Model developmentWith the help of l

Model development
With the help of literature review and discussion with some experts, a three-level
hierarchy tree has been formed. The main objective of the problem is placed at the top
of the model. The dimensions for measuring CE are placed at the criteria-level of the
model. These are sensory, affective, cognitive, behavioral and relational. Similarly, the
critical success factors are placed at the sub-criteria level. Though different factors
affect different dimensions of CE, yet their level of impact varies from one to another
industry (Grace and O’Cass, 2004). For example, servicescape may highly influence
“affective” dimension in hospitality sector (Walter et al., 2010), “cognitive” dimension
in healthcare sector (Hutton and Richardson, 1995) but “sensory” dimension in banking
sector (Grace and O’Cass, 2004). Therefore, the role of these 14 critical success factors
under five experience dimensions in case of banking sector has been measured through
an experts’ survey on a five-point Likert scale with rating (1) as “not important” and (5)
as “very important”. Finally, after compilation of the results the mean value of all the
success factors under all dimensions has been calculated. The factor which possesses
the mean value 3.00 or more is considered under that particular dimension. With the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การพัฒนารูปแบบมีการทบทวนวรรณกรรมและสนทนากับผู้เชี่ยวชาญบาง ระดับสามขึ้นแผนภูมิลำดับชั้น วัตถุประสงค์หลักของปัญหาจะอยู่ที่ด้านบนของแบบจำลอง ขนาดวัด CE จะอยู่ในระดับเกณฑ์ของการรุ่น เหล่านี้มีประสาทสัมผัส ตลอด รู้ พฤติกรรม และเชิง ในทำนองเดียวกัน การปัจจัยแห่งความสำเร็จอยู่ในระดับเกณฑ์ย่อย แม้ว่าปัจจัยส่งผลกระทบต่อมิติต่าง ๆ ของ CE แต่ระดับของผลกระทบที่แตกต่างจากที่อื่นอุตสาหกรรม (เกรซและ O'Cass, 2004) เช่น servicescape อาจมาก"ผล" ขนาดในบริการภาค (Walter et al. 2010), มิติ "ความรู้"ในภาคสุขภาพ (ฮัตตันและริชาร์ดสัน 1995) แต่ขนาด "ประสาทสัมผัส" ในธนาคารภาค (เกรซและ O'Cass, 2004) ดังนั้น บทบาทของปัจจัยแห่งความสำเร็จเหล่านี้ 14มีการวัดมิติประสบการณ์ภายใต้ห้ากรณีภาคธนาคารผ่านผู้เชี่ยวชาญของการสำรวจในระดับ Likert ห้าจุดจัดอันดับ (1) ว่า "ไม่สำคัญ" และ (5)ว่า "สำคัญมาก" หลังจากรวบรวมผลลัพธ์ในที่สุด ค่าเฉลี่ยของการปัจจัยแห่งความสำเร็จภายใต้มิติทั้งหมดมีการคำนวณ ปัจจัยที่มีค่าเฉลี่ย 3.00 หรือมากกว่าถือว่าเป็นมิติเฉพาะ ด้วยการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การพัฒนารูปแบบ
ด้วยความช่วยเหลือของการทบทวนวรรณกรรมและการสนทนากับผู้เชี่ยวชาญบางคนที่เป็นสามระดับ
ต้นไม้ลำดับชั้นได้รับการขึ้น วัตถุประสงค์หลักของปัญหาที่ถูกวางไว้ที่ด้านบน
ของรูปแบบ ขนาดสำหรับการวัด CE จะอยู่ที่เกณฑ์ระดับของ
รุ่น เหล่านี้เป็นประสาทสัมผัสอารมณ์ความรู้ความเข้าใจพฤติกรรมและความสัมพันธ์ ในทำนองเดียวกัน
ปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญจะอยู่ในระดับเกณฑ์ย่อย แม้ว่าปัจจัยที่แตกต่างกัน
มีผลต่อขนาดที่แตกต่างกันของ CE แต่ระดับของผลกระทบที่แตกต่างกันจากหนึ่งไปยังอีก
อุตสาหกรรม (เกรซและ O'Cass, 2004) ยกตัวอย่างเช่น servicescape อาจสูงอิทธิพล
"อารมณ์" มิติในภาคการบริการ (วอลเตอร์ et al., 2010), "องค์ความรู้" มิติ
ในภาคการดูแลสุขภาพ (ฮัตตันและริชาร์ด 1995) แต่ "ประสาทสัมผัส" มิติในกลุ่มธนาคาร
ภาค (เกรซและ O ' คาส, 2004) ดังนั้นบทบาทของเหล่านี้ 14 ปัจจัยความสำเร็จที่สำคัญ
ภายใต้มิติที่ห้าประสบการณ์ในกรณีของภาคธนาคารได้รับการวัดผ่าน
การสำรวจผู้เชี่ยวชาญ 'ในระดับ Likert ห้าจุดที่มีคะแนน (1) ขณะที่ "ไม่สำคัญ" และ (5)
ขณะที่ " สำคัญมาก". ในที่สุดหลังจากที่รวบรวมผลค่าเฉลี่ยของทุก
ปัจจัยความสำเร็จภายใต้ทุกมิติได้รับการคำนวณ ปัจจัยที่มีคุณสมบัติ
ค่าเฉลี่ย 3.00 หรือมากกว่านั้นถือว่าอยู่ภายใต้มิติโดยเฉพาะอย่างยิ่ง กับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การพัฒนาแบบจำลองด้วยความช่วยเหลือของการทบทวนวรรณกรรมและการสนทนากับผู้เชี่ยวชาญบางปัญหาลำดับชั้นต้นไม้ที่ถูกสร้างขึ้น วัตถุประสงค์หลักของปัญหาอยู่ที่ด้านบนของแบบจำลอง มิติการวัด CE จะอยู่ที่ระดับเกณฑ์ของนางแบบ เหล่านี้คือความรู้สึก อารมณ์ และสติปัญญา พฤติกรรม และเชิงสัมพันธ์ ในทํานองเดียวกันปัจจัยความสำเร็จจะอยู่ที่แขวงเกณฑ์ระดับ แม้ว่าปัจจัยต่าง ๆมีผลต่อมิติที่แตกต่างกันของ CE , แต่ระดับของผลกระทบที่แตกต่างกันจากที่หนึ่งไปยังอีกอุตสาหกรรม ( เกรซและ o"cass , 2004 ) ตัวอย่างเช่น servicescape อาจสูง อิทธิพล" อารมณ์ " มิติในภาคการบริการ ( วอลเตอร์ et al . , 2010 ) , " การรับรู้ " มิติในภาคสุขภาพ ( ฮัตตัน และ ริชาร์ดสัน , 1995 ) แต่ " ความรู้สึก " มิติในธนาคารภาค ( เกรซและ o"cass , 2004 ) ดังนั้น บทบาทของทั้ง 14 ปัจจัยสู่ความสำเร็จที่สำคัญภายใต้ห้าประสบการณ์มิติในกรณีของภาคการธนาคารได้รับการวัดที่ผ่านการสำรวจเป็นผู้เชี่ยวชาญในจุดห้าคนค่าโรงแรม ( 1 ) เป็น " สำคัญ " ( 5 )เป็น " สำคัญ " มาก ในที่สุด หลังจากรวบรวมผลค่าเฉลี่ยทั้งหมดปัจจัยสู่ความสำเร็จภายใต้มิติทั้งหมดได้รับการคํานวณ องค์ประกอบที่ครบถ้วนค่าเฉลี่ย 3.00 หรือมากกว่าถือว่าภายใต้มิติเฉพาะ กับ