานสถาปัตยกรรมรวมกลายเป็น
เป็นไปได้ก็ต่อเมื่อทุกบุคคล จัดทำโดยโรงเรียนที่เหมาะสม มีความสามารถเข้าใจ
ความคิดทั้งหมดจึงหมายถึงอย่างกลมกลืนเพื่อประสานงานของเขาเป็นอิสระ แม้ว่า
จำกัด กิจกรรมกับการทํางานร่วมกัน การสอนทฤษฎีของแบบฟอร์มจะดำเนินการติดต่อ
กับคู่มือฝึกอบรม การวาดภาพและวางแผนจึงสูญเสียตัวละครหมดจดทางวิชาการของพวกเขา
ได้รับความสำคัญใหม่เป็นวิธีการเสริมของการแสดงออก เราต้องรู้ทั้งคำศัพท์และ
ไวยากรณ์เพื่อพูดภาษา เท่านั้นแล้วเราสามารถสื่อสารความคิดของเรา คนที่
สร้างและโครงสร้าง จะต้องเรียนรู้ภาษาเฉพาะของการก่อสร้างเพื่อให้ผู้อื่น
เข้าใจความคิดของเขา คําศัพท์นั้นประกอบด้วยองค์ประกอบของรูปแบบและสี และอาคารประเภท
กฎหมายของพวกเขา จิตใจต้องรู้จักและควบคุมมือ ถ้าความคิดที่สร้างสรรค์จะทำให้มองเห็นได้
นักดนตรีที่ต้องการให้ศรุตคิดดนตรีความต้องการของการแสดงผลไม่เพียง แต่เครื่องดนตรี
แต่ยังความรู้ของทฤษฎี ไม่มีความรู้เรื่องนี้ ความคิดของเขาจะไม่เกิด

ที่สอดคล้องกันจากความวุ่นวาย ความรู้ ทฤษฎี ซึ่งอยู่ในยุค - กระฉับกระเฉงต้องอีกครั้ง
สร้างเป็นพื้นฐานของการปฏิบัติในทัศนศิลป์ . โรงเรียนซึ่งงานมันอาจ
มาฝึกฝน และพัฒนาเป็นทฤษฎี เลยทำไม่สำเร็จ มีสูญเสียการติดต่อกับความเป็นจริง
ทฤษฎีไม่ใช่สูตรในการผลิตผลงานศิลปะ แต่ที่สำคัญที่สุดองค์ประกอบของการก่อสร้างรวม
; มันมีสามัญพื้นฐานที่หลายคนสามารถสร้างกัน
หน่วยที่เหนือกว่า งานทฤษฎีไม่ใช่ผลสัมฤทธิ์ของบุคคล แต่ของรุ่น
Bauhaus consciously กำหนดการใหม่ของวิธีการก่อสร้างและ
การแสดงออก โดยไม่ต้องนี้ เป้าหมายของ ultimate คงเป็นไปไม่ได้ สำหรับความร่วมมือในกลุ่มไม่ควร
ได้รับแต่เพียงผู้เดียว โดยศึกษาความสามารถของบุคคลต่าง ๆและความสามารถ มีเอกภาพชัดเจนสามารถ
เท่านั้นได้ถ้าหลายผู้ช่วยดำเนินการออกแบบของคนๆ เดียว ในความเป็นจริง ใน dividual
แรงงานภายในกลุ่มควรอยู่ที่ความอิสระของตัวเอง ความสามัคคีที่แท้จริงสามารถทำได้ เฉพาะ
โดยผลการวิจัยที่สอดคล้องกันของธีมอย่างเป็นทางการ โดยการทำซ้ำของส่วนประกอบทุกส่วนของ
สัดส่วนในการทำงานดังนั้นทุกคนร่วมในงานคงเข้าใจความหมายและที่มาของธีมหลัก
.
และรูปแบบสีได้รับความหมายเฉพาะเช่นที่พวกเขาเกี่ยวข้องกับตัวตนภายในของเรา ใช้แยกต่างหากหรือ
ในความสัมพันธ์กับอีกคนหนึ่งที่พวกเขาจะหมายถึงการแสดงอารมณ์ที่แตกต่างกันและ moveme NTS : พวกเขา
ไม่มีความสำคัญของตนเอง สีแดง สำหรับอินสแตนซ์ ทำให้เราอารมณ์อื่นมากกว่า
สีฟ้าหรือสีเหลืองรูปแบบรอบพูดแตกต่างกับเรากว่าจะชี้หรือขรุขระแบบฟอร์ม องค์ประกอบซึ่ง
เป็น ` ไวยากรณ์ ' สร้างกฎระเบียบของจังหวะ สัดส่วนของค่าแสงและเต็มหรือ
พื้นที่ว่างเปล่า คำศัพท์และไวยากรณ์ที่สามารถเรียนรู้ได้ แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดของทุกชีวิตอินทรีย์
ของที่สร้างผลงาน ที่มาในพลังสร้างสรรค์ของแต่ละบุคคล
การฝึกปฏิบัติซึ่งพร้อมกับการศึกษาในรูปแบบก่อตั้งมาก
การสังเกต ในการเป็นตัวแทนที่แน่นอนหรือการสืบพันธุ์ของธรรมชาติ มันเป็นในการสร้างองค์ประกอบแต่ละคน

ทั้งสองกิจกรรมต่างกันสุดๆ โรงเรียนหยุด

ระหว่างพวกเขาแยกแยะระหว่างธรรมชาติและศิลปะ - แม้ว่าจุดเริ่มต้นของมากของพวกเขาจะ antithetical . ศิลปะต้องการ
ชัยชนะเหนือธรรมชาติ และแก้ปัญหาความขัดแย้งในเอกภาพใหม่และกระบวนการนี้เป็น consummated ใน
สู้ของวิญญาณกับโลกวัสดุ จิตวิญญาณที่สร้างให้ตัวเองมีชีวิตใหม่นอกจากชีวิต

ของธรรมชาติ แต่ละหน่วยงานเหล่านี้ในหลักสูตรตามทฤษฎีของฟังก์ชันในรูปแบบสมาคมปิด
กับ การประชุมเชิงปฏิบัติการสมาคมที่ป้องกันไม่ให้พวกเขาเดินเข้าไปใน academicism

เป้าหมายของ Bauhaus หลักสูตร
. . . . . . . ที่นอกเหนือจากจุดสอนของ Bauhaus มีความต้องการสำหรับความสัมพันธ์ใหม่และมีประสิทธิภาพการทำงาน
กระบวนการทั้งหมดของการสร้าง นักเรียนที่มีความสามารถพิเศษ ต้องฟื้นความรู้สึกสำหรับ interwoven
เส้นและการปฏิบัติทางการทำงาน ความสุขของอาคารในความหมายกว้างของคำนั้น ต้อง
แทนที่กระดาษออกแบบ สถาปัตยกรรมคอมพิวเตอร์ในงานส่วนรวมทั้งหมดสร้างสรรค์งานจากช่างฝีมือง่ายศิลปิน

สุดยอด สำหรับเหตุผลนี้ พื้นฐานของกลุ่มการศึกษาต้องเพียงพอที่กว้างเพื่ออนุญาตให้มีการพัฒนาของทุกประเภทของความสามารถ ตั้งแต่วิธีที่สามารถใช้ได้สำหรับการค้นพบความสามารถพิเศษ
ไม่มีตัวตนบุคคลในหลักสูตรของการพัฒนาของเขาจะต้องค้นหาตัวเองด้านกิจกรรม
เหมาะที่สุดกับเขา ภายในวงกลมของชุมชน ส่วนใหญ่เป็นที่สนใจในการผลิต ;
น้อยคนที่จะประสบพรสวรรค์พิเศษที่ไม่ จำกัด กิจกรรมของพวกเขา หลังจากที่พวกเขาได้เสร็จสิ้นหลักสูตรการปฏิบัติและการสอน
เป็นทางการ พวกเขาดำเนินการวิจัยอิสระ
และทดลองจิตรกรรมสมัยใหม่ การแบ่งผ่านข้อตกลงเก่า ได้ออกข้อเสนอแนะที่นับไม่ถ้วน
ยังรอที่จะใช้จากโลกจริง แต่ถ้าในอนาคต ศิลปินที่ความรู้สึกค่านิยมสร้างสรรค์ใหม่
มีการฝึกงานในอุตสาหกรรมโลกที่พวกเขาจะออกมี
หมายถึงตระหนักถึงคุณค่าเหล่านั้นทันที พวกเขาจะบังคับให้พวกเขาคิดและ
อุตสาหกรรมอุตสาหกรรมจะหาและใช้พวกเขา comprehe nsive การฝึกอบรม